1. Εντός τριών (3) μηνών από την έκδοση του παρόντος με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής θα γίνει κατάταξη των δραστηριοτήτων που εμπίπτουν στον παρόντα νόμο σε βαθμούς όχλησης και θα καθοριστούν οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή της αναφερομένης κατωτέρω επανεξέτασης. Μέχρι της έκδοση της παραπάνω απόφασης, εφαρμόζεται η υπ’ αριθμ. 13727/724/2003 Κοινή Υπουργική Απόφαση.
2. Κατόπιν αιτήσεως της ενδιαφερομένης επιχείρησης ή ομάδας επιχειρήσεων ομοειδών δραστηριοτήτων, που είναι εγκατεστημένες στην ίδια περιοχή, ή με πρωτοβουλία της Περιφέρειας, παρέχεται η δυνατότητα επανεξέτασης της κατάταξης της συγκεκριμένης επιχείρησης ή ομάδας επιχειρήσεων, με βάση κριτήρια που θα καθοριστούν με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες που επικρατούν στον υπό εγκατάσταση χώρο, καθώς και την εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων πρακτικών από τους ενδιαφερόμενους. Η εν λόγω αλλαγή της κατάταξης θα γίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία αποτελεί ατομική διοικητική πράξη, ύστερα από εισήγηση της Αδειοδοτούσας Αρχής και σύμφωνη γνώμη της Κεντρικής Συντονιστικής Ομάδας Διοίκησης Αδειοδότησης του άρθρου 33 του παρόντος.
3. Σε περίπτωση που κάποια δραστηριότητα δεν περιλαμβάνεται ακριβώς στον πίνακα κατάταξης δραστηριοτήτων σε βαθμούς όχλησης, αυτή καταρχήν μπορεί να ακολουθεί την κατάταξη της πλησιέστερης συναφούς δραστηριότητας του πιο πάνω πίνακα αυτού, μετά από απόφαση του Γενικού Γραμματέα Βιομηχανίας του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και μετά από εισήγηση της Αδειοδοτούσας Αρχής. Εάν ούτε αυτό είναι εφικτό, είναι δυνατόν αυτή να κατατάσσεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που αποτελεί ατομική διοικητική πράξη, ύστερα από σχετική εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
Η παρ. 2 πρέπει να διαγραφεί. Είναι σαφές ότι επιδιώκει να παρακάμψει τυχόν περιορισμούς και εμπόδια που τίθενται από τις θεσμοθετημένες χρήσεις γης, αφού προφανώς θα γίνεται ταυτόχρονα με την αλλαγή κατάταξης σε βαθμό όχλησηςμε τη διαδικασία της παρ.4 του άρθρου 38. Αν και δεν αμφισβητώ τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας ρύθμισης (επίλυση χρόνιων προβλημάτων και «νομιμοποίηση» διαμορφωμένων καταστάσεων, όπου παρατηρείται απόλυτη αντίφαση ανάμεσα στις θεσμοθετημένες επιτρεπόμενες χρήσεις γης και την πραγματική κατάσταση) εντούτοις οι κίνδυνοι είναι τελικά περισσότεροι. Ο συνδυασμός των διατάξεων αυτών:
α) δεν παρέχει ασφάλεια δικαίου αφού δεν θα υπάρχει βεβαιότητα αν μία δραστηριότητα επιτρέπεται κατά παρέκκλιση ή απαγορεύεται πλήρως. Τυχόν παρέκκλιση προφανώς δημιουργεί σημαντικές υπεραξίες υπέρ του επενδυτή, για τις οποίες μάλιστα δεν φορολογείται,
β) υπονομεύει την ισονομία αφού ίδιες δραστηριότητες ουσιαστικά θα επιτρέπονται ή απαγορεύονται κατά το δοκούν. Άλλωστε δηλώνεται σαφώς ότι πρόκειται για ατομικές διοικητικές πράξεις.
γ) δίνει περιθώριο συναλλαγής προκειμένου να δοθεί η παρέκκλιση και, έτσι κι αλλιώς, θα πλανάται σε κάθε περίπτωση η υπόνοια της εύνοιας και της διακριτικής μεταχείρισης έναντι οικονομικών ή άλλων ανταλλαγμάτων
δ) είναι αμφιβόλου νομιμότητας και θεωρώ πολύ πιθανό ότι θα έχει σαν συνέπεια σωρεία προσφυγών στο ΣτΕ
Πέραν της διαφωνίας για την κατάταξη των δραστηριοτήτων σε χαμηλής μέσης και υψηλής όχλησης , που πιθανόν η κατάταξη να αναθεωρηθεί με βάσει κάποια ασαφή και υποκειμενικά κριτήρια, για να αντιμετωπισθούν οι παρενέργειες γίνεται αναφορά:
-Σε κοινές Υπουργικές Αποφάσεις
-Σε αποφάσεις Επιτροπών και Γενικού Γραμματέα κλπ. ή και πιθανόν σε αποφάσεις Περιφερειακών Συμβουλίων που θα ορίσει το ΥΠΕΚΑ.
Δεν είναι νωπές οι μνήμες μας ακόμη όταν για την υπογραφή και μόνο μιας ΚΥΑ για την ανανέωση Ε.Π.Ο. από δύο συναρμόδιους Υπουργούς απαιτείτο διάστημα 12 μηνών ή παραπάνω?
Το σχέδιο Νόμουότι είναι εμφανές προσπαθεί να δώσει λύση μάλλον για τις «χαμηλής όχλησης» μονάδες, για τις υπόλοιπες τι γίνεται?
Σε σχέση με τα επιχειρηματικά πάρκα, θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη οτι απο την στιγμή που θα ξεκινήσει την λειτουργία του το ΕΠ δεν θα πρέπει να επιτρέπεται σε μιά ακτίνα πχ 30 χιλιομέτρων, η χορήγηση άδειας οικοδομής βιομηχανοστασίου ή αποθηκών για οικόπεδα εκτός σχεδίου. Μόνο έτσι θα εξασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος, που απ’ ότι φαίνεται αποτελεί σημαντική προτεραιότητα του σχέδιου νόμου, καθώς και η πληρότητα του ΕΠ, απαραίτητη προυπόθεση για την επιτυχία του εγχειρήματος.