Το σχέδιο για την εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στηρίζεται καταρχήν σε ένα πλαίσιο πολιτικών, αρχών και αντίστοιχων παρεμβάσεων, που στοχεύουν να μετασχηματίσουν τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και της σχέσης των πολιτών και της κοινωνίας εν γένει με αυτή.
Η σύγχρονη ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα κινηθεί με καθαρή θεματική στόχευση μεταξύ άλλων στους τομείς της Παιδείας, Υγείας, Φορολογίας/Οικονομίας, Κοινωνικής Πρόνοιας, Πολιτισμού/Τουρισμού, Αυτοδιοίκησης, Περιβάλλοντος/Ενέργειας και Δικαιοσύνης προς την κατεύθυνση της υποστήριξης δύο κατηγοριών δράσεων όπως αυτές παρουσιάζονται παρακάτω.
Ανάπτυξη και προσφορά νέων ολοκληρωμένων ηλεκτρονικών υπηρεσιών
Προτεραιότητα των νέων Προσκλήσεων του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση» θα αποτελέσει η αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα και η βελτίωση του επιπέδου εξυπηρέτησης των πολιτών, μέσω δράσεων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που θα εστιάζουν σε τομείς που εμφανίζουν την υψηλότερη μόχλευση, αναφορικά με τα ακόλουθα κριτήρια:
- Εξοικονόμηση πόρων
- Αύξηση της αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης,
- Ενίσχυση των δημόσιων εσόδων (π.χ. επιχειρησιακή ευφυΐα για πάταξη φόρο/εισφόρο-διαφυγής, ηλεκτρονικό «πόθεν έσχες»),
- Μείωση διοικητικών βαρών και έμμεσου κόστους που επιφέρει σε πολίτες και επιχειρήσεις η συναλλαγή τους με τη δημόσια διοίκηση,
- Δημιουργία και διάχυση της ψηφιακής γνώσης προς όλο τον πληθυσμό της χώρας,
- Ενσωμάτωση Πράσινων Τεχνολογιών για εξοικονόμηση ενεργειακών πόρων,
- Εξυπηρέτηση πολιτών και επιχειρήσεων όπου και αν βρίσκονται
Συμμετοχή των πολιτών στη διακυβέρνηση και διάχυση της πληροφορίας
Ένας νέος στόχος των Προσκλήσεων του Προγράμματος θα κινείται προς την κατεύθυνση της διασφάλισης της συμμετοχής των πολιτών στις δράσεις της κυβέρνησης και την εφαρμογή των αρχών της διαφάνειας και της λογοδοσίας. Ενδεικτικές δράσεις αποτελούν:
- Ανοικτοί διαγωνισμοί ιδεών για ανασχεδιασμό υφιστάμενων και νέων υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης από πολίτες και από στελέχη της δημόσιας διοίκησης,
- Ανάπτυξη συμμετοχικών διαδικτυακών υπηρεσιών με σύγχρονες προσεγγίσεις Web2.0, στο πλαίσιο των οποίων οι πολίτες σχολιάζουν, καταθέτουν απόψεις, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, αλλά και δημιουργούν και συνεισφέρουν περιεχόμενο (π.χ. user generated content, εκδηλώσεις-δράσεις),
- Σχεδιασμός και υλοποίηση πλατφορμών που θα επιτρέπουν στους πολίτες να ζητούν πληροφορίες και να αναφέρουν προβλήματα,
- Εισαγωγή δημοσίως προσβάσιμων προηγμένων συστημάτων επιχειρηματικής ευφυΐας (business intelligence) τα οποία θα παρέχουν στατιστικά επεξεργασμένη και αναλυτική πληροφορία προμηθειών, εξόδων και αξιολόγησης επιδόσεων των επιμέρους υπηρεσιών και της κυβέρνησης,
- Ενσωμάτωση δεδομένων και εφαρμογών των χρηστών σε κυβερνητικές ιστοσελίδες.
Επιμέρους ερωτήσεις:
- Θεωρείτε σημαντικό να υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο με σαφείς στόχους και μεθοδολογία προσέγγισης για την εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (στο πλαίσιο πιο στοχευμένου σχεδιασμού και συγκεκριμένων προσκλήσεων), σε αντίθεση με τη ‘χαλαρή’ και γενική εν πολλοίς προσέγγιση που αποτυπώνεται στις προϋπάρχουσες προσκλήσεις του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση»;
- Τι πιστεύτε για τη νέα προτεινόμενη στρατηγική στοχευμένων προσκλήσεων;
- Πώς κρίνετε τις παραπάνω κατηγορίες δράσης ηλεκτρονικής διακυβέρνησης; Εκτιμάτε ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν κάποιες επιπλέον προτεραιότητες/δράσεις/στόχοι που θα συμβάλλουν στην αποδοτικότερη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και στην καλύτερη συνολική «εμπειρία χρήστη» του πολίτη;
Η αρχική κατεύθυνση για στοχευμένες θεματικές δράσεις μας βρίσκει σύμφωνους. Εκτός όμως από τη συμμετοχή των φορέων του ευρύτερου δημοσίου τομέα, για να επιτευχθεί η ηλεκτρονική διακυβέρνηση απαιτείται και η ενσωμάτωση του ιδιωτικού τομέα, στη λογική της διάχυσης της πληροφορίας που είναι αναγκαία για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Ένα παράδειγμα για αυτό είναι η Υγεία. Μέχρι τώρα έμφαση έχει δοθεί στη μηχανογράφηση των νοσοκομείων, σωστό αλλά δεν αποτελεί την λύση του προβλήματος. Στην Υγεία, περίπου 40% των δαπανών άρα και των πράξεων γίνεται στον ιδιωτικό τομέα (στοιχεία ΕΣΔΥ). Πως θα διασφαλιστεί η διαχείριση της αναγκαίας πληροφορίας από τον ιδιωτικό τομέα για τις ανάγκες της δημόσιας υγείας, για τη πληθύσμωση του ιατρικού φακέλου υγείας των πολιτών?. Σε μια κοινωνία όπου το Δημόσιο και η Ιδιωτική πρωτοβουλία πηγαίνουν χέρι – χέρι, το Δημόσιο βάζει του κανόνες δημοσίου συμφέροντος και η Αγορά με την ευρεία έννοια συμμετέχει.
Άρα πρέπει να στηριχθούν δράσεις και στον Ιδιωτικό τομέα που συμβάλλουν στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Σχετικά με τα ερωτήματα σας:
1. Θεωρείτε σημαντικό να υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο με σαφείς στόχους και μεθοδολογία προσέγγισης για την εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (στο πλαίσιο πιο στοχευμένου σχεδιασμού και συγκεκριμένων προσκλήσεων), σε αντίθεση με τη ‘χαλαρή’ και γενική εν πολλοίς προσέγγιση που αποτυπώνεται στις προϋπάρχουσες προσκλήσεις του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση»;
ΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.
2. Τι πιστεύετε για τη νέα προτεινόμενη στρατηγική στοχευμένων προσκλήσεων;
ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. Δεν θα πρέπει ωστόσο να θεωρείται δεδομένη από τους Δικαιούχους ότι τους «ανήκουν» κάποιοι οικονομικοί πόροι καθώς μετά σε πολλές περιπτώσεις πάλι θα χρηματοδοτηθούν και δράσεις με μικρό αντίκτυπο στη κοινωνία. Θα πρέπει οι στοχευμένες προσκλήσεις να αντιστοιχούν σε ελεγχόμενα επιχειρησιακά σχέδια με στόχους, βήματα υλοποίησης, δράσεις ωρίμανσης, λοιπές υποστηρικτικές δράσεις (πχ από το ΕΠ Δ.Μ), κλπ.
3. Πώς κρίνετε τις παραπάνω κατηγορίες δράσης ηλεκτρονικής διακυβέρνησης; Εκτιμάτε ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν κάποιες επιπλέον προτεραιότητες/δράσεις/στόχοι που θα συμβάλλουν στην αποδοτικότερη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και στην καλύτερη συνολική «εμπειρία χρήστη» του πολίτη;
Θα προσθέταμε τη κατηγορία δράσεων ενίσχυσης της διαλειτουργικότητας και συνεργασίας του Ιδιωτικού Τομέα με το Δημόσιο με σκοπό την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Στην ενότητα «Ανάπτυξη και προσφορά νέων ολοκληρωμένων ηλεκτρονικών υπηρεσιών» θα προσθέταμε και το κριτήριο της διαλειτουργικότητας βάσει διεθνών προτύπων και μεθοδολογιών.
2. Τι πιστεύτε για τη νέα προτεινόμενη στρατηγική στοχευμένων προσκλήσεων;
Πιστεύουμε ότι οι στοχευμένες προσκλήσεις ότι είναι η ενδεδειγμένη μεθοδολογία, ιδίως όταν απευθύνονται σε πολλαπλούς αποδέκτες, π.χ. ΟΤΑ. Αυτό απέδειξε η χρήση Οριζοντίων Προσκλήσεων με Οριζόντιες Προκηρύξεις/Συμβάσεις/κτλ. στο προηγούμενο ΕΠ ΚτΠ (π.χ. Πρόσκλησεις ΜΑΝ 93, 145, 195, κτλ). Αντίθετα, όπου υπήρχαν απλά γενικές κατευθύνσεις προέκυψαν προβλήματα, όπως καθυστερήσεις στην υποβολή Τεχνικών Δελτίων, ελλείψεις στις προδιαγραφές, ασαφείς προκηρύξεις, κτλ.
3. Πώς κρίνετε τις παραπάνω κατηγορίες δράσης ηλεκτρονικής διακυβέρνησης; Εκτιμάτε ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν κάποιες επιπλέον προτεραιότητες/δράσεις/στόχοι που θα συμβάλλουν στην αποδοτικότερη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και στην καλύτερη συνολική «εμπειρία χρήστη» του πολίτη;
Από τις άμεσες προτεραιότητες στα πλαίσια της αποδοτικότητας και της Πράσινης Ανάπτυξης είναι η εξοικονόμηση ενέργειας στη διαχείριση της ενεργειακής ζήτησης καθώς και δράσεις που έχουν άμεσα αποτελέσματα στην καθημερινότητα του πολίτη, ιδίως στην επαφή του με το Δημόσιο τομέα στα διεθνή πρότυπα των Έξυπνων Οικισμών.
A. Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας μακροχρόνιας ενεργειακής στρατηγικής στοχεύει μεταξύ άλλων στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της χώρας. Παράλληλα, συμβάλλει άμεσα στην προστασία του περιβάλλοντος, στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην Πράσινη Ανάπτυξη.
Η εφαρμογή ψηφιακών μετρητών ηλεκτρικής ενέργειας, σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, θα αποτελέσει το βασικότερο πυλώνα στην επίτευξη των παραπάνω στόχων. Με αυτό επιτυγχάνεται καλύτερη διαχείριση της ενέργειας (ζήτησης) αλλά και μείωσή της, έλεγχος ποιότητας παρεχόμενης υπηρεσίας, συμμετοχή του καταναλωτή στη διαμόρφωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Τέτοια έργα είναι σημαντικά για την εγχώρια βιομηχανία γιατί α) συμβάλλουν στην Πράσινη Ανάπτυξη, β) παρέχουν υπηρεσίες και οφέλη στους πολίτες, γ) αποτελούν αναπτυξιακό βραχίονα για την εγχώρια αγορά σε μία δύσκολη συγκυρία για την χώρα μας αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη πολλά Ευρωπαϊκά Κράτη έχουν κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση με θετικά αποτελέσματα.
B. Πέρα από τον ενεργειακό τομέα και τα πολύ σημαντικά οφέλη που απορρέουν για το περιβάλλον με την εξοικονόμηση ενέργειας, σημαντικό βήμα είναι και ο εκσυγχρονισμός των πόλεων. Υπηρεσίες Έξυπνων Μεταφορών, Έξυπνου Φωτισμού των δρόμων, Έξυπνης Επιτήρησης της κίνησης ή Ιατρικής Παρακολούθησης από απόσταση, και εξ αποστάσεως έλεγχος ή/και χρήση των οικιακών συσκευών και του περιεχόμενου, είναι μερικές μόνον από τις υπηρεσίες που απολαμβάνουν οι πολίτες μιας Έξυπνης και Βιώσιμης κοινωνίας. Επομένως η εκμετάλλευση των ήδη υπαρχόντων υποδομών ΤΠΕ και η περαιτέρω ανάπτυξή τους στην προσπάθεια δημιουργίας ευφυών πόλεων με άμεσες και διαδραστικές υπηρεσίες που στοχεύουν στην καλυτέρευση της καθημερινότητας του πολίτη, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει. Όπου αυτό εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, έτυχε ευρείας αποδοχής από τους πολίτες, που σημαίνει ότι τα οφέλη και οι υπηρεσίες που λαμβάνουν βοηθούν αισθητά την καθημερινότητά τους.
O ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΚΗΦΙΣΟΥ (ΚΣΑΥΛΕ) διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ομαλή καθημερινή λειτουργία της κοινωνικοοικονομικής και παραγωγικής διαδικασίας της χώρας. Πλήθος επιβατών/πολιτών εξυπηρετούνται καθημερινά από το Σταθμό του Κηφισού με κατεύθυνση ακόμα και το πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας. Ειδικότερα από το Σταθμό ο στόλος των 2.400 λεωφορείων εξυπηρετεί καθημερινά χιλιάδες πολίτες που μετακινούνται από την Αθήνα προς την επαρχία και αντίστροφα.
Οι υπηρεσίες που προσφέρονται όμως στους επιβάτες υπολείπονται αρκετά των αναμενόμενων. Επομένως η αναβάθμιση και η παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας προς το επιβατικό κοινό, όπως παραδείγματος χάρη η ηλεκτρονική έκδοση και κράτηση εισιτηρίων, η ανάπτυξη WEB SITE, καθώς και η χρήση Φωνητικής Πύλης θέτουν ενεργά την ανάγκη αναβαθμίσεως του φορέα.
Τα παραπάνω δεδομένα, διαπιστώνονται και από την τεκμηριωμένη έρευνα του φορέα όπου στις ερωτήσεις για τον τρόπο έκδοσης εισιτηρίων καταγράφηκε ότι το 56% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένο από την υπάρχουσα κατάσταση σχετικά με την κράτηση και πληροφόρηση. Επίσης το 72,93% δήλωσε ότι θα ήθελε να εκδίδει τα εισιτήρια του μέσω γραπτού μηνύματος.
Για του λόγους αυτούς προτείνουμε την ένταξη του Κεντρικού Σταθμού Κηφισού, ( Κ.Σ.Α.Υ.Λ.Ε.) στην χρηματοδότηση του «ΕΠ ψηφιακή Σύγκλιση» καθώς απώτερος σκοπός των παραπάνω δράσεων είναι η ενδυνάμωση των μηχανισμών σχεδιασμού και εφαρμογής αποτελεσματικής και αποδοτικής δημόσιας πολιτικής στο τομέα των μεταφορών για την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον πολίτη και τους τουρίστες της χώρας μας.
Οι εκφράσεις «…καταρχήν…» (με έντονη μάλιστα γραφή) και «…μεταξύ άλλων…» στην 1η και 2η παράγραφο αντίστοιχα, αφήνουν να εννοηθεί ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλα πλαίσια πολιτικών παρεμβάσεων που στηρίζουν το Ε.Π. καθώς και άλλοι τομείς στους οποίους θα στοχεύουν οι παρεμβάσεις του. Αν δεν είναι έτσι, τότε θα πρέπει να αλλάξει η διατύπωση… Τα αναφερόμενα κριτήρια είναι εν γένει σωστά, αλλά εξαιρετικά γενικά και ασαφή. Καλό θα είναι, πριν την έναρξη της διαδικασίας των προσκλήσεων, να εξειδικευτούν σε συγκεκριμένους, ποσοτικούς και χρονικούς, άρα μετρήσιμους και ελέγξιμους, στόχους ανά τομέα και κατόπιν ανά έργο. Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να αφορούν κυρίως τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα της νέας υπηρεσίας (π.χ. πόσοι πόροι θα εξοικονομηθούν ή πόσο θα μειωθεί το κόστος, πώς και πότε) αλλά και τις αντίστοιχες επιχειρησιακές / λειτουργικές απαιτήσεις (π.χ. χρόνος απόκρισης)από το νέο σύστημα και όχι τις αναλυτικές τεχνικές του προδιαγραφές. Στους τομείς της πρώτης κατηγορίας, η αυτοδιοίκηση θα πρέπει να συνδυαστεί με την περιφερειακή ανάπτυξη, ενώ είτε στον τομέα αυτόν είτε σ΄εκείνον της οικονομίας θα πρέπει να υπάρχει δράση για την ολοκλήρωση του κτηματολογίου. Οι δράσεις της δεύτερης κατηγορίας θα είναι να καλύτερα να συνδέονται με κάθε έναν από τους προκαθορισμένους τομείς / δράσεις της πρώτης κατηγορίας, ώστε να ενισχύεται ο ολοκληρωμένος χαρακτήρας του προγράμματος. Απαντήσεις στις επιμέρους ερωτήσεις εμπεριέχονται στα παραπάνω, καθώς και στα σχόλια μου για τις δύο προηγούμενες ενότητες του κειμένου. Η σημαντικότερη αφορά στην 1η ερώτηση και, επαναλαμβάνω, είναι ότι «σε ένα σχέδιο πρέπει, ξεκινώντας από το πού είμαστε, να προδιαγράφουμε πού θέλουμε να πάμε, γιατί, πώς, μέχρι πότε, και με τι κόστος».
1. Δεν είναι δυνατή η υλοποίηση έργων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης χωρίς ριζικές αλλαγές στους οργανισμούς και τα καταστατικά λειτουργίας των Φορέων του Δημοσίου. Οι στάσεις και οι διαθέσεις των στελεχών μπορούν να αλλάξουν. Στις περιπτώσεις όμως στις οποίες υπάρχουν αντιδράσεις, η οχύρωση πίσω από τον οργανισμό του εκάστοτε φορέα καθιστά τις όσες παρεμβάσεις – ακόμα και – παράνομες.
2. Επιπλέον, οι αλλαγές στον κανονισμό λειτουργίας είναι απαραίτητες μια και δε νοείται η χρήση ΤΠΕ και η παροχή ψηφιακών υπηρεσιών προς τον Πολίτη ακολουθώντας υφιστάμενες, γραφειοκρατικές διαδικασίες και διεργασίες. Κατά τη διάρκεια του ΕΠ ΚτΠ, αναδείχτηκαν προβλήματα – και τραγελαφικές καταστάσεις – προσπαθώντας να εγγράψεις σε UML διαδικασίες στις οποίες αποτυπώνονταν το βασίλειο της γραφειοκρατίας (πληθώρα υπογραφών, σφραγίδων και άσκοπες διακινήσεις εγγράφων).
3. Change Management στο Δημόσιο. Πρέπει να προηγείται και να συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της υλοποίησης καθώς και με την έναρξη της παραγωγικής λειτουργίας των συστημάτων. Χωρίς τη διαχείριση της αλλαγής που αφορά τη μέθοδο παροχής υπηρεσιών αλλά και εμπεδωμένες από χρόνια αντιλήψεις και στάσεις, τα σενάρια της ΗΔ θα μείνουν ουτοπικά.
4. Οι υποδομές και τα ΟΠΣ που υλοποιήθηκαν ή έμειναν ημιτελή θα πρέπει να αξιοποιηθούν στο ΕΠ ΨΣ είτε μέσω της ολοκλήρωσής τους είτε μέσω της αποφασιστικής παρέμβασης για να απαληφθούν οι αρνήσεις (Αρνήσεις που πηγάζουν από τις στάσεις και διαθέσεις αλλά και συμφέροντα).
Περιττή πιστεύω πως είναι η αναφορά στην αναγκαιότητα της αποφασιστικής πολιτικής παρέμβασης. Δεν είναι δυνατόν να προχωρά ή να σταματά η υλοποίηση τέτοιου μεγέθους έργων ανάλογα με τις διαθέσεις των τοπικών αρχόντων, διοικητών, διευθυντών οι οποίοι ακολουθούν προσωπικές πολιτικές. Θα πρέπει να εντοπίζονται παρόμοιες συμπεριφορές, και να ερευνώνται τα αίτιά τους (συμφέροντα, τοπικές ή επαγγελματικές διαπλοκές).
Με εκτίμηση,
Αγαπητέ κε. Αγραπίδη,
Σε συνέχεια της πρότασής σας, θα σάς παρακαλούσα να δείτε την πρόταση:
http://labs.opengov.gr/2010/03/05/2038
στην οποία γίνεται μνεία και στο ακόλουθο σχόλιο επί του παρόντος:
http://www.opengov.gr/ypoian/?p=421#comments
Όπως εκτιμώ ότι θυμάστε από τη σχετική συζήτηση τη Δευτέρα 8/2/2010 στο Greek Chapter of the Project Management Institute, δυστυχώς στον τόπο μας πρέπει να πείσουμε για την αναγκαιότητα δεδομένων τα οποία είναι αυτονόητα για άλλες χώρες…
Ευελπιστώ η εν λόγω πολιτική απόφαση να είναι θέμα χρόνου και όχι εκτός της παρούσας κυβερνητικής προσέγγισης.
Σας ευχαριστώ
Θα ήθελα και εγώ να συμφωνήσω για την αναγκαιότητα του Στρατηγικού Σχεδιασμού αλλά και της εξειδίκευσής του σε συγκεκριμένα Προγράμματα και Έργα. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός και η παρακολούθηση της επιτυχούς υλοποίησής του είναι τα σημαντικότερα και ταυτόχρονα τα πλέον αδύνατα σημεία στην Ελληνική πραγματικότητα (τόσο στον Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα). Λόγω της σχετικής επαγγελματικής μου εμπειρίας γνωρίζω ότι αποτελεί τον βασικό παράγοντα αποτυχίας στην υλοποίηση οποιουδήποτε προγράμματος ή/και έργου (και όχι μόνο για τον τομέα της πληροφορικής). Κρίνεται λοιπόν απαραίτητη η δημιουργία μιας Ομάδας Επιτελικής Παρακολούθησης.
Η Ομάδα Επιτελικής Παρακολούθησης πρέπει να απαρτίζεται από στελέχη όλων των Υπουργείων, τα οποία θα αποτελούν τον συνδετικό κρίκο με τις αντίστοιχες Ομάδες του κάθε Υπουργείου. Οι τελευταίες πρέπει να αναλάβουν την εξειδίκευση και αναλυτική παρακολούθηση των έργων του Υπουργείου τους.
Η Ομάδα Επιτελικής Παρακολούθησης πρέπει να τοποθετηθεί κάτω από το γραφείο Πρωθυπουργού ή σε επίπεδο γραμματείας Υπουργικού Συμβουλίου.
Τα δεδομένα τόσο σε επίπεδο Στρατηγικού Σχεδιασμού όσο και σε επίπεδο Προγραμμάτων και Έργων μπορούν να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο και με δομημένο τρόπο να παρέχεται η δυνατότητα παρατηρήσεων και σχετικών προτάσεων.
Τέλος είναι απαραίτητη η θεσμοθέτηση αυτής της Ομάδας, έτσι ώστε να υπάρχει συνέχεια στο σημαντικό αυτό έργο (βλέπε αντίστοιχες εμπειρίες σε πολλές χώρες π.χ. Αγγλία, Αυστραλία, Καναδά)
Θα ήταν χρήσιμο στα πλαίσια της δημιουργίας και διάχυσης της ψηφιακής γνώσης προς όλο τον πληθυσμό της χώρας, καθώς και στην ενσωμάτωση Πράσινων Τεχνολογιών, να θεσπισθεί η διαδικτυακή ταυτότητα έκαστου έλληνα πολίτη στο @gr , πχ. ο κάτοχος του ΑΔΤ ΑΖ123456 (τυχαίο) θα μπορούσε να μετουσιωθεί ως διαδικτυακή ταυτότητα σε az123456@gr. αξιοποιώντας την τεχνολογία του e-mail.
‘Ολη η αλληλογραφία των πολιτών και της Διοίκησης θα δύναται να επιτυγχάνεται ηλεκτρονικά με όλα τα θετικά επακόλουθα που συνίστανται σε ταχύτητα και αξιοπιστία, μειώνοντας ταυτόχρονα τη διακίνηση εγγράφων με το συμβατικό μέσο που είναι το χαρτί και το συμβατικό μέσο που είναι τα ταχυδρομεία.
Παράλληλα διευκολύνεται η χρήση τεχνικών όπως
– newsletter με προσωποποιημένη αποστολή προς τον πολίτη για άμεση ενημέρωση διοικητικών ή νομοθετικών παρεμβάσεων,
– ειδοποιήσεων για την έκβαση προσωπικών υποθέσεων με τη διοίκηση
Το e-mail μπορεί να αποτελέσει εργαλείο σύγκλισης πολιτών και διοίκησης προς μία αμφίδρομη και πολυσχιδή επικοινωνία.
Απάντηση στην ερώτηση 3:
Όσον αφορά την πρώτη κατηγορία δράσεων «Ανάπτυξη και προσφορά νέων ολοκληρωμένων ηλεκτρονικών υπηρεσιών», δε νομίζω ότι θα βρεθεί κανείς να διαφωνήσει με τη στόχευση των δράσεων, η οποία κινείται στα πλαίσια της κοινής λογικής.
Στη δεύτερη όμως κατηγορία δράσεων, θεωρώ ότι χρειάζεται να διαχωρίσουμε την «ψηφιακή μόδα» από την ουσία και τις έμμεσες τεχνολογικές ντιρεκτίβες. Συγκεκριμένα:
– Οι ανοιχτοί διαγωνισμοί ιδεών είναι μία σωστή κίνηση, αλλά μην έχοντας ιδιαίτερο κόστος, δε θεωρώ ότι απαιτούν τη χρηματοδοτική υποστήριξη ενός Ε.Π. για να γίνουν. Ας ξεκινήσουν από αύριο! Τί μας εμποδίζει;
– Η «Ανάπτυξη συμμετοχικών διαδικτυακών υπηρεσιών» σίγουρα είναι ευπρόσδεκτη, ειδικά αν κρίνουμε από τα θετικά αποτελέσματα του opengov.gr. Γιατί όμως να μείνουμε μέχρι την κατάθεση απόψεων και περιεχομένου; Έχετε το πολιτικό θάρρος να προχωρήσουμε στην ανάπτυξη υποδομών Άμεσης Ηλεκτρονικής Δημοκρατίας;
– Ο στόχος «Σχεδιασμός και υλοποίηση πλατφόρμων που θα επιτρέπουν στους πολίτες να ζητούν πληροφορίες και να αναφέρουν προβλήματα» με ανησυχεί. Δεν φτιάχτηκαν αρκετά τέτοια από το Γ΄ ΚΠΣ; Γιατί δεν αντιμετωπίζουμε κατάματα την αλήθεια; Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη πλατφόρμων, αλλά το γεγονός ότι κανείς δεν έχει υποχρεωθεί να δίνει σημασία στα αναφερόμενα προβλήματα και να απαντά στα αιτήματα των πολιτών σε συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια. Μόνο τεχνολογικό πρόβλημα είναι η ταυτοποίηση του αιτούντος και αυτό μπορεί να λυθεί άπαξ και κεντρικά. Όλα τα άλλα γίνονται και με email…
– Λυπάμαι που το αναφέρω, αλλά το να συζητάμε για «Εισαγωγή δημοσίως προσβάσιμων προηγμένων συστημάτων επιχειρηματικής ευφυΐας (business intelligence)» είναι λαϊκισμός. Για να μπορεί να παίρνει κάποιος «στατιστικά επεξεργασμένη και αναλυτική» πληροφορία προμηθειών, εξόδων κλπ. πρέπει να έχει κατ’ αρχήν σε ηλεκτρονική μορφή τα πρωτογενή δεδομένα και δυστυχώς το κράτος δεν έχει πρακτικά αυτά τα δεδομένα. Και δεν το λέω εγώ… το λέει το πρόσφατο πόρισμα της επιτροπής του Υπουργείου Οικονομικών για τα δημοσιονομικά στατιστικά.
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω και την έλλειψη μίας τρίτης κατηγορίας δράσεων:
«Ανάπτυξη και ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού του Δημόσιου στη διαχείριση ΤΠΕ».
Πως θα υλοποιηθεί η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, εάν συνεχίσουμε να δουλεύουμε με Επιτροπές ασχέτων με τις ΤΠΕ; Πως θα συντηρηθούν υποδομές ΤΠΕ (και Ηλ. Διακυβέρνησης), με υπαλλήλους-Διαχειριστές Συμβάσεων και όχι μάχιμα στελέχη πληροφορικής; Πως θα κοιτάξουμε προς το ηλεκτρονικό αύριο, όταν από πολλούς φορείς με «Διευθύνσεις Πληροφορικής» δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτόνομης κατάρτισης τεύχους προδιαγραφών για ένα πληροφοριακό σύστημα;
Κάτω από αυτή την κατηγορία δράσεων προτείνω να υπάρχουν δράσεις όπως:
– Εκπαίδευσεις, σεμινάρια
– Δράσεις μεταφοράς τεχνογνωσίας από «έμπειρους» σε «άπειρους» φορείς
– eGovernment Competency Center, το οποίο θα συλλέγει, θα αναδεικνύει και θα διαδίδει τις βέλτιστες πρακτικές υλοποίησης δράσεων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Το eGovernment Competency Center θα λειτουργεί και ως σύμβουλος των δημόσιων φορέων για την ανάπτυξη ενεργών οργανωτικών υποδομών διαχείρισης ΤΠΕ.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τους κυρίους. Θα ήθελα να σχολιάσω ότι τα ΚΕΠ βοηθούν πολίτες που δεν γνωρίζουν το διαδικτυο. Και εμένα μου έκαναν εντύπωση οι ουρες στα ΚΕΠ για ΑΜΚΑ, ενώ μπορούσαν να μπούν στο ΥΠΕΣ, αλλά είναι μεγάλο το ποσοστό πολιτών που δεν γνωρίζουν που αλλού να στραφούν. Επίσης, τον περασμένο Σεπτέμβρη μας ζητήθηκε να επανυποβάλουμε τα Ε9 μας ηλεκτρονικα και σε συγκεκριμένη ΔΟΥ συνάντησα γηραιό κύριο που ρωτούσε τη διεύθυνση για το γραφείο του κυρίου ιντερνετ για να υποβάλλει το νεο Ε9. Οπότε η απότομη μετάβαση από το χαρτί στο ηλεκτρονικό αρχείο δεν είναι εφικτή.
Αναφορικά με τα παραπάνω σημεία:
1.ΝΑΙ είναι αναραίτητο η υπαρξη συγκεκριμένου σχεδίου με σαφείς στόχους.
2.ΝΑΙ η στρατηγική στοχευμένων προσλήσεων είναι επιτακτική ανάγκη για την ομαλή υλοποίηση του ΕΠ. Παρόλα αυτά θα πρέπει αυτοί που σχεδιαζουν τις προσκλήσεις να έχουν σφαιρική και σαφή άποψη, γνώση και ενημέρωση αναφορικά με τις προυποθέσεις συμμετοχής. Ζητούν την πλήρωση σημείων που είναι θεσμικά αδύνατο.
3.Συμφωνώντας ξανά με τους κυρίους, θα επιμείνω και εγώ στη λειτουργία φορέων διαχείρισης παραπόνων με αποτελεσματικότητα. Από το 2005 περιμένω την απάντηση του ΕΦΕΤ για την εύρεση σκαθαριού μέσα σε κουλούρι! Από την άλλη το ΕΚΠΟΙΖΩ έχει διαχειριστεί αποτελεσματικά καταγγελίες μου, άμεσα και ουσιαστικά. Ίσως επειδή υπάρχει και οικονομική υποστήριξη.
Επιπλέον σχολιάζω την αναγκαιότητα δημοσιοποίησης περίληψης των ενταγμένων έργων μαζί με το φύλλο αξιολόγησης. Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί πως χρηματοδοτήθηκε η υλοποιηση έργων που εμείς – οι μη ειδικοί εμπειρογνώμονες αξιολογητές – μπορέσαμε να δούμε ως «νεκρά», και στη συνέχεια μας δικαίωσε το πλήρωμα του χρόνου, με την ακύρωση έργων που είχαν ΝΟΔΕ και δεν είχαν ολοκληρωθεί μετά από συνεχείς παρατάσεις. Είτε απεντάχθηκαν είτε ολοκληρώθηκαν και δεν προσέφεραν το παραμικρό.
Είναι προφανές ότι το επιχειρησιακό πρόγραμμα πρέπει να είναι απόλυτα σαφές και στοχευμένο. Σαφές για να μην επιδέχεται ερμηνειών και στοχευμένο προκειμένου να μην επιδέχεται αποκλίσεων. Για παράδειγμα, αντιγράφοντας από το εισαγωγικό κείμενο του άρθρου :
-1-
Το σχέδιο για την εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στηρίζεται καταρχήν σε ένα πλαίσιο πολιτικών……
Παρατήρηση: Το “καταρχήν” πάντα υπονοεί και το “κατά δεύτερο λόγο” και επομένως δεν συμβάλλει στην σαφήνεια.
-2-
Η σύγχρονη ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα κινηθεί με καθαρή θεματική στόχευση μεταξύ άλλων στους τομείς της ……..
Παρατήρηση: Το “μεταξύ άλλων” αφήνει χώρο και για “άλλα” επομένως η στόχευση γίνεται θολή.
Οι τομείς πρέπει να είναι αυτοί που αφορούν τις σχέσεις κράτους και πολίτη (με τις διαφορετικές ιδιότητές του). Για να μην μακρηγορώ :
1.Διοικητικές διαδικασίες – Δημόσια διοίκηση: απλοποίηση, αμεσότητα, εξοικονόμηση πόρων.
2.Οικονομικές δοσοληψίες – Φορολογία (άμεση και έμμεση): Δίκαιη κατανομή βαρών, έλεγχοι.
3.Παιδεία: Ίσες ευκαιρίες, έμφαση στην μόρφωση και όχι στην επαγγελματική σταδιοδρομία (κατάρτιση)
4.Υγεία : Δικαίωμα για όλους στην ζωή και στον αξιοπρεπή θάνατο.
5.Δικαιοσύνη: Άμεση απονομή χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Με άλλα λόγια τα προφανή (Η σειρά έχει νόημα κατά την άποψή μου)
Dear Sirs,
Sorry for the English but I do not have a Greek character set on my computer and the automated translators do not provide a satisfactory translation.
I perceive that in order to address the proposed challenge one needs to address two major areas; Automation and Business Improvement.
Automation
I feel this has to be separated in two major areas; Strategic and Tactical.
Strategic:
In this I include the following:
1. Enterprise Architecture (see Zachman model).
2. Data Management (We can have a lengthy discussion on benefits of this topic)
a. Data standardization,
b. Codes standardization
3. Automated Systems
a. Identification
b. Prioritization
c. Road Map
d. High Level Project Management (Including timeline and Cost by project)
Tactical:
I am sure that there is more demand at a given time for automation than one can address.
The thoughts that come to mind are:
1. Go for a win. Identify those projects that are perceived of high value. Perception is a must.
2. Make sure that the projects under development are on time and provide the expected functionality.
3. Make sure that you involve business people in the identification of requirements and testing and listen to them. Ask them their opinion, ask for suggestions.
Business Improvement
The first step in the process is to do a readiness (to change) assessment. We usually interview the CEO and senior managers/VIPs. If it is at a division level, we interview the VIP and his direct reports.
In this case I presume that will be the minister, direct reports and the first line of VIPs (permanent staff)
Independent of the level, the senior person has to form a vision and sell it to everyone. The vision must be backed with a justification. So, a list of high level issues must be developed. The senior person must explain the benefits of the change.
The next step is to identify a group of high level people who will be told that they are free to make any decisions regarding the workings of the ministry. Each individual will be told that for the period they participate in this working group will be freed from their daily duties. This group with a facilitator will get together for a series of workshops to discuss the “As is” and dream the “To be” processes. I am not a big believer of the “As is” because I feel that it tends to contaminate their minds and interfere with “dreaming” the “To be”.
The facilitator must document the processes, and the business rules. The group must approve them before they are published.
In the present case old laws/directives must be eliminated and new laws/directives need to be issued.
Then another round of workshops takes place with a lower level people who will describe the processes in more detail.
The outcome from these workshops will be, in addition to other documentation, the identification of systems you will need and their prioritization.
Innovation
An example that comes to mind is the notion of “family”. Let me explain. Companies over the years developed Customers and Suppliers databases. Over time we realized that a Customer could be also a Supplier and vice-versa. As a result we came up with the notion of Trading Partner. This allowed us to change the business rules we operated.
In the same way “Family” may be used to aggregate a family and provide a better way to create a clearer picture of the population.
Business Rules.
Today the rule says that for process “A” the public needs to provide, among other information, a copy of the Birth Certificate and the Family Status Certificate.
If one wants to improve productivity, one needs to first ask if we really need them. If one finds that are not needed, then they are removed from the Business rule. In the event one determines that are needed, then one needs to identify how they can become available without involving the customer (public). This is also a change to the Business rule.
The benefit of this process is the elimination of Business rules, simplification of the Business processes, increased productivity, reduction in cost, reduction/realignment of staff and faster service.
Επιμέρους ερωτήσεις:
1. If you do not have a plan with a roadmap, deadlines, costs and benefits how:
Is one going to measure success?
Is one going to identify Προσέγγιση to the EU standards of service/performance?
Etc.
2. The danger I see is that one needs to closely manage this process because most people do not provide constructive criticism but rather vents frustrated experiences. If you think for a moment that from those you will construct an environment that will address “ALL” those issues, I fear that you live in an illusion. The problem is the Business Process. Address them. Change them. Eliminate unnecessary Business Processes or steps with them. Change the Business Rules. Change and/or eliminate laws. Train and motivate the public employees. Implement the changes. Let the new environment operate for 6-12 months and then ask the public for their input.
3. Train and educate the public employees. Make them accountable for outcomes. Measure each ones performance. Provide them with incentives. Set mutually, management and employee, deadlines. Create a Governance program. Publish a code of contact and consequences when it is not adhered.
Thank you for the opportunity to comment.
Sincerely,
Christos Papadoulis
2294-034-245
Είναι απολύτως κρίσιμο να υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο με σαφείς στόχους και μεθοδολογία προσέγγισης για την εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Θέλω να πετύχω 1-2-3 πολύ συγκεκριμένα, και κοιτάω πως θα γίνει αυτό με χαμηλό κόστος και υψηλή ποιότητα.
Πρέπει ο πολίτης να μπορεί να κάνει όλες του τις συναλλαγές με το δημόσιο μέσω διαδικτύου. Όταν χρειάζεται και αποστολή συμπληρωματικών εγγράφων (και όταν αυτή δεν μπορεί να γίνει με χρήση ηλεκτρονικών εγγράφων και υπογραφών), να υπάρχει η δυνατότητα ταχυδομικής υποβολής των συμπληρωματικών φυσικών εγγράφων. Έτσι και εργατοώρες κερδίζουμε, και καλύτερη ποιότητα ζωής, και λιγότερες θα είναι οι απαιτήσεις σε καρεκλοκένταυρους (και ενίοτε δωρολήπτες) της δημόσιας διοίκησης.
1-2) Το θεωρώ βοηθητικό, όχι όμως εξαιρετικά σημαντικό. Τα έργα υψηλής προτεραιότητας / εθνικής σημασίας θα προταθούν / αξιολογηθούν / προωθηθούν ανεξαρτήτως κειμένου πρόσκλησης. Επιπρόσθετα οι φορείς που θέλουν να προτείνουν κάποιο έργο θα βρουν τρόπο να «τεκμηριώσουν» κατά την άποψή τους συνάφεια με στόχους κάποιας πρόσκλησης όσο εξειδικευμένοι και να είναι αυτοί (και άρα να υποβάλουν την πρόταση), καθότι η ανάγκη τους δεν αλλάζει. Επομένως η πρωτοβουλίααυτή εκτιμώ ότι εξυπηρετεί περισσότερο τη διαδικασία αξιολόγησης και συνεπώς μπορεί να βοηθήσει στο στόχο της Διαφάνειας, έτσι όπως αυτός αποτυπώνεται σε άλλη ενότητα.
Στην κατεύθυνση αυτή, μια πρόταση θα ήταν να δημοσιοποιούνται προς σχολιασμό (πέραν των τελικών αποτελεσμάτων) και οι αναλυτικές αξιολογήσεις των υποβληθεισών προτάσεων (με τις βαθμολογίες επιμέρους κριτηρίων, παρατηρήσεις κλπ). Με την προϋπόθεση ότι η διαδικασία αυτή της αξιολόγησης έχει ακολουθηθεί αντικειμενικά, οι φορείς που προτίθενται να υποβάλουν Τεχνικά Δελτία θα διαπιστώσουν σταδιακά ότι πράγματι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ στόχων πρόσκλησης και αποτελεσμάτων αξιολόγησης και έτσι η στρατηγική της στοχευμένης υποβολής θα έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.
3) Οι προτεινόμενες δράσεις ηλ. διακυβέρνησης θεωρώ πως είναι στη σωστή κατεύθυνση, αφού ούτως ή άλλως εκεί είναι που πονάμε και οικονομικά και σε επίπεδο ταλαιπωρίας των πολιτών. Ίσως απαιτείται μια ιεράρχηση / προτεραιοποίηση των αναγκών (σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας) ώστε μια πρόσκληση να απευθύνεται σε περισσότερους από έναν τομείς, αλλά με ειδικούς στόχους ανά τομέα. Αντί δηλαδή μια πρόσκληση να αφορά μόνο λχ ηλεκτρονικές υπηρεσίες φορολογίας / οικονομίας, να καλύπτει 2-3 τομείς αλλά όχι σε όλο το εύρος τους, παρά μόνο σε κύριες ανάγκες. Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί ότι θα καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες του κράτους σε οριζόντιο επίπεδο.
Μια γενικότερη τοποθέτηση είναι η εξής:
Σίγουρα απαιτούνται ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς τους πολίτες αλλά και η συμμετοχή των τελευταίων. Όμως πρέπει να αξιολογηθούν προσεκτικά και να ληφθούν υπόψη εκείνοι οι παράγοντες που πραγματικά εμπόδισαν την επιτυχή αξιοποίηση των επενδύσεων που έλαβαν χώρα τα τελευταία χρόνια. Η Ψηφιακή Σύγκλιση απαιτεί πρώτα από όλα διοικητική στήριξη, αποφασιστικότητα και σύγκρουση με κεκτημένα δικαιώματα, παγιωμένες τακτικές και συμφέροντα, αλλά και ομογνωμία, διάθεση και συμμετοχή από τους δημόσιους λειτουργούς και αναδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού. Αν δεν εξασφαλιστούν οι δομικές αυτές προϋποθέσεις θα καταλήξουμε πάλι σε εν δυνάμει λειτουργούσες ηλεκτρονικές υπηρεσίες και συστήματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Το θέμα δεν είναι οι αρχές, οι στόχοι, οι προτεραιότητες.
Δώστε τώρα δείγματα γραφής και λύσεων.
Αλλιώς αναπαράγετε αυτά που συνέβησαν από το 1994 (Κοινωνία της Πληροφορίας, επί Ελληνικής Προεδρίας) και φθάσαμε εδώ που είμαστε τώρα: στη χρεωκοπία.
Τι δουλειά π.χ. έχουν τα ΚΕΠ στην ηλεκτρονική εποχή;
ΣΧΕΤ.Αύξηση της αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης
Θά πρέπει να υπαρχει ένα email & ένα φαξ σέ κάθε υπουργειο πού νά δέχεται επώνυμες καταγγέλιες καί παράπονα πολιτών, νά τίς καταγράφει καί νά τίς έρευνά.
πχ. σέ πρόσφατές καταγγελίες μου κατά 6 παρανομούντων νηπιαγωγων τό υπουργείο παίδειας μού απαντούσε στερεοτηπα «επικοινωνήστε μέ τούς παρανομούντες γιά τήν έπιλυση τού θέματός σας», άντί νά έρευνα τίς καταγγελιες μου καί νά ζητά εξηγησεις γιά τίς καταγγελιες, είτε άπο τούς καταγγελόμενους είτε από τόν καταγγέλοντα. Αύτό λειτουργεί σάν φραγή εισερχομένων κλήσεων.
=Επιμόνή σέ μικρή άποδοτικότητα