1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος νόμου όπου ορίζεται άλλως, καθώς και των κανόνων του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η άσκηση μίας ή περισσότερων Δραστηριοτήτων Εφοδιαστικής, είτε για την εξυπηρέτηση των εμπορικών ή βιοτεχνικών – βιομηχανικών δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης είτε με σκοπό την παροχή υπηρεσιών Εφοδιαστικής προς τρίτους είτε και για τους δύο αυτούς σκοπούς, είναι ελεύθερη και δεν υπόκειται σε προηγούμενη διοικητική άδεια ή άλλο περιορισμό.
2. Από τη ρύθμιση της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου εξαιρούνται:
(α) η μεταφορική επιχείρηση του ν. 3887/2010,
(β) η σιδηροδρομική επιχείρηση κατά την έννοια των διατάξεων του π.δ. 41/2005, όπως ισχύει,
(γ) η αεροπορική επιχείρηση κατά την έννοια των διατάξεων του Κανονισμού ΕΚ 1008/2008 και
(δ) οι επιχειρήσεις ταχυμεταφορών κατά την έννοια των διατάξεων του ν. 3431/2006,
στο βαθμό που η έναρξη και άσκηση της δραστηριότητάς τους ρυθμίζονται από τις παραπάνω διατάξεις.
Το νομοσχέδιο «εφοδιαστικής» και η απελευθέρωση των οδικών Μεταφορών (Ν. 3887/2010)
Στα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος για την απελευθέρωση των οδικών μεταφορών. Το πρόβλημα όμως δεν λύνεται, όσο το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως των ΦΔΧ παρέχεται σε φυσικά πρόσωπα, ή νομικά πρόσωπα που όλα τα μέλη είναι Μεταφορείς. Αυτό στην πράξη διαιωνίζει την υφιστάμενη κατάσταση, γιατί δεν βοηθά στην ορθολογική ανάπτυξη του οδικού μεταφορικού έργου. Το μόνιμο αποτέλεσμα είναι η προσφορά όλο και μεγαλύτερου αριθμού ΦΔΧ και σκόρπιων Μεταφορέων. Ο σκόρπιος οδικός Μεταφορέας δεν έχει την τεχνογνωσία και την υποδομή, για να αναλάβει υπεύθυνα το συνολικό μεταφορικό έργο της αγοράς. Κατά μείζονα λόγο δεν έχει την δυνατότητα να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της αγοράς της μεταφοράς αξιών και φορτίων.
Οι σχολές ΣΕΚΑΜ δεν εκπαίδευσαν Διαχειριστές Μεταφοράς, αλλά οδηγούς ΦΔΧ. Το ΣΧΕΜ από την πλευρά του δεν πρέπει να είναι υπερήφανο για την κατάντια που οδήγησε τον έλληνα αυτοκινητιστή. Στα τελευταία 40 χρόνια το μόνιμο πρόβλημα ήταν «η άδεια» και αυτοί που τις εκμεταλλεύονταν δεν ήξεραν αν η λέξη συμπληρωνόταν ως «άδεια οικοδομής, κυνηγίου ή εκμεταλλεύσεως φορτηγού οχήματος.» Το μόνο που εμπέδωσε το ΣΧΕΜ στον αυτοκινητιστή ήταν ότι η «άδεια» είναι το εφάπαξ του αυτοκινητιστή, γιατί μπορεί να την πουλήσει, όταν αποχωρήσει από το επάγγελμα.
Το αποτέλεσμα είναι η μεταφορά να είναι ανοργάνωτη και εξ αυτού ακριβή για τους πελάτες δηλαδή τις εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις (ΕΒΕ) και οι ίδιοι οι Μεταφορείς να μην δύνανται να αντέξουν το κόστος λειτουργίας της μικρής και μίζερης επιχείρησης τους. Σε ότι αφορά στην κυκλοφορία ΦΙΧ από τις ίδιες τις ΕΒΕ, έγινε αντιληπτό τώρα πια από όλες τις πλευρές, ότι τα ΦΙΧ έχουν το μειονέκτημα της κατά κανόνα μιας εκ των δύο διαδρομών του κάθε δρομολογίου ως κενών φορτίου. Επιπλέον και τον περιορισμό να φορτώνουν στα οχήματα μόνο είδη που είναι στην κυριότητα τους, δηλαδή δεν έχουν πουληθεί ακόμα. Τα πουλημένα είδη ως εμπορεύματα τρίτων έπρεπε να μεταφέρονται ως γνωστό με ΦΔΧ.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε αντιοικονομική λειτουργία την αγορά της μεταφοράς. Την λύση μπορεί να δώσει μόνο η δυνατότητα ιδρύσεως κεφαλαιουχικών Μεταφορικών Επιχειρήσεων, δηλαδή Ε.Π.Ε., ή Α.Ε., με δυνατότητα συμμετοχής σε αυτές και τρίτων προσώπων, μεταξύ αυτών και ΕΒΕ, αποθηκευτικών και διαμεταφορικών επιχειρήσεων, κλπ. Η λύση αυτή προσφέρει μια σειρά συγκριτικών πλεονεκτημάτων, που δεν είναι εφικτό να αξιοποιηθούν με τις σημερινές ρυθμίσεις του Υπ. Μεταφορών, για την σύσταση και λειτουργία των μεταφορικών επιχειρήσεων. Τα φορτηγά οχήματα δεν πρέπει να κυκλοφορούν όπως τα καραβάνια, δηλαδή κάθε καμηλιέρης να φορτώνει την πραμάτεια του αποκλειστικά στην δική του καμήλα – όχημα. Η οικονομία πόρων επιβάλλει την κυκλοφορία των φορτηγών οχημάτων ΦΙΧ , ΦΔΧ, αγροτικών, εργολαβικών, κλπ με βάση την οργάνωση και την λειτουργία του συνόλου της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας. ως πχ με:
α) δυνατότητα προνομιακής μεταχείρισης του μεταφορικού έργου της συμμετέχουσας ΕΒΕ στην μικτή εμπορική και μεταφορική επιχείρηση,
β) δυνατότητα εκτέλεσης μεταφοράς χωρίς κενές διαδρομές, όπως συμβαίνει με τα ΦΙΧ.
γ) εξασφάλιση στα οχήματα της μικτής Μεταφορικής Επιχείρησης μόνιμου και σταθερού έργου από την ΕΒΕ ή την αποθηκευτική επιχείρηση,
δ) δυνατότητα επιπλέον αναλήψεως συμπληρωματικού έργου και από την ελεύθερη αγορά, λόγω του ότι τα «ΦΙΧ» και τα «ΦΔΧ» θα τα εκμεταλλευτούν οι επιχειρήσεις ελεύθερα χωρίς τις διακρίσεις του παρελθόντος.
ε) δυνατότητα μισθώσεως σε άλλη εταιρεία και των οχημάτων «ΦΙΧ» που αδρανούν εποχικά.
στ) εκτέλεση των μεταφορών της ΕΒΕ με σταθερές τιμές από την αδελφή ή την συνεργαζόμενη μικτή επιχείρηση «τοπικής συγκέντρωση και διανομής αγαθών».
ζ) υποχρέωση της μικτής επιχείρησης να τηρεί κοστολόγιο, για να μπορέσει να εξάγει θετικό οικονομικό αποτέλεσμα και να το διανείμει με βάση το ποσοστό συμμετοχής των μελών.
η) διεύρυνση των δυνατοτήτων των ΕΒΕ να ελέγχουν την διακίνηση των εμπορευμάτων σε μακρύτερες διαδρομές ή και σε εκτός Ελλάδος, από την στιγμή που θα έχουν την δυνατότητα να εξεύρουν φορτία επιστροφής τρίτων, η τριγωνικής διαδρομής. Αυτό σήμερα είναι αδιανόητο.
θ) δυνατότητα άμεσης ομαδοποίησης φορτίων και αναχωρήσεων από παρακείμενες ΕΒΕ ή αποθηκευτικές επιχειρήσεις, αντί να περισυλλέγονται τα φορτία από άλλες επιχειρήσεις για να ομαδοποιηθούν με επιβάρυνση κόστους, χρόνου, κινδύνου ζημιών, κλοπών, κλπ, σε διαφορετικές εγκαταστάσεις.
ι) οικονομία σε δαπάνες φορτώσεως και εκφορτώσεως, ως και κόστους προσωρινής εναπόθεσης, (για… προχωρημένους: Cross Docking), για την παραμονή της αποστολής στους χώρους της άσκοπα προστιθέμενης επιχείρησης στην διακίνηση των αγαθών.
Με άλλα λόγια δεν αποτελεί απελευθέρωση του ΦΔΧ η κυκλοφορία μερικών ακόμα δεκάδων χιλιάδων ΦΔΧ από σκόρπιους Μεταφορείς. Το ζητούμενο είναι ο στόλος των φορτηγών να λειτουργεί με αποδοτικότητα. Δηλαδή με θετική σχέση μεταξύ του παραχθέντος μεταφορικού έργου και των διατεθέντων πόρων.
Αυτή είναι η ευθύνη της επιτροπής σας και όχι η περιγραφή των δραστηριοτήτων μέσα στους χώρους που διακινούνται τα αγαθά. Αυτά είναι αρμοδιότητα και ευθύνη των τεχνοκρατών – Διαχειριστών της μεταφοράς και του Εφόρου. Δεν πρόκειται για κάτι νέο, τουλάχιστον σε εμένα, γιατί μου είναι γνωστό από το 1975, που μετεκπαιδευόμουνα στην Γερμανία. Εκεί έμαθα για τον «Haus Spediteur». Επρόκειτο για ένα πρόσωπο που λειτουργούσε στους χώρους που διακινούντο εμπορεύματα και είχε την ευθύνη της παραλαβής, της ομαδοποιήσεως, της ταξινομήσεως της αποσυσκευασίας, της ανασυσκευασίας και της επαναποστολής των αγαθών, κλπ.
Εκεί έμαθα στην πράξη, αυτό που η επιτροπή σας προσπαθεί να θεσμοθετήσει, δηλαδή:
Αγόρασα μια τηλεόραση από το κατάστημα HERTIE, ή οποία δεν μου παραδόθηκε «χέρι με χέρι», αλλά θα μου την έστελναν σπίτι. Την επόμενη προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα στην ετικέτα της συσκευασίας, (για προχωρημένους Bar code) ότι ήταν της εταιρείας DANZAS στην οποία μετεκπαιδευόμουν. Είναι προφανές ότι το HERTIE έστειλε την εντολή στην εταιρεία μου, (για προχωρημένους: Order picking) και οι συνάδελφοί μου ανέλαβαν από την αποθήκη την δική μου τηλεόραση, μαζί με τις παραγγελίες του HERTIE και όλων των άλλων πελατών μας και άρχισαν να τις παραδίδουν, (για προχωρημένους: να τις Deliveryσουν), σε εκτέλεση των εντολών που είχαμε λάβει.
Αντιλαμβάνεστε ότι δεν προσφέρετε κάτι νέο στην ελληνική οικονομία, όταν έρχεστε με 50 χρόνια καθυστέρηση να οργανώσετε με τον τίτλο «εφοδιαστική» την διακίνηση των αγαθών. Αυτό μάλιστα βασισμένοι σε μια μετάφραση της λέξης Logistics, χωρίς να μας διευκρινίσετε όμως, ποιόν από τους 500 ορισμούς των Logistics έλαβε ο μεταφραστής υπόψη για να αποδώσει την ξένη λέξη στην ελληνική γλώσσα. Επειδή χρησιμοποιείτε ξενόγλωσση ορολογία δεν σημαίνει ότι θα εκσυγχρονίσετε την διακίνηση των αγαθών. Οι ξένοι που χρησιμοποιούν τους όρους αντιλαμβάνονται και πως λειτουργούν στην πράξη. Εμείς όταν χρησιμοποιούμε τους ξένους όρους, μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε. ,
Σήμερα τα πάντα λειτουργούν μέσω διαδικτύου, δηλαδή οι εντολές, οι εκδόσεις εγγράφων μεταφοράς, οι ηλεκτρονικές τιμολογήσεις, κλπ. Όλα αυτά όμως πέραν του τεχνικού μέρους που είναι δουλειά του Πολυτεχνείου, για κατασκευές υποδομών, κλπ, είναι κατά βάση αρμοδιότητα του διαμεταφορέα, του διαχειριστή μεταφοράς, και του λογιστή, που συγκεντρώνουν τις επιστημονικές γνώσεις της οργάνωσης και διοίκησης των επιχειρήσεων. Αυτοί έχουν την πείρα για την οργάνωση της διακίνησης των αγαθών. Επειδή όμως η διακίνηση των αγαθών είναι καθαρά θέμα λογιστικής της αποθήκης είναι και φορολογικό, γιατί όλες αυτές οι καταχωρήσεις είναι λογιστικές!
Επιπλέον είναι νομικό θέμα γιατί πρέπει να θεσμοθετηθούν οι συμβατικές σχέσεις που θα καθορίζουν την παροχή αυτών που προσφέρουν τις υπηρεσίες με τους πελάτες. Ταυτόχρονα όμως και των διαχειριστών μεταφοράς που θα είναι υπεύθυνοι έναντι του εφόρου, του τελώνη, και όλων των λοιπών αρμοδίων αρχών. Με βάση αυτά αντιλαμβάνεστε ότι είναι πολλές οι κρίσιμες και ουσιαστικές διακρίσεις που πρέπει να προσέξετε στα ΠΔ που θα ακολουθήσουν .
Πάνω από όλα ότι πρέπει την οργάνωση να την θεσμοθετήσετε και να την αναθέσετε με βάση τους την τεχνοκρατική υποδομή της διαμεταφοράς. Αυτοί φέρνουν τα αγαθά από το εξωτερικό και έχουν την δυνατότητα να συνεχίσουν την διαχείριση τους, ομαδοποιώντας τα ξένα με τα εγχώρια αγαθά. Αυτό θα φέρει οικονομία και ανάπτυξη και την πραγματική ομαδοποίηση των φορτίων. Μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχει τώρα πια η έννοια «εθνική» και «διεθνής» μεταφορά. Άρα η βάση της οργάνωσης είναι να συγχωνευτούν οι αποθηκευτικοί χώροι των διαμεταφορέων με αυτές των αποθηκευτικών επιχειρήσεων και των αποθηκευτικών χώρων των ίδιων των εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων. Η δουλειά είναι εύκολη αρκεί να κατέχεις την Λογιστική και τον Επιχειρησιακό Λογισμό της Μεταφοράς αξιών και φορτίων!
Με εκτίμηση
Στυλιανός Κακατσάκης