1. Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η έκδοση Κανονισμού Απονομής Ελληνικού Σήματος στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως προβλέπει ο Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α’/2012).
2. Ο παρών Κανονισμός διασφαλίζει τη λειτουργία ενιαίου και ομοιογενούς πλαισίου αξιόπιστων, αμερόληπτων και αποτελεσματικών διαδικασιών ελέγχου και απονομής του Ελληνικού Σήματος στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Παρατηρήσεις του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ) επί του σχεδίου
Κανονισμού Απονομής Ελληνικού Σήματος στο Γάλα & τα Γαλακτοκομικά Προϊόντα
Α) Γενικές παρατηρήσεις
1. Οι διαδικασίες ελέγχου και απονομής του Ελληνικού Σήματος στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όσον αφορά την αξιοπιστία την αμεροληψία και την αποτελεσματικότητα, έχουν βασιστεί στην τήρηση των ισοζυγίων, μέσω των οποίων διαπιστώνεται η ελληνικότητα των προϊόντων.
Η πρόσφατη κατάργηση της υποχρεωτικής αναγραφής προέλευσης στο γάλα (ΦΕΚ Β 2044/ 22-8-2013) υποκαθίσταται με ένα προαιρετικό σήμα το οποίο οι επιχειρήσεις γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων θα χρησιμοποιούν εφόσον θεωρούν ότι εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία δεν ταυτίζονται πάντα με τα συμφέροντα των παραγωγών και των καταναλωτών. Σημειώνουμε πως η υποχρεωτικότητα είχε θεσπιστεί για να προστατεύσει το δικαίωμα του καταναλωτή να γνωρίζει την προέλευση του τροφίμου που αγοράζει και καταναλίσκει.
Το ερώτημα είναι εάν το νέο προαιρετικό σήμα θα μπορεί να αποτελεί πραγματική εγγύηση της ελληνικότητας, μετά την πρόσφατη κατάργηση της υποχρεωτικής αναγραφής της προέλευσης στο γάλα, η οποία δεν προστατεύει την ελληνική παραγωγή ούτε το δικαίωμα του Έλληνα καταναλωτή να γνωρίζει την προέλευση του προϊόντος που αγοράζει.
2. Στην Επιτροπή Ελληνικού Σήματος, η οποία έχει συσταθεί στα πλαίσια του νόμου 4072/2012 ( άρθρο 185 -Επιτροπή Ελληνικού Σήματος -Συγκρότηση Σύνθεση Λειτουργία) δυστυχώς απουσιάζει η εκπροσώπηση των παραγωγών.
Συνεπώς με ποιο τρόπο θα διασφαλιστεί η διαφάνεια και η ισότιμη συμμετοχή των παραγωγών σε μια διαδικασία που είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους ίδιους και το εισόδημά τους;
Β. Παρατηρήσεις επί του κειμένου
Άρθρο 1 Σκοπός
Το σημείο 2 να διαμορφωθεί ως εξής:
Ο παρών Κανονισμός διασφαλίζει τη λειτουργία ενιαίου και ομοιογενούς πλαισίου αξιόπιστων, αμερόληπτων και αποτελεσματικών διαδικασιών ελέγχου για την απονομή του Ελληνικού Σήματος στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Άρθρο 3 Ορισμοί
Το σημείο iv) να διαμορφωθεί ως εξής
Ηλεκτρονικό Μητρώο Ελληνικών Προϊόντων-Υπηρεσιών (εν συντομία «Μητρώο»): το Μητρώο που τηρείται στη Διεύθυνση Εμπορικής και Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων, στο οποίο καταχωρίζεται ανά κατηγορία προϊόντος και υπηρεσίας κάθε προϊόν στο οποίο απονέμεται, ανανεώνεται μεταβιβάζεται και ανακαλείται προσωρινά ή οριστικά η χρήση του Σήματος.
Άρθρο 6 Απαιτήσεις για την απονομή του Ελληνικού Σήματος
– Ο ΣΕΚ έχει τονίζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τόσο στις γραπτές του παρατηρήσεις όσο και δια της συμμετοχής του στις συνεδριάσεις της Τεχνικής Επιτροπής ότι είναι αντίθετος στην απονομή σήματος σε προϊόν που δεν είναι 100% ελληνικής προέλευσης. Άλλωστε εκείνο που έχει σημασία είναι η ταυτοποίηση της ελληνικής προέλευσης και η ελληνικότητα η οποία πρέπει να συνδυάζεται με την ιδιαιτερότητα των ελληνικών προϊόντων.
– Το σημείο ii) της παραγράφου 1 αναφέρεται μόνο στο νωπό γάλα ενώ θα πρέπει να αφορά τα είδη γάλακτος που διατίθενται στην κατανάλωση ή χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των προϊόντων του άρθρου 4 του παρόντος Κανονισμού, να παράγονται σε κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα.
– Το σημείο V της παραγράφου 1 του άρθρου 6 είναι απαράδεκτο καθώς αφήνεται ξεκάθαρα η δυνατότητα το 25% του γάλακτος που χρησιμοποιείται στα «επιδόρπια με βάση το γάλα να είναι εισαγόμενο.
– Περιπτώσεις προϊόντων, όπως αυτές που αφορούν το γιαούρτι το ρυζόγαλο την κρέμα τα επιδόρπια με βάση το γάλα κ.α. δεν θα μπορούν να αποτελούν αντικείμενο του παρόντος κανονισμού εφόσον συμμετέχουν σε αυτά επιμέρους συστατικά τα οποία δεν είναι 100% ελληνικής προέλευσης.
Άρθρο 16 Τέλος χρήσης Ελληνικού Σήματος
Σύμφωνα με το τελικό σχέδιο του κανονισμού καταβάλλεται από τις επιχειρήσεις γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων τέλος χρήσης Ελληνικού Σήματος. Η θέση του ΣΕΚ, που κατατέθηκε και γραπτώς, είναι ότι δεδομένης της οικονομικής κρίσης και με γνώμονα πάντα την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων, να μην υπάρξει επιπλέον επιβάρυνση (έστω και μικρή) των επαγγελματιών του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Στην περίπτωση καθορισμού τέλους χρήσης το κόστος να καλυφθεί από τις εισφορές που καταβάλλονται από τους επαγγελματίες του κλάδου, στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας, και λαμβάνοντας υπόψη ότι σε αυτές περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για την τήρηση των ισοζυγίων και ελέγχων από τον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ μέσω των οποίων διαπιστώνεται η ελληνικότητα των προϊόντων.
Μπάμπας Νικόλαος Γενική Γραμματεία Εμπορίου
Κτηνίατρος Μέλλος του ΔΣ ΠΚΣ Παράρτημα Πελοποννήσου ΑΜ.ΠΚΣ:1929 Μέλλος του ΓΕΩΤΕΕ
ΑΜ. ΓΕΩΤΕΕ:3-02777
Κρανίδι – Αργολίδας
Τηλ. 6977585596
Θέμα: Ελληνικό Σήμα Προέλευσης
Μετά από λεπτομερή ανάγνωση του νομοσχεδίου για την δημιουργία ειδικού σήματος Ελληνικής προελεύσεως προϊόντος. Θεωρώ ότι θα πρέπει να λάβετε υπόψη την ένταξη του κλάδου των κτηνίατρων ως οι κατεξοχήν αρμόδιοι στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης με βάση το Π.Δ. 344/29-12-00 (ΦΕΚ 297 Α΄) και το μότο του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης ‘ Από το στάβλο στο τραπέζι’ ως εξής : Στο άρθρο 6 καθώς και στις παραγράφους 1 ,1vii, 2 και 3 προϋποθέσεις απόκτησης σήματος να είναι υποχρεωτική η σύμβαση συνεργασίας με κτηνίατρο δηλωμένη στο ΥΑΑΚΤ τόσο στις εταιρείες γάλακτος όσο και στις εταιρείες μεταποίησης, ο οποίος θα έρχεται και θα γνωμοδοτεί δημιουργώντας την μελέτη-φάκελο της εταιρείας προς τον αρμόδιο φορέα σήμανσης. Επίσης θα παρακαλούσα για μία μικρή αλλαγή στο άρθρο 11 , ο αρμόδιος φορέας θα απαρτίζεται από κτηνίατρο ή Γεωπόνο και όχι από Γεωπόνο ή Κτηνίατρο μίας και αναφερόμαστε σε φορέα ο οποίος θα ασχολείται με προϊόντα ζωικής προέλευσης
Ευχαριστώ και περιμένω για δικές σας ενέργειες
ΠΚΣ: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Αθήνα, 22 Οκτωβρίου 2013
Αρ. Πρωτ. : 1736
Προς:
1.Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υπουργό κ. Χατζηδάκη
2.Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης , Υπουργό κ. Τσαυτάρη
3.ΕΛΓΟ –ΔΗΜΗΤΡΑ
Υπόψη: κ. Μαλλίδη κ.Χαρουτουνιάν
4. Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Δ/ση Εμπ. & Βιομ. Ιδιοκτησίας της
Γενικής Γραμματείας Εμπορείου –Επιτροπή Ελληνικού Σήματος
Αξιότιμοι Κύριοι,
Στα πλαίσια της διαβούλευσης για την έκδοση Κανονισμού Απονομής Ελληνικού Σήματος στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα η HellasCert, η Ένωση των Ελληνικών Διαπιστευμένων Φορέων Πιστοποίησης καταθέτει τις απόψεις των μελών της:
– ως γενική παρατήρηση, η αναγκαιότητα εφαρμογής ενός κανονισμού ο οποίος θα αποτελεί τη βάση για την τεκμηρίωση της προέλευσης των γαλακτοκομικών προϊόντων και γάλακτος μας βρίσκει σύμφωνους καθώς είναι πολλαπλά τα φαινόμενα εξαπάτησης του καταναλωτή τόσο στο εσωτερικό, όσο κυρίως στο εξωτερικό.
– Ως δεύτερη γενική παρατήρηση αναφέρουμε, ότι η απονομή του σήματος από μόνη της δεν είναι ικανό μέτρο, αν αυτό δεν συνδυασθεί με τρόπους επικοινωνίας του στους καταναλωτές και τις διεθνείς αγορές.
– Ως τρίτη γενική παρατήρηση, για τη σύνταξη του παρόντος Κανονισμού αναφέρεται η «συμβολή Τεχνικής Επιτροπής από εκπροσώπους φορέων παραγωγής, έρευνας, επιστήμης, κρατικών υπηρεσιών και συλλογικών οργάνων που εμπλέκονται στον τομέα αυτό». Αναρωτιόμαστε αν η Hellascert δεν αποτελεί εξ ορισμού συλλογικό φορέα που εμπλέκεται στα αντικείμενα ελέγχου και πιστοποίησης και τους λόγους για τους οποίους δεν κληθήκαμε να συμμετέχουμε στις εργασίες της Τεχνικής Επιτροπής. Γενικά η Τεχνική Επιτροπή δεν έχει γίνει ακόμη και σήμερα γνωστή ως προς τη σύνθεσή της ώστε να είναι δυνατό να διαπιστωθεί κατά πόσο πληροί τα ελάχιστα κριτήρια ενός Σχήματος Πιστοποίησης.
Ειδικότερα σε ότι αφορά τον τρόπο ορισμού του Φορέα απονομής του ελληνικού Σήματος που τεκμηριώνει την προσέλευση των γαλακτοκομικών προϊόντων και του γάλακτος έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
– Το Σχέδιο του Κανονισμού που έχει εκπονήσει ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ ο οποίος ορίζεται στο άρθρο 5 ως ο Φορέας Απονομής του Ελληνικού Σήματος, το οποίο αποτελεί σαφές conflict of interest
– Δεν έχουν προβλεφθεί άλλες απαιτήσεις ποιότητας που θα πρέπει να πληροί το προϊόν που θα επισημαίνεται (πχ ασφάλειας τροφίμων κλπ) καθώς και τις υφιστάμενες νομικές απαιτήσεις (Κανονισμός 178/2002 υποχρεωτικής εφαρμογής) και το διεθνές πρότυπο ISO 22005:2007 για την ιχνηλασιμότητα. Γενικά δεν υπάρχουν όλες οι προβλέψεις ώστε αυτός ο κανονισμός να αφορά πιστοποίηση προϊόντος.
Ως προς το Νομικό σκέλος του Κανονισμού:
Υπάρχει η νομική βάση του Ν. 4072/2012 η οποία προβλέπει τους κανόνες απονομής του Ελληνικού Σήματος σε κάθε είδους προϊόντα, μεταξύ των οποίων και τα αγροτικά.
– στο άρθρο 187 προβλέπεται ότι: «Οι Κανονισμοί Απονομής Ελληνικού Σήματος περιέχουν κατ’ ελάχιστον ζ) Τον φορέα ή τους φορείς, που μπορούν στο πλαίσιο των κειμένων διατάξεων, να συνεργάζονται με την ΕΕΣ για τη διενέργεια ελέγχων και την εφαρμογή των αντίστοιχων Κανονισμών.»
– στο άρθρο 189 παρ2 προβλέπεται ότι: «Ο Κανονισμός που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 187, κατά τον καθορισμό του φορέα απονομής, λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τα κριτήρια του ιδίου άρθρου, τις πιστοποιήσεις που έχει λάβει και τα πρωτόκολλα που τηρεί ο φορέας απονομής, καθώς και την εμπειρία του σε πιστοποίηση προϊόντων και υπηρεσιών.»
– στο άρθρο 189 παρ 3 προβλέπεται ότι: «Εφόσον από τη δημόσια διαβούλευση για την έκδοση του Κανονισμού Απονομής, σύμφωνα με το άρθρο 187, ή με άλλον τρόπο καταστεί γνωστό στην ΕΕΣ ότι το έργο του φορέα απονομής μπορεί να ανατεθεί στην ίδια γεωγραφική περιφέρεια σε περισσότερους φορείς, διενεργείται από την ΕΕΣ συγκριτική αξιολόγηση των φορέων που εκδηλώνουν ενδιαφέρον μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία, προκειμένου να επιλεγεί ο φορέας.»
Από τα παραπάνω άρθρα προκύπτει εκ του νόμου η δυνατότητα επιλογής περισσότερων του ενός φορέων απονομής σήματος οι οποίοι μάλιστα θα πρέπει πιστοποιημένα να αποδεικνύουν την επάρκεια τους στα αντικείμενα ελέγχου & πιστοποίησης και διαγωνιστικά (συγκριτική αξιολόγηση) να αναλαμβάνουν το έργο. Αρμόδιος φορέας για την πιστοποιημένη τεκμηρίωση (διαπίστευση) είναι στη Ελλάδα ο ΕΣΥΠ. Υπενθυμίζεται ότι ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ δεν αποτελεί διαπιστευμένο φορέα ελέγχου & πιστοποίησης, ενώ στην Ελλάδα λειτουργούν δεκάδες διαπιστευμένοι φορείς ελέγχου & πιστοποίησης μεταξύ των οποίων κάποιοι έχουν ήδη εμπειρία σε αντίστοιχα συστήματα πιστοποίησης (πχ πιστοποίηση αλεύρων ελληνικής άλεσης).
Υπενθυμίζουμε τις δεσμεύσεις και συμφωνίες των εκάστοτε Διοικήσεων του πρώην AGROCERT και νυν ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ με την HellasCert, ότι ο Οργανισμός θα αποχωρήσει από τα αντικείμενα του πρωτογενούς ελέγχου (ΠΟΠ, ΠΓΕ κλπ),αναγνωρίζοντας,ότι το έργο αυτό είναι βάσει των διεθνών και ευρωπαϊκών κανονισμών και προτύπων αρμοδιότητα των διαπιστευμένων φορέων πιστοποίησης. Η παραπάνω απευθείας ανάθεση του έργου στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ και μάλιστα κατά αποκλειστικότητα είναι ανακόλουθη με τις δεσμεύσεις αυτές. Επίσης, παραβιάζεται η θεμελιώδης αρχή ότι δεν μπορεί να υφίσταται μονοπωλιακή αντιμετώπιση ζητημάτων πιστοποίησης, ενώ δεν υπάρχει καμία αναφορά σε πιστοποίηση τρίτου μέρους που αποτελεί στοιχειώδες στοιχείο επίδειξης ακεραιότητας και αντικειμενικότητας για ιδιωτικά και μη, Σχήματα Πιστοποίησης.
Το ανταποδοτικό κόστος που έχει οριστεί άλλωστε δεν είναι δυνατό να καλύψει τις ανάγκες του ελέγχου και ουσιαστικά πρόκειται για δωρεάν παροχή προς τις ελεγχόμενες εταιρείες, σε μια εποχή που ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ αναζητά πόρους από κάθε πιθανή πηγή. Πόσο μάλλον όταν εκφράζεται κατ’ επανάληψιν η έλλειψη προσωπικού και πόρων για να ανταπεξέλθει ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ στα σημερινά του σημαντικά καθήκοντα, αδυναμία η οποία αποτυπώνεται και στις εκθέσεις ΠΟΕΣΕ.
Από τα παραπάνω διατυπώνουμε τη σαφή μας αντίθεση στον τρόπο ορισμού του Φορέα Απονομής του Ελληνικού Σήματος καθώς δεν είναι σύμφωνος με το Ν. 4072/2012 και ζητάμε να ακολουθηθεί η διαδικασία ανάθεσης σε διαπιστευμένους φορείς που διαγωνιστικά θα συμμετέχουν στη διαδικασία αξιολόγησης και ανάθεσης.
Παρακαλούμε το θέμα να οριστεί ως αντικείμενο συζήτησης στην επόμενη συνάντηση της διμερούς Επιτροπής ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ – HELLASCERT ώστε να συζητηθούν και τα επί μέρους τεχνικά σημεία του Κανονισμού και να βρεθεί κοινός τόπος.
Στη διάθεσή σας
Με εκτίμηση,
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Συντονιστής Επιτρ. Αγροδιατροφικού Τομέα
Δρ. Εμμανουήλ Δεληγιαννάκης κ. Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος
Ο ισχυρισμός της ελληνικότητας ενός προϊόντος οφείλει να αποδεικνύεται πολύ σωστά έως την πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται. Με βρίσκει σύμφωνο η διαδικασία ρύθμισης με το παρόν κανονισμό.
Υπάρχουν πολλά προϊόντα στην αγορά που αναγράφουν στην ετικέτα ελληνικό προϊόν, και στηρίζονται στο ότι η τελική επεξεργασία γίνεται στην Ελλάδα. Για παράδειγμα ημίσκληρα τυριά που χρησιμοποιούν εισαγόμενο μπασκί. Αυτά θα μπορούν να συνεχίσουν να το αναγράφουν; Εάν ναι, θα δημιουργηθεί μία σύγχυση στον καταναλωτή για το τι σημαίνει «ελληνικό προϊόν».
Θα πρότεινα να γίνει μία γενική ρύθμιση για την αναγραφή προέλευσης προϊόντος, έστω και εθελοντική, αλλά ο παραγωγός που το αναγράφει να οφείλει να αποδεικνύει την προέλευση της πρώτης ύλης από τον ελληνικό πρωτογενή τομέα. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με επίσημο σήμα, είτε χωρίς. Αλλά είναι καλό να αποχτάται με αίτηση στο αρμόδιο όργανο.
Παράλληλα, με αυτό το σχέδιο νόμου, να απαγορευτούν ονόματα που παραπέμπουν σε ελληνική προέλευση προϊόντος. Πχ ορισμένοι χρησιμοποιούν λέξεις/τοπωνύμια, τα οποία αφορούν στην περιοχή που είναι οι εγκαταστάσεις τους και όχι στην προέλευση προϊόντος, ή άλλοι χρησιμοποιούν λέξεις παράδοσης για να δημιουργήσουν μία αίσθηση παραδοσιακού ελληνικού προϊόντος.
Γενικά η πρόταση για το Ελληνικό Σήμα είναι σημαντική και πρέπει να προχωρήσει. Ωστόσο θα πρότεινα να ενταχθεί στο γενικότερο πλαίσιο της σήμανσης προϊόντων, χωρίς να αφήνει κενά που θα δημιουργήσουν σύγχυση στον καταναλωτή. Και πρέπει να γίνει χωρίς τέλος. Δεν έχει τόσο νόημα να νοικιάζουμε ένα σήμα, όσο να είναι ξεκάθαρο το πλαίσιο ισχυρισμού ελληνικότητας σε μία ετικέτα.
Όσον αφορά στον προβληματισμό του κ. Μιχαηλίδη για το σύννομο με το κοινοτικό δίκαιο, τα πράγματα είναι απλά: Για να ισχυριστεί κάποιος πως το προϊόν είναι ελληνικό, η πρώτη ύλη και η επεξεργασία πρέπει να γίνεται στην Ελλάδα.
Ευθύς εξαρχής εκφράζω την γενική-συνολική παρατήρηση που ισχύει για όλες τις κατηγορίες προιόντων πως η επιδίωξη απόκτησης «ελληνικού σήματος» σε συνδυασμό με τα διάφορα κριτήρια που προτείνονται, αποτελεί στην πραγματικότητα, αποκλειστικά και μόνο, μια επιδίωξη απόκτησης εμπορικού ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στην ελληνική αγορά.
Κατά πόσο το γεγονός αυτό -ιδιαίτερα με τον τρόπο που επιδιώκεται- είναι συμβατό με την κοινοτική νομοθεσία είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Το γεγονός πως το σχετικό σύστημα είναι προαιρετικό δεν επαρκεί για την νομιμοποίηση του, αφού ακόμη και εθελοντικού χαρακτήρα ρυθμίσεις ή συμφωνίες μπορεί να παραβιάζουν το κοινοτικό δίκαιο.
Επίσης το γεγονός πως έχει μεσολαβήσει ήδη μια ενημέρωση με κοινοτικές υπηρεσίες δεν αναιρεί την εκτίμηση αυτή. Είναι πολύ πιθανό πως στις κοινοτικές υπηρεσίες δεν έχουν εκτεθεί πλήρως ή ενδεχομένως δεν έχουν εξεταστεί σε βάθος όλες οι παράμετροι-επιπτώσεις του θέματος.
Ενδέχεται επίσης οι κοινοτικές υπηρεσίες να νομίζουν πως το σήμα υπηρετεί «καλό σκοπό», δηλαδή το να μπει μια τάξη και να αποφεύγονται καταχρήσεις από επιχειρηματίες, που διαφημίζουν ψευδώς, πασραπλανητικά ή ανεξέλεγκτα την ελληνικότητα προέλευσης προιόντων. Θεωρώ πάντως απίθανο να γνωρίζει η Κοινότητα πως η ελληνικότητα του σήματος αποβλέπει μόνο και μόνο στο να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο προς απόκτηση ανταγωνιστικών οφελημάτων (όπως στην πραγματικότητα συμβαίνει) στην εθνική αγορά σε βάρος άλλων «μη ελληνικών προιόντων» και επιχειρήσεων και να αποδέχεται αυτήν την πρακτική ως νόμιμη, θεμιτή και επιτρεπτή κατά το κοινοτικό δίκαιο.