1. Δεν καταχωρίζονται ως σήματα σημεία τα οποία:
α. δεν μπορούν να αποτελέσουν σήμα σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου αυτού,
β. στερούνται διακριτικού χαρακτήρα,
γ. συνίστανται αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις που μπορούν να χρησιμεύσουν στις συναλλαγές για τη δήλωση του είδους, της ποιότητας, των ιδιοτήτων, της ποσότητας, του προορισμού, της αξίας, της γεωγραφικής προέλευσης ή του χρόνου παραγωγής του προϊόντος ή παροχής της Υπηρεσίας ή άλλων χαρακτηριστικών του προϊόντος ή της Υπηρεσίας,
δ. συνίστανται αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις, τα οποία έχουν καταστεί συνήθη στην καθομιλουμένη ή στη θεμιτή και πάγια πρακτική των συναλλαγών,
ε. συνίστανται αποκλειστικά από το σχήμα που επιβάλλεται από τη φύση του προϊόντος ή είναι απαραίτητο για την επίτευξη ενός τεχνικού αποτελέσματος ή προσδίδει ουσιαστική αξία στο προϊόν,
στ. αντίκεινται στη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη,
ζ. μπορούν να παραπλανήσουν το κοινό, ιδίως ως προς τη φύση, την ποιότητα ή τη γεωγραφική προέλευση του προϊόντος ή της Υπηρεσίας. Ομοίως, δεν καταχωρίζονται ως σήματα σημεία που προορίζονται να διακρίνουν κρασιά εμπεριέχοντα ή αποτελούμενα από γεωγραφική ένδειξη υποδηλούσα κρασιά, ή τα σήματα για οινοπνευματώδη εμπεριέχοντα ή αποτελούμενα από γεωγραφική ένδειξη υποδηλούσα οινοπνευματώδη, εφόσον πρόκειται για κρασιά ή οινοπνευματώδη που δεν έχουν τη συγκεκριμένη καταγωγή. Επίσης, δεν καταχωρίζονται ως σήματα σημεία που περιλαμβάνουν ή αποτελούνται από ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που έχει καταχωρισθεί σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ης Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, όταν αντιστοιχούν σε μια από τις καταστάσεις που αναφέρονται στο αρ. 13 του εν λόγω Κανονισμού και αφορούν τον ίδιο τύπο προϊόντος, υπό την προϋπόθεση ότι η αίτηση καταχώρισης του εν λόγω σήματος υποβάλλεται μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης καταχώρισης της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης στην Επιτροπή.
2. Δεν καταχωρίζονται επίσης ως σήματα:
α. τα ονόματα κρατών, η σημαία, τα εμβλήματα, τα σύμβολα, οι θυρεοί, τα σημεία και τα επισήματα του ελληνικού κράτους και των λοιπών κρατών, που αναφέρονται στο άρθρο 6 τρις της Σύμβασης των Παρισίων για την προστασία της Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (Ν. 213/1975) και με τις προϋποθέσεις του άρθρου αυτού, καθώς και τα σημεία μεγάλης συμβολικής σημασίας και ιδιαιτέρου δημοσίου συμφέροντος και ιδίως θρησκευτικά σύμβολα, παραστάσεις και λέξεις,
β. τα σημεία των οποίων η κατάθεση αντίκειται στην καλή πίστη ή έγινε κακόπιστα.
3. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων των εδαφίων β’, γ’ και δ’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, σημείο γίνεται δεκτό για καταχώριση, εφόσον μέχρι την τελευταία συζήτηση για την παραδοχή του απέκτησε διακριτικό χαρακτήρα λόγω της χρήσης του.
Στην παράγραφο 1 εδαφιο ζ) του άρθρου 3: περιλαμβάνεται ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ για πρώτη φορά πρόβλεψη για απόλυτο λόγο απαραδεκτου όσων σημάτων περιλαμβάνουν ή αποτελούνται από ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που έχει καταχωρισθεί σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ης Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων.
Ήδη τα Ελληνικά δικαστήρια έχουν εκδώσει και σχετική νομολογία, η εμπειρία από την οποία είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη από τους συντάκτες του νόμου.
Ειδικώτερα, ΔΕΝ πρέπει να διατηρηθεί ο περιορισμός του «και αφορούν τον ίδιο τύπο προϊόντος».
ΔΕΝ πρέπει να περιοριστεί η δυνατότητα που δίνει ο εν λόγω Κανονισμός για να προστατεύονται οι γεωγραφικές ενδείξεις και οι ονομασίες προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων επίσης από κάθε ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ένδειξης ή ονομασίας.
Οι εν λόγω ενδείξεις και ονομασίες έχουν προστατευθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή λόγω της φήμης και της ιδιαίτερης αξίας που έχουν για τις ομάδες των παραγωγώντους προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και αντιστοιχούν στα ΣΗΜΑΤΑ ΦΗΜΗΣ, οπότε πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοια από το Ν. περί σημάτων.
Είναι πολύ εύκολο και συνήθης επιδίωξη όσων ΔΕΝ δικαιούνται να χρησιμοποιούν την προστατευόμενη ένδειξη και ονομασία προέλευσης στην πράξη να καταθέτουν κάποιο σήμα στο οποίο μπορεί να μην περιλαμβάνουν ΑΥΤΟΥΣΙΑ ή να μην αποτελούνται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από την προστατευόμενη ένδειξη και ονομασία προέλευσης (όπως απαιτεί το νομοσχέδιο στην σημερινή του μορφή). Π.Χ. με μικρές ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ, με χρήση ΜΕΡΟΥΣ της προστατευόμενης ένδειξης και ονομασίας προέλευσης επίσης και για προΪόντα ΑΛΛΟΥ ΤΥΠΟΥ, αλλά που έχουν κάποια ΣΧΕΣΗ και ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ για τον καταναλωτή στην προστατευόμενη ένδειξη και ονομασία προέλευσης τρίτοι εκμεταλλεύονται την ΦΗΜΗ αυτών.
Είναι εξαιρετικά αναγκαίο, για την αποφυγή της ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗΣ των ΠΟΠ και ΠΓΕ και την ανεπίστρεπτη βλάβη των ομάδων παραγωγών των προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ και κατά συνέπεια των τοπικών οικονομιών:
1. από την παράγραφο 1 εδαφιο ζ) του άρθρου 3 να ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ο περιορισμός του «και αφορούν τον ίδιο τύπο προϊόντος» και
2. Να προστεθεί η έκφραση όπως ακριβώς είναι και στον Κανονισμό ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η κατάθεση σήματος που αποτελεί εκμετάλλευση της φήμης της καταχωρημένης ΠΟΠ ή ΠΓΕ.
Α.Ε.Μαλάμη, Δικηγόρος
το όχι απαράδεκτο θέλει αρκετή εκπαίδευση σε σχολεία και ανώτερα ιδρύματα και γιαυτό θεωρώ όχι μόνο για την σηματοδότηση, αλλά και τσαγκάρης να γίνεις πρέπει να ξέρεις αρκετά από τέχνη, ιστορία, αισθητική, ή τουλάχιστον να υπάρχουν προγράμματα για αυτούς που θέλουν ( αν είναι σωστά, όλοι θα τα θέλουν ) και αυτό είναι που θα κάνει την διαφορά, όσο και αν δεν φαίνεται…
Θα πρέπει να γίνει πιο σαφής η απαγόρευση εμβλημάτων εγκληματικών οργανώσεων, τρομοκρατικών οργανώσεων, φασιστικά και ναζιστικά σύμβολα κλπ