1) Γενικευμένη «αμνηστία» για όλες τις καταγραφές δυσμενών δεδομένων στα αρχεία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ, που έχουν καταχωρηθεί από 1.1.2008 και αφορούν οφειλές που είτε έχουν εξοφληθεί ή θα εξοφληθούν μέσα σε 3 μήνες από την ψήφιση του νόμου. Ως συνέπεια της «αμνηστίας» αυτής θα αρθεί και το μέτρο της διοικητικής στέρησης βιβλιαρίου επιταγών.
2) Μειώνεται κατά 1 έτος ο χρόνος τήρησης των δυσμενών δεδομένων για οφειλές που έχουν πλέον εξοφληθεί. Συγκεκριμένα:
Μειώνεται από 3 σε 2 έτη ο χρόνος τήρησης στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ για τις σφραγισμένες επιταγές, τις απλήρωτες κατά τη λήξη τους συναλλαγματικές και τα γραμμάτια εις διαταγή, καθώς και τις καταγγελίες συμβάσεων δανείων και πιστώσεων
Μειώνεται από 4 σε 3 έτη ο χρόνος τήρησης στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ για τις διαταγές πληρωμής
Μειώνεται από 5 σε 4 έτη ο χρόνος τήρησης στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ για τις κατασχέσεις και επιταγές προς πληρωμή του ν.δ. της 17.7./13.8.1923, τις περιλήψεις εκθέσεων κατάσχεσης, τα προγράμματα πλειστηριασμών και τις διοικητικές κυρώσεις του Υπουργείου Οικονομικών.
3) Επιταγές που εξοφλούνται εντός 30 ημερών ( αντί των 8 ημερών που ισχύει σήμερα) από τη σφράγισή τους, δεν θα εμφανίζονται στα αρχεία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ και οι καταχωρημένες διαγράφονται.
4) Αυξάνεται από 1.000 ευρώ σε 5.000 ευρώ το όριο κάτω από το οποίο δεν θα εμφανίζονται στα σχετικά αρχεία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ δυσμενή οικονομικά δεδομένα για οφειλές που έχουν εξοφληθεί.
5) Αυξάνεται από 500 ευρώ σε 1.000 ευρώ το όριο κάτω από το οποίο δεν θα εμφανίζονται στα σχετικά αρχεία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ δυσμενή οικονομικά δεδομένα για οφειλές, ακόμη κι αν δεν έχουν εξοφληθεί.
6) Δεν επιτρέπεται η διατήρηση των δυσμενών δεδομένων ακόμη κι αν αυτά δεν έχουν εξοφληθεί για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δέκα ετών. Κατά την ακολουθούμενη σήμερα από τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ πρακτική τα δεδομένα αυτά διατηρούνται για δέκα πέντε έτη.
7) Τράπεζες που έχουν διαβιβάσει στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ δυσμενή αρχεία, όταν εξοφλούνται οι οφειλές, υποχρεούνται να ενημερώνουν τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ μέσα σε 2 εργάσιμες ημέρες από τότε που περιήλθε σε αυτές η απόδειξη για την εξόφληση της οφειλής. Η ενημέρωση αυτή από τις τράπεζες γίνεται χωρίς την αξίωση αμοιβής ή δαπάνης από τον οφειλέτη.
8 ) Δίδεται η δυνατότητα στον οφειλέτη να προσφεύγει με τη διαδικασία των Ασφαλιστικών Μέτρων στο αρμόδιο δικαστήριο και να επιτυγχάνει να μην εμφανίζονται στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ το δυσμενές δεδομένο της οφειλής μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης από το δικαστήριο επί της οφειλής, όταν υφίστανται σοβαροί λόγοι για την αμφισβήτηση της οφειλής και η οφειλή δεν επηρεάζει την πιστοληπτική του ικανότητα.
9) Κατά τη διάρκεια της στέρησης βιβλιαρίου επιταγών, επιτρέπεται στις τράπεζες να χορηγούν βιβλιάριο επιταγών ορισμένου συνολικού ύψους, εφόσον η πληρωμή των επιταγών που περιέχονται σε αυτό, είναι εγγυημένη από φερέγγυο, κατά την αξιολόγηση της τράπεζας, τρίτο πρόσωπο μέχρι του ύψους αυτού.
Για τις περιπτώσεις (1), (2) και (3) ανωτέρω, προκειμένου να είναι αποτελεσματικό το μέτρο ως προς την ενίσχυση της ρευστότητας, απαιτείται να συνδυαστεί με τροποποίηση της με αριθμό 234/23/11.12.2006 απόφασης της Επιτροπής Τραπεζικών και Πιστωτικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος ώστε να μην βρίσκει εφαρμογή το μέτρο της στέρησης βιβλιαρίου επιταγών για τα ως άνω προβλεπόμενα διαστήματα.
H τήρηση των παραπάνω ρυθμίσεων θα διασφαλίζεται με την πρόβλεψη αυστηρών διοικητικών κυρώσεων.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
*Ρυθμίσεις πρέπει να γίνουν και να αφορούν και στις οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία, δημόσιο κλπ .
*Οι ρυθμίσεις να αφορούν πάσης φύσεως χρηματοδοτήσεις(αυτοκίνητα, μηχανήματα,κτίρια κλπ).
*Ρευστοποιήσιμα καλύμματα . Μα εφόσον αναγνωρίζουμε όλοι ότι το πρόβλημα έιναι η οικονομική κρίση και όχι η υπαίτια ένοχη συμπεριφορά του οφειλέτη γιατί πρέπει να ρευστοποιηθούν «τα καλύμματα»
και να γίνουν βορά των τσακαλιών και να συσσωρευτούν σε χέρια λίγων περιουσιακά στοιχεία ,κινητά και ακίνητα;
* Από την στιγμή που μιά οφειλή εξοφλείται,πρέπει να διαγράφεται αμέσως,
γιατί ο οφειλέτης αποδεικνύει την φερεγγυότητά του και την πραγματική, πρόσκαιρη, αδυναμία εξόφλησης.
* Γενικευμένη αμνηστεία τουλάχιστον έως και 12 μήνες από την ψήφιση του νόμου(για δάνεια που έχουν συναφθεί,έως και ένα έτος πριν την ψήφιση του παρόντος νόμου), ώστε να δοθεί χρόνος στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις να ανακάμψουν και να τακτοποιήσουν τις οφειλές τους .
*Η μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση είναι ο πιο χρήσιμος μηχανισμός οικονομικής ανάπτυξης της χώρας .Αποτελεί την μηχανή παραγωγής πλούτου
όχιτόσο για τον επιχειρηματία (που αντιμετωπίζειχίλιους μύριους κιδύνους ,ελέγχους ,παλινωδίες του συστήματος, μεταβλητότητα δεδομένων) όσο πρώτιστα για το κράτος και την κοινωνία .
Είναι το όχημα που παίρνει στις πλάτες του την είσπραξη και απόδοση φόρων ,την απόδοση εισφορών στα ταμεία (ανεξάρτητα από τα συγκυριακά προβήματα).Την δημιουργία και συντήρηση-ανάπτυξη της απασχόλησης και παράλληλα του επιπέδου ζωής στη χώρα.
Χωρίς εντω μεταξύ να μπορεί να κάνει τα μεγάλα κερδοφόρα «deal».
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ .ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ.ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ .
Γενικά. Η φιλοσοφία όλων των τροποποιήσεων, που υπάρχουν στο νομ/διο, αλλά και αυτές που θα γίνουν, πρέπει να διαχωρίζουν τις επιχειρήσεις που πριν (κατά την γνώμη μου) την 1-7-2008 είχαν δυσμενή στοιχεία και αυτές που απέκτησαν μετά την 1-7-2008, μέσα στην κρίση της αγοράς, μέσα στα διαδοχικά «ντόμινο», αλλά και από την τραπεζική πρακτική του κλεισίματος της στρόφιγγας, προς τις επιχειρήσεις.
Στο παρόν Άρθρο: Επειδή ο νόμος θα ψηφιστεί άμεσα, η περίοδος αυτή για πολλές ειδικότητες (π.χ. κατασκευαστικές, τουριστικές …) είναι δύσκολη, ενώ επίσης οι επιχειρήσεις οι οποίες συναλλάσσονται με το ΔΗΜΟΣΙΟ (είτε προμήθειες είτε κατασκευαστικά), είναι σχεδόν αδύνατον να εισπράξουν πριν από τον Μάρτιο – Απρίλιο, με κίνδυνο να βγουν εκτός ρύθμισης για μικρό χρονικό διάστημα. Για τους λόγους αυτούς, αλλά και για την ομαλοποίηση της αγοράς και του τραπεζικού συστήματος, θα μπορούσε να είναι 6μηνη η περίοδος για την εξόφληση των επιταγών από το 3μηνο που προβλέπει το νομ/διο.
Επίσης, τι γίνεται όταν κάποιος είναι ενδιάμεσος στην επιταγή (δηλ. 1ος, 2ος, κ.λπ. οπισθογράφος). Πρέπει να προληφθεί κάτι.
Επίσης, οι ακάλυπτες επιταγές, επιφέρουν και παρελκόμενες ενέργειες (όπως διατ. Πληρωμής, κ.λπ. …). Αυτές με την εξόφληση εντός των ορίων θα διαγράφουν?
Λυπάμαι αλλά έχω σημαντικές ενστάσεις για τις προωθούμενες αλλαγές, και επιτρέψτε μου να εξηγηθώ:
Απαιτείται μεγάλη προσοχή όσο αφορά στις ρυθμίσεις οφειλών προς τις τράπεζες προκειμένου να μην πληγεί η αξιοπιστία των τίτλων που εκδίδουν οι τράπεζες επί των δανείων αυτών. Ιδίως προσοχή απαιτείται στις ρυθμίσεις των στεγαστικών δανείων με υποθηκευμένα ακίνητα . Είναι γνωστό ότι οι τράπεζες τιτλοποιούν τα δάνεια αυτά προκειμένου να αντλήσουν ρευστότητα που θα τους δώσει τη δυνατότητα χορήγησης νέων δανείων. Με τα δεδομένα των νέων ρυθμίσεων θα εισαχθούν βίαια και περιλαμβάνουν δάνεια τα οποία έχουν ήδη εκδοθεί, τα στεγαστικά δάνεια θα καταστούν διπλά επισφαλή. (Πρώτον επειδή ήδη η πτώση της αξίας των ακινήτων έχει αφήσει παλαιότερα σετγαστικά δάνεια ακάλυπτα και δεύτερον επειδή θα απαγορεύεται η κατάσχεση του ακινήτου αντί της αποπληρωμής του δανείου. Το αποτέλεσμα θα είναι οι τίτλοι που έχουν εκδοθεί επί αυτών των στεγαστικών δανείων να χάσουν την αξία τους και να μετατραπούν σε «τοξικά ομόλογα». Θυμίζω ότι η κρίση στις ΗΠΑ ξεκίνησε επειδή η πτώση της αξίας των ακινήτων κατέστησε τα στεγαστικά δάνεια που είχαν εκδοθεί με εξασφάλιση μόνο την υποθήκευση του ακινήτου, ακάλυπτα και επισφαλή και αντίστοιχα οι τίτλοι που είχαν εκδοθεί επί αυτών των δανείων έχασαν την αξία τους. Με τις παρούσες ρυθμίσεις που προτείνετε είναι σαν να επιβάλετε δια νόμου τη δημιουργία τοξικών τίτλων. Το αποτέλεσμα θα είναι:
1) να πληγεί η αξιοπιστία των Ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων,
2) η αδυναμία των Ελληνικών τραπεζών να ξαναδανειστούν μέσω της έκδοσης νέων τιτλοποιήσεων,
3) ο όποιος δανεισμός των τραπεζών να γίνει με ακριβότερο κόστος
4) οι Ελληνικές τράπεζες να πάψουν να δίνουν στεγαστικά δάνεια με εξασφάλιση μόνο το προς αγορά ακίνητο, και ουσιαστικά να χορηγούν στεγαστικά δάνεια μόνο σε όσους έχουν ήδη πρώτη κατοικία και επιδιώκουν αγορά ακινήτου για επενδυτικούς σκοπούς, δηλαδή θα χορηγούν δάνεια μόνο σε όσους «δεν το χρειάζονται».(Εδώ σημειώνεται ότι σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογίας στα ακίνητα, θα πάψει η ζήτησή τους ακόμα και για επενδυτικούς σκοπούς. Εγώ ήδη ακύρωσα σχεδιαζόμενη αγορά ακινήτου).
5) Το επιτόκιο με το οποίο οι Ελληνικές τράπεζες θα δανείζουν (αν δανείζουν) θα είναι αρκετά υψηλότερο εξαιτίας αφενός των αυξημέων επισφαλειών, αφετέρου εξαιτίας του ακριβότερου κόστους δανεισμού των ιδίων.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τη χαλάρωση του «Τειρεσία» -άλλο μεγάλο σφάλμα που επίσης οδηγεί σε αύξηση των επισφαλιών των δανείων που έχουν χορηγήσει οι Τράπεζες και προφανώς σε μείωση των νέων χορηγήσεων- θα οδηγήσουν σε σημαντική αφαίρεση ρευστότητας από το σύστημα και το στραγγάλισμα της οικονομίας. Επίσης η χαλάρωση του Τειρεσία είναι προς τη λάθος κατεύθυνση διότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ρευστότητας στις υγιείς επιχειρήσεις (οι προβληματικές δεν έχουν ρευστότητα έτσι κι αλλιώς) οφείλεται στις ακάλυπτες επιταγές με τις οποίες πληρώνονται. Με τη δυνατότητα επιμήκυνσης στις 30 ημέρες της περιόδου χάριτος απλά θα καταστραφούν και όσες επιχειρήσεις είναι ακόμα υγιείς
Προς επίρρωση των όσων λέω παραθέτω αποσπάσματα από πρόσφατο ρεπορτάζ-δημοσίευμα στον ημερήσιο οικονομικό τύπο (capital.gr) της Έφης Καραγεώργου
(ολόκληρο το άρθρο: http://www.capital.gr/News.asp?id=859147 )
«…Μάλιστα αν τελικά ψηφιστεί το νομοσχέδιο που δίνει «γενικευμένη αμνηστία» σε όσους μπήκαν στη «μαύρη λίστα» του Τειρεσία από την 1η Ιανουαρίου 2008 και μέχρι σήμερα, τότε οι εγκρίσεις νέων δανείων θα περιοριστούν περαιτέρω…»
«…να είναι συνεπής ο υποψήφιος δανειολήπτης, γεγονός που εύκολα πλέον τσεκάρεται μέσα από τη λευκή λίστα του Τειρεσία…»
«…Υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη μιλώντας στο Capital.gr σημειώνουν ότι πλέον «δάνεια θα παίρνουν εκείνοι που έχει αποδειχθεί η φερεγγυότητα τους»…»
Χρειάζεται συνεπώς πολύ προσοχή. Σημαντικό μέρος του προβλήματος της ρευστότητας είναι έλλειψη φερεγγυότητας στις συναλλαγές. Κάνοντας το σύστημα ακόμα πιο αφερέγγυο είναι πιθανότερο να πετύχουμε το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και η οικονομία να στραγγαλιστεί!
Ευχαριστώ Θερμά,
Χρήστος Καραμανίδης
Κυρία Υπουργέ Εθνικής Οικονομίας,
Το ζήτημα της ρευστότητας της αγοράς, ασφαλώς είναι μέγα πρόβλημα στη σημερινή συγκυρία και επιβάλλεται να δοθούν άμεσες αλλά και διαρκείς λύσεις. Οι παράμετροι που επηρεάζουν την εγχώρια ρευστότητα της αγοράς είναι πάρα πολλοί, όπως: Η εκροή συναλλάγματος επιχειρήσεων και ιδιωτών προς άλλες χώρες, η υπερχρέωση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών στους πιστωτικούς οργανισμούς, το υψηλό κόστος του δανεισμού, η ψυχολογία του επενδυτή και του καταναλωτή, η εμπιστοσύνη στις συναλλαγές – οι επιταγές χωρίς αντίκρισμα, κ.λ.π.
Βέβαια, δεν θα αναλύσω όλα τα παραπάνω, αλλά θα καταθέσω την ταπεινή μου άποψη, για τις επιταγές χωρίς αντίκρισμα «ακάλυπτες».
Είναι γνωστό ότι (τα μπλοκ)των επιταγών τα χορηγούν οι πιστωτικοί οργανισμοί στις επιχειρήσεις ή και σε ιδιώτες, αλλά δεν εγγυώνται τη πληρωμή στον κομιστή της επιταγής, (τοις πταιει..!).
Προσωπικά, καταθέτω ένα απλό παράδειγμα που πιστεύω ότι θα συμβάλλει στην εμπιστοσύνη των συναλλαγών και στη ρευστότητα της αγοράς:
Οι πιστωτικοί οργανισμοί ή και άλλοι φορείς, να δημιουργήσουν ένα Ταμείο Εγγύησης Πληρωμών Επιταγών (Τ.Ε.Π.Ε.). Ως βασικός πόρος – έσοδο του συγκεκριμένου ταμείου, θα είναι ένα (τέλος – ασφάλιστρο), π.χ. Τέλος Εγγυημένης Πληρωμής (Τ.Ε.Π.), το οποίο τέλος (π.χ. 1/1000 ή 0,01%) θα βαρύνει τον εκδότη (επί του ποσού της επιταγής).
Παράδειγμα: Εκδότης εκδίδει μια επιταγή ποσού: 12.320,30 €, άρα έχουμε: (12.320,30 x 0,01%) = 12,32 € ποσό Τ.Ε.Π.
Καθαρό ποσό επιταγής: 12.320,30
Τ.Ε.Π. 0,01% : + 12,32
Συνολικό ποσό επιταγής: 12.332,62 €
Δηλαδή, ο κομιστής της επιταγής θα εισπράξει το καθαρό ποσό της επιταγής στη λήξη της, θα καλύψει τις ταμειακές του υποχρεώσεις π.χ. αμοιβές προσωπικού, Φ.Π.Α., Ι.Κ.Α., Τ.Ε.Β.Ε. κ.λ.π. και δεν θα έχει ένα φύλο χαρτιού να το σφραγίσει σε (8 ή 15 ή 30) ημέρες.., ενώ οι πιστωτικοί οργανισμοί θα εισπράττουν το (Τ.Ε.Π.) και τόκους σε περίπτωση που ο εκδότης της επιταγής καθυστερήσει την κατάθεση του ποσού στο λογαριασμό του. Βέβαια, οι πιστωτικοί οργανισμοί θα είναι πιο προσεκτικοί – φειδωλοί στις χορηγήσεις (μπλοκ) επιταγών, σε αφερέγγυους πελάτες τους , «…δεν είναι καιρός να εξυγιανθεί η αγορά..!».
Επίσης, το Τ.Ε.Π. είναι χρηματο-οικονομικό έξοδο για την επιχείρηση (εκδότρια της επιταγής)
και καταχωρείται στα βιβλία του εκδότη, ενώ ο εισπράξας – κομιστής της επιταγής, καταχωρεί στα βιβλία του (εφόσον είναι υπόχρεος), μόνο το ποσό της είσπραξης ΟΧΙ το Τ.Ε.Π.
Σημείωση: το Τ.Ε.Π. (0,01%) είναι ενδεικτικό, το οποίο μπορεί να προσδιοριστεί είτε μεγαλύτερο, είτε μικρότερο, σύμφωνα με τα στοιχεία των πιστωτικών οργανισμών, την Τράπεζα της Ελλάδος, των αρμόδιων Υπουργείων και άλλων συναρμόδιων φορέων.
Με εκτίμηση
Θανάσης Βέργος