Με το παρόν προεδρικό διάταγμα καθορίζεται η διαδικασία πιστοποίησης της υπηρεσίας χορήγησης αδειών του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος το οποίο σύμφωνα με το αρ. 17 του Ν.3982/2011 ορίζεται ως αδειοδοτούσα αρχή. Προσδιορίζονται οι αρμοδιότητες και η διαδικασία αδειοδότησης για την χορήγηση αδειών εγκατάστασης, επέκτασης εκσυγχρονισμού και λειτουργίας των μεταποιητικών και συναφών δραστηριοτήτων καθώς και το πλαίσιο διενέργειας και ανάθεσης επιθεωρήσεων από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Συγκεκριμένα καθορίζονται :
1. Η διαδικασία πιστοποίησης της υπηρεσίας χορήγησης αδειών του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ)
2. Οι αρμοδιότητες του Τεχνικού Επιμελητηρίου για την έκδοση αδειών και τη διαπίστωση της τήρησης των τιθέμενων σε αυτές όρων
3. Η διαδικασία αδειοδότησης από την υπηρεσία χορήγησης αδειών του Τεχνικού Επιμελητηρίου
4. Η διενέργεια και ανάθεση Επιθεωρήσεων από το Τεχνικό Επιμελητήριο για τη διαπίστωση της τήρησης των τιθέμενων στις εκδοθείσες άδειες όρων και περιορισμών
5. Εξωτερικοί Συνεργάτες
6. Oι Κυρώσεις
7. Οι διοικητικές προσφυγές και οι προθεσμίες άσκησης τους
8. Τα Παράβολα
9. Η Παρακολούθηση
10. Η Έναρξη Ισχύος του παρόντος
Θα θέλαμε να κάνουμε τις παρακάτω προτάσεις – παρατηρήσεις:
1. Να καθοριστεί επακριβώς το πλήθος και οι επιστημονικές ειδικότητες των υπαλλήλων που θα στελεχώνουν τις αδειοδοτούσες αρχές.
2. Να καθοριστούν επακριβώς οι προϋποθέσεις για ανάθεση με υπεργολαβία μέρους της διαδικασίας αδειοδότησης. Οι προϋποθέσεις είναι γενικά διατυπωμένες και μπορούν με ευκολία να οδηγήσουν σε σχεδόν ολική εκχώρηση της διαδικασίας σε εξωτερικούς συνεργάτες-υπεργολάβους.
3. Δεν αναφέρεται πουθενά το θέμα της τήρησης φυσικού αρχείου. Παρά την ανάπτυξη του ηλεκτρονικού αρχείου υπάρχει ανάγκη (τουλάχιστον για κάποια χρόνια μέχρι να ετοιμαστεί το ηλεκτρονικό σύστημα διαχείρισης εγγράφων και να προσαρμοστούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στη νέα τεχνολογία) για τη διατήρηση φυσικού αρχείου. Επίσης στη συνέχεια προκύπτει το ερώτημα που θα βρίσκεται ο κάθε φάκελος του φυσικού αρχείου και πως εξασφαλίζεται η πρόσβαση σε περίπτωση που ο φορέας της επιχείρησης επιθυμεί να αλλάξει αδειοδοτούσα αρχή για την έκδοση μιας νέας άδειας.
4. Σε περίπτωση άρνησης έκδοσης άδειας από μία αδειοδοτούσα αρχή θα μπορεί ο φορέας της δραστηριότητας να απευθυνθεί σε μία άλλη αδειοδοτούσα αρχή;
5. Η εξαίρεση των επιμελητηρίων από τις περιβαλλοντικές εγκρίσεις (άρθρο 35, παρ. 4. του Ν. 3982/2011) συνεπάγεται και αδυναμία επιβολής περιβαλλοντικών δεσμεύσεων που αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι των αδειών εγκατάστασης των μεταποιητικών επιχειρήσεων. Το ίδιο ισχύει και για τον έλεγχο τήρησης των περιβαλλοντικών δεσμεύσεων κατά την διαδικασία των αυτοψιών.
Δ/νση Ανάπτυξης Π.Ε. Κοζάνης
Μια αρχική επισήμανση.
Ας σιγουρευτούμε όλοι πρώτα απ΄ όλα ότι παραμένει η απαίτηση αδειοδότησης μόνο για τις περιπτώσεις που είναι πραγματικά και αντκειμενικά αναγκαία!
Σε αυτή την εξέταση βοηθητικό θα είναι να ανατρέξει κανείς στην αιτία θεμοθέτησης κατ’ αρχήν της απαίτησης αδειοδότησης και της σκοπιμότητας που αυτή τότε – αρκετά χρόνια πρίν … – εξυπηρετούσε. Αυτό ισχύει κατ’ εξοχήν για άδειες που έως όχι και πολλά χρόνια πριν εκδίδοταν από την Αστυνομία. Για όλες αυτές ας υπάρξει προβληματισμός για το εάν υπάρχει λόγος διαιώνισης αυτής της απαίτησης απλώς μέσω μιας άλλης Υπηρεσίας ή και των Επιμελητηρίων.
Πρότασή μου είναι να αφορά κυρίως – αν όχι ΜΟΝΟΝ – τις ατομικές δυνατότητες (μόρφωση και φυσικές ικανότητες) του αιτούντος την άδεια και πολύ λιγότερο – έως καθόλου – λοιπές σήμερα τιθέμενες προϋποθέσεις, όταν αυτές αφορούν πράγματα που μπορούν να αποτελούν αντικείμενο διαρκούς ελέγχου κατά την λειτουργία μιας επιχείρησης.
Π.χ. αρχικές απαιτήσεις τεχνικών διαμορφώσεων για την διαχείριση ρύπων, δεν έχουν νόημα, αν μπορούμε να ελέγχουμε κατά την διάρκεια λειτουργίας της επιχείρησης το ότι τελικά ΔΕΝ εκπέμπονται ρύποι πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. Αλλιώς μπορεί π.χ. κάπου να υπάρχουν οι πρέπουσες εγκαταστάσεις αλλά απλά να μη τίθενται σε λειτουργία.