1. Για τις δραστηριότητες που εμπίπτουν στο παρόντα νόμο ισχύουν οι προβλέψεις του Ν.1650/1986, όπως εκάστοτε ισχύει, καθώς και οι διατάξεις των κανονιστικών πράξεων που έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση αυτού, με την επιφύλαξη των ειδικότερων προβλέψεων του παρόντος άρθρου.
2. Εντός τριών (3) μηνών από την δημοσίευση του παρόντος με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τροποποιείται η Κοινή Υπουργική Απόφαση Η.Π.15393/2332/2002 (ΦΕΚ 1022 Β), που αφορά στην κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.1650/1986 όπως εκάστοτε ισχύει.
3. Στο πλαίσιο της τροποποίησης αυτής, καταργείται η υποκατηγορία 3 της Β κατηγορίας όσον αφορά τις δραστηριότητες του παρόντος νόμου και οι δραστηριότητες που με το ισχύον σήμερα καθεστώς υπάγονται στην υποκατηγορία αυτή κατατάσσονται στην υποκατηγορία 2 της Α κατηγορίας ή στην υποκατηγορία 4 της Β κατηγορίας, η οποία πλέον αποτελεί μια ενιαία κατηγορία Β. Κριτήρια κατάταξης μιας δραστηριότητας στις κατηγορίες Α και Β αποτελούν το είδος και το μέγεθος της δραστηριότητας, , το είδος και η ποσότητα των ρύπων που εκπέμπονται, η ενδεχόμενη σημαντική επίπτωση στο περιβάλλον, η δυνατότητα πρόληψης της ρύπανσης μέσω της εφαρμογής βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών στην εφαρμοζόμενη παραγωγική διαδικασία, ο κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος και η ανάγκη επιβολής περιορισμών για την προστασία του περιβάλλοντος.
4. Κατά παρέκκλιση των όσων ορίζονται ανωτέρω, με αίτηση της ενδιαφερομένης επιχείρησης ή ομάδας επιχειρήσεων ομοειδών δραστηριοτήτων, που είναι εγκατεστημένες στην ίδια περιοχή ή με πρωτοβουλία της Περιφέρειας, παρέχεται κατά περίπτωση, η δυνατότητα επανεξέτασης της περιβαλλοντικής κατάταξης της συγκεκριμένης επιχείρησης ή ομάδας επιχειρήσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες που επικρατούν στον υπό εγκατάσταση χώρο, καθώς και τη δυνατότητα βελτιστοποίησης των πραγματικών επιπτώσεων από τη λειτουργία της δραστηριότητας, με την εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών. Η εν λόγω αλλαγή της κατάταξης θα γίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, που αποτελεί ατομική διοικητική πράξη, ύστερα από εισήγηση της Αδειοδοτούσας Αρχής.
5. Σε περίπτωση που κάποια δραστηριότητα δεν περιλαμβάνεται ακριβώς στον πίνακα κατάταξης των δραστηριοτήτων σε κατηγορίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, αυτή καταρχήν μπορεί να ακολουθεί την κατάταξη της πλησιέστερης συναφούς δραστηριότητας του πιο πάνω πίνακα, μετά από απόφαση του Γενικού Διευθυντή Περιβάλλοντος της Γενικής Γραμματείας Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας υπηρεσίας περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Εάν ούτε αυτό είναι εφικτό, τότε κατατάσσεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, που αποτελεί ατομική διοικητική πράξη, ύστερα από σχετική εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Με αφορμή τη θέση σε Δημόσια Διαβούλευση του σχεδίου νόμου «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις», θα θέλαμε να υποβάλλουμε τις προτάσεις μας,
Στo άρθρo 38
Γίνονται παραπομπές στις κατηγορίες έργων και δραστηριοτήτων που έχουν καθοριστεί με τους Ν. 1650/1986 και 3010/2002.
Εκτιμάται ότι η κατηγοριοποίηση των επιχειρήσεων για όλες τις αδειοδοτήσεις που απαιτούνται για την νόμιμη λειτουργία τους θα πρέπει να είναι ενιαία και να εναρμονίζεται σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση που προβλέπει το άρθρο 15 του παρόντος.
Η αναφορά στην παρ.3 στην εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών είναι εσφαλμένη αφού οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές όπως αυτές περιγράφονται στα σχετικά εγχειρίδια αναφοράς (BREF documents) είναι πλέον υποχρεωτικές. Επομένως η παρ.3 πρέπει να διαμορφωθείθ ως ακολούθως:
3. Στο πλαίσιο της τροποποίησης αυτής, καταργείται η υποκατηγορία 3 της Β κατηγορίας όσον αφορά τις δραστηριότητες του παρόντος νόμου και οι δραστηριότητες που με το ισχύον σήμερα καθεστώς υπάγονται στην υποκατηγορία αυτή κατατάσσονται στην υποκατηγορία 2 της Α κατηγορίας ή στην υποκατηγορία 4 της Β κατηγορίας, η οποία πλέον αποτελεί μια ενιαία κατηγορία Β. Κριτήρια κατάταξης μιας δραστηριότητας στις κατηγορίες Α και Β αποτελούν το είδος και το μέγεθος της δραστηριότητας, το είδος και η ποσότητα των ρύπων που εκπέμπονται, η ενδεχόμενη σημαντική επίπτωση στο περιβάλλον, ο κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος και η ανάγκη επιβολής περιορισμών για την προστασία του περιβάλλοντος.
Η παρ. 4 πρέπει να διαγραφεί. Είναι σαφές ότι επιδιώκει να παρακάμψει τυχόν περιορισμούς και εμπόδια που τίθενται από τις θεσμοθετημένες χρήσεις γης, αφού προφανώς θα γίνεται ταυτόχρονα με την αλλαγή κατάταξης σε βαθμό όχλησηςμε τη διαδικασία της παρ.2 του άρθρου 20. Αν και δεν αμφισβητώ τη σκοπι,ότητα μιας τέτοιας ρύθμισης (επίλυση χρόνιων προβλημάτων και «νομιμοποίηση» διαμορφωμένων καταστάσεων, όπου παρατηρείται απόλυτη αντίφαση ανάμεσα στις θεσμοθετημένες επιτρεπόμενες χρήσεις γης και την πραγματική κατάσταση) εντούτοις οι κίνδυνοι είναι τελικά περισσότεροι. Ο συνδυασμός των διατάξεων αυτών:
α) δεν παρέχει ασφάλεια δικαίου αφού δεν θα υπάρχει βεβαιότητα αν μία δραστηριότητα επιτρέπεται κατά παρέκκλιση ή απαγορεύεται πλήρως. Τυχόν παρέκκλιση προφανώς δημιουργεί σημαντικές υπεραξίες υπέρ του επενδυτή, για τις οποίες μάλιστα δεν φορολογείται,
β) υπονομεύει την ισονομία αφού ίδιες δραστηριότητες ουσιαστικά θα επιτρέπονται ή απαγορεύονται κατά το δοκούν. Άλλωστε δηλώνεται σαφώς ότι πρόκειται για ατομικές διοικητικές πράξεις.
γ) δίνει περιθώριο συναλλαγής προκειμένου να δοθεί η παρέκκλιση και, έτσι κι αλλιώς, θα πλανάται σε κάθε περίπτωση η υπόνοια της εύνοιας και της διακριτικής μεταχείρισης έναντι οικονομικών ή άλλων ανταλλαγμάτων
δ) είναι αμφιβόλου νομιμότητας και θεωρώ πολύ πιθανό ότι θα έχει σαν συνέπεια σωρεία προσφυγών στο ΣτΕ
Η πρόβλεψη της παραγράφου 4 να μπορεί μια επιχείρηση ή ομάδα ομοειδών επιχειρήσεων να ζητήσει αλλαγή της κατάταξής της θα δημιουργήσει προβλήματα:
(α) αθέμιτου ανταγωνισμού για όσες ομοειδείς επιχειρήσεις δεν βρίσκονται στην ίδια περιοχή
(β) συγκέντρωση επιχειρήσεων σε περιοχή όπου έχει επιτευχθεί αλλαγή της κατάταξης
(γ) διαπλοκή μεταξύ μεγάλων επιχειρήσεων και των αρμόδιων αρχών
Αν θέλετε μια δυναμική κατάταξη, αυτό μπορεί να γίνει με την πρόβλεψη π.χ. να αλλάζει η κατάταξη όταν η εγκατάσταση βρίσκεται εντος ΒΕΠΕ, όπου ο φορέας της ΒΕΠΕ μπορεί να εγγυηθεί την ύπαρξη περιβαλλοντικών υποδομών
Σχετικά με την παράγραφο 5, η διαδικασία της ταξινόμησης με βάση τη συνάφεια θα πρέπει να ολοκληρώνεται εντός εκ των προτέρων ορισμένου χρονοδιαγράμματος.
Για τα χαμηλης όχλησης μια απλή ΠΠΕ χωρίς συναρμοδιότητες και έγκριση από τον καλλικρατικό δήμο πλέον ο οποίος μπορεί ο ίδιος να θέτει ερωτήματα π.χ στο δασαρχείο ή στην αρχαιολογία ή όπου αλλού και όχι να στέλνουν τον ιδιώτη να πάρει εγκρίση από όλες τις υπηρεσίες. σε περίπτωση που υπάρχουν αμφιβολιές από έναν δήμο μπορεί να θέτει ο ίδιοσ ερώτημα προς μια συναρμόδια σήμερα αρχή. Ετσι αποφεύγετε τόσο η ταλαιπωρεία του ποίτη όσο και η πιθανότητα να ζητηθούν χρήματα από κάποιον από τους υπαλλήλους
ΜΟΝΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ: Υπάρχει κενό σε ό,τι αφορά την περιβαλλοντική αδειοδότηση των ΜΧΑ (μη ρητή πρόβλεψη στη σχετική ΥΑ), με αποτέλεσμα, σε άλλες περιπτώσεις να επιβάλλονται όροι και σε άλλες να δίδονται απαλλαγές, κατά παράβαση του συνταγματικού τεκμηρίου υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος («εν μφιβολία, επιλέγεται η ασφαλέστερη προς το περιβάλλον λύση», επομένως η ένταξη σε καθεστώς αδειοδότησης). Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των Σερρών, όπου από τη μια ΜΧΑ απαιτήθηκαν Μελέτη, άδεια και Υποδομές (συνολικό κόστος 127.000 Ευρώ) και η άλλη απαλλάχθηκε, με αποτέλεσμα να απορρίπτει τα λύματά της ανεπεξέργαστα σε παρακείμενο χείμαρρο. ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΝΙΑΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ.
Από την τροποποίηση της Η.Π.15393, θα φανεί η διάθεση υλοποίησης των διακηρύξεων του κου Υπουργού αναφορικά με την αναγκαιότητα προσαρμογής της Νομοθεσίας μας στα Ευρωπαϊκά δεδομένα (80% των Ε.Π.Ο. στην Ελλάδα αφορούν δραστηριότητες για τις οποίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν απαιτείται Ε.Π.Ο.). Η διατύπωση όμως του άρθρου 38 και οι διαφαινόμενες ρυθμίσεις με τις μελλοντικές ΚΥΑ δεν εγγυώνται τέτοια εξέλιξη. Ελπίζω να μην επαναλάβουν την υπάρχουσα κατάσταση. Επιτέλους το επαγγελματικό εργαστήριο χαμηλής όχλησης ας απαλλαγεί ρητά από υποχρέωση Ε.Π.Ο. Υπάρχουν τρόποι να ελεγχούν οι επιπτώσεις του στο περιβάλλον κατά την λειτουργία του, αρκεί να λειτουργεί σε περιοχή που επιτρέπεται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό.
Αξιότιμοι κ.κ.
θέλω να θέσω υπ΄όψιν σας 2 χαρακτηριστικές περιπτώσεις ( ανάμεσα σε αρκετές άλλες που γνωρίζω ) που μου προέκυψαν στα πλαίσια του επαγγέλματος του λογιστή που ασκώ. Θέλω να πιστεύω ότι με τον υπό ψήφιση Νόμο θα διορθωθούν.
1) Γύψινες κατασκευές. Αυτοαπασχολούμενος ( έχει και έναν βοηθό ). Μαρτύριο σκέτο η έκδοση αδείας. Κατασκευάζει ροζέτες και γύψινα που έχουμε όλοι στα σπίτια μας. Γύψος, νερό, τζίβα ( τζίβα είναι αυτές οι μακριές τρίχες ) και μια σπάτουλα ως μηχανολογικός εξοπλισμός!!!!!!! Τι πολεοδομικά σχέδια καταστήματος κουβάλησε, τι μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων πλήρωσε, τι δημοσιεύσεις σε κάποια εφημερίδα έκανε, σε τι απίστευτα γρανάζια κόλλησε καθώς και σε τι άλλες περιπέτειες έμπλεξε δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πλήρως.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι κάποια στιγμή τα παράτησε μετά από πράγματι πολύμηνες προσπάθειες και έξοδα.
Συμπτωματικά παραβρέθηκα σε κάποια ομοιοεπαγγελματική τους συνάντηση και διαπίστωσα ότι ουδείς κατέχει άδεια.
Κανένας τους δεν αρνήθηκε να αναλάβει ένα κόστος 1000-2000 ευρώ.
Μόνο 2 λέξεις άκουγα συνεχώς: Απίστευτο μπλέξιμο!!!!!
2) Εργαστήριο φασόν. Παίρνει μερικές σακούλες με τμήματα ρούχων. Σε μια σακούλα υπάρχουν π.χ.: τα δεξιά μπατζάκια, στην άλλη τα αριστερά και σε μια τρίτη οι τσέπες. Αυτά πρέπει να ραφτούν ώστε να γίνει ένα παντελόνι. Για να ραφτούν χρειάζεται 1 ραπτομηχανή, 1 κοπτοραπτική μηχανή και 1 μηχανή για τις κουμπότρυπες. Σύνολο 1,5kw. Πολύ μικρό μέγεθος αρκεί να αναλογιστούμε ότι ένας θερμοσίφωνας είναι περίπου 4kw.
Αφού έκανε κάποια σοβαρά έξοδα ο εν λόγω επαγγελματίας ( μιας και ήθελε το εργαστήριο για να ξεκινήσουν στο επάγγελμα αυτό τα παιδιά του, εργαζόμενα ΝΟΜΙΜΑ με άδεια ) αλλά το κυριότερο αφού πέρασαν 6 μήνες δίχως απάντηση αναγκάστηκε να ξενοικιάσει τον κατάλληλο χώρο που είχε βρει, να αυτασφαλιστεί 1 έτος στο ΤΕΒΕ ώσπου να πάρει την οδό προς την σύνταξη.
Τα παιδιά του σήμερα βασανίζονται έχοντας το ένα πόδι σε κάποια μερική απασχόληση και το άλλο πόδι στο ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ.
Αυτοί οι επαγγελματίες καθώς και μερικές εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα αποθαρρύνονται από τις ιδιαίτερα πολύπλοκες διαδικασίες, τα μεγάλα έξοδα αλλά κυρίως από την πολύμηνη καθυστέρηση και κάποιες αδιαφανείς καταστάσεις.
Τα αποτελέσματα άλλοι άμεσα, άλλοι έμμεσα τα βιώνουμε όλοι μας.
Αξιότιμοι κ.κ.
ως λογιστής θα προτιμούσα να χρησιμοποιείτε κωδικούς αριθμούς επαγγελμάτων από το αρχείο Κ.Α.Δ. που είναι σαφώς πληρέστερο από το ΣΤΑΚΟΔ ή τους κωδικούς της ΕΛ.ΣΤΑΤ. που δημιουργήθηκαν για άλλους λόγους.
Περισσότερες πληροφορίες για το αρχείο Κ.Α.Δ. στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του ΥΠ.ΟΙΚ.
http://www.gsis.gr/forologikos_odigos/xrisimes_plirofories/genikes_plirofories/genikes_plirofories.html ,
ως πολίτης όμως σκεφτόμουν την κάτωθι ιδέα και συγχωρέστε με αν καταχρώμαι τον χρόνο σας. Για λόγους απλοποίησης ( αλλά και δικών μου ελλιπών γνώσεων σε άλλους τομείς ) θα αναφερθώ στα καταστήματα.
Ένα κατάστημα σε ένα νέο κτίριο πιστεύω ότι κατασκευάζεται για έναν ορίζοντα λειτουργίας περίπου 100 ετών.
Για αυτόν τον αιώνα λειτουργίας του συγκεκριμένου καταστήματος ή του επαγγελματικού χώρου θα απαιτηθούν από διάφορους επαγγελματίες διαφόρων ειδών άδειες.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η Δημόσια διοίκηση να δαπανεί χρόνο και πόρους εκδίδοντας και επανεκδίδοντας, ελέγχοντας και επανελέγχοντας το ίδιο και το αυτό κατάστημα-χώρο που σε πολλές περιπτώσεις αφορούν την ίδια ασκούμενη δραστηριότητα.
Ας υποθέσουμε ότι τα καταστήματα-επαγγελματικοί χώροι, σε κλίμακα από το 1 έως το 20 κατηγοριοποιούνταν και ελάμβαναν 1 πιστοποιητικό με ένδειξη π.χ.: Ι12
Ας υποθέσουμε ότι κάθε επάγγελμα κατηγοριοποιηθεί οπότε ο κατασκευαστής γυψίνων τοποθετηθεί στην κατηγορία π.χ.Ι18
τότε θα του αρκεί να βρεί έναν χώρο που να πληρεί τις προϋποθέσεις Ι18 ή καλύτερες.
Έτσι κάθε χώρος θα αδειοδοτηθεί άπαξ και θα μπορεί να ανέβει κατηγορία αν γίνουν από κάποιον οι σχετικές προσαρμογές.
Έτσι θα εκλογικευτούν κατά την γνώμη μου τα μισθώματα που απαιτεί μεγάλη μερίδα ιδιοκτητών που πιστεύει ότι επειδή τους ανήκει κάποιο κατάστημα 3χ3 σε κάποιο σοκάκι με τουαλέτα όπου μπαίνεις με την όπισθεν, έχουν βρει την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά.
Έτσι ο κάθε επαγγελματίας θα γνωρίζει άπαξ σε πιο χώρο μπορεί να ξεκινήσει ΑΜΕΣΑ & ΝΟΜΙΜΑ την εργασία του και σε πιο χώρο χρειάζονται ενδεχομένως να γίνουν κάποιες προσαρμογές.
Έτσι η Πολιτεία θα είναι σε θέση να γνωρίζει και κυρίως να επικοινωνεί ώστε π.χ. Στους χώρους με ένδειξη Ι7 πρέπει να γίνουν κάποιες προσαρμογές διότι κάποια Κοινοτική ή άλλη Νομοθεσία το επιβάλλει. Θα μπορεί να χρησιμοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό της σε σαφώς πιο χρήσιμα και ουσιώδη πράγματα παρά στο να ελέγχει τον μηχανολογικό εξοπλισμό ενός βιοπαλαιστή γυψαδόρου που είναι μια σπάτουλα!!!! Θα μπορεί να καθορίζει πόσες δραστηριότητες απαραίτητα θα υφίστανται σε κάποια περιοχή και να μην έχουν αυτήν την εξουσία οι ιδιοκτήτες ή οι Δημοτικοί άρχοντες.
Με εκτίμηση
Αξιότιμοι κ.κ.
θέλω να θέσω υπ΄όψιν σας 2 χαρακτηριστικές περιπτώσεις ( ανάμεσα σε αρκετές άλλες που γνωρίζω ) που μου προέκυψαν στα πλαίσια του επαγγέλματος του λογιστή που ασκώ. Θέλω να πιστεύω ότι με τον υπό ψήφιση Νόμο θα διορθωθούν.
1) Γύψινες κατασκευές. Αυτοαπασχολούμενος ( έχει και έναν βοηθό ). Μαρτύριο σκέτο η έκδοση αδείας. Κατασκευάζει ροζέτες και γύψινα που έχουμε όλοι στα σπίτια μας. Γύψος, νερό, τζίβα ( τζίβα είναι αυτές οι μακριές τρίχες ) και μια σπάτουλα ως μηχανολογικός εξοπλισμός!!!!!!! Τι πολεοδομικά σχέδια καταστήματος κουβάλησε, τι μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων πλήρωσε, τι δημοσιεύσεις σε κάποια εφημερίδα έκανε, σε τι απίστευτα γρανάζια κόλλησε καθώς και σε τι άλλες περιπέτειες έμπλεξε δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πλήρως.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι κάποια στιγμή τα παράτησε μετά από πράγματι πολύμηνες προσπάθειες και έξοδα.
Συμπτωματικά παραβρέθηκα σε κάποια ομοιοεπαγγελματική τους συνάντηση και διαπίστωσα ότι ουδείς κατέχει άδεια.
Κανένας τους δεν αρνήθηκε να αναλάβει ένα κόστος 1000-2000 ευρώ.
Μόνο 2 λέξεις άκουγα συνεχώς: Απίστευτο μπλέξιμο!!!!!
2) Εργαστήριο φασόν. Παίρνει μερικές σακούλες με τμήματα ρούχων. Σε μια σακούλα υπάρχουν π.χ.: τα δεξιά μπατζάκια, στην άλλη τα αριστερά και σε μια τρίτη οι τσέπες. Αυτά πρέπει να ραφτούν ώστε να γίνει ένα παντελόνι. Για να ραφτούν χρειάζεται 1 ραπτομηχανή, 1 κοπτοραπτική μηχανή και 1 μηχανή για τις κουμπότρυπες. Σύνολο 1,5kw. Πολύ μικρό μέγεθος αρκεί να αναλογιστούμε ότι ένας θερμοσίφωνας είναι περίπου 4kw.
Αφού έκανε κάποια σοβαρά έξοδα ο εν λόγω επαγγελματίας ( μιας και ήθελε το εργαστήριο για να ξεκινήσουν στο επάγγελμα αυτό τα παιδιά του, εργαζόμενα ΝΟΜΙΜΑ με άδεια ) αλλά το κυριότερο αφού πέρασαν 6 μήνες δίχως απάντηση αναγκάστηκε να ξενοικιάσει τον κατάλληλο χώρο που είχε βρει, να αυτασφαλιστεί 1 έτος στο ΤΕΒΕ ώσπου να πάρει την οδό προς την σύνταξη.
Τα παιδιά του σήμερα βασανίζονται έχοντας το ένα πόδι σε κάποια μερική απασχόληση και το άλλο πόδι στο ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ.
Αυτοί οι επαγγελματίες καθώς και μερικές εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα αποθαρρύνονται από τις ιδιαίτερα πολύπλοκες διαδικασίες, τα μεγάλα έξοδα αλλά κυρίως από την πολύμηνη καθυστέρηση και κάποιες αδιαφανείς καταστάσεις.
Τα αποτελέσματα άλλοι άμεσα, άλλοι έμμεσα τα βιώνουμε όλοι μας.
Αξιότιμοι κ.κ.
ως λογιστής θα προτιμούσα να χρησιμοποιείτε κωδικούς αριθμούς επαγγελμάτων από το αρχείο Κ.Α.Δ. που είναι σαφώς πληρέστερο από το ΣΤΑΚΟΔ ή τους κωδικούς της ΕΛ.ΣΤΑΤ. που δημιουργήθηκαν για άλλους λόγους.
Περισσότερες πληροφορίες για το αρχείο Κ.Α.Δ. στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του ΥΠ.ΟΙΚ.
http://www.gsis.gr/forologikos_odigos/xrisimes_plirofories/genikes_plirofories/genikes_plirofories.html ,
ως πολίτης όμως σκεφτόμουν την κάτωθι ιδέα και συγχωρέστε με αν καταχρώμαι τον χρόνο σας. Για λόγους απλοποίησης ( αλλά και δικών μου ελλιπών γνώσεων σε άλλους τομείς ) θα αναφερθώ στα καταστήματα.
Ένα κατάστημα σε ένα νέο κτίριο πιστεύω ότι κατασκευάζεται για έναν ορίζοντα λειτουργίας περίπου 100 ετών.
Για αυτόν τον αιώνα λειτουργίας του συγκεκριμένου καταστήματος ή του επαγγελματικού χώρου θα απαιτηθούν από διάφορους επαγγελματίες διαφόρων ειδών άδειες.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η Δημόσια διοίκηση να δαπανεί χρόνο και πόρους εκδίδοντας και επανεκδίδοντας, ελέγχοντας και επανελέγχοντας το ίδιο και το αυτό κατάστημα-χώρο και πολλές φορές για την ίδια ασκούμενη δραστηριότητα.
Ας υποθέσουμε ότι τα καταστήματα-επαγγελματικοί χώροι, σε κλίμακα από το 1 έως το 20 κατηγοριοποιούνταν και ελάμβαναν 1 πιστοποιητικό με ένδειξη π.χ.: Ι12
Ας υποθέσουμε ότι κάθε επάγγελμα κατηγοριοποιηθεί οπότε ο κατασκευαστής γυψίνων τοποθετηθεί στην κατηγορία π.χ.Ι18
τότε θα του αρκεί να βρεί έναν χώρο που να πληρεί τις προϋποθέσεις Ι18 ή καλύτερες.
Έτσι κάθε χώρος θα αδειοδοτηθεί άπαξ και θα μπορεί να ανέβει κατηγορία αν γίνουν από κάποιον οι σχετικές προσαρμογές.
Έτσι θα εκλογικευτούν κατά την γνώμη μου τα μισθώματα που απαιτεί μεγάλη μερίδα ιδιοκτητών που πιστεύει ότι επειδή τους ανήκει κάποιο κατάστημα 3χ3 σε κάποιο σοκάκι με τουαλέτα όπου μπαίνεις με την όπισθεν, έχουν βρει την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά.
Έτσι ο κάθε επαγγελματίας θα γνωρίζει άπαξ σε πιο χώρο μπορεί να ξεκινήσει ΑΜΕΣΑ & ΝΟΜΙΜΑ την εργασία του και σε πιο χώρο χρειάζονται ενδεχομένως να γίνουν κάποιες προσαρμογές.
Έτσι η Πολιτεία θα είναι σε θέση να γνωρίζει και κυρίως να επικοινωνεί ώστε π.χ. Στους χώρους με ένδειξη Ι7 πρέπει να γίνουν κάποιες προσαρμογές διότι κάποια Κοινοτική ή άλλη Νομοθεσία το επιβάλλει. Θα μπορεί να χρησιμοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό της σε σαφώς πιο χρήσιμα και ουσιώδη πράγματα παρά στο να ελέγχει τον μηχανολογικό εξοπλισμό ενός βιοπαλαιστή γυψαδόρου που είναι μια σπάτουλα!!!! Θα μπορεί να καθορίζει πόσες δραστηριότητες απαραίτητα θα υφίστανται σε κάποια περιοχή και να μην έχουν αυτήν την εξουσία οι ιδιοκτήτες ή οι Δημοτικοί άρχοντες.
Με εκτίμηση
Αξιότιμοι κ.κ.
θέλω να θέσω υπ΄όψιν σας 2 χαρακτηριστικές περιπτώσεις ( ανάμεσα σε αρκετές άλλες που γνωρίζω ) που μου προέκυψαν στα πλαίσια του επαγγέλματος του λογιστή που ασκώ. Θέλω να πιστεύω ότι με τον υπό ψήφιση Νόμο θα διορθωθούν.
1) Γύψινες κατασκευές. Αυτοαπασχολούμενος ( έχει και έναν βοηθό ). Μαρτύριο σκέτο η έκδοση αδείας. Κατασκευάζει ροζέτες και γύψινα που έχουμε όλοι στα σπίτια μας. Γύψος, νερό, τζίβα ( τζίβα είναι αυτές οι μακριές τρίχες ) και μια σπάτουλα ως μηχανολογικός εξοπλισμός!!!!!!! Τι πολεοδομικά σχέδια καταστήματος κουβάλησε, τι μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων πλήρωσε, τι δημοσιεύσεις σε κάποια εφημερίδα έκανε, σε τι απίστευτα γρανάζια κόλλησε καθώς και σε τι άλλες περιπέτειες έμπλεξε δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πλήρως.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι κάποια στιγμή τα παράτησε μετά από πράγματι πολύμηνες προσπάθειες και έξοδα.
Συμπτωματικά παραβρέθηκα σε κάποια ομοιοεπαγγελματική τους συνάντηση και διαπίστωσα ότι ουδείς κατέχει άδεια.
Κανένας τους δεν αρνήθηκε να αναλάβει ένα κόστος 1000-2000 ευρώ.
Μόνο 2 λέξεις άκουγα συνεχώς: Απίστευτο μπλέξιμο!!!!!
2) Εργαστήριο φασόν. Παίρνει από μερικές σακούλες με τμήματα ρούχων. Σε μια σακούλα υπάρχουν π.χ.: τα δεξιά μπατζάκια, στην άλλη τα αριστερά και σε μια τρίτη οι τσέπες. Αυτά πρέπει να ραφτούν ώστε να γίνει ένα παντελόνι. Για να ραφτούν χρειάζεται 1 ραπτομηχανή, 1 κοπτοραπτική μηχανή και 1 μηχανή για τις κουμπότρυπες. Σύνολο 1,5kw. Πολύ μικρό μέγεθος αρκεί να αναλογιστούμε ότι ένας θερμοσίφωνας είναι περίπου 4kw.
Αφού έκανε κάποια σοβαρά έξοδα ο εν λόγω επαγγελματίας ( μιας και ήθελε το εργαστήριο για να ξεκινήσουν στο επάγγελμα αυτό τα παιδιά του, εργαζόμενα ΝΟΜΙΜΑ με άδεια ) αλλά το κυριότερο αφού πέρασαν 6 μήνες δίχως απάντηση αναγκάστηκε να ξενοικιάσει τον κατάλληλο χώρο που είχε βρει, να αυτασφαλιστεί 1 έτος στο ΤΕΒΕ ώσπου να πάρει την οδό προς την σύνταξη.
Τα παιδιά του σήμερα βασανίζονται έχοντας το ένα πόδι σε κάποια μερική απασχόληση και το άλλο πόδι στο ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ.
Αυτοί οι επαγγελματίες καθώς και μερικές εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα αποθαρρύνονται από τις ιδιαίτερα πολύπλοκες διαδικασίες, τα μεγάλα έξοδα αλλά κυρίως από την πολύμηνη καθυστέρηση και κάποιες αδιαφανείς καταστάσεις.
Τα αποτελέσματα άλλοι άμεσα, άλλοι έμμεσα τα βιώνουμε όλοι μας.
Αξιότιμοι κ.κ.
ως λογιστής θα προτιμούσα να χρησιμοποιείτε κωδικούς αριθμούς επαγγελμάτων από το αρχείο Κ.Α.Δ. που είναι σαφώς πληρέστερο από το ΣΤΑΚΟΔ ή τους κωδικούς της ΕΛ.ΣΤΑΤ. που δημιουργήθηκαν για άλλους λόγους.
Περισσότερες πληροφορίες για το αρχείο Κ.Α.Δ. στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του ΥΠ.ΟΙΚ.
http://www.gsis.gr/forologikos_odigos/xrisimes_plirofories/genikes_plirofories/genikes_plirofories.html ,
ως πολίτης όμως σκεφτόμουν την κάτωθι ιδέα και συγχωρέστε με αν καταχρώμαι τον χρόνο σας. Για λόγους απλοποίησης ( αλλά και δικών μου ελλιπών γνώσεων σε άλλους τομείς ) θα αναφερθώ στα καταστήματα.
Ένα κατάστημα σε ένα νέο κτίριο πιστεύω ότι κατασκευάζεται για έναν ορίζοντα λειτουργίας περίπου 100 ετών.
Για αυτόν τον αιώνα λειτουργίας του συγκεκριμένου καταστήματος ή του επαγγελματικού χώρου θα απαιτηθούν από διάφορους επαγγελματίες διαφόρων ειδών άδειες.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η Δημόσια διοίκηση να δαπανεί χρόνο και πόρους εκδίδοντας και επανεκδίδοντας, ελέγχοντας και επανελέγχοντας το ίδιο και το αυτό κατάστημα-χώρο και πολλές φορές για την ίδια ασκούμενη δραστηριότητα.
Ας υποθέσουμε ότι τα καταστήματα-επαγγελματικοί χώροι, σε κλίμακα από το 1 έως το 20 κατηγοριοποιούνταν και ελάμβαναν 1 πιστοποιητικό με ένδειξη π.χ.: Ι12
Ας υποθέσουμε ότι κάθε επάγγελμα κατηγοριοποιηθεί οπότε ο κατασκευαστής γυψίνων τοποθετηθεί στην κατηγορία π.χ.Ι18
τότε θα του αρκεί να βρεί έναν χώρο που να πληρεί τις προϋποθέσεις Ι18 ή καλύτερες.
Έτσι κάθε χώρος θα αδειοδοτηθεί άπαξ και θα μπορεί να ανέβει κατηγορία αν γίνουν από κάποιον οι σχετικές προσαρμογές.
Έτσι θα εκλογικευτούν κατά την γνώμη μου τα μισθώματα που απαιτεί μεγάλη μερίδα ιδιοκτητών που πιστεύει ότι επειδή τους ανήκει κάποιο κατάστημα 3χ3 σε κάποιο σοκάκι με τουαλέτα όπου μπαίνεις με την όπισθεν, έχουν βρει την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά.
Έτσι ο κάθε επαγγελματίας θα γνωρίζει άπαξ σε πιο χώρο μπορεί να ξεκινήσει ΑΜΕΣΑ & ΝΟΜΙΜΑ την εργασία του και σε πιο χώρο χρειάζονται ενδεχομένως να γίνουν κάποιες προσαρμογές.
Έτσι η Πολιτεία θα είναι σε θέση να γνωρίζει και κυρίως να επικοινωνεί ώστε π.χ. Στους χώρους με ένδειξη Ι7 πρέπει να γίνουν κάποιες προσαρμογές διότι κάποια Κοινοτική ή άλλη Νομοθεσία το επιβάλλει. Θα μπορεί να χρησιμοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό της σε σαφώς πιο χρήσιμα και ουσιώδη πράγματα παρά στο να ελέγχει τον μηχανολογικό εξοπλισμό ενός βιοπαλαιστή γυψαδόρου που είναι μια σπάτουλα!!!! Θα μπορεί να καθορίζει πόσες δραστηριότητες απαραίτητα θα υφίστανται σε κάποια περιοχή και να μην έχουν αυτήν την εξουσία οι ιδιοκτήτες ή οι Δημοτικοί άρχοντες.
Με εκτίμηση