1. Επιτρέπεται η χρήση υδάτινων πεδίων υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) Τις διατάξεις του Άρθρου 19 του ν. 1650/1986 (Α’ 160) για τις περιοχές που ορίζονται σε αυτό σχετικά με την προστασία της φύσης και του τοπίου.
β) Το υδάτινο πεδίο να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων (300) μέτρων από την ακτογραμμή.
γ) Το αεροσκάφος να μην προέρχεται ή κατευθύνεται απευθείας εκτός ελληνικής επικράτειας.
δ) Η πτήση να εκτελείται κατά τη διάρκεια της αεροπορικής ημέρας,
ε) Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους να έχει ενημερώσει με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο τουλάχιστον δύο (2) ώρες πριν την άφιξή του, την αρμόδια Λιμενική Αρχή.
στ) Το υδάτινο πεδίο να έχει ελεγχθεί από τον κυβερνήτη του αεροσκάφους για τα θέματα ασφαλούς προσέγγισης, ο οποίος θα πρέπει να ενημερώνεται για τις συνθήκες της υδάτινης επιφάνειας από την τοπική Λιμενική Αρχή.
ζ) Να υπάρχει συνεχής ανοικτή επικοινωνία, μέσω αμφίδρομης ραδιοτηλεφωνικής ζεύξης (ναυτιλιακό-αεροπορικές Πολύ Υψηλές Συχνότητες – Ν/ΗΡ), του κυβερνήτη του αεροσκάφους με την αρμόδια Λιμενική Αρχή κατά τη διάρκεια της προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης του αεροσκάφους, ο οποίος υποχρεούται να συμμορφώνεται με τις οδηγίες του αρμόδιου λιμενάρχη ή εν τη απουσία του, του αρμόδιου λιμενικού υπαλλήλου υπηρεσίας.
η) Κατά την προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση του αεροσκάφους δεν επιτρέπεται πτήση πάνω από ανθρώπινο πληθυσμό, πλωτά σκάφη και λοιπά πλεούμενα κάτω από το ελάχιστο επιτρεπόμενο ύψος των πεντακοσίων (500) ποδών.
θ) Κατά τη διενέργεια ελιγμών επί της υδάτινης επιφάνειας, το αεροσκάφος πρέπει να κινείται σε απόσταση ασφαλείας από ανθρώπους, πλωτά σκάφη και λοιπά πλεούμενα τηρώντας τις διατάξεις του Δ.Κ.Α.Σ. και των κατά περίπτωση Κανονισμών Λιμένων.
ι) Να βρίσκεται πλησίον του υδάτινου πεδίου κατάλληλη υποδομή ή πλωτό σκάφος για την ασφαλή επιβίβαση και αποβίβαση των επιβατών του αεροσκάφους. Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους υποχρεούται να διενεργεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες σχετικά με τους ελέγχους ασφαλείας επιβατών, αποσκευών και φορτίου.
ια) Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους οφείλει να γνωστοποιήσει άμεσα στην πλησιέστερη υπηρεσία εξυπηρέτησης εναέριας κυκλοφορίας το κλείσιμο του σχεδίου πτήσεως.
2. Ο συνολικός αριθμός κινήσεων (προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση) αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις έξι (6) κατά τη διάρκεια της αεροπορικής ημέρας.
3. Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του αεροσκάφους σε όλες τις φάσεις της πτήσης σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Ειδικότερα, ο κυβερνήτης του αεροσκάφους είναι υπεύθυνος για να διαπιστώσει την καταλληλότητα του υδάτινου πεδίου, υπολογίζοντας τη Διαθέσιμη Απόσταση Προσθαλάσσωσης ή Αποθαλάσσωσης, τις θέσεις και το ύψος τυχόν εμποδίων στο υδάτινο πεδίο, καθώς και στις γειτονικές επιφάνειες, και να λαμβάνει κάθε πρόνοια για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας.
4. Στις ανωτέρω περιπτώσεις προσθαλάσσωσης, αποθαλάσσωσης και υδατοδρόμησης αεροσκαφών σε υδάτινα πεδία, ο χειριστής και ο εκμεταλλευόμενος το αεροσκάφος είναι συνυπαίτιοι, κατά το λόγο και το βαθμό των αρμοδιοτήτων τους:
α) για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου,
β) για οποιαδήποτε ζημιά προκληθεί σε πρόσωπα ή πράγματα,
γ) για παράβαση των όρων και περιορισμών σε θέματα Εναέριας Κυκλοφορίας και Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας, Ασφάλειας Πτήσεων, Τελωνειακού και Δασμολογικού ελέγχου, Δημόσιας Ασφάλειας, Εθνικής Άμυνας και για κάθε άλλη μη σύννομη χρησιμοποίηση του υδάτινου πεδίου, εφαρμοζομένων των κυρώσεων του άρθρου 36 του παρόντος.
εάν ο περιορισμός των προσνηόσεων μπαίνει για να μην υπάρχει συνωστισμός στην κίνηση, μπορεί να τεθεί ο περιορισμός η άνοδος ή κάθοδος να επιτρέπεται κάθε 5 λεπτά της ώρας κατ’ ανώτατο όριο.
Επίσης δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένο αν τα αεροσκάφη θα πρέπει να φέρουν και επιπλέον ασύρματο με τις συχνότητες των θαλασσίων επικοινωνιών(marine) ή η αρμόδια λιμενική αρχή πρέπει να εφοδιαστεί με ασύρματο αερεπίγειας επικοινωνίας (air band).
Ακόμη, τα υδάτινα πεδία, θα είναι κάτι διαφορετικό από τα επίσημα υδατοδρόμια που θα βρίσκονται πλησίον λιμένων ή κάποιων μόνιμων εγκαταστάσεων που ενδεχομένως θα επιτηρούνται, είναι αμφίβολο αν η επικοινωνία με την αρμόδια λιμενική αρχή θα είναι εφικτή λόγω της απόστασης της βάσης της λιμενικής αρχής από το εν λόγω πεδίο. Η περιοχή δικαιοδοσίας μιας λιμενικής αρχής είναι τεράστια και το πεδίο θα είναι εκ των πραγμάτων, ανεπίβλεπτο. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα ανεπίβλεπτα πεδία των ελαφρών και υπερελαφρών αεροπλάνων.
Άρα δεν υπάρχει αναγκαιότητα αμφίδρομης επικοινωνίας παρά μόνο συμβουλευτική επικοινωνία κι έτσι η παράγραφος ζ καθίσταται περιττή.
Επιπλέον, εφόσον μετά την προσνήοση το αεροσκάφος εξομοιούται με πλωτό μέσο, με βάρκα, το μικρό ιπτάμενο μέσο (ελαφρύ αεροπλάνο ή υπερλαφρύ –ΥΠΑΜ) μπορεί κάλλιστα να προσεγγίσει την ακτή, οπότε δεν χρειάζεται κάποια βάρκα για να εξυπηρετηθεί.
συμφωνω με τα σχολια
Συμφωνώ με τα σχόλια των κ.κ.: Σ.Μπογδάνου, Γ.Νικολούζου, Π.Δημητριάδη, Ν.Μαυροματίδη,Π.Ροντογιάννη καθώς και με ΑΟΡΑ και Ελληνικό Δίκτυο Μικρών Νησιών.
Προτείνεται η τροποποίηση της παράγραφου 2 του άρθρου 53 σχετικά με τον μέγιστο αριθμό για την προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση ,φυσικά πάντα στα όρια της νομοθεσίας για πτήσεις εντός της αεροπορικής ημέρας. Η τροποποίηση θα μπορούσε να αφορά εξαιρέσεις κατά την θερινή περίοδο όπου η τουριστικη΄κίνηση έιναι αυξημένη ή έκτακτων αναγκών που μπορεί να προκύψουν. Επίσης Θεωρώ απαραίτητη την πραγματοποίηση αλλαγών επι της παραγράφου (εδαφίου) 1ε ή ακόμα κάταργηση του όταν πρέπει να καλυφθούν άμεσες νοσοκομειακές διακομιδές. Η νέα διατύπωση της παραγράφου 2 του άρθρου 53 όπως προτέινεται απο την ΑΟPA Ελλας με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Τέλος άλλα όχι τελευταίο θεωρώ επίσης αναγκαία την αλλαγή – τροποποίηση της παραγράφου 1Β και να τεθεί μικρότερος περιορισμός απόστασης απο την ακτογραμμή, καθώς σε πολλές περιπτωσεις επιχειρισιακά δεν μπορέι να λειτουργήσει ή ακόμα να θέσει σε κίνδυνο μέρος της πτήσης. Συμφωνώ με τις παρατηρήσεις οι οποίες έγιναν σχετικά με το εδάφιο 1β στην παρούσα συζήτηση.
Σύμφωνα με τον κανονισμό Υδατοδρομίων της Δανίας (
http://www.slv.dk/Dokumenter/dsweb/View/Collection-100 ,πατήστε τον φάκελο BL 3-36 για να διαβάσετε την νομοθεσία ),η παράγραφος 5.2 αναφέρει τα εξήs:Eάν Υδάτινο Πεδίο προτίθεται να χρησιμοποιθεί ως Υδατοδρόμιο ,πρέπει να ζητηθεί αδεια απο τον ιδιοκτήτη.
Δέν αναφέρει απόσταση από την ακτή αλλά αναφέρει ως υδατοδρόμιο,όπου σύμφωνα με την παράγραφο 5.1 , η απόσταση απο το Υδατοδρόμιο με την ακτογραμμή πρέπει να απέχει το λιγότερο 150 μέτρα.
Εντύπωση κάνει η απλότητα της νομοθεσίας 2 σελίδες με κάθε αρθρο 2 γραμμές.
Συμφωνώ με τα σχόλια.
Συμφωνώ με τα σχόλια των Κων : Σ. Μπογδάνου, Α.Ο.Ρ.Α., Ελλ. Δ. Μ. Νησιών, Π.Θεοδοσίου, Γ. Νικολούζου, Π.Δημητριάδη, και Ν.Μαυροματίδη, Σ.Μαζαράκη, Π. Ροντογιάννη.
Ελπιζω να μην επικρατησει ο περιορισμος των 6 Α/Γ .Η μεχρι τωρα λειτουργια των περιορισμων λειτουργισε αποτρεπτικα για επενδυση.Ας αντιμετωπισθει ως ενα πλωτο μεσο χωρις περιορισμους & απαγορευσεις, τηρωντας ολους τους κανονες Ναυσιπλοϊας.
Σε νησιά όπως οι Παξοί, ειδικότερα κατά τους χειμερινούς μίνες που ο καιρός απαγορεύει την άφιξη πλοίων, τα υδροπλάνα μπορούν να κάνουν επιπλέον των προγραμματισμένων πτήσεων για την εξυπηρέτηση του κοινού. ένας τέτοιος περιορισμός στον αριθμό πτήσεων του υδροπλάνου είναι σίγουρα αρνητική εξέλιξη. Προτείνω ο αριθμός πτήσεων να μην έχει περιορισμό.
Αν και οι φίλοι τα είπαν όλα ,θέλω να σημειώσω :
1)Αριθμός πτήσεων:ο περιορισμός αυτός μπορεί να αποτρέψει κάθε επιχειρηματική σκέψη και δεν βασίζεται σε κανένα ουσιαστικό κατ εμέ λόγο.
2)Απόσταση 300 μέτρων: μια απλή συνομιλία με χειριστές υδροπλάνων που γνωρίζουν τις Ελληνικές θάλασσες θα αποδείκνυε πως αυτός ο περιορισμός είναι απαγορευτικός για τα Ελληνικά δεδομένα και μοναδικός συγκριτικά με τα διεθνή!!!
Συμφωνώ επίσης με τις παρατηρήσεις του κυρίου Μπογδάνου για τα παραπάνω καθώς και το θέμα των νοσοκομειακών πτήσεων .
ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΡΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
GROUND OPERATIONS MANAGER/SECURITY MANAGER
Στο ΑΡΘΡΟ 53 παρ.β ’αναφέρεται, ότι το ΥΔΑΤΙΝΟ ΠΕΔΙΟ, πρέπει να βρίσκεται ,σε απόσταση ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ των τριακόσιων(300) μέτρων από την ΑΚΤΟΓΡΑΜΜΗ, εκτρέποντας το ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ, σε ΜΕΓΑΛΗ απόσταση από ΑΣΦΑΛΗ ΠΕΔΙΑ – ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΑ, πιο ΚΟΝΤΑ στην ακτογραμμή- προς τα ΑΝΟΙΚΤΑ-, οπού τα καιρικά φαινόμενα επιδρούν ΕΝΤΟΝΟΤΕΡΑ, (άνεμος, κυματισμός). ΕΚΘΕΤOΝΤΑΣ ΤΟ ΙΔΙΟ, και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, την ΑΣΦΑΛΕΙΑ των ΕΠΙΒΑΤΩΝ και του ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ, κάνοντας έτσι ένα άρθρο που η σύσταση έγινε για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ του ΥΔΡΟΠΛΑΝΟΥ των ΑΝΘΡΩΠΩΝ και του ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, να έχει αντίθετα αποτελέσματα
Άρθρο 53, παρ.1ε), σελ.130
Προτείνεται να επανέλθει η απαίτηση του προηγούμενου Σχεδίου Νόμου (2010)
για υποχρέωση ενημέρωσης, του Κυβερνήτη προς την αρμόδια Λιμενική Αρχή, μία (1) ώρα πριν την άφιξη του Υδροπλάνου αντί για τις δυο (2) ώρες που απαιτεί το υπάρχον Σχέδιο.
Αιτιολόγηση:
Η πρότασή μας αφορά κυρίως τις Νοσοκομειακές πτήσεις, καθώς μπορεί να χαθεί πολύτιμος χρόνος αν θα πρέπει να περάσουν δύο ώρες από την ενημέρωση της Λιμενικής Αρχής για να αφιχθεί το Υδροπλάνο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΕΔΜΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Σ ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΣ
ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΑΓΗ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΔΜΝ Τ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΧΑΛΚΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Γ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΔΜΝ Τ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΙΘΑΚΗΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΚΟΥΛΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΔΕΜΕΝΕΓΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΕΑΣ
ΜΠΕΝΕΤΟΣ ΣΠΥΡΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΕΙΨΩΝ
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΕΓΑΝΗΣΙΟΥ
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΦΑΡΔΕΛΛΟΣ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΠΕΤΣΩΝ
ΦΩΤΙΟΣ ΣΩΛΛΟΣ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΜΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Άρθρο 53, παρ.1β), σελ.129
Προτείνεται η αφαίρεση της παραγράφου 1,β)
Αιτιολόγηση:
Σε σχέση με το προηγούμενο σχέδιο Νόμου(2010), που δεν έθετε κανένα τέτοιο θέμα, έχει προστεθεί η προϋπόθεση ότι το υδάτινο πεδίο θα πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή.
Πιστεύουμε ότι η απαίτηση αυτή μειώνει κατά πολύ την δυνατότητα χρήσης των υδάτινων πεδίων και ειδικά στις περιπτώσεις πραγματοποίησης έκτακτων πτήσεων στα μικρά Νησιά όπου οι διαστάσεις και οι υποδομές των λιμανιών τους είναι πολύ περιορισμένες.
Εφόσον το υδάτινο πεδίο υποχρεούται να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή τους αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι από |προσθαλασσώσεις των Υδροπλάνων θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε σημεία, λιγότερο προστατευμένα, αφού θα είναι αρκετά μακριά από τον εσωτερικό χώρο των λιμανιών των Μικρών Νησιών και άρα στις πλείστες των περιπτώσεων εκτεθειμένα στο ανοικτό πέλαγος.
Αν το σκεπτικό, της απόστασης των 300 μέτρων, έχει να κάνει με την λογική ότι όσο πιο μακριά βρίσκεται το υδάτινο πεδίο από την ακτογραμμή τόσο λιγότερο θα δημιουργεί πιθανότητα προβλήματος σε σχέση με τις λοιπές δραστηριότητες, αυτή η σκέψη δεν καθιστά την όλη διαδικασία ως την ασφαλέστερη γιατί προφανέστατα η επιλογή του υδάτινου πεδίου θα πρέπει να γίνεται με κριτήριο, πρωτίστως, το πιο προστατευμένο σημείο από πλευράς καιρικών συνθηκών προκειμένου να ολοκληρωθεί η πτήση με απόλυτη ασφάλεια.
Οι υπόλοιπες παράμετροι που σχετίζονται με την κίνηση του συγκεκριμένου λιμένα και τις πιθανές ιδιαιτερότητες της περιοχής θα ελέγχονται και θα αποσαφηνίζονται αδιαμφισβήτητα από την παρουσία και την συνεργασία της τοπικής Λιμενικής Αρχής, που έχει την πληρέστερη γνώση της περιοχής και την αρμοδιότητα να συντονίζει τα επιμέρους θέματα.
Άλλωστε αυτό έχει ήδη προβλεφθεί στο εν λόγω Άρθρο 53 του Νόμου (στις παραγράφους: ε, στ, ζ, η, και θ,) όπου σαφώς ορίζεται η στενότατη συνεργασία του
κυβερνήτη του Υδροπλάνου με την τοπική Λιμενική Αρχή για όλα τα θέματα ασφαλούς προσέγγισης, προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης.
Ανά περίπτωση λοιπόν η τοπική Λιμενική Αρχή θα ενημερώνει τον κυβερνήτη του Υδροπλάνου για τις συνθήκες που επικρατούν στο υδάτινο πεδίο ( Βλέπετε Άρθρο 53 παρ.1 στ) και σαφέστατα θα του επιτρέπει ή θα του απαγορεύει, μετά από την δική της αξιολόγηση και ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες, την πραγματοποίηση της πτήσης.
Σημειωτέον επίσης ότι, η επιλογή ενός υδάτινου πεδίου θα γίνεται για την πραγματοποίηση μιας συγκεκριμένης πτήσης σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, κατά την οποία η φάση της προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης θα ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά και μετά ο χώρος θα απελευθερώνεται για τις υπόλοιπες δραστηριότητες.
Το υδάτινο πεδίο δεν θα αποτελεί μόνιμο θαλάσσιο διάδρομο, σαν και αυτόν που επιλέγεται στην περίπτωση των αδειοδοτημένων υδατοδρομιων και ως εκ τούτου η «δέσμευσή του» από τα Υδροπλάνα θα είναι έκτακτη και ολιγόλεπτη.
Επιπρόσθετα, ένας σημαντικότατος λόγος που καθιστά αντιπρακτική έως απαγορευτική την επιλογή του υδάτινου πεδίου σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή έχει να κάνει με την υπέρμετρη επιβάρυνση που υφίσταται το Υδροπλάνο και ιδίως οι κινητήρες του όταν αυτό θαλασσοδρομεί για μεγάλη απόσταση από το σημείο προσθαλάσσωσης έως το σημείο αποβίβασης των επιβατών.
Πιστεύουμε ότι οι πτήσεις σε υδάτινα πεδία θα βοηθήσουν τα μέγιστα κυρίως τις τοπικές κοινωνίες των Μικρών Νησιών της χώρας μας, καλύπτοντας μια ειδική κατηγορία μη τακτικών μεταφορικών αναγκών τους και ειδικά για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης
Ο Νομοθέτης με σαφήνεια, έχει ορίσει ότι η εφαρμογή του Άρθρου 53,
θα πρέπει να στηριχθεί στην στενή συνεργασία έμπειρων επαγγελματιών όπως είναι οι Λιμενικοί και οι κυβερνήτες των Υδροπλάνων.
Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα ποιο θα είναι το ασφαλέστερο σημείο για την προσθαλάσσωση και την αποθαλάσσωση του Υδροπλάνου.
Η επιβολή μόνιμων περιορισμών με κριτήριο τις μεγάλες αποστάσεις, για τέτοιου είδους έκτακτες πτήσεις, στην πράξη θα οδηγούσε στην ακύρωση μια πολύ αξιόλογη Νομοθετική πρωτοβουλία.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΕΔΜΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Σ ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΣ
ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΑΓΗ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΔΜΝ Τ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΧΑΛΚΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Γ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΔΜΝ Τ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΙΘΑΚΗΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΚΟΥΛΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΔΕΜΕΝΕΓΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΕΑΣ
ΜΠΕΝΕΤΟΣ ΣΠΥΡΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΕΙΨΩΝ
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΕΓΑΝΗΣΙΟΥ
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΦΑΡΔΕΛΛΟΣ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΠΕΤΣΩΝ
ΦΩΤΙΟΣ ΣΩΛΛΟΣ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΜΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Συμφωνώ απόλυτα για το ΕΚΤΟΣ του προηγούμενου κυρίου! Το υδροπλάνο κατά τις φάσεις της απο/προσθαλάσσωσης και μόνο, θα πρέπει να κατέβει κάτω απο τα 500 πόδια. Αρα είναι λογικό να γίνει επαναδιατύπωση του άρθρου με την δέσμευση αυτή.
Προτείνεται η επαναδιατύπωση της παραγράφου 1η ως εξής: ΕΚΤΟΣ κατά την προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση του αεροσκάφους, δεν επιτρέπεται πτήση πάνω από ανθρώπινο πληθυσμό, πλωτά σκάφη και λοιπά πλεούμενα κάτω από το ελάχιστο επιτρεπόμενο ύψος των πεντακοσίων (500) ποδών.
Προτείνεται η αφαίρεση της παραγράφου 1β, δηλαδή η προϋπόθεση ότι το υδάτινο πεδίο θα πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή. Η απαίτηση αυτή μειώνει κατά πολύ την δυνατότητα χρήσης των υδάτινων πεδίων και ειδικά στις περιπτώσεις πραγματοποίησης έκτακτων πτήσεων σε μικρά νησιά όπου οι διαστάσεις και οι υποδομές των λιμανιών τους είναι πολύ περιορισμένες. Πρακτικά σημαίνει ότι όλες από / προσθαλασσώσεις θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε σημεία, λιγότερο προστατευμένα, αφού θα είναι αρκετά μακριά από τον εσωτερικό χώρο των λιμανιών και άρα στις πλείστες των περιπτώσεων εκτεθειμένα στο ανοικτό πέλαγος και τις όποιες καιρικές συνθήκες.
Έχει ήδη προβλεφθεί στο Άρθρο 53 του Νόμου (στις παραγράφους: ε, στ, ζ, η, και θ,) όπου σαφώς ορίζεται η στενότατη συνεργασία του κυβερνήτη του Υδροπλάνου με την τοπική Λιμενική Αρχή για όλα τα θέματα ασφαλούς προσέγγισης, προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης, καθώς αυτοί γνωρίζουν καλύτερα ποιο θα είναι το ασφαλέστερο σημείο για την προσθαλάσσωση και την αποθαλάσσωση του Υδροπλάνου.
Ανά περίπτωση λοιπόν η τοπική Λιμενική Αρχή θα ενημερώνει τον κυβερνήτη του Υδροπλάνου για τις συνθήκες που επικρατούν στο υδάτινο πεδίο (Άρθρο 53 παρ.1 στ) και σαφέστατα θα του επιτρέπει ή θα του απαγορεύει, μετά από την δική της αξιολόγηση και ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες, την πραγματοποίηση της πτήσης.
Σημειωτέον επίσης ότι, η επιλογή ενός υδάτινου πεδίου θα γίνεται για την πραγματοποίηση μιας συγκεκριμένης πτήσης σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, κατά την οποία η φάση της προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης θα ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά και μετά ο χώρος θα απελευθερώνεται για τις υπόλοιπες δραστηριότητες.
Το υδάτινο πεδίο δεν θα αποτελεί μόνιμο θαλάσσιο διάδρομο, σαν και αυτόν που επιλέγεται στην περίπτωση των αδειοδοτημένων υδατοδρομίων και ως εκ τούτου η «δέσμευσή του» από τα Υδροπλάνα θα είναι έκτακτη και ολιγόλεπτη. Επίσης σημαντικότατος λόγος που καθιστά απαγορευτική την επιλογή του υδάτινου πεδίου σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή έχει να κάνει με την υπέρμετρη επιβάρυνση που υφίσταται το Υδροπλάνο και ιδίως οι κινητήρες του όταν αυτό θαλασσοδρομεί για μεγάλη απόσταση από το σημείο προσθαλάσσωσης έως το σημείο αποβίβασης των επιβατών.
Οι πτήσεις σε υδάτινα πεδία θα βοηθήσουν τα μέγιστα κυρίως τις τοπικές κοινωνίες των Μικρών Νησιών της χώρας μας, καλύπτοντας μια ειδική κατηγορία μη τακτικών μεταφορικών αναγκών τους και ειδικά για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.
Τέλος προτείνεται η απαίτηση για υποχρέωση ενημέρωσης, του Κυβερνήτη προς την αρμόδια Λιμενική Αρχή, μία (1) ώρα πριν την άφιξη του Υδροπλάνου αντί για τις δυο (2) ώρες που απαιτεί το υπάρχον Σχέδιο, διότι η πρόταση αφορά κυρίως τις Νοσοκομειακές πτήσεις, και μπορεί να χαθεί πολύτιμος χρόνος αν θα πρέπει να περάσουν δύο ώρες από την ενημέρωση της Λιμενικής Αρχής για να αφιχθεί το Υδροπλάνο.
Άρθρο 53: Υδάτινα πεδία
Σχετικά με το παρακάτω άρθρο:
ι) Να βρίσκεται πλησίον του υδάτινου πεδίου κατάλληλη υποδομή ή πλωτό σκάφος για την ασφαλή επιβίβαση και αποβίβαση των επιβατών του αεροσκάφους. Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους υποχρεούται να διενεργεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες σχετικά με τους ελέγχους ασφαλείας επιβατών, αποσκευών και φορτίου.
Ειναι πρακτικά αδύνατον στις περισσότερες περιπτώσεις(τεράστιο κόστος-καιρικές συνθήκες κλπ) να κατασκευαστεί υποδομή πλησίον του πεδίου, που σημαίνει 300 μέτρα από την ακτογραμμή.
Επίσης οι ΥΠΑΜ(υπερελαφρές αθλητικές μηχανές) συνήθως προσθαλασσώνουν 300 μετρα από την ακτογραμμή και στη συνέχεια προσεγγίζουν την ακτή και βγαίνουν μέχρι την αμουδιά απ όπου επιβιβάζονται και αποβιβάζονται οι επιβάτες με απόλυτη ασφάλεια.
Υπενθυμίζω και την ύπαρξη των Ιπτάμενων Βαρκών, δεν είναι δυνατόν ο ιδιώτης κάτοχος ιπτάμενης βάρκας να υποχρεούται να κατασκευάσει πλωτή εξέδρα για την επιβίβαση/αποβίβασή του!
Τα ιδιωτικά αεροσκάφη(και ειδικά οι ΥΠΑΜ) θα πρέπει να επιχειρούν ελεύθερα(χωρίς εξέδρες κλπ) από προσδιορισμένα Υδάτινα Πεδία πάντα σε συννενόηση με τις τοπικές αρχές, Λιμενική Αρχή και ΥΠΑ, υπενθυμίζω τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, πχ. στην Ιταλία επιχειρούν ελεύθερα και σε πολλές περιπτώσεις χωρίς σχέδιο πτήσης.
2. Ο συνολικός αριθμός κινήσεων (προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση) αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις έξι (6) κατά τη διάρκεια της αεροπορικής ημέρας.
Αυτή η παράγραφος πρέπει να αλλάξει. Εκτός από τις έυστοχες παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν στα παραπάνω σχόλια, υπενθυμίζω ότι στα Υδάτινα Πεδία και στα Υδατοδρόμια εκτός από πτήσεις θα πραγματοποιούνται και εκπαιδεύσεις χειριστών για επέκταση των πτυχίων τους στο χειρισμό υδροπλάνων/ιπτάμενων βαρκών κλπ. Στην εκπαίδευση οι αποπροσθαλασσώσεις επιβάλλεται να ειναι αρκετές, σίγουρα οι 6 είναι ελάχιστες!
Για τις ΥΠΑΜ πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός καθώς δεν εκτελούν εμπορικές πτήσεις παρά μόνον πτήσεις αναψυχής, πολτικής προστασίας και εκπαίδευσης.
Σύμφωνα με την FAA των ΗΠΑ και το Υπουργείο Μεταφορών του Καναδά προβλέπονται τα ακόλουθα.
1.Η Στάθμευση του υδροπλάνου να απέχει από εγκαταστάσεις 100 πόδια ήτοι 30 μέτρα το ελάχιστο η περισσότερο ανάλογα των απαιτήσεων για ασφαλή ελιγμό των υδροπλάνων στο χώρο στάθμευσης η ίδια απόσταση ισχύει και για την τροχοδρόμηση προς την θέση απογείωσης
2.Οι αποπροσθαλασσώσεις να είναι σε απόσταση κατά τον εγκάρσιο άξονα στα 300 πόδια ήτοι 100 μέτρα από πλωτά μέσα, λουόμενους και άλλες δραστηριότητες ενώ κατά τον διαμήκη ο χώρος πρέπει να είναι καθαρός.
3. Σε περίπτωση που ο χώρος δεν επιτρέπει την αποπροσθαλάσσωση στα 300 πόδια εγκάρσιας απόστασης, η αποπροσθαλάσσωση γίνεται όσον το δυνατόν σε απόσταση που να πλησιάζει το ανωτέρω όριο.
4. Σε περίπτωση emergency κατάστασης ο κυβερνήτης μπορεί να προσθαλασσωθεί σε κατάλληλο πεδίο εκτός υδατοδρομίου για την ασφάλεια των επιβατών και του αεροσκάφους.
4. Όλα τα υδροπλάνα πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες ναυσιπλοΐας και αεροναυτιλίας για την ασφάλεια των επιβατών και του αεροσκάφους Εισηγούμαι την τροποποίηση της παρ. 1β
Άρθρο 53, παρ.1β), σελ.129
Προτείνεται η αφαίρεση της παραγράφου 1,β)
Αιτιολόγηση:
Σε σχέση με το προηγούμενο σχέδιο Νόμου(2010), που δεν έθετε κανένα τέτοιο θέμα, έχει προστεθεί η προϋπόθεση ότι το υδάτινο πεδίο θα πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή.
Πιστεύουμε ότι η απαίτηση αυτή μειώνει κατά πολύ την δυνατότητα χρήσης των υδάτινων πεδίων και ειδικά στις περιπτώσεις πραγματοποίησης έκτακτων πτήσεων στα μικρά Νησιά όπου οι διαστάσεις και οι υποδομές των λιμανιών τους είναι πολύ περιορισμένες.
Εφόσον το υδάτινο πεδίο υποχρεούται να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή τους αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι απο|προσθαλασσώσεις των Υδροπλάνων θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε σημεία, λιγότερο προστατευμένα, αφού θα είναι αρκετά μακριά από τον εσωτερικό χώρο των λιμανιών των Μικρών Νησιών και άρα στις πλείστες των περιπτώσεων εκτεθειμένα στο ανοικτό πέλαγος.
Αν το σκεπτικό, της απόστασης των 300 μέτρων, έχει να κάνει με την λογική ότι όσο πιο μακριά βρίσκεται το υδάτινο πεδίο από την ακτογραμμή τόσο λιγότερο θα δημιουργεί πιθανότητα προβλήματος σε σχέση με τις λοιπές δραστηριότητες, αυτή η σκέψη δεν καθιστά την όλη διαδικασία ως την ασφαλέστερη γιατί προφανέστατα η επιλογή του υδάτινου πεδίου θα πρέπει να γίνεται με κριτήριο, πρωτίστως, το πιο προστατευμένο σημείο από πλευράς καιρικών συνθηκών προκειμένου να ολοκληρωθεί η πτήση με απόλυτη ασφάλεια.
Οι υπόλοιπες παράμετροι που σχετίζονται με την κίνηση του συγκεκριμένου λιμένα και τις πιθανές ιδιαιτερότητες της περιοχής θα ελέγχονται και θα αποσαφηνίζονται αδιαμφισβήτητα από την παρουσία και την συνεργασία της τοπικής Λιμενικής Αρχής, που έχει την πληρέστερη γνώση της περιοχής και την αρμοδιότητα να συντονίζει τα επιμέρους θέματα.
Άλλωστε αυτό έχει ήδη προβλεφθεί στο εν λόγω Άρθρο 53 του Νόμου (στις παραγράφους: ε, στ, ζ, η, και θ,) όπου σαφώς ορίζεται η στενότατη συνεργασία του κυβερνήτη του Υδροπλάνου με την τοπική Λιμενική Αρχή για όλα τα θέματα ασφαλούς προσέγγισης, προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης.
Ανά περίπτωση λοιπόν η τοπική Λιμενική Αρχή θα ενημερώνει τον κυβερνήτη του Υδροπλάνου για τις συνθήκες που επικρατούν στο υδάτινο πεδίο ( Βλέπετε Άρθρο 53 παρ.1 στ) και σαφέστατα θα του επιτρέπει ή θα του απαγορεύει, μετά από την δική της αξιολόγηση και ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες, την πραγματοποίηση της πτήσης.
Σημειωτέον επίσης ότι, η επιλογή ενός υδάτινου πεδίου θα γίνεται για την πραγματοποίηση μιας συγκεκριμένης πτήσης σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, κατά την οποία η φάση της προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης θα ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά και μετά ο χώρος θα απελευθερώνεται για τις υπόλοιπες δραστηριότητες.
Το υδάτινο πεδίο δεν θα αποτελεί μόνιμο θαλάσσιο διάδρομο, σαν και αυτόν που επιλέγεται στην περίπτωση των αδειοδοτημένων υδατοδρομιων και ως εκ τούτου η «δέσμευσή του» από τα Υδροπλάνα θα είναι έκτακτη και ολιγόλεπτη.
Επιπρόσθετα, ένας σημαντικότατος λόγος που καθιστά αντιπρακτική έως απαγορευτική την επιλογή του υδάτινου πεδίου σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή έχει να κάνει με την υπέρμετρη επιβάρυνση που υφίσταται το Υδροπλάνο και ιδίως οι κινητήρες του όταν αυτό θαλασσοδρομεί για μεγάλη απόσταση από το σημείο προσθαλάσσωσης έως το σημείο αποβίβασης των επιβατών.
Πιστεύουμε ότι οι πτήσεις σε υδάτινα πεδία θα βοηθήσουν τα μέγιστα κυρίως τις τοπικές κοινωνίες των Μικρών Νησιών της χώρας μας, καλύπτοντας μια ειδική κατηγορία μη τακτικών μεταφορικών αναγκών τους και ειδικά για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης
Ο Νομοθέτης με σαφήνεια, έχει ορίσει ότι η εφαρμογή του Άρθρου 53, θα πρέπει να στηριχθεί στην στενή συνεργασία έμπειρων επαγγελματιών όπως είναι οι Λιμενικοί και οι κυβερνήτες των Υδροπλάνων.
Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα ποιο θα είναι το ασφαλέστερο σημείο για την προσθαλάσσωση και την αποθαλάσσωση του Υδροπλάνου.
Η επιβολή μόνιμων περιορισμών με κριτήριο τις μεγάλες αποστάσεις, για τέτοιου είδους έκτακτες πτήσεις, στην πράξη θα οδηγούσε στην ακύρωση μια πολύ αξιόλογη Νομοθετική πρωτοβουλία.
Άρθρο 53, παρ.1ε), σελ.130
Προτείνεται να επανέλθει η απαίτηση του προηγούμενου Σχεδίου Νόμου (2010)
για υποχρέωση ενημέρωσης, του Κυβερνήτη προς την αρμόδια Λιμενική Αρχή, μία (1) ώρα πριν την άφιξη του Υδροπλάνου αντί για τις δυο (2) ώρες που απαιτεί το υπάρχον Σχέδιο.
Αιτιολόγηση:
Η πρότασή μας αφορά κυρίως τις Νοσοκομειακές πτήσεις, καθώς μπορεί να χαθεί πολύτιμος χρόνος αν θα πρέπει να περάσουν δύο ώρες από την ενημέρωση της Λιμενικής Αρχής για να αφιχθεί το Υδροπλάνο.
΄Όλο το κείμενο της αποφ 16-114α/2012 Δ.Σ του Δ. Παξών μπορείτε να
βρείτε στην κάτωθι δ/νση:
http://sites.diavgeia.gov.gr/paxoi/ada/%CE%9243%CE%99%CE%A9%CE%9E%CE%9E-166
ΣΠΥΡΟΣ ΜΠΟΓΔΑΝΟΣ
Ο Δήμαρχος Παξών
Ο περιορισμός των πτήσεων σε 6 αποπροσθαλασσώσεις δημιουργεί τεράστια προβλήματα για την επιβίωση μιας επιχείρησης αλλά και το σύνολο της δραστηριότητας των υδροπλάνων. Διότι δεν δίνει προοπτικές μελλοντικών επενδύσεων στην εταιρεία ανάλογα με την ζήτηση της παρεχόμενης υπηρεσίας αφενός και αφετέρου το Business plan που θα κατατεθεί δεν θα είναι ολοκληρομένο αφού θα περιορίζει τις δυνατότητες ανάπτυξης. Άλλωστε τέτοιοι περιορισμοί δεν υπάρχουν στα λοιπά μέσα μεταφοράς όπως τα ΚΤΕΛ, Τραίνα, Αεροπορικές συγκοινωνίες κ.λ.π
Λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές συνθήκες της χώρας, το περιβάλλον του υδατοδρομίου καθώς και το επιχειρησιακό ρίσκο στην εκτέλεση των πτήσεων διαπιστώνονται τα ακόλουθα. Από το σύνολο των 365 ωρολογιακών ημερών η πιθανότητα για μη εκτέλεση πτητικής δραστηριότητας είναι της τάξεως πάνω από 1/3 κυρίως την χειμερινή περίοδο καθώς και την περίοδο που επικρατούν μελτέμια. Δεδομένου ότι τα υδραπλάνα εκτελούν μόνο VFR πτήσεις και σε σχέση αν θα επιτρέπεται η προσθαλάσσωση σε περιοχές NATURA περιορίζεται κατά πολύ η πτητική δραστηριότητα και επομένως και η επιβίωση της επιχείρησης αφού δεν δίνεται η δυνατότητα αναπλήρωσης του πτητικού έργου, κυρίως την θερινή περίοδο όπου και η ζήτηση εκτιμάται να είναι σαφώς και μεγαλύτερη λόγω τουρισμού. Επιπλέον να μη λησμονούμε ότι τα περισσότερα υδατοδρόμια και υδάτινα πεδία θα είναι σε θαλάσσιο περιβάλλον.
Απαιτείται να απαλειφθεί ο αριθμός των αποπροσθαλασσώσεων και αυτό να καθορίζεται από την εταιρεία ανάλογα με την ζήτηση και τις αρμόδιες αρχές, για τις τακτικές πτήσεις, όπως συμβαίνει για όλα τα μέσα μεταφοράς. Όσον αφορά τις μη τακτικές πτήσεις της Γενικής Αεροπορίας να μην υπάρχει κανένας περιορισμός.
Άρθρο 53 παράγραφος 2.
Η ύπαρξη του περιορισμού των έξι (6) πτήσεων κατά τη διάρκεια της αεροπορικής ημέρας δεν έχει κάποιο λογικό νόημα, από τη στιγμή που, σύμφωνα με το Άρθρο 53 παράγραφο 1 εδάφιο ε, ο κυβερνήτης του αεροσκάφους θα πρέπει να έχει ενημερώσει την αρμόδια Λιμενική Αρχή τουλάχιστον δύο (2) ώρες πριν την άφιξή του.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να είναι στην ευχέρεια της Λιμενικής Αρχής, ώστε, ανάλογα με την προβλεπόμενη κίνηση, να δεχτεί, να απορρίψει ή να προγραμματίσει την άφιξη σε κάποια διαφορετική ώρα.
Άρθρο 53 παράγραφος 1 εδάφιο ι.
Η τοποθέτηση κάποιας υποδομής, π.χ. εξέδρας, σε απόσταση μεγαλύτερη των 300 μέτρων απ’ την ακτογραμμή, σχεδόν μεσοπέλαγα, μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο τη ναυσιπλοΐα, ιδιαίτερα κατά τις νυχτερινές ώρες.
Ως λύση προτείνω το σχόλιό μου σχετικά με το Άρθρο 53 παράγραφος 1 εδάφιο β, ώστε η εν λόγω υποδομή να βρίσκεται μέσα στα όρια του λιμανιού και να είναι φωτισμένη κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Άρθρο 53 παράγραφος 1 εδάφιο β.
Αν, τουλάχιστον, ένας από τους σκοπούς της εν λόγω Νομοθεσίας είναι και η ευκολότερη πρόσβαση σε μικρά και απομακρυσμένα νησιά της χώρας για την αύξηση της τουριστικής κίνησης, τότε η απόσταση των 300 μέτρων από την ακτογραμμή ακυρώνει αμέσως το σκοπό αυτό, γιατί, ακόμα και σε αρκετά από τα μεγάλα νησιά της Ελλάδας, τα λιμάνια τους είναι τόσο στενά, ώστε να καθιστούν την ύπαρξη υδάτινου πεδίου αδύνατη! Κατά συνέπεια, τα όποια υδάτινα πεδία θα πρέπει να οριοθετηθούν εκτός των λιμανιών και σε πολύ μεγάλη απόσταση από την ακτή, σχεδόν μεσοπέλαγα, αφήνοντας τα υδροπλάνα εκτεθειμένα στα στοιχεία της φύσης και καθιστώντας την οποιαδήποτε επένδυση υπό αυτές τις συνθήκες ασύμφορη.
Το εδάφιο αυτό θα μπορούσε να αλλάξει ώστε να καθορίζει την ύπαρξη μιας καθορισμένης ΖΩΝΗΣ ελεύθερης εμποδίων σε πλάτος τουλάχιστον 100 μέτρων και μήκους τουλάχιστον 800 μέτρων για την ασφαλή αποθαλάσσωση ή την προσθαλάσσωση των υδροπλάνων, με σκοπό την προσέγγιση του υδροπλάνου στο λιμένα για την επιβίβαση ή την αποβίβαση των επιβατών του.
Άρθρο 53 & (2). Η παράγραφος αυτή είναι καταστρεπτική για τα Πεδία Προσγειώσεων.
Αναφέρει ότι
«2. Ο συνολικός αριθμός κινήσεων (προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση) αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις έξι (6 κινήσεις (δηλ άφιξη και αναχώρηση 3 αεροσκαφών)) κατά τη διάρκεια της αεροπορικής ημέρας.»
Κατ αρχήν είναι ασαφής
Τυχόν προσεγγίσεις ιδιωτικών υδροπλάνων προσμετρούνται ; Υπάρχει κίνδυνος η άφιξη ιδιωτικών αεροσκαφών να αφήξει «απ έξω» υδροπλάνα που κάνουν δρομολόγια ;
Και ακόμη, επί της ουσίας. Ποια είναι η λογική να επιτρέπονται πχ στην Τήνο, ίσος αριθμός προσεγγίσεων στις 15 Αυγούστου και ίσος αριθμός στις 15 Φεβρουαρίου ;
Αν σε ένα μικρό νησί 2 ή 3 ημέρες ο καιρός δεν επιτρέπει καμία κίνηση, δεν θα έπρεπε, να υπάρχει δυνατότητα για περισσότερες κινήσεις, όταν βελτιωθεί ο καιρός ;
Στον εξωτερικό, όπου υπάρχουν τέτοια προβλήματα, μπαίνουν περιορισμοί στις μηνιαίες κινήσεις. Αντί να λέμε πχ 10 κινήσεις την ημέρα, θα μπορούσαμε να λέμε 300 κινήσεις το μήνα.
Προτείνουμε η παράγραφος 2 του Άρθρου 53 να διατυπωθεί ως εξής :
«…2. Ο συνολικός αριθμός κινήσεων (μία προσθαλάσσωση και μία αποθαλάσσωση υπολογίζονται σαν μία κίνηση) εμπορικών αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο δεν μπορεί να υπερβαίνουν τις τριακόσιες (300) κατά τη διάρκεια ενός μήνα.
Άρθρο 53 & (1) (γ). Στην παράγραφο αυτή αναφέρεται ότι ένα υδροπλάνο δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε Πεδίο Προσγείωσης, αν προέρχεται ή κατευθύνεται προς χώρα όπως είναι η Ιταλία
Η παράγραφος αυτή αποτελεί σημαντικό εμπόδιο προς τους Ιταλούς τουρίστες και ιδιοκτήτες ιδιωτικών υδροπλάνων που θέλουν να προσεγγίσουν το Ιόνιο.
Η σημερινή διατύπωση έχει ως εξής
«1.Επιτρέπεται η χρήση υδάτινων πεδίων υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις
…………………………
γ) Το αεροσκάφος να μην προέρχεται ή κατευθύνεται απευθείας εκτός ελληνικής επικράτειας. ………….»
Προτείνουμε να αλλάξει η διατύπωση και να γίνει ως εξής
«1. Επιτρέπεται η χρήση υδάτινων πεδίων υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
…….
γ) Το αεροσκάφος να μην προέρχεται ή κατευθύνεται απευθείας προς χώρα εκτός Συνθήκης Σένγκεν …»
Αρθρο 53/β – Η απόσταση των 300 μέτρων από την ακτογραμμή, γιά προσδιορισμό του υδάτινου πεδίου δεν έχει κάποια λογική, τουναντίον περιορίζει την δυνατότητα προσθαλάσσωσης του υδροπλάνου πχ. σε κόλπους με μικρότερο των 650 μέτρων πλάτος…300+300+wingspan…ο προσδιορισμός του υδάτινου πεδίου θα πρέπει να επαφίεται στην κρίση του πιλότου σε συνεργασία με την Λιμενική αρχή, ανάλογα καί με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες..
Η βόρειοδυτική Χίος προσφέρει πολύ καλό υδάτινο πεδίο.