Άρθρο 22 – Περιορισμός της ευθύνης του πληρωτή για μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμής («phishing») – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 74 ν. 4537/2018

Το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4537/2018 (Α΄ 84), περί ευθύνης του πληρωτή, τροποποιείται ως προς την υπαιτιότητα, προστίθεται τελευταίο εδάφιο, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 73, ο πληρωτής ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των πενήντα (50) ευρώ για τις ζημίες από τη διενέργεια μη εγκεκριμένων πράξεων πληρωμής, οι οποίες προκύπτουν είτε από τη χρήση απολεσθέντος ή κλαπέντος μέσου πληρωμών είτε από υπεξαίρεσή του. Η εν λόγω υποχρέωση δεν ισχύει, εφόσον:
α) η απώλεια, κλοπή ή υπεξαίρεση του μέσου πληρωμών δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί από τον πληρωτή πριν από τη διενέργεια πράξης πληρωμής, εκτός αν ο πληρωτής είχε ενεργήσει με δόλο ή
β) η ζημία είχε προκληθεί από πράξεις ή παραλείψεις υπαλλήλου, αντιπροσώπου ή υποκαταστήματος ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών ή οντότητας στην οποία ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών είχε αναθέσει τις δραστηριότητές του.
Ο πληρωτής ευθύνεται για όλες τις ζημίες που σχετίζονται με κάθε μη εγκεκριμένη πράξη πληρωμής, που προξένησε από δόλο, καθώς για τη με δόλο αθέτηση των υποχρεώσεών του, σύμφωνα με το άρθρο 69. Στις περιπτώσεις αυτές, δεν ισχύει το ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου. Αν ο πληρωτής είναι καταναλωτής και εφόσον οι ζημιές οφείλονται σε βαριά αμέλεια, ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των χιλίων (1.000) ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τη φύση των εξατομικευμένων διαπιστευτηρίων ασφαλείας και τις ειδικότερες περιστάσεις υπό τις οποίες το μέσο πληρωμής απωλέσθη, εκλάπη ή υπεξαιρέθηκε.».

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 17:22 | Ξ.Τ

    Το έπαθε άτομο από την οικογένεια μου το 2021, καιρός ήταν να γίνει αυτή η τροποποίηση. Είναι άδικο για όλους τους ανθρώπους που το έχουν πάθει σε παλιότερες ημερομηνίες να μην πάρουν αναδρομικά τα χρήματα τους. Ένας λόγος παραπάνω ότι ήταν από τα πρώτα θύματα απάτης, που δεν ήταν καν υποψιασμενα.

  • Η έννοια του «καταναλωτή» σύμφωνα με τον Ν.2251/94 είναι: «Καταναλωτής: κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λόγους οι οποίοι δεν εμπίπτουν στην εμπορική, επιχειρηματική, βιοτεχνική ή ελευθέρια επαγγελματική του δραστηριότητα.»
    Επομένως με την μέχρι στιγμής διατύπωση του άρθρου «Αν ο πληρωτής είναι καταναλωτής και εφόσον οι ζημιές οφείλονται σε βαριά αμέλεια, ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των χιλίων (1.000) ευρώ, ….» εξαιρούνται όλα τα νομικά πρόσωπα, επομένως αν το phishing συμβεί σε επαγγελματικό/επιχειρηματικό λογαριασμό, η επιχείρηση/ελεύθερος επαγγελματίας δεν καλύπτεται με την παρούσα μορφή του σχεδίου νόμου! Δεδομένου ότι η Οδηγία 2366/2015 στο recital 53 αναφέρει ότι είναι δίκαιο οι καταναλωτές να προστατεύονται περισσότερο, αλλά τα Κράτη μέλη μπορούν να επεκτείνουν αυτήν την προστασία και στις πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι σκόπιμο η προστασία του ορίου των 1.000 ευρώ να επεκταθεί και σε αυτές τις επιχειρήσεις.
    Σημειωτέον ότι στην έννοια της πολύ μικρής επιχείρησης σύμφωνα με την Σύσταση 2003/361/ΕΚ εντάσσονται εκείνες που απασχολούν λιγότερους από 10 εργαζόμενους και των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 2 εκ. ευρώ, δηλαδή πρόκειται για ένα μεγάλο μέρος των ελληνικών επιχειρήσεων που μπορούν να προστατευτούν. Από την εμπειρία που έχουμε στις σχετικές υποθέσεις αναφέρουμε ότι τα μεγαλύτερα ποσά διακινούνται από τέτοιους επιχειρηματικούς λογαριασμούς που διαθέτουν μεγαλύτερα ποσά και είναι σκόπιμο να προστατευτούν.

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 16:00 | Ελένη Σταματούκου

    Είναι σημαντικό να ψηφιστεί ο συγκεκριμένος νόμος, ωστόσο οι ηλεκτρονικές τραπεζικές απάτες δε γίνονται μόνο μέσω phising. Θα ήταν καλό να συμπεριληφθούν στη νομοθεσία και άλλες περιπτώσεις εξαπάτησης. Σε ρεπορτάζ μας στο Balkan Insight το οποίο δημοσιεύθηκε στα ελληνικά και στην Εφημερίδα των Συντακτών μιλάμε με θύματα που έχασαν μεγάλα χρηματικά. Σύμφωνα με τα ευρήματά μας, εν μέρει ευθύνεται η ανεπαρκής τραπεζική ασφάλεια, όπως και οι ελλείψεις στη νομοθεσία σε επίπεδο Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, σημαντικό είναι το ερώτημα για το τι θα γίνει με τις περιπτώσεις των θυμάτων. Ο νόμος θα ισχύσει αναδρομικά; Είναι ένα βασικό θέμα που πρέπει να διευθετηθεί.

    Η έρευνα στα αγγλικά:
    https://balkaninsight.com/2022/10/31/in-greece-e-banking-fraud-is-on-the-rise-and-consumers-are-vulnerable/?fbclid=IwAR3XmGQhaZXMYeApKsTpiqZLHoBIBltzR554IRqNe545VTFi9Vm0Tu95Tx4

    Η έρευνα στα ελληνικά:
    https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/365150_psareyontas-katatheseis-se-thola-trapezika-nera

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 16:19 | Ε. T.

    Καλοκαίρι 2021 και πάνω σε πανικό εργασίας λαμβάνω μήνυμα, που φαινόταν ξεκάθα από το περιβάλλον της τράπεζάς μου, ότι υπάρχει υποπτη δραστηριότητα στον λογαριασμό μου. Μπαίνω επειδή βιαζόμουν εκείνη την ώρα, αλλάζω κωδικούς και στη συνέχεια κάνει από το λογαριασμό μου φτερά το ποσό των 3.897 ευρώ με εμβασμα στην Ολλανδία, σε όνομα λογαριασμού που φαινόταν! Το αντιλαμβάνομαι αμέσως κι ενώ ειμαι στα τηλέφωνα με υπαλλήλους της τράπεζας ν’ αλλαζω κωδικούς, κάνω σε λιγότερο από 15 λεπτά κι αίτημα ακύρωσης εμβάσματος επιτυχώς (+15 ευρώ) που τελικά δεν εγκρίθηκε (αν είναι δυνατόν) Δεν υπήρχε σύστημα ουτε μπλοκαρίσματος των χρημάτων, ενώ σαν πελάτισσα αντιλήφθηκα αμέσως τι συνέβη. Βρέθηκε μέχρι κι ελληνική ip του χάκερ κι ενώ εστειλα εξώδικο στην τραπεζα (φυσικά απορρίφθηκε) έγινε και μήνυση από τη δίωξη ηλεκτορνικού εγκλήματος που φυσικά είναι σε αναμονή. Η τράπεζα δεν αναγνωρίζει κανένα λάθος της κι έχει χάσει πολύς κόμσος τα χρήματά του. Ήμουν από τις πρώτες κι αφού φυσικά μίλησα με όποιον υπάλληλο υπήρχε τους τόνισα ότι δεν είναι δυνατόν να μην εχουν στείλει τουλάχιστον προειδοποιητικά email στον κόσμο με όσα συμβαίνουν. Στη συνέχεια το έκαναν. Είναι άδικο να μην πάρουν τα χρήματά τους όσοι το έχουν πάθει και στο παρελθόν. Αναμένουμε δικαιοσύνη.

  • 1. Δεδομένου ότι το άρθρο 74 του Νόμου 4537/2018 αφορά μη εγκεκριμένες συναλλαγές ΜΕΣΩ ΚΑΡΤΑΣ ‘Η ΑΛΛΟΥ ΜΕΣΟΥ ΠΛΗΡΩΜΩΝ Ή ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥΣ θα πρέπει καταρχάς να αποσαφηνιστεί ότι αφορά και τις περιπτώσεις μη εγκεκριμένων συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικής τραπεζικής, διότι δεν είναι σαφές από τους ορισμούς του Ν.4537/2018, αν οι συναλλαγές μέσω web banking εντάσσονται ή όχι στα «μέσα πληρωμής» («μέσο πληρωμών»: εξατομικευμένη συσκευή και/ή σειρά διαδικασιών που έχει συμφωνηθεί μεταξύ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών και του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών που χρησιμοποιείται για την εκκίνηση εντολής πληρωμής,) και η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων phishing αφορά συναλλαγές μέσω web banking.

  • Σχόλιο αναφορικά με το Άρθρο 22, παρ. 1, εδάφιο β. Θεωρούμε επιτακτική ανάγκη να απαληφθεί η τελευταία φράση “.. λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τη φύση των εξατομικευμένων διαπιστευτηρίων ασφαλείας και τις ειδικότερες περιστάσεις υπό τις οποίες το μέσο πληρωμής απωλέσθη, εκλάπη ή υπεξαιρέθηκε” καθώς επίσης και να προβλεφθεί ρητά το βάρος της απόδειξης για βαριά αμέλεια να βαρύνει τις τράπεζες.

    Αιτιολογία:
    Η ως άνω φράση θα ήταν σκόπιμο να συμπεριληφθεί στην αιτιολογική έκθεση ως αιτία θέσπισης του νομοθέτη της εν λόγω διάταξης. Σε περίπτωση διατήρησης δύναται να περιορίσει την ευθύνη ως μία πρόσθετη προϋπόθεση και ως εκ τούτου δεν θα είναι προς όφελος του καταναλωτή με κίνδυνο να υπονομεύσει το οικονομικό του συμφέρον.
    Επίσης να υποχρεωθούν οι Τράπεζες να υιοθετήσουν συγκεκριμένες διαδικασίες ασφάλειας και προστασίας των καταναλωτών και των συστημάτων τους όπως ενδεικτικά:
    1. άμεση εξέταση και διευθέτηση των καταγγελιών προκειμένου για τη γρήγορη αποτροπή της απάτης εις βάρος του καταναλωτή.
    2. ευθύνη της τράπεζας στην περίπτωση μη τήρησης των καθηκόντων επιμέλειάς της προς τον καταναλωτή. Τα καθήκοντα αυτά συνίστανται σε υποχρεώσεις αντίστοιχες προς αυτές του καταναλωτή, δηλαδή στην υποχρέωση συνεχούς εποπτείας και ασφαλείας στο σύστημα και το λογαριασμό και άμεση προειδοποίηση του καταναλωτή, σε περίπτωση που αντιληφθεί κάποια ύποπτη κίνηση εις βάρος του.
    3. επιπλέον ευθύνη της τράπεζας για την μη έγκαιρη ενημέρωση από τον πελάτη-θύμα, σε περίπτωση αδράνειας ή καθυστέρησης.
    4. Τέλος, η τράπεζα ευθύνεται αν η υποκλοπή του τραπεζικού λογαριασμού, προσωπικών στοιχείων και χρημάτων του πελάτη έγινε εξαιτίας της παραβίασης τους δικού της ηλεκτρονικού συστήματος ασφαλείας ή λογισμικού που διατηρεί στοιχεία πελατών και δεν έχει τηρήσει τα μέτρα αυξημένης επιμέλειας και προσοχής, που απαιτούνται κατά τη διενέργεια ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών, για τον περιορισμό της έκθεσης του καταναλωτή στον κίνδυνο απώλειας της περιουσίας του.

  • Με το άρθρο 22 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων για την ενσωμάτωση της Οδηγίας ΕΕ2020/1818 εισάγεται ρύθμιση με την οποία περιορίζεται, υπό προϋποθέσεις, η ευθύνη του καταναλωτή σε περιπτώσεις phishing, στο ποσό των €1.000, ακόμη και σε περίπτωση βαρειάς αμέλειας.
    Στην ανάλυση συνεπειών ρύθμισης του εν λόγω σχεδίου νόμου αναφέρεται ότι γίνεται χρήση της ευχέρειας που παρέχει η Οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών (PSD2) για εισαγωγή νομοθετικού περιορισμού του ορίου ευθύνης του πληρωτή, όταν δεν υφίσταται δόλος / πρόθεση. Η χρήση της ευχέρειας και η εισαγωγή του εν λόγω περιορισμού δεν επιλέχθηκε στον ν. 4537/2018. Πλέον, κρίθηκε αναγκαία λόγω των αυξανόμενων περιστατικών “phishing” και για την προστασία του καταναλωτικού κοινού.
    Ο Συνήγορος του Καταναλωτή θεωρεί ότι η εν λόγω διάταξη κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση ρυθμίζοντας ένα ζήτημα, που έχει λάβει μεγάλη έκταση και έχει προκαλέσει σημαντική οικονομική ζημία σε καταθέτες – καταναλωτές τα τελευταία έτη. Επισημαίνεται ότι ήδη με τα από από 16.11.2020 και 17.3.2022 Δελτία Τύπου η Αρχή έχει καλέσει τις τράπεζες να επικαιροποιούν και να αναβαθμίζουν διαρκώς τα συστήματα και το λογισμικό ασφαλείας, που χρησιμοποιούν για τη διενέργεια ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών, λαμβάνοντας μέτρα αυξημένης επιμέλειας για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των καταναλωτών έναντι κακόβουλων και παραπλανητικών ενεργειών τρίτων.

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 13:27 | Π.Σ.

    Κύριε υπουργέ , αξιόλογη η προσπάθεια που κάνετε εσείς προσωπικά, αλλά και το υπουργείο. Σκεφτείτε παρακαλώ σοβαρά, να ενταχθούν σε αυτόν τον νόμο και οι περιπτώσεις πολιτών που ήδη έχουν πέσει θύματα fishing και κλοπής κωδικών, διότι αφορά χιλιάδες περιπτώσεις και δεν έχει λάβει σχεδόν κανείς τα χρήματα του πίσω. Ευχαριστώ

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 12:45 | Κ.Ε.

    Εγώ που έπεσα θύμα ηλεκτρονικής απάτης μέσα στο 2022 δηλαδή δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την διάταξη για να λάβω πίσω τα χρήματα μου;

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 12:08 | ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΙΣΚΗ

    Πρέπει να εφαρμοστεί η διάταξη αυτή και για περιπτώσεις τετελεσμένης ηλεκτρονικής απάτης , δηλαδή για περιπτώσεις που ήδη έπεσαν θύματα.

    Το βάρος της αποζημίωσης να το έχουν αποκλειστικά μόνο οι τράπεζες , αφού στην πραγματικότητα είναι οι μόνες που ευθύνονται.

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 12:48 | ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΗ

    Καταρχήν να σας συγχαρώ για την συγκεκριμένη τροποποίηση. Θα έπρεπε να είχε εφαρμοστεί εδώ και χρόνια.

    Επιτρέψτε μου να σας μιλήσω ως επαγγελματίας (οικονομολόγος-φοροτεχνικός) που χρησιμοποιεί τις κάρτες και τις ηλεκτρονικές συναλλαγές για περισσότερο από 13 χρόνια.
    Επιτρέψτε μου να σας μιλήσω και ως θύμα ηλεκτρονικής απάτης μέσω phising, που είχε ολική απώλεια χρημάτων. Έχασα 22.000€ (τον 03/2022), τις οικονομίες μιας ζωής, o κόπος δύο οικογενειών και δουλειά χρόνων. Είναι σκληρός όλος αυτός ο ψυχικός πόνος που νιώθει κάποιος όταν έχει χάσει δεδουλευμένα χρήματα, τα προβλήματα υγείας που του δημιουργούνται, οι στερήσεις που αναγκάζεται να έχει, η οικονομική ανασφάλεια, κυρίως όταν έχει ανήλικα παιδιά και ένα μέλος της οικογένειας με αναπηρία (όπως στη δική μου περίπτωση) και επιπρόσθετα να μπαίνει σε επιπλέον
    έξοδα όπως ο δικηγόρος για να δικαιωθεί, επειδή βρέθηκε ένας επιτήδειος να τον κλέψει (σημειωτέο: είναι ένα καλά οργανωμένο κύκλωμα πανελλαδικώς).

    Έκανα αυτόν τον πρόλογο για να σας παραθέσω τα εξής πολύ σημαντικά:

    1) Η εφαρμογή του νόμου πρέπει να ισχύει αναδρομικά και για περιπτώσεις απάτης παλαιότερων ετών ή έστω από 1/1/2022, καθώς είναι τρομακτικό το μέγεθος των υποκλοπών και των παράνομων συναλλαγών που έγιναν μέσα στο 2022. Εξαπατήθηκαν χιλιάδες επαγγελματίες και πολίτες και θεωρώ άδικο να μην ισχύει η συγκεκριμένη τροποποίηση και για αυτούς. Άλλωστε όλα είναι δούναι και λαβείν. Όταν ο πολίτης νιώθει ότι το κράτος τον υποστηρίζει, τον προστατεύει και τον δικαιώνει, τότε γίνεται σύμμαχος του.

    2) Το σύστημα των τραπεζών αφήνει τόσα πολλά κενά στην ασφάλεια των συναλλαγών, που πραγματικά είναι πολύ εύκολο να λάβει με δόλο κάποιος τους κωδικούς i-banking και να κλέψει χρήματα. Ο καταναλωτής/πελάτης μένει εκτεθειμένος και πιστέψτε με πραγματικά μπορεί να ξεγελαστεί ο οποιοσδήποτε. Επομένως το βάρος της απόδειξης για βαριά αμέλεια πρέπει να βαρύνει αποκλειστικά και μόνο την τράπεζα.
    Αλλιώς είναι σαν να λέμε πως φταίει ο ιδιοκτήτης που εισέβαλλε ο κλέφτης στο σπίτι του και τον έκλεψε.

    3) Λόγω του παραπάνω, η τράπεζα πρέπει να καλύπτει όλο το ποσό στον πελάτη/καταναλωτή, εφόσον ο δεύτερος αποδείξει με χαρτιά πως έπεσε θύμα απάτης.
    Αυτό δίνει κίνητρο στις τράπεζες να έχουν ένα πιο ασφαλές περιβάλλον συναλλαγών ώστε να προστατευθούν και άλλοι πολίτες στο μέλλον.

  • 13 Ιανουαρίου 2023, 10:46 | Σ.Κ.

    Καθώς υπάρχουν πολλές εκκρεμείς υποθέσεις σχετικές, θα πρότεινα είτε η εν λόγω διάταξη να έχει αναδρομική ισχύ για 2-3 έτη είτε να εντάσσει στο πεδίο εφαρμογής της υποθέσεις για τις οποίες έχει γίνει αξίωση επιστροφής του ποσού από τον πληρωτή

  • 12 Ιανουαρίου 2023, 20:24 | Αθηνά Χρήστου

    Η αναφορά εάν ο πληρωτής είναι «καταναλωτής» δημιουργεί πρόβλημα και πρέπει να αφαιρεθεί. Σε ολες τις περιπτωσεις απώλεια χρημάτων ανω των 1000 ευρω με τη μέθοδο phishing οι τράπεζες να ειναι υπεύθυνες να εφαρμόζουν όλους του κανόνες ασφαλείας και να προστατευθούν τους πελάτες τους

  • 12 Ιανουαρίου 2023, 17:33 | Μαρίνα Κυριακίδου

    Η συγκεκριμένη τροποποίηση δεν λύνει το τεράστιο θέμα του phishing που υποκλέπτει απευθείας στοιχεία ebanking και επιτρέπει μεταφορά ποσών από τον λογαριασμό του θύματος σε άλλους λογαριασμούς, καθώς σε αυτήν την περίπτωση ο πληρωτής θεωρείται απλώς «Πελάτης» της εκάστοτε Τράπεζας, και όχι «Καταναλωτής».
    Άρα η παρακάτω προσθήκη «Αν ο πληρωτής είναι καταναλωτής και εφόσον οι ζημιές οφείλονται σε βαριά αμέλεια, ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των χιλίων (1.000) ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τη φύση των εξατομικευμένων διαπιστευτηρίων ασφαλείας και τις ειδικότερες περιστάσεις υπό τις οποίες το μέσο πληρωμής απωλέσθη, εκλάπη ή υπεξαιρέθηκε.» δεν λύνει το θέμα του phishing και δεν θα αναγκάσει τις τράπεζες να λάβουν επιπλέον μέτρα ασφαλείας για την προστασία των πελατών τους, στους οποίους και μόνο, μέχρι στιγμής, πέφτει το οικονομικό βάρος της ανύπαρκτης θεσμικής προστασίας από τις διαδικτυακές απάτες.
    Αυτή τη στιγμή εάν μέσω phishing υποκλαπούν τα στοιχεία εισόδου σου στο ebanking και ενεργοποιηθούν τα push σε τραπεζική εφαρμογή, η απώλεια των χρημάτων μπορεί να είναι ολική και η τράπεζα δεν θεωρείται υπόλογη, παρότι δεν προστάτεψε με κανέναν τρόπο τον Πελάτη της.
    Να φύγει το «εάν ο πληρωτής είναι καταναλωτής» από τη ρύθμιση, προκειμένου να μπορέσουν να προστατευτούν όλοι και να ανέβει το επίπεδο ασφαλείας και ενημέρωσης για αυτά τα ζητήματα στη χώρα.

  • 10 Ιανουαρίου 2023, 20:51 | Κ.Κ.

    Κινδυνεύετε να κατεβάσουν οι τράπεζες το όριο των ηλεκτρονικών συναλλαγών στα 1.000 ευρώ, ώστε να προστατευθούν και να μην πληρώνουν το υπερβάλλον ποσό, με αποτέλεσμα να πλήττονται οι ηλεκτρονικές συναλλαγές!

  • 9 Ιανουαρίου 2023, 11:21 | ΚΕ.Π.ΚΑ. – Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών

    Το βάρος της απόδειξης για βαριά αμέλεια πρέπει να βαρύνει τις τράπεζες.

  • 6 Ιανουαρίου 2023, 09:20 | An Kar

    Μετά από τόσα περιστατικά phishing οι τράπεζες εξακολουθούν και δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Τα περισσότερα περιστατικά συμβαίνουν γιατί οι τράπεζες δεν διαθέτουν τις δικλείδες ασφαλείας αλλά και μηχανισμούς για να τα εντοπίσουν και να τα αντιμετωπίσουν. Όλη η ευθύνη μεταφέρεται δυστυχώς στους πολίτες ο οποίος στέκει ανήμπορος μπρόστά στους τραπεζικούς κολοσσούς.

    Οι κρατικοί φορείς οφείλουν να ασχοληθούν με αυτό το φλέγον θέμα και να προστατέψουν τους κόπους και τις θυσίες των καταναλωτών οι οποίοι μπορεί να χαθούν σε μια στιγμή.