Υπουργείο Ανάπτυξης

Η ολοκληρωμένη προσέγγιση στην υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής για την ΕΚΕ περιλαμβάνει τρεις βασικούς άξονες (διαστάσεις): (α) πολιτικές και πρότυπα που μπορούν να εφαρμοστούν από τους δημόσιους φορείς, (β) εργαλεία και μέτρα εφαρμογής πολιτικών και (γ) πεδία εφαρμογής σε συνάρτηση με εθνικές προτεραιότητες.

8.1 Πολιτικές και Πρότυπα
Οι πολιτικές και τα πρότυπα που μπορούν να εφαρμοστούν από τους δημόσιους φορείς για την προώθηση της ΕΚΕ μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής:
– Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των επιχειρήσεων και οργανισμών για την ΕΚΕ
– Ενίσχυση των ικανοτήτων (capacity building) των επιχειρήσεων και οργανισμών για την εφαρμογή δράσεων ΕΚΕ
– Διαφάνεια των δράσεων ΕΚΕ
– Ανάπτυξη και εφαρμογή δράσεων ΕΚΕ στο πλαίσιο συμμετοχής των επιχειρήσεων σε διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες
– Ονοματοσήμανση (branding/labelling) και επικοινωνία δράσεων ΕΚΕ από τους οργανισμούς και τις επιχειρήσεις που τις εφαρμόζουν.

8.2 Εργαλεία και Μέτρα Εφαρμογής Πολιτικών
Τα εργαλεία / μέτρα εφαρμογής πολιτικών που διαθέτει η Πολιτεία για την υποστήριξη δράσεων ΕΚΕ από επιχειρήσεις και οργανισμούς συνοψίζονται, στη βάση των κατηγοριών που περιγράφηκαν νωρίτερα (βλ. Ενότητα 6.3) ως εξής:
8.2.1 Μέτρα Νομοθετικού Χαρακτήρα
– Εισαγωγή νέων κριτηρίων αξιολόγησης για τις δημόσιες προμήθειες που θα ενσωματώνουν πέρα από τις περιβαλλοντικές παραμέτρους (Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις, Ν. 3855/2010) και κοινωνικές παραμέτρους.

8.2.2 Μέτρα Οικονομικού Χαρακτήρα
– Εισαγωγή περιβαλλοντικών και κοινωνικών παραμέτρων στα Κριτήρια Πιστωτικής Αξιολόγησης των επιχειρήσεων από τις Ελληνικές τράπεζες.
– Δημιουργία χρηματιστηριακού δείκτη που θα αναφέρεται σε κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις.

8.2.3 Μέτρα Ενημέρωσης, Ευαισθητοποίησης και Εκπαίδευσης
– Δράσεις εκπαίδευσης σχετικά με την Ηθική Συμπεριφορά και την Υπευθυνότητα, τόσο στην εργασιακή, όσο και στην προσωπική ζωή: Μια νέα, περισσότερο ηθική συμπεριφορά στην επαγγελματική και προσωπική ζωή, προκύπτει ολοένα και περισσότερο, ως μια αναδυόμενη ολιστική ανάγκη, η οποία δεν πρέπει να αποτελεί ζητούμενο μόνο των επιχειρήσεων και οργανισμών. Αντίθετα, θα πρέπει να αποτελεί συστατικό στοιχείο της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με επικέντρωση ότι μόνο στην τριτοβάθμια, αλλά και στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Στο σημείο αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό πως η εκπαίδευση ξεκινάει κατά τα πρώτα της στάδια, εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος, οπότε η εκπαίδευση των ενηλίκων αναφορικά με θέματα υπευθυνότητας αποτελεί απαραίτητο συστατικό της ενίσχυσης της ευρύτερης παιδευτικής διαδικασίας.
Η υποστήριξη των εκπαιδευομένων ανεξαρτήτως ηλικίας ή επιπέδου, σε παροντικές και μελλοντικές δραστηριότητες εκπαίδευσης και κατάρτισης, θα πρέπει να στοχεύει στην απόκτηση και τη χρήση γνώσεων, δεξιοτήτων και προσόντων που διευκολύνουν την προσωπική εξέλιξη, την απασχολησιμότητα, την ενεργό συμμετοχή στην αγορά εργασίας. Κατ’ επέκταση η υποστήριξη των εκπαιδευομένων θα πρέπει να λειτουργεί ως κίνητρο για τους ίδιους τους εργοδότες για δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος μέσα από τη προσέλκυση και διατήρηση υψηλού επιπέδου ανθρώπινου κεφαλαίου αλλά και γενικότερα ως θεμέλιο ενός καλύτερου οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος.
Επίσης, μέσω της ένταξης θεμάτων Ηθικής Συμπεριφοράς και Υπευθυνότητας, ενισχύεται ουσιαστικά η ελκυστικότητα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και διευκολύνεται η κινητικότητα των εργαζομένων, σε εθνικό ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, η ενίσχυση της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, αναφορικά με τα πιο πάνω αντικείμενα έχει ως στόχο να συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας της εργασίας. Αυτό μπορεί να καταστεί εφικτό μέσω της συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων, κοινωνικών εταίρων, ιδρυμάτων και οργανισμών που παρέχουν ευκαιρίες και δυνατότητες εκπαίδευσης και άλλων σχετικών με την εκπαίδευση φορέων.
Επίσης, η διευκόλυνση της ανάπτυξης καινοτόμων πρακτικών στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και η μεταφορά τεχνογνωσίας επιτυχημένων προσεγγίσεων, μπορεί άμεσα να εξοπλίσει τους μελλοντικούς εργαζομένους και επιχειρηματίες με τις κατάλληλες δεξιότητες που θα τους επιτρέψουν να ενεργούν, ακολουθώντας μια πιο ηθική προσέγγιση στην επιχειρησιακή καθημερινότητα και τις προσωπικές τους δραστηριότητες. Αποτέλεσμα την προώθηση της βιωσιμότητας και της κοινωνικής συνοχής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και την εξασφάλιση ότι όλοι γνωρίζουν και είναι ενήμεροι σχετικά με τις ολοένα και περισσότερο απαιτούμενες ηθικές συμπεριφορές.
– Δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με την κοινωνική υπευθυνότητα: Δράσεις αυτού του είδους στοχεύουν στην υπερνίκηση των προβληματισμών και αντιρρήσεων που έχουν οι λήπτες τους και υιοθέτηση της κοινωνικά υπεύθυνης συμπεριφοράς από όσο το δυνατόν περισσότερα ενδιαφερόμενα μέρη μέσα από δράσεις εξοικείωσής τους σε αυτήν, τη χρήση οδηγιών και στρατηγικών συνεργιών για διάδοσή της και την ενθάρρυνση της υιοθέτησής της. Λήπτες των παραπάνω δράσεων μπορούν να είναι (μεταξύ άλλων) τα ακόλουθα ενδιαφερόμενα μέρη:
o Επιχειρηματική κοινότητα
o Φορείς Διοίκησης
o Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
o Ακαδημαϊκή Κοινότητα.
– Ανάδειξη Καλών Πρακτικών: Η ανάδειξη καλών πρακτικών ΕΚΕ που εφαρμόζονται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της προβολής και αξιοπιστίας της ΕΚΕ. Για το σκοπό αυτό προτείνεται η δημιουργία ενός ηλεκτρονικού αποθετηρίου (repository) Καλών Πρακτικών που εφαρμόζουν δημόσιοι οργανισμοί και επιχειρήσεις. Η ανάδειξη των Καλών Πρακτικών μπορεί επίσης να υποστηριχτεί από την καθιέρωση εθνικού βραβείου για την καλύτερη συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στο πεδίο της ΕΚΕ και από την υποστήριξη Περιφερειακών / Κλαδικών / Ιδιωτικών διαγωνισμών αριστείας.
– Ονοματοδότηση (branding): Δημιουργία, υιοθέτηση και διάδοση ειδικών σημάτων (labels) για τα ελληνικά προϊόντα/υπηρεσίες που παράγονται/προσφέρονται με κοινωνικά υπεύθυνο τρόπο.
– Παροχή εξειδικευμένης βοήθειας: Δημιουργία εξειδικευμένων γραφείων υποστήριξης (help-desks) σε επιχειρηματικούς φορείς, με στόχο την ευαισθητοποίηση και την παροχή καθοδήγησης και πληροφόρησης προς τα μέλη τους αναφορικά με την υιοθέτηση δράσεων και πρακτικών ΕΚΕ, άρρηκτα συνδεδεμένων με την επιχειρηματική τους στρατηγική.

8.2.4 Μέτρα Δικτύωσης
– Ηλεκτρονικό Forum Ανοιχτού Διαλόγου: Θα αποτελείται από εκπροσώπους όλων των βασικών συμμετεχόντων: επιχειρήσεων, επιχειρηματικών φορέων, συνδικαλιστικών οργανώσεων, ΜΚΟ, πανεπιστημίων και εκπροσώπων της Πολιτείας. Στόχος του θα είναι η διαβούλευση για την υποστήριξη της ενιαίας και κοινής εθνικής στρατηγικής ΕΚΕ με ορίζοντα το 2020 και την ανά δύο χρόνια αξιολόγηση και επικαιροποίησή της κατά τα πρότυπα της ΕΕ.

8.2.5 Υβριδικά / Συνδυαστικά Μέτρα
Τα Υβριδικά/συνδυαστικά μέτρα προκύπτουν από το συνδυασμό δύο ή περισσότερων από τις παραπάνω κατηγορίες μέτρων και συνεπώς να ανταποκρίνονται ταυτόχρονα σε περισσότερους από έναν στόχους.

8.3 Πεδία Εφαρμογής ΕΚΕ
Οι παραπάνω πολιτικές και τα σχετιζόμενα εργαλεία / μέτρα εφαρμογής τους ανταποκρίνονται στα εξής πεδία εφαρμογής της ΕΚΕ:
– το ανθρώπινο δυναμικό, μέσω της ανάπτυξης δεξιοτήτων και της εκπαίδευσης του προσωπικού των επιχειρήσεων και οργανισμών, της προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων, της υγιεινής και ασφάλειας στο χώρο εργασίας κλπ.
– την ηγεσία της επιχείρησης, μέσω της ενίσχυσης της επιχειρησιακής κουλτούρας για την ΕΚΕ, της ανάπτυξης σχέσεων εμπιστοσύνης και διαφάνειας με τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη κλπ.
– την αγορά, μέσω της ανάπτυξης προϊόντων και υπηρεσιών που ενσωματώνουν αρχές της ΕΚΕ, την εφαρμογή των αρχών ΕΚΕ στην εφοδιαστική αλυσίδα κλπ.
– το φυσικό περιβάλλον, μέσω της ενσωμάτωσης περιβαλλοντικών κριτηρίων στις διαδικασίες επιλογής προμηθευτών, τη βελτίωση του ενεργειακού αποτυπώματος των επιχειρήσεων κλπ.
– το κοινωνικό περιβάλλον, μέσω της ανάπτυξης καλών σχέσεων με τις τοπικές κοινότητες, την υποστήριξη κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται σε ανάγκη κλπ.

8.4 Υποστηρικτικές Δομές

8.4.1 Εθνικό Συμβούλιο ΕΚΕ
Ο σκοπός του Εθνικού Συμβουλίου ΕΚΕ είναι η ανάπτυξη της ΕΚΕ, σύμφωνα με τις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Αρχές, και η πρόοδος των επιχειρήσεων στον τομέα αυτό. Το Εθνικό Συμβούλιο ΕΚΕ υποβάλλει προς την Πολιτεία εισηγήσεις συμβουλευτικού και γνωμοδοτικού χαρακτήρα για θέματα ΕΚΕ. Συμμετέχει σε επιτροπές, όργανα σχεδιασμού έργων υποδομής και σχεδίων νόμων και μεριμνά, με κάθε μέσο, για την ανάπτυξη της ΕΚΕ. Επιβλέπει το περιβάλλον της ΕΚΕ και λειτουργεί ως σύνδεσμος ανάμεσα στην κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις χαράσσοντας την εθνική πολιτική για την ΕΚΕ.
Το Εθνικό Συμβούλιο ΕΚΕ είναι αρμόδιο για την επίβλεψη των κωδίκων δεοντολογίας, που συντάσσει η Αρχή Εφαρμογής ΕΚΕ. Το Εθνικό Συμβούλιο ελέγχει ώστε να τηρούνται οι διεθνείς και ευρωπαϊκές αρχές ΕΚΕ, αλλά και καταχωρεί πληροφορίες σχετικά με λειτουργία των επιχειρήσεων σε σχέση με την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Επίσης, υποστηρίζει τη δημιουργία προτύπων, με κριτήρια τα οποία συνδιαμορφώνει κατόπιν συμμετοχής του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και διοργανώνει διαβουλεύσεις σχετικά με θέματα που αφορούν την ΕΚΕ. Συντονίζει τις δράσεις της Αρχής Εφαρμογής και Αξιολόγησης ΕΚΕ και επιβλέπει το έργο της.
Το Εθνικό Συμβούλιο ΕΚΕ απαρτίζεται από συναρμόδια Υπουργεία, εκπροσώπους κοινωνικών εταίρων, και την ακαδημαϊκή Κοινότητα ενώ υποστηρίζεται διοικητικά από τη Δ/νση Ανωνύμων Εταιρειών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου.

8.4.2 Αρχή Εφαρμογής και Αξιολόγησης ΕΚΕ
Η Αρχή Εφαρμογής και Αξιολόγησης ΕΚΕ έχει σκοπό την ανάπτυξη και προαγωγή της δεοντολογίας στην Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, τη διασφάλιση της διαφάνειας, αποτελεσματικότητας και συνοχής στην εφαρμογή της ΕΚΕ και γενικότερα την εποπτεία της εφαρμογής της από τις δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις, καθώς και την αξιολόγησή της εφαρμογής της Εθνικής Στρατηγικής. Η Αρχή Εφαρμογής και Αξιολόγησης ΕΚΕ αποτελείται από εμπλεκόμενους με την ΕΚΕ φορείς, εκπροσώπους κοινωνικών εταίρων και την ακαδημαϊκή κοινότητα, ενώ υποστηρίζεται διοικητικά από τη Δ/νση Ανωνύμων Εταιρειών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου. Η Αρχή Εφαρμογής και Αξιολόγησης ΕΚΕ:
– Εποπτεύει και συντονίζει την εφαρμογή των φορέων που δραστηριοποιούνται στην ΕΚΕ και μπορεί να συμμετέχει σε συλλογικά κυβερνητικά όργανα με σχετική αρμοδιότητα.
– Μεριμνά για την τήρηση των κανόνων και αρχών της σχετικής με την ΕΚΕ Ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας.
– Γνωμοδοτεί προς το Εθνικό Συμβούλιο ΕΚΕ για τη νομιμότητα κάθε διάταξης σχεδίου νόμου ή κανονιστικής πράξης που αφορά στην εταιρική κοινωνική ευθύνη και μπορεί να συμμετέχει στις σχετικές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές. Τα αρμόδια όργανα οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τη γνώμη της Αρχής.
– Αξιολογεί σε τακτά χρονικά διαστήματα την εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής ως προς την επίτευξη των ποσοτικών στόχων και την τήρηση του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής και εισηγείται διορθωτικά μέτρα/κινήσεις προς το Εθνικό Συμβούλιο.

8.5 Στάδια Υλοποίησης Εθνικής Στρατηγικής
Η υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής ακολουθεί μια λογική διαδοχικών βημάτων, που προσδιορίζονται από τα στάδια εφαρμογής των πολιτικών υποστήριξης ΕΚΕ, το μέγεθος των επιχειρήσεων που συμμετέχουν, και τις χρονικές περιόδους στις οποίες υλοποιούνται αυτές οι πολιτικές.

8.5.1 Στάδια Εμπλοκής των επιχειρήσεων στην ΕΚΕ
Η υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής διακρίνεται σε τρία διαδοχικά στάδια, καθένα εκ των οποίων εκφράζει και μεγαλύτερο επίπεδο ωριμότητας της επιχείρησης / του οργανισμού στην ΕΚΕ:
– Κανονιστική Συμμόρφωση: Αυτό το στάδιο αποτελεί το απαραίτητο εισαγωγικό στάδιο μέσω του οποίου η επιχείρηση επιτυγχάνει και δηλώνει τη συμμόρφωσή της με το υπάρχον νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο που σχετίζεται με θέματα ΕΚΕ στην Ελλάδα.
– Ενσωμάτωση ΕΚΕ στη Στρατηγική: Αυτό το στάδιο αποσκοπεί στη βελτίωση της ικανότητας των επιχειρήσεων και των οργανισμών να σχεδιάζουν, να αναπτύσσουν και να εφαρμόζουν δράσεις ΕΚΕ.
– Αξιολόγηση Επιχειρηματικής Συμπεριφοράς με Κριτήρια ΕΚΕ: Αυτό το στάδιο αποσκοπεί στην ενίσχυση της ικανότητας των επιχειρήσεων και οργανισμών για την αξιολόγηση των εσωτερικών (π.χ. ανταγωνιστικότητα, οικονομικοί δείκτες) όσο και των εξωτερικών (π.χ. στο φυσικό περιβάλλον, την κοινωνία κλπ.) επιπτώσεων των δράσεων ΕΚΕ που εφαρμόζουν.

8.5.2 Μέγεθος Επιχειρήσεων
Η υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής επεκτείνεται σταδιακά σε κατηγορίες επιχειρήσεων ανάλογα με το μέγεθός τους. Οι κατηγορίες μεγεθών των επιχειρήσεων τις οποίες σταδιακά θα συμπεριλάβει η υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής έχουν ως εξής:
– Μ1: ≥250 εργαζόμενοι ή >€10.000.001 τζίρος
– Μ2: 150 – 249 εργαζόμενοι, ή €5.000.001 – €10.000.000 τζίρος
– Μ3: 50 – 149 εργαζόμενοι, ή €1.000.001 – €5.000.000 τζίρος
– Μ4: 10 – 49 εργαζόμενοι ή €500.001 – €1.000.000 τζίρος
– Μ5: έως 9 εργαζόμενοι, ή έως και €500.000 τζίρος

8.5.3 Χρονοδιάγραμμα
Το χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής (βλ. Πίνακας 8 1) δεν προσδιορίζεται ρητά. Η χρονική του οριοθέτηση σχετίζεται με τις συνθήκες της αγοράς, τις ευρωπαϊκές και διεθνείς εξελίξεις στο πεδίο της ΕΚΕ και τις αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου ΕΚΕ. Σε αυτή τη φάση παρουσιάζονται (με παραμετρικό τρόπο) οι χρονικές φάσεις της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για τις προαναφερθείσες κατηγορίες μεγεθών επιχειρήσεων και οργανισμών. Το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης θα αναπτυχθεί από το Εθνικό Συμβούλιο ΕΚΕ εντός εξαμήνου από τη σύστασή του.

Πίνακας 8 1: Χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής
8.6 Καταγραφή Επιχειρήσεων που Δημοσιοποιούν ΕΚΕ
Η προσέγγιση καταγραφής των επιχειρήσεων σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Κλαδικό επίπεδο, συντονισμένα μέσω του Γ.Ε.ΜΗ, μπορεί να αποτελέσει καλή πρακτική της χώρας μας διεθνώς, αναφορικά με την καταγραφή της υφιστάμενης κατάσταση ως προς την ΕΚΕ και τον συντονισμό δυνάμεων, με στόχο τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας και τη μεγιστοποίηση των ωφελημάτων.

8.6.1 Καταγραφή σε Κεντρικό Επίπεδο
Τα τελευταία χρόνια λειτουργεί στην Ελλάδα το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) όλων των νομικών μορφών επιχειρήσεων στην Ελλάδα που βοηθά στην παρακολούθηση των εμπορικών επιχειρήσεων από την πολιτεία και την καλύτερη εξυπηρέτηση των ίδιων των επιχειρήσεων από την κεντρική διοίκηση και τους αρμόδιους φορείς της.
Η καταγραφή των επιχειρήσεων που δημοσιεύουν απολογισμούς ΕΚΕ θα γίνεται με αυτοαπογραφή των επιχειρήσεων σε Εθνικό επίπεδο μέσω της Κεντρικής Βάσης Δεδομένων του Γ.Ε.ΜΗ. σε ετήσια βάση, καθιστώντας το Γ.Ε.ΜΗ. μέσο δημοσιότητας και παράγοντα διαφάνειας. Μέσω του Γ.Ε.ΜΗ. οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα να δημοσιεύουν τους κοινωνικούς απολογισμούς τους ανεξάρτητα από το στάδιο υλοποίησής του (κανονιστική συμμόρφωση, ενισχυτικές δράσεις, αξιολόγηση δράσεων).
Όσον αφορά στον εποπτικό έλεγχο των υπόχρεων επιχειρήσεων για δημοσίευση μη-χρηματοοικονομικών πληροφοριών σύμφωνα με την Οδηγία της ΕΕ 2013/34/ΕΕ καθώς και στο δειγματοληπτικό έλεγχο αξιοπιστίας των μη κανονιστικά υπόχρεων επιχειρήσεων αυτός θα γίνεται από την Εποπτική Αρχή ΕΚΕ.

8.6.2 Κλαδική Καταγραφή
Η αποδοχή και εφαρμογή όσων περιγράφονται στην Εθνική Στρατηγική για την ΕΚΕ είναι θεμελιώδης στόχος του παρόντος σχεδίου. Οι 21 κλάδοι οικονομικής δραστηριότητας που ορίζονται από την ΕΛΣΤΑΤ μπορούν, τόσο μέσω των συλλογικών φορέων εκπροσώπησης επιχειρήσεων, όσο και μέσω διακλαδικών συνεργασιών να συμβάλουν με τη συγκέντρωση δυνάμεων στην ουσιαστική εφαρμογή ολιστικών προσεγγίσεων που επιφέρουν λύσεις σε συγκεκριμένα κλαδικά ζητήματα, τα οποία ενδιαφέρουν ολοένα και περισσότερους συμμετόχους.
Στο πλαίσιο αυτό τα κατά τόπους Επιμελητήρια καλούνται να αναπτύξουν με τη σειρά τους μηχανισμούς υποστήριξης και υποβοήθησης των μελών τους προς την κατεύθυνση αυτή, μέσω εκπαίδευσης, ενημέρωσης και ενθάρρυνσης για ενασχόληση με την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Παράλληλα η συνένωση δυνάμεων μεταξύ επιχειρήσεων μπορεί να δημιουργήσει πολλαπλασιαστικά οφέλη τόσο για τις ίδιες όσο και για τους άμεσα ή έμμεσα ωφελούμενους.
Παράλληλα είναι επιθυμητή η μεταφορά τεχνογνωσίας που έχει ήδη αναπτυχθεί σε κλαδικό επίπεδο διεθνώς, με τη συμμετοχή και ελληνικών επιχειρήσεων, με στόχο τη μεταφορά τεχνογνωσίας και καινοτόμου προσέγγισης σε ζητήματα που απασχολούν την επιχειρηματική κοινότητα αλλά και την κοινωνία ευρύτερα.
Για την επίτευξη των πιο κάνω στόχων είναι επιθυμητή η διασύνδεση κλαδικών πλατφορμών παροχής πληροφόρησης με το Γ.Ε.ΜΗ ως εργαλείο άντλησης πληροφόρησης και συνένωσης δυνάμεων προς κοινές παρεμβάσεις.

8.6.3 Καταγραφή ανά Γεωγραφική Περιφέρεια
Οι δεκατρείς Περιφέρειες της Ελλάδας στη σημερινή τους μορφή και έκταση ορίζονται από τις σχετικές διατάξεις του προγράμματος «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης», που τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2011. Οι Περιφέρειες διαθέτουν δικές τους αυτοτελείς υπηρεσίες και οι αρμοδιότητές τους εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα, από το σχεδιασμό, το συντονισμό και την εφαρμογή των πολιτικών που άπτονται των ζητημάτων της περιοχής, μέχρι και επιμέρους καθήκοντα της κεντρικής διοίκησης που μπορεί να τους ανατεθούν με νόμο.
Με στόχο η Εθνική Στρατηγική για την ΕΚΕ να διαχυθεί αποτελεσματικά τόσο στον κρατικό μηχανισμό όσο και στο επιχειρηματικό περιβάλλον όλης της επικράτειας, είναι απαραίτητη η ουσιαστική εμπλοκή των Περιφερειών στην υλοποίηση των πολιτικών και στη χρησιμοποίηση των εργαλείων που προβλέπονται στο παρόν σχέδιο.
Ως εκ τούτου εντός των Περιφερειών θα πρέπει να αναπτυχθεί η απαραίτητη τεχνογνωσία για την ολοκληρωμένη και αποτελεσματική ενημέρωση και υποστήριξη των τοπικών επιχειρήσεων. Παράλληλα θα πρέπει να υποστηριχθεί ενεργά η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε τοπικό επίπεδο με στόχο τη συμβολή των επιχειρήσεων στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και αναγκών που ενδεχομένως να ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή, και μέχρι πρότινος αποτελούσαν αποκλειστική ευθύνη της Πολιτείας.
Προκειμένου η συνεργασία αυτή να καταστεί εφικτή απαιτείται η προηγούμενη καταγραφή των καλών πρακτικών ΕΚΕ που εφαρμόζουν και υλοποιούν οι τοπικές επιχειρήσεις. Παράλληλα απαιτείται και η προτεραιοποίηση των αναγκών σε τοπικό επίπεδο, ώστε να είναι εφικτή η συγκέντρωση δυνάμεων εκεί που πραγματικά το όφελος και ο θετικός αντίκτυπος θα επιφέρει ανακούφιση ή ακόμα και επίλυση προβλημάτων.
Για την επίτευξη του στόχου είναι επίσης απαραίτητη η κατάρτιση προγράμματος εκπαίδευσης των στελεχών των Περιφερειών, όσο και προγράμματος ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των τοπικών επιχειρήσεων, τα οποία μπορούν να αναλάβουν να διεκπεραιώσουν καταξιωμένοι επιχειρηματικοί φορείς με εμπειρία σε θέματα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.
Το παρόν σχέδιο προβλέπει την άμεση εφαρμογή των πολιτικών αυτών πρωτίστως στην Περιφέρεια Αττικής, καθώς οι επιχειρήσεις που εδρεύουν στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή συνεισφέρουν περίπου στο 50% του ΑΕγΠ της Ελλάδας.

8.7 Δημόσιοι Φορείς Υλοποίησης
Η ολοκληρωμένη προσέγγιση για την ΕΚΕ που προωθείται μέσω του παρόντος Εθνικού Σχεδίου και η συμμετοχικότητα στη διαδικασία διαμόρφωσης, εφαρμογής και ελέγχου της εθνικής στρατηγικής για την ΕΚΕ προσδιορίζουν και τον αποκεντρωμένο χαρακτήρα στην ανάπτυξη δράσεων ΕΚΕ από τους δημόσιους φορείς. Οι παρακάτω δημόσιοι φορείς έχουν λόγο στην εφαρμογή του Σχεδίου, προσαρμόζοντας τους γενικούς στόχους του Σχεδίου στη στρατηγική τους και στο ειδικότερο περιβάλλον στο οποίο λειτουργούν:
– Κεντρική Διοίκηση (Υπουργεία)
– Περιφέρειες
– Δήμοι
– Δημόσιες επιχειρήσεις (ΝΠΙΔ)
– Δημόσιοι οργανισμοί (ΝΠΔΔ)
– Επιχειρηματικοί φορείς (π.χ., επαγγελματικά επιμελητήρια, επαγγελματικές ενώσεις, σύνδεσμοι επιχειρήσεων)
– Πανεπιστήμια

8.8 Δείκτες Μέτρησης
Διαδικασία απαραίτητη για τη διαπίστωση της επιτυχούς εφαρμογής και υλοποίησης της παρούσας Εθνικής Στρατηγικής και όσων αυτή προβλέπει, είναι η θέσπιση συγκεκριμένων δεικτών απόδοσης (KPIs).
Οι δείκτες απόδοσης λειτουργούν ως εργαλεία μέτρησης που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση της απόδοσης με βάση τους επιδιωκόμενους στόχους. Μετρούν το βαθμό βελτίωσης ή επιδείνωσης της απόδοσης διαφόρων μεγεθών, που καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό την επίτευξη ή όχι των τιθέμενων στόχων. Οι στόχοι αυτοί ωστόσο, πρέπει να είναι ποσοτικοποιήσιμοι, μετρήσιμοι και προσανατολισμένοι στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Κάθε εθνική προτεραιότητα της παρούσας Στρατηγικής θα πρέπει να μετατρέπεται σε δείκτες απόδοσης, έτσι ώστε τόσο η Πολιτεία, όσο και οι συλλογικοί επιχειρηματικοί φορείς, να είναι σε θέση να μετρήσουν συγκεκριμένες διαστάσεις ως προς
– τα στάδια εφαρμογής της Στρατηγικής,
– το μέγεθος των επιχειρήσεων,
– το χρονοδιάγραμμα εμπλοκής,
– τους ευρύτερους στόχους που έχουν τεθεί σε εθνικό επίπεδο,
και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα παρέμβασης με στόχο την παροχή σχετικής βοήθειας και υποστήριξης.
Ένας δείκτης KPI μπορεί να έχει έναν προκαθορισμένο στόχο, ο οποίος είναι η ακριβής τιμή που πρέπει να επιτύχει ο δείκτης. Εναλλακτικά, μπορεί να έχει εύρος, είτε ως ανάπτυγμα πιθανών τιμών, είτε ως ποσοστά με βάση την τιμή στόχου. Για κάθε εύρος, πρέπει να καθοριστεί η κατώτατη και ανώτατη αποδεκτή τιμή, προκειμένου ο δείκτης να οδηγεί σε συγκεκριμένα ουσιαστικά συμπεράσματα.
Η περιγραφή των δεικτών απόδοσης εντάσσεται στις αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου (ή Αρχής Εφαρμογής), το οποίο θα πρέπει επίσης να καθορίσει και τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζεται η τιμή του κάθε δείκτη. Ο καθορισμός αυτός μπορεί να βασιστεί:
– στη μέση τιμή ενός αθροιστικού μετρικού στοιχείου με επικέντρωση στο μέσο όρο επίτευξης του στόχου,
– στη μέγιστη τιμή ως καλή πρακτική προς ανάδειξη με στόχο την υιοθέτηση και από άλλες επιχειρήσεις, κλάδους, περιφέρειες, κ.α.
– στην ελάχιστη τιμή ως ελάχιστο όριο κάτω από το οποίο οι επιδόσεις του στόχου δεν είναι αποδεκτές και χρειάζονται άμεσα βελτιωτικές ενέργειες,
– στο άθροισμα ή το πλήθος των εμφανίσεων που βρίσκονται εντός ή εκτός του εύρους του τιθέμενου στόχου.
Πεδία εφαρμογής των δεικτών απόδοσης μπορεί να είναι ενδεικτικά τα ακόλουθα:
– Αριθμός Επιχειρήσεων που εκδίδουν Κοινωνικό Απολογισμό
– Αριθμός Δράσεων ΕΚΕ ανά κλάδο / περιφέρεια / θεματικό πεδίο εφαρμογής ΕΚΕ
– Αριθμός ωφελούμενων σε τοπικό / περιφερειακό επίπεδο
– Βαθμός ευαισθητοποίησης κρίσιμων ενδιαφερόμενων μερών (stakeholders)
– Επίπεδο ικανοποίησης κρίσιμων ενδιαφερόμενων μερών (stakeholders)