1. Στις διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται οι δραστηριότητες που ασκούνται στις εγκαταστάσεις, οι οποίες περιγράφονται στις διατάξεις του άρθρου 13 με στοιχεία 1, 2, 3, 4 και 5.
2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος:
α) Οι δραστηριότητες που ανήκουν ή την εκμετάλλευσή τους έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, η Ελληνική Αστυνομία, το Πυροσβεστικό Σώμα και οι Οργανισμοί Διαχείρισης Λιμένων.
β) Τα πρατήρια υγρών και αερίων καυσίμων που προορίζονται για εφοδιασμό κάθε μεταφορικού μέσου.
γ) Τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης, τα φανοποιία και τα λιπαντήρια αυτοκινήτων και αγροτικών μηχανημάτων.
δ) Οι αποθήκες καυσίμων κεντρικών θερμάνσεων.
ε) Οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης κτιρίων.
στ) Οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν αποκλειστικώς νοσοκομεία, ξενοδοχεία, εγκαταστάσεις διασκέδασης και ψυχαγωγίας, εστιατόρια και πολυκαταστήματα, εφόσον είναι εγκατεστημένες και λειτουργούν στο χώρο των επιχειρήσεων αυτών και εξυπηρετούν τις λειτουργικές ανάγκες τους.
ζ) Οι κινητές ή σταθερές μονάδες που εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο συγκεκριμένο κατασκευαστικό δημόσιο ή ιδιωτικό έργο και βρίσκονται στον τόπο εκτέλεσης του έργου για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει το έτος, με την προϋπόθεση ότι στην αντίστοιχη Εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων συμπεριλαμβάνεται και η λειτουργία των εν λόγω μονάδων.
η) Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής που υπάγονται στις διατάξεις του Ν. 2244/1994 (ΦΕΚ 168 Α΄).
θ) Οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις για την εξόρυξη, επεξεργασία μεταλλευτικών και λατομικών προϊόντων, όταν η επεξεργασία γίνεται εντός του μεταλλευτικού ή λατομικού χώρου και η άδεια λειτουργίας χορηγείται σύμφωνα με το Ν. 210/1973 (ΦΕΚ 277 Α΄), το Ν. 1428/1984 (ΦΕΚ 43 Α΄), όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 2115/1993 (ΦΕΚ 15 Α΄) και ισχύει.
ι) Παρασκευαστήρια καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, τα οποία αδειοδοτούνται σύμφωνα με την Υγειονομική Διάταξη ΑΙβ8577/83 (ΦΕΚ 526 Β΄) και των οποίων τα παραγόμενα προϊόντα διατίθενται από τα καταστήματα αυτά μέσω λιανικής πώλησης.
ια) Οι εγκαταστάσεις παροχής υπηρεσιών χαμηλής όχλησης, όπως περιγράφονται στη Στατιστική Ταξινόμηση Κλαδικών Οικονομικών Δραστηριοτήτων (Σ.Τ.Α.Κ.Ο.Δ.) 2008, όπως εκάστοτε ισχύει και διαθέτουν μηχανολογικό εξοπλισμό του οποίου η κινητήρια ισχύς δεν υπερβαίνει τα 4 KW ή η θερμική ισχύς τα 8 KW.
Πέραν των βιομηχανικών, βιοτεχνικών και μεταποιητικών επιχειρήσεων που υπάγονται στις καινοτόμες διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου, πρέπει να τύχουν της ιδίας αντιμετώπισης και άλλες δραστηριότητες, οι οποίες θεωρούνται ότι συμβάλουν στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και υπάγονται στο νέο επενδυτικό νόμο, αντιμετωπίζουν όμως τα ίδια προβλήματα με τις εν προκειμένω δραστηριότητες, και η εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν κυρίως την περιβαλλοντική αδειοδότηση και σ’ αυτές θα είναι κυριολεκτικά σωτηρία σε πραγματικά στραγγαλισμένους αυτή τη στιγμή κλάδους. Είναι γνωστό και αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου ότι το περιβάλλον χρησιμοποιείται πολλές φορές ως μέσον και τροχοπέδη για την λειτουργία και ανάπτυξη πολλών δραστηριοτήτων που αποδεδειγμένα δεν θίγουν το περιβάλλον. Είναι επίσης γνωστό ότι το ΣτΕ φοβούμενο να κρίνει επί της ουσίας επί εκκρεμών αιτήσεων ακυρώσεως τρίτων κατά επιχειρήσεων έχει μεθοδεύσει σειρά τεχνικών τυπικών λόγων για να αποβάλει επιχειρήσεις από τις θέσεις τους, ανεξαρτήτως ουσίας.. Είναι γνωστό ότι τα δικαστήρια της ουσίας, κυρίως ποινικά, όταν αναφέρεται το περιβάλλον και ο κίνδυνος απειλής του, έστω και χωρίς καμμία απόδειξη, δείχνουν υπέρμετρη αυστηρότητα όταν κατηγορούμενος είναι επιχειρηματίας που χωρίς υπαιτιότητά του έμεινε χωρίς άδεια διότι το κράτος καθυστέρησε να την εκδώσει πέραν των νομίμων προθεσμιών. Είχα ξανασχολιάσει χωρίς να δημοσιοποιηθεί ότι επιχείρηση υδατοκαλλιέργειας έλαβε ανανέωση περιβαλλοντικών όρων 3 χρόνια μετά την νόμιμη και εμπρόθεσμη αίτησή της προς την αρμόδια αρχή και κατά το μεσολαβήσαν χρονικό διάστημα ο επιχειρηματίας καταδικάστηκε από ποινικά δικαστήρια σε σοβαρότατες ποινές για λειτουργία χωρίς άδεια. Γι’ αυτό, επιτακτική ανάγκη καθίσταται όπως οι διατάξεις της ευχερούς αδειοδότησης επεκταθεί και σε άλλες δραστηριότητες, όπως επί παραδείγματι της υδατοκαλλιέργειας που σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.
Άρθρο 14 παργ. 2 περ. α). Μήπως, εκ παραδρομής, έχει ξεχαστεί το Λιμενικό Σώμα;; Ευχαριστώ
2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος: ———————- ια) Οι εγκαταστάσεις παροχής υπηρεσιών χαμηλής όχλησης, όπως περιγράφονται στη Στατιστική Ταξινόμηση Κλαδικών Οικονομικών Δραστηριοτήτων (Σ.Τ.Α.Κ.Ο.Δ.) 2008, όπως εκάστοτε ισχύει και διαθέτουν μηχανολογικό εξοπλισμό του οποίου η κινητήρια ισχύς δεν υπερβαίνει τα 4 KW ή η θερμική ισχύς τα 8 KW. ———————————————— Δηλαδή τα στεγνοκαθαριστήρια (πλυντήρια – σιδερωτήρια) που προφανώς η ισχύς του μηχανολογικού τους εξοπλισμού υπερβαίνει τα παραπάνω όρια εμπίπτουν στις διατάξεις αδειοδότησης αυτού του νόμου; — Ένας ανελκυστήρας αυτοκινήτων σε ένα πάρκινγκ ξέρετε τι ισχύ έχει; —– Πιστεύω ότι και τα όρια ισχύος πρέπει να αυξηθούν και περισσότερες δραστηριότητες να μπουν στην κατηγορία (γ) που ευθέως εξαιρούνται.
Σε ότι αφορά το πεδίο εφαρμογής του υπόψη Νομοσχεδίου.
Α. Κατά την παράγραφο 2, δεν εντάσσονται στην αρμοδιότητα χρήσεις όπως πρατήρια υγρών καυσίμων, συνεργεία κ.λ.π.
Επειδή το ίδιο ανέφερε καιο ισχύων σήμερα Ν.3225/2006, ροέκυψε το εξής πρόβλημα:
Το 2007 ξεκίνησα της αδειοδότηση Πρατηρίου Υγρών Καυσίμων σε οικισμό οριοιοθετημένο με βάση το Π.Δ. της 21.4/3.05.1985 ( ΦΕΚ 181 Δ’).
Πράγματι αφού πήρα κυκλοφοριακή σύνδεση, περιβαλλοντική αδειοδότηση, άδεια ίδρυσης από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών και κατέθεσα Οικοδομική Αδεια.
Ελέγχθηκε η εν λόγω Οικοδομική Αδεια σε όλα τα στάδιά της ( μέχρι και φορολογικά … για όσους γνωρίζουν από αδειοδότηση κτιρίων … ) και ενώ ήταν να χορηγηθεί η τελική υπογραφή ( τέλος 2009, ύστερα από 17 μήνες ), «ανακαλύπτουν» στην αρμόδια Υπηρεσία ( Πολεοδομία ) ότι δεν επιτρέπεται η χρήση πρατηρίων υγρών καυσίμων εντός των ορίων οικισμού γιατί μία διεύθυνση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. και σε ερώτημα μίας Υπηρεσίας μίας άλλης Νομαρχιας ( !!! ) είχε αναφέρει ότι ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΕ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΤΗΡΙΩΝ ΥΓΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ γιατί στο αντίστοιχο άρθρο του Ν.3325/2005 ( σ.σ. που θα καταργηθεί με το υπόψη Νομοσχέδιο ) αναφέρει ότι τα πρατήρια υγρών καυσίμων δεν είναι στην εφαρμογή του Νόμου, που επιτρέπονται τα επαγγελματικά εργαστήρια εντός των ορίων οικισμού, και καλώς κατά την γνώμη μου, αλλά με το σκεπτικό ότι αδειοδοτούνται από άλλη Υπηρεσία ( Δ/νσεις Μεταφορών και Επικοινωνιών ).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΣΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ:
1. Η εφαρμογή του εν λόγω Νομοσχεδίου να αναφέρει ρητά και μόνο ότι αφορά την αδειοδότηση των εν λόγω επιχειρήσεων και όχι πολεοδομική διαδικασία, εφαρμογή πολεοδομικής νομοθεσία ή ….
2. Επειδή για την εν λόγω διευκρίνιση αν επιτρέπονται ή απαγορεύονται εντός των ορίων οικισμού Πρατήρια ( και αντίστοιχα οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα, έτσι και χρήσεις του παρόντος, υπό διαβούλευση νομοσχεδίου …. )περιμένουμε 15 μήνες περίπου, απάντηση από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου, και ύστερα από ερώτημα του κ. Νομάρχη, ως προϊσταμένου της Πολεοδομίας, που είχε χαρακτηριστεί και …. Επείγον( !!! ), νομίζω ότι στο υπόψη νομοσχέδιο να προβλεφθούν ΑΦΕΝΟΣ ΑΜΕΣΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΕΓΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΌ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΝΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΟΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΑΡΜΌΔΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
3. Από το 2005 ( εφαρμογή του Ν.3325 ) όπου καταργήθηκε η αδειοδότηση των μονάδων επισκευής μηχανημάτων χωματουργικών και γεωργικών μηχανημάτων από τις αρμόδιες διευθύνσεις ανάπτυξης ( όπως ίσχυε μέχρι τότε…. ) ας προβλεφθεί τώρα κάτι και γι’ αυτές τις μονάδες.
Για ακόμα μία φορά το υπουργείο δεν αντιμετωπίζει ως πρέπει τους πολύ μικρούς μεταποιητές.
Δηλαδή:
Η ράφτρα της γειτονιάς, ο τσαγκάρης και η κυρία που φιάχει μαρμελάδες επειδή κατά στακοδ δεν είναι στην παροχή υπηρεσίας, αλλά καθαρά μεταποίηση, πρέπει να περάσουν από τη διαδικασία αδειοδότησης παρά το ότι η ισχύς τους είναι μόλις 0,10 Κw.