1. Ο παρών νόμος αποβλέπει στην θεσμοθέτηση του ρυθμιστικού πλαισίου άσκησης των οικονομικών δραστηριοτήτων του άρθρου 2.
2. Η άσκηση κάθε οικονομικής δραστηριότητας είναι ελεύθερη. Περιορισμοί στην ελευθερία άσκησης συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας είναι ανεκτοί, μόνον υπό τις εξής σωρευτικά συντρέχουσες περιστάσεις:
(α) δικαιολογούνται από συγκεκριμένους λόγους δημοσίου συμφέροντος,
(β) καθορίζονται σαφή και αντικειμενικού χαρακτήρα κριτήρια, βάσει των οποίων ανατίθενται και ασκούνται οι σχετικές αρμοδιότητες της Διοικήσεως,
(γ) δικαιολογούνται επαρκώς από την ειδική φύση του αντικειμένου της ρυθμίσεως, και
(δ) κινούνται εντός των ορίων που χαράσσει η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.
3. Η άσκηση διακριτικής ευχέρειας από την Διοίκηση, κατά την άσκηση αρμοδιότητος, που απολήγει στην επιβολή περιορισμού στην άσκηση της ελευθερίας της οικονομικής δραστηριότητας, είναι ανεκτή μόνον κατά το μέτρο που ο επιβαλλόμενος περιορισμός δικαιολογείται επαρκώς από την ειδική φύση του αντικειμένου της ρυθμίσεως. Iδίως σε περίπτωση ύπαρξης περισσότερων, εξίσου θαλπομένων πτυχών δημοσίου συμφέροντος, περιορισμός στην ελευθερία άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας είναι ανεκτός μόνο αν προσδιορίζεται ο προέχων σκοπός δημοσίου συμφέροντος, στην εξυπηρέτηση του οποίου αποβλέπει η εισαγωγή του συγκεκριμένου περιορισμού.
4. Στην έκταση που επιτρέπεται από τις διατάξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Σύνταγμα, δύναται να επιβάλλονται μέτρα περιορισμού της οικονομικής ελευθερίας, για λόγους εδραίωσης της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος στο πλαίσιο του κρατικού προγραμματισμού και συντονισμού της οικονομικής δραστηριότητας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας και προώθησης της περιφερειακής ανάπτυξης και της προαγωγής ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθορίων περιοχών.
5. Το φυσικό και το πολιτιστικό περιβάλλον αποτελεί αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό. Τα αρμόδια όργανα για την εφαρμογή του παρόντος προβαίνουν σε θετικές ενέργειες για την αποτελεσματική διαφύλαξη του αγαθού αυτού και, ειδικότερα, λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, παρεμβαίνοντας στον αναγκαίο βαθμό στην οικονομική ή άλλη ατομική ή συλλογική δραστηριότητα. Κατά τη λήψη των ανωτέρω μέτρων, τα όργανα της εκτελεστικής εξουσίας οφείλουν να σταθμίζουν και άλλους παράγοντες, αναγόμενους στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, η επιδίωξη όμως των σκοπών αυτών και η στάθμιση των προστατευόμενων αντίστοιχων εννόμων αγαθών πρέπει να συμπορεύεται προς την υποχρέωση της Πολιτείας να μεριμνά για την προστασία του περιβάλλοντος κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται βιώσιμη ανάπτυξη. Tα όργανα της εκτελεστικής εξουσίας οφείλουν να σταθμίζουν και άλλους παράγοντες, αναγόμενους στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, η επιδίωξη όμως των σκοπών αυτών και η στάθμιση των προστατευόμενων αντίστοιχων εννόμων αγαθών πρέπει να συμπορεύεται προς την υποχρέωση της Πολιτείας να μεριμνά για την προστασία του περιβάλλοντος κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται βιώσιμη ανάπτυξη στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν περιορίζουν σε τίποτα τις διατάξεις του ν. 4014/2011 (209 Α΄) σχετικά με τις διατάξεις περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων, όπως εκάστοτε ισχύει.
6. Η άσκηση κάθε οικονομικής δραστηριότητας γίνεται με τρόπο, ο οποίος δεν περιορίζει τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό. Διατάξεις ιδίως, με τις οποίες εισάγεται συγκεκριμένος περιορισμός οικονομικής δραστηριότητας δεν επιτρέπεται να εισάγουν φραγμούς εισόδου στις σχετικές αγορές, ούτε να παραβιάζεται με αυτές η αρχή της αναλογικότητας, της ισότιμης μεταχείρισης και η αρχή της διαφάνειας.
7. Η επιβολή περιορισμών στην άσκηση μιας οικονομικής δραστηριότητας πρέπει να γίνεται με τρόπο που να εξασφαλίζεται η κανονιστική σαφήνεια και ασφάλεια δικαίου, μετά από διαβούλευση με τους ενδιαφερομένους και σύμφωνα με τις αρχές που τίθενται στο άρθρο 2 του ν. 4048/2012.
8. Οι αρμόδιες αρχές υποχρεούνται σε λήψη κάθε αναγκαίου κανονιστικού μέτρου για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος μέσα στην προβλεπόμενη για την λήψη τους προθεσμία. Οι αρμόδιες αρχές εφαρμογή της παρούσας χωρίς υπαίτια καθυστέρηση και εντός του χρόνου που τίθεται από τον παρόντα νόμο και από τυχόν κανονιστικές πράξεις οι οποίες εισάγονται σε εφαρμογή διατάξεων του παρόντος. Οι αρμόδιες κατά περίπτωση αρχές για την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους που περιλαμβανόνται στον παρόντα νόμο και στιςκανονιστικές διατάξεις οι οποίες τυχόιν εκδοθούν κατα εξουσιοδότηση του, όπου και όπως στον παρόντα νόμο προβλέπεται, μπορουν να χρησιμοποιούν φυσικά πρόσωπα ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου τα οποία συνεπικουρούν τις αρμόδιες αρχες στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της. Στην έκταση που αυτό δεν συνιστά ανεπίτρεπτη ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας, η Διοίκηση χρησιμοποιεί πρόσωπα από τον ιδιωτικό τομέα ιδιαίτερα όποτε αυτό είναι αναγκαίο για την αποτελεσματική εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος και μεριμνά κάνοντας την βέλτιστη χρήση των διατάξεων για τις δημόσιες συμβάσεις, ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορεί να ενεργήσει με τον τρόπο αυτό..
9. Περιορισμοί στην ελευθερία άσκησης των οικονομικών δραστηριοτήτων που αποτελούν αντικείμενο του παρόντος νόμου είναι ανεκτοί μόνο υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος νόμου. Η εφαρμογή και, όπου είναι επιτρεπτό και αναγκαίο, η περαιτέρω εξειδίκευση των διατάξεων του παρόντος νόμου από την εκάστοτε αρμόδια αρχή γίνεται πάντα σύμφωνα με τις αρχές οι οποίες τίθενται στο παρόν άρθρο.