Άρθρο 1-Σκοπός

Σκοπός του παρόντος είναι η ενίσχυση της εθνικής οικονομίας και της περιφερειακής ανάπτυξης μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων για την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων (Ε.Π.), μέσω των οποίων συγκεντρώνονται οι επιχειρηματικές δραστηριότητες σε συγκεκριμένες περιοχές με οργανωμένες υποδομές, με στόχο να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακος και να δημιουργηθούν οικοσυστήματα επιχειρήσεων που θα ωφελήσουν την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής. Με την ανάπτυξη των Ε.Π. επιτυγχάνονται περαιτέρω η προστασία του περιβάλλοντος, η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης, η βελτίωση των υποδομών, ιδιαίτερα σε περιοχές που παρουσιάζουν αναπτυξιακή υστέρηση και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων πέριξ ή πλησίον των ανωτέρω περιοχών.

  • 10 Σεπτεμβρίου 2022, 17:53 | WWF Ελλάς

    Το προτεινόμενο ΣχΝ του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων εισάγει τροποποιήσεις στο υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο του ν. 3982/2011 (Α΄143)[1], όπως ισχύει[2]. Το 2020 συγκροτήθηκε νομοπαρασκευαστική επιτροπή με σκοπό “την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου που διέπει τους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων (ΟΥΜΕΔ), προκειμένου αυτοί να καταστούν πιο ελκυστικοί για τις επιχειρήσεις και ταυτόχρονα να διασφαλίζεται η βιωσιμότητά τους”[3]. Στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου εκπονήθηκε ειδική μελέτη για τη μεταρρύθμιση του νομικού πλαισίου για τα Ε.Π.[4].

    Η δημιουργία οργανωμένων υποδοχέων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων αποτελεί καταρχήν μία θετική πρακτική με πολλαπλά σημαντικά οφέλη για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων[5], όπως είναι μεταξύ άλλων η ενθάρρυνση της συγκέντρωσης διαφορετικών οικονομικών δραστηριοτήτων σε οριοθετημένες περιοχές παρέχοντας φορολογικά, επενδυτικά και διοικητικά κίνητρα και τις αναγκαίες υποδομές, η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την περιφερειακή ανάπτυξη, η αποθάρρυνση της εκτός σχεδίου εγκατάστασης και της άναρχης δόμησης, η υιοθέτηση κοινών κανόνων για τη λειτουργία και εποπτεία των εγκαταστάσεων που βρίσκονται εντός των Ε.Π., η προώθηση της πράσινης οικονομίας και της οικονομίας χαμηλού ενεργειακού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος κ.λπ.[6]. Ωστόσο, παρά την πληθώρα νομοθετικών παρεμβάσεων στην Ελλάδα σχετικά με την ίδρυση βιομηχανικών περιοχών ήδη από τη δεκαετία του ΄60[7], στην πράξη εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη διασπορά της βιομηχανικής δραστηριότητας[8].

    Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου επιδιώκει σύμφωνα με τη συνοδευτική Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης την “ενοποίηση στο νέο ενιαίο πλαίσιο όλων των κανόνων δικαίου που διέπουν τους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων” δίχως όμως να περιέχει σαφείς διατυπώσεις σχετικά με τις τροποποιούμενες διατάξεις, ούτε και ένα στιβαρό πλαίσιο μεταβατικών ρυθμίσεων, επιδεινώνοντας με τον τρόπο αυτό την ανασφάλεια δικαίου που γεννά ένα δαιδαλώδες νομοθετικό πλαίσιο.

    Στα θετικά σημεία του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου συγκαταλέγονται οι προβλέψεις για:

    α. τη διεκπεραίωση της έγκρισης ανάπτυξης του Ε.Π. και εγκατάστασης των οικονομικών δραστηριοτήτων εντός αυτού μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Άσκησης Δραστηριοτήτων και Ελέγχων (Ο.Π.Σ.-Α.Δ.Ε.) (άρθρο 34 παρ. 1 και 2). Είναι κομβικής σημασίας η συνολική παρακολούθηση από την αρμόδια αρχή του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων όλου του κύκλου από την ίδρυση και τη λειτουργία ενός Ε.Π. έως την εγκατάσταση και λειτουργία οικονομικών δραστηριοτήτων εντός αυτού, αλλά και η επικαιροποίηση των γεωχωρικών δεδομένων ούτως ώστε η Διοίκηση να λαμβάνει ενημερωμένες διοικητικές αποφάσεις. Οι πληροφορίες θα έπρεπε να βρίσκονται και ανοιχτές στη διάθεση του κοινού.

    β. τη δημιουργία ηλεκτρονικού Μητρώου Αδρανών Βιομηχανικών Κτιρίων (άρθρο 34 παρ. 3) σε συνδυασμό με την πρόβλεψη του άρθρου 31 σχετικά με την υποχρέωση αξιοποίησης έκτασης εντός Ε.Π. εντός αποκλειστικής προθεσμίας, ούτως ώστε να μην αναπαράγονται στο διηνεκές τα προβλήματα που παρατηρούνται σήμερα με την ύπαρξη περισσότερων αναξιοποίητων ΟΥΜΕΔ. Παράλληλα, όμως, και σε συμμόρφωση με τις σχετικές κατευθύνσεις του ΕΧΠΣΑΑ για τη βιομηχανία θα “πρέπει να προωθηθούν ολοκληρωμένες παρεμβάσεις αποκατάστασης περιοχών που έχουν υποστεί ρύπανση από παρελθούσα βιομηχανική δραστηριότητα. Η υποχρέωση αυτή ανήκει στον παραγωγό και τον κάτοχο των ρυπασμένων χώρων”[9].

    γ. την επικαιροποίηση της βάσης δεδομένων (μορφή GIS) των χρήσεων γης και όρων δόμησης που αφορούν στις μεταποιητικές και συναφείς δραστηριότητες σε όλη την Επικράτεια (άρθρο 34 παρ. 4), και

    δ. τη σύσταση διαδικτυακών πεδίων διαλόγου για την περιφερειακή βιομηχανική ανάπτυξη ανά περιφέρεια (άρθρο 34 παρ. 5). Η ανάπτυξη οργανωμένων υποδοχέων αποτελεί κατεξοχήν ζήτημα που επηρεάζει την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον ενός τόπου, ώστε είναι πολύ σημαντική η εμπλοκή και ενεργή συμμετοχή των εμπλεκόμενων φορέων μέσω διαύλων ανοιχτού και ουσιαστικού διαλόγου. Ωστόσο, νόμος δεν περιέχει ούτε την κατ’ ελάχιστο απαιτούμενη αναφορά στο περιεχόμενο, τη δομή και τον σκοπό/πεδίο των διαδικασιών αυτών, παρά μόνο παραπέμπει στην έκδοση της κατ΄εξουσιοδότηση αυτού διοικητικής πράξης (άρθρο 46 παρ. 10).

    Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου παρουσιάζει, όμως, και μία σειρά από προβληματικά σημεία, τα κυριότερα των οποίων είναι περιγράφονται κατ΄ άρθρο.

    Άρθρο 1 Σκοπός
    Η βιομηχανία καλείται να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μετάβαση προς μία κλιματικά ουδέτερη κοινωνία έως το 2050[10] και μία φιλόδοξη και ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση του νομοθετικού πλαισίου για την ίδρυση και λειτουργία των Ε.Π. και των οργανωμένων υποδοχέων θα έπρεπε να έχει λάβει υπόψη και να ευθυγραμμίζεται με το σχετικό ενωσιακό και εθνικό πλαίσιο. Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, όμως, δεν περιέχει καμία πρόβλεψη για την προώθηση των αρχών της πράσινης και κυκλικής οικονομίας και της οικονομίας χαμηλού ενεργειακού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος.

    [1]Το άρθρο 48 παρ. 2 του ΣχΝ προβλέπει ότι “Τα άρθρα 41 έως 56 και 57 έως 63 του ν. 3982/2011 παύουν να ισχύουν για αιτήσεις ίδρυσης Επιχειρηματικού Πάρκου που υποβάλλονται μετά την έκδοση της κανονιστικής πράξης που εκδίδεται κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 1 του άρθρου 45”.

    [2] Ο ν. 3982/2011 για την «Απλοποίηση της αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών και μεταποιητικών δραστηριοτήτων και επιχειρηματικών πάρκων και άλλες διατάξεις» (Α΄ 143), έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα με 15 διαφορετικούς νόμους. Βλ. περισσότερα εδώ: https://www.ggb.gr/el/node/301

    [3] Υ.α υπ Ανάπτυξης και Επενδύσεων υπ΄ αριθμ. 27033/2020 (B’ 902) για τη Σύσταση και συγκρότηση Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για τη σύνταξη προσχεδίου νόμου για την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου των Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων, η οποία τροποποιήθηκε με όμοια υ.α. υπ΄ αριθμ. 107743/2020 (Β’ 4634).

    [4] Η μελέτη αυτή περιελάμβανε (α) Ανάλυση Υφιστάμενης Κατάστασης Πλαισίου ΕΠ, (β) Αξιολόγηση Καλών Πρακτικών ΕΠ, και (γ) Προτάσεις Μεταρρύθμισης Πλαισίου ΕΠ. Βλ. περισσότερα εδώ: https://www.ggb.gr/el/node/1925.

    [5] Ο στρατηγικός Στόχος Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) υπ΄ αριθμ. 9 “Βιομηχανία, Καινοτομία και Υποδομές” επιδιώκει τη δημιουργία ανθεκτικών υποδομών, την προαγωγή της χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμης βιομηχανοποίησης και την στήριξη της καινοτομίας. Βλ. περισσότερα εδώ: https://bit.ly/3Qr1uR3. Βλ. επίσης Οργανισμός για τη Βιομηχανική Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών (UNIDO) (Νοέμβριος 2019). Διεθνείς Κατευθυντήριες Οδηγίες για τα Βιομηχανικά Πάρκα. Ανακτήθηκε από: https://bit.ly/3B4vDzU.

    [6] Το WWF Ελλάς έχει διατυπώσει τις θέσεις του σχετικά με τη σημασία της ανάπτυξης περιβαλλοντικά βιώσιμης επιχειρηματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο προηγούμενων νομοπαρασκευαστικών διαδικασιών. Βλ. ενδεικτικά: (1) Σχόλια στο σχέδιο ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία (Αύγουστος 2020). Ανακτήθηκε από: https://bit.ly/3x9pB02·(2) Έκτακτη παρέμβαση προς τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων για το νομοσχέδιο «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας» (Δεκέμβριος 2020). Ανακτήθηκε από: https://bit.ly/3TZTt8W·(3) Σχόλια στο σχέδιο νόμου με τίτλο «Στρατηγικές επενδύσεις και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος μέσω της επιτάχυνσης διαδικασιών στις ιδιωτικές και στρατηγικές επενδύσεις» (Σεπτέμβριος 2021). Ανακτήθηκε από: https://bit.ly/3RSg7hh.

    [7] Βλ. το ν. 4458/1965 Περί Βιομηχανικών Περιοχών (Α’ 33), το ν. 2545/1997 για τις Βιομηχανικές και Επιχειρηματικές Περιοχές και άλλες διατάξεις (Α΄254) και το ν. 3982/2011 για την Απλοποίηση αδειοδότησης τεχν.επαγγελματικών και μεταποιητικών δραστηριοτήτων (Α΄143).

    [8] Βλ. σχετικά Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας (ΓΓΒ) του υπ Ανάπτυξης και Επενδύσεων (18 Δεκεμβρίου 2020). 1η Αναθεώρηση του Επιχειρησιακού Σχεδίου για την ανάπτυξη επιχειρηματικών πάρκων στην Ελληνική Επικράτεια σύμφωνα με το άρθρο 42 παρ. 3 του ν. 3982/2011. Υποέργο Άτυπες Βιομηχανικές Συγκεντρώσεις (ΑΒΣ). Ανακτήθηκε από: https://www.ggb.gr/el/node/1274.

    [9] Άρθρο 10 παρ. 4 περ. στ΄ του ΕΧΠΣΑΑ για τη βιομηχανία (κ.υ.α. υπ΄ αριθμ. 11508/2009, ΑΑΠ΄ 151). Η υποχρέωση για την αποκατάσταση υποβαθμισμένων περιοχών προβλέπεται σε περισσότερα κείμενα της ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας ενσωμάτωσης, όπως ενδεικτικά είναι η οδηγία 2004/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Απριλίου 2004 σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη όσον αφορά την πρόληψη και την αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας και το π.δ. 148/2009 (Α΄ 190) Περιβαλλοντική ευθύνη για την πρόληψη και την αποκατάσταση των ζημιών στο περιβάλλον – Εναρμόνιση με την οδηγία 2004/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Απριλίου 2004, όπως ισχύει·η οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2010 περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) και η κ.υ.α. υπ΄ αριθμ. 36060/1155/Ε.103/2013 (Β΄ 1450) Καθορισμός πλαισίου κανόνων, μέτρων και διαδικασιών για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης του περιβάλλοντος από βιομηχανικές δραστηριότητες, σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 2010/75/ΕΕ «περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης)» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2010 κ.α. Βλ. επίσης την πρόσφατη πρόταση της ΕΕ για Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την αποκατάσταση της φύσης (COM(2022) 304 final/22.6.2022).

    [10] ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία COM/2019/640 final·ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Μια νέα βιομηχανική στρατηγική για την Ευρώπη COM(2020) 102 final/10.3.2020, όπως επικαιροποιήθηκε με την COM(2021) 350 final/5.5.2021·ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Ένα νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία Για μια πιο καθαρή και πιο ανταγωνιστική Ευρώπη COM/2020/98 final.

  • 9 Σεπτεμβρίου 2022, 18:23 | ΣΑΜΑΡΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΕ – ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

    Επισημαίνεται ότι θα πρέπει να επανέλθει η ρητή αναφορά ότι η ανάπτυξη των ΕΠ γίνεται για λόγους δημόσιας ωφέλειας (όπως διατυπωνόταν και στην παρ. 2 του αρ. 42 του ν. 3982/2011), η οποία περιγράφει με σαφήνεια τη στοχοθεσία της οργανωμένης χωροθέτησης των επιχειρηματικότητας. Επιπροσθέτως, με την επαναφορά της εν λόγω αναφοράς, επιτυγχάνεται σύμπνοια με τη διάταξη της περίπτωση β της παραγράφου 3 του αρ. 8, σύμφωνα με την οποία «β) […] μπορεί να εφαρμόζεται η διαδικασία των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, σύμφωνα με τον ν. 2882/2001 (Α’ 17), υπέρ και με δαπάνες της Ε.Α.Δ.Ε.Π., για λόγους δημόσιας ωφέλειας […]».
    Σε κάθε περίπτωση, αξιολογείται ως θετική η ενσωμάτωση στον Σκοπό της γενικής περιγραφή των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων οι οποίες συγκεντρώνονται εντός των ΕΠ, δεδομένου ότι τα ΕΠ αποσκοπούν στην οργάνωση πέραν της βιομηχανίας και της μεταποίησης (που αποτελούν το επίκεντρο) και της εφοδιαστικής, των λοιπών επαγγελματικών δραστηριοτήτων κλπ

  • 9 Σεπτεμβρίου 2022, 17:10 | ΣΑΜΑΡΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΕ – ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

    Από την εξέταση του γενικού πλαισίου των διατάξεων του προς διαβούλευση νομοσχεδίου, είναι προφανής -και επικροτείται ιδιαιτέρως- η επιδίωξη για την επίτευξη σημαντικών αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης των ΕΠ και γενικότερα των ΟΥΜΕΔ. Αλλαγών που θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση και επίλυση πλήθους ζητημάτων που έχουν κατά καιρούς αναδειχθεί από όλους τους εμπλεκόμενους Φορείς, με σκοπό τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, την οργάνωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων, την προώθηση της ανάπτυξης, την προσέλκυση νέων επενδύσεων, την προστασία του περιβάλλοντος, την ωφέλεια των εγκατεστημένων επιχειρήσεων και τη ψηφιακή μετάβαση, συνυπολογίζοντας και τις κατευθύνσεις της νέας ευρωπαϊκής βιομηχανικής και επιχειρηματικής πολιτικής.
    Προς αυτή την κατεύθυνση, επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου εκτιμάται ότι χρήζουν μερικής αναδιατύπωσης ή/και στοχευμένων συμπληρώσεων-διορθώσεων, όπως αναδεικνύονται και καταγράφονται στο πλαίσιο της διαβούλευσης, προκειμένου να επαναξιολογηθούν αρμοδίως και να ενσωματωθούν στις τελικές διατάξεις αν αυτό κριθεί θεσμικά σκόπιμο, με κύριο γνώμονα να αντιμετωπιστούν τυχόν ζητήματα ερμηνείας και να επιτευχθεί η ομαλή μετάβαση στο νέο θεσμικό πλαίσιο για την προώθηση νέων επιχειρηματικών σχεδίων ΕΠ.
    Σε κάθε περίπτωση όμως επισημαίνεται ότι είναι απαραίτητο και αναγκαίο να επιδιωχθεί από όλους τους εμπλεκόμενους Φορείς (επιχειρήσεις, αδειοδοτούσες υπηρεσίες, Επιμελητήρια, ΟΤΑ, πολίτες, Φορείς Ανάπτυξης και Διαχείρισης Πάρκων, κλπ), η συνεργασία, η κοινή προσπάθεια, συναντίληψη, διαβούλευση και ενημέρωση, προκειμένου να στηριχθεί ο «θεσμός» των ΕΠ από τα θεμέλιά του και να αντιμετωπιστούν χρόνια προβλήματα που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη νέων ΟΥΜΕΔ. Και αυτή η κοινή προσπάθεια είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί άμεσα και να υποστηριχθεί έμπρακτα, καθώς όσο παραμένουν οι χωρίς γνώση αφορισμοί, οι προκαταλήψεις και διαστρεβλώσεις που διαπιστώνονται στις προσπάθειες ανάπτυξης ΕΠ και αναμόρφωσης των υφιστάμενων ΟΥΜΕΔ, είναι πολύ πιθανό να οδηγηθούμε στην υποβάθμιση και καταστρατήγηση των διεθνώς αναγνωρισμένων ωφελειών τους.

  • Nομίζω ότι δεν πρέπει ο σκοπός να περιορίζεται σε αμιγώς βιομηχανικές δραστηριότητες αλλά και συμπληρωματικές, logistics, χονδρεμπόριο, αποθηκευτικοί χώροι, παραγωγικές υπηρεσίες, χώροι γραφείων, εκπαίδευσης-ενημέρωσης.

  • 1 Σεπτεμβρίου 2022, 13:18 | Ιωάννα Αλεξανδροπούλου

    Σχόλιο επί του εδαφίου α και β: Η έκταση όπου ιδρύεται το Επιχειρηματικό Πάρκο πολεοδομείται και όχι το Επιχειρηματικό Πάρκο.
    Σχόλιο επί του εδαφίου δ: Για την πληρότητα της ρύθμισης θα πρέπει να αναφερθεί ότι ισχύουν και οι όροι δόμησης του Ν. 4302/2014 όπως ορίζονται στο άρθρο 14 αυτού.

  • 29 Αυγούστου 2022, 23:16 | Νέο Ρεύμα – Νέο Όραμα

    Η έννοια επιχειρηματικά πάρκα έχει θετική χροιά και χρήσιμο θα ήταν να υπάρχει μηχανισμός δημιουργίας τους και χρηματοδότησης τους, αλλά όχι σε βάρος της ύπαρξης των υφισταμένων μονάδων.

    Η εφαρμογή τους όμως με την πολυδαιδαλότητα της νομοθεσίας και τα παράθυρα καταστρατηγήσεων στις όποιες περιοχές υπάρχουν, δεν δημιούργησαν θετικό κλίμα. Για αυτό σήμερα επίσημα βρίσκονται εκτός οργανωμένων θυλάκων το 95% των μονάδων παραγωγής.

    Η νομοθεσία επιτρέπει για 30 χρόνια στις μονάδες παραγωγής την παραμονή και επέκταση σε ασύμβατες χρήσεις γης.

    Οι περιοχές όπου υπάρχουν συγκεντρώσεις μονάδων παραγωγής ή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και έχουν έχουν σχέδια πόλεως, ορισμένες φορές στερούνται κάποιων επιμέρους υποδομών, που είναι υποχρέωση της πολιτείας, κράτους, περιφέρειας ή δήμων να συμπληρώσουν ή να υλοποιήσουν.

    Αν σε ορισμένες περιοχές τα έργα αυτά δεν γίνονται, δεν σημαίνει ότι πρέπει οι ίδιες οι επιχειρήσεις να ξαναεπιβαρυνθούν το κόστος σχεδίου πόλεως με νέες εισφορές σε γη και χρήμα, από 25-15% και 15% αντίστοιχα. Προτείνουμε την διαγραφή από τα σχετικά άρθρα. Ιδιαίτερα σε περιοχές κοντά στα αστικά κέντρα, Καλοχώρι, Ασπρόπυργος, Λαύριο. Στις περιοχές σε αποστάσεις 50-80 χλμ. Από τις πόλεις, όπου οι αξίες γης είναι χαμηλές, μια εισφορά 5-15% ίσως να είναι εφικτή και να μην καταστρέφει επιχειρήσεις.

    Με την προκήρυξη των περιοχών ή πάρκων να μην υπάρχουν αναστολές αδειών, όπως προβλέπει η νομοθεσία, μέχρι να γίνουν τα πάρκα. Θα καταστραφούν χιλιάδες επιχειρήσεις.

    Σημειώνουμε την παράγραφο λειτουργού περιοχών.

    Ο Διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΒΑ Αθανάσιος Ψαθάς είχε δηλώσει πρόσφατα για τις ΟΥΜΕΔ ότι »Ο νόμος σήμερα προβλέπει ότι η ανάπτυξη ενός ΟΥΜΕΔ γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες αποκτούν τη γη και αναπτύσσουν τις απαραίτητες υποδομές, ώστε να προσελκύσουν επιχειρήσεις να εγκατασταθούν. Στις ειδικές περιπτώσεις που ΑΒΣ μετασχηματίζονται σε οργανωμένους ΟΥΜΕΔ, απαιτείται η συναίνεση του 55% των προεγκατεστημένων επιχειρήσεων για να προχωρήσει το έργο, από ιδιώτη πάντα επενδυτή. Ο ιδιώτης αυτός, αν υποθέσουμε ότι καταφέρνει να εξασφαλίσει τη συναίνεση, πράγμα μάλλον ουτοπικό, θα αναμένει να ανακτήσει τα χρήματα της επένδυσής του σε βάθος δεκαετιών, μέσω των κοινοχρήστων που θα χρεώνει για τη χρήση των υποδομών (και ενδεχομένως της πώλησης ή ενοικίασης οικοπέδων). Στην πράξη, το μοντέλο αυτό δεν δουλεύει».

  • 26 Αυγούστου 2022, 11:25 | Re.De-Plan AE Consultants, Σύμβουλοι Επιχειρήσεων

    Προεισαγωγικά επιθυμούμε να εκφράσουμε την επιδοκιμασία μας για το γεγονός ότι σημαντικές προτάσεις που έχουμε κατά καιρούς διατυπώσει γίνονται αποδεκτές και ενσωματώνονται στο νομοσχέδιο (περισσότερες από 10), για τις οποίες έχουμε αναφερθεί και δημόσια, δημιουργώντας μία σωστή βάση για ένα καλύτερο νομοθέτημα που θα καταστήσει τα Πάρκα και την εγκατάσταση επιχειρήσεων σ’ αυτά, ελκυστικές επενδύσεις. Πέραν αυτού σε μια γενναία και εκ βάθρων αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, είναι χρήσιμο να προχωρήσουμε και σε 8 πιο τολμηρές νομοθετικές διατάξεις, τις οποίες προτείνουμε με το παρόν και αφορούν σε:
    1. Ανακατάταξη περιβαλλοντικής κατηγορίας ΕΠ με βάση την πραγματική όχληση που αυτά προκαλούν (μέγεθος ΕΠ)
    2. Θεσμοθέτηση δυνατότητας ανάπτυξης ΕΠ σε Γη Υψηλής Παραγωγικότητας και Καταφύγιο Άγριας Ζωής (μετάθεση ορίων), μέσω προέγκρισης ΕΠΣ, υπό προϋποθέσεις και με υπογραφή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κατ’ αρμοδιότητα
    3. Παραχώρηση κυριότητας δασικών εκτάσεων και έγκριση επέμβασης πριν την κατάρτιση και υποβολή φακέλου για την έκδοση ΚΥΑ
    4. Απλοποίηση των διαδικασιών εφαρμογής του ρυμοτομικού σχεδίου με προστασία των δικαιωμάτων ατομικής ιδιοκτησίας, μέσω εκλογίκευσης και συντόμευσης των διοικητικών και δικαστικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα
    5. Άσκηση δικαιώματος απαλλοτρίωσης, αξιοποίησης δασικών εκτάσεων και προσάρτησης εδαφών τρίτων και από τα ΕΠΜΜΜ, προκειμένου να αρτιώνουν την έκταση ανάπτυξη τους
    6. Χρηματοδοτική διάκριση και θεσμοθέτηση κινήτρων για εφαρμογές κυκλικής οικονομίας εντός των επιχειρηματικών πάρκων (στα έργα υποδομής και στις εγκατεστημένες επιχειρήσεις)
    7. Ριζική απλοποίηση του διοικητικού συστήματος με τη θεσμοθέτηση δύο σταδίων έγκρισης ανάπτυξης ΕΠ (προέγκριση και τελική έγκριση) και παραχώρηση μέρους της αρμοδιότητας αδειοδότησης (ΕΠ) σε outsourcing πιστοποιημένους φορείς
    8. Θεσμοθέτηση και εγκατάσταση Μηχανισμού Εποπτείας και Παρακολούθησης της ανάπτυξης ΕΠ (προσάρτημα της Κυβερνητικής Επιτροπής Βιομηχανίας), σε επίπεδο Γενικών Γραμματέων εμπλεκομένων Υπουργείων και θεσμικών εκπροσώπων των επιχειρήσεων και της αυτοδιοίκησης