Αρχική Ανάθεση και Εκτέλεση Συμβάσεων Έργων, Μελετών, Προμήθειας Αγαθών και Υπηρεσιών - Βιβλίο ΙΆρθρο 187 – Απόσβεση δικαιωμάτων αναδόχου

Άρθρο 187 – Απόσβεση δικαιωμάτων αναδόχου

Με την επιφύλαξη μικρότερων προθεσμιών που προβλέπονται στον παρόντα νόμο τα εν γένει δικαιώματα του αναδόχου από τη σύμβαση αποσβέννυνται και οποιαδήποτε εξ αυτών αξίωση παραγράφεται, εάν αυτά δεν ασκηθούν, με σχετική αίτησή του προς τη διευθύνουσα υπηρεσία, μέσα σε προθεσμία τεσσάρων (4) μηνών από την εμφάνιση της γενεσιουργού τους αιτίας.

Σχόλια
  • 28 Μαρτίου 2016, 11:42 | ΣΔ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

    • Να απαλειφθεί η διάταξη αυτή που ορίζει ότι τα δικαιώματα του αναδόχου αποσβέννυνται και κάθε αξίωση του παραγράφεται αν δεν ασκηθούν με σχετική αίτηση του προς την Διευθύνουσα Υπηρεσία μέσα σε προθεσμία 4 μηνών από την εμφάνιση της γενεσιουργού τους αιτίας διότι η διάταξη αυτή (που είχε εισαχθεί το πρώτον στην νομοθεσία δημοσίων έργων με το άρθρο 137 ν. 4070/12 ως άρθρο 75α του ν. 3669/2008) είχε εξαρχής σοβαρά ερμηνευτικά προβλήματα που οδήγησαν στην πρόωρη υποβολή αιτημάτων προς τον ΚτΕ προς αποτροπή του κινδύνου απώλειας δικαιωμάτων, πρακτική η οποία δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου η οποία δεν επιβαρύνει μόνον τους αναδόχους αλλά και τα όργανα που αποφαίνονται στην διάρκεια της ενδικοφανούς διαδικασίας που ορίζει ο νόμος και εν τέλει τα δικαστήρια και λειτουργεί αντίθετα από τον σκοπό στον οποίο αποβλέπει (στην ταχεία, αποτελεσματική και επίκαιρη επίλυση των διαφορών που ανακύπτουν κατά την διαδικασία εκτέλεσης των δημοσίων έργων.
    • Σε κάθε περίπτωση προς ικανοποίηση των αναγκών τις οποίες υπαγόρευσε η αρχική θέσπιση της διατάξεως (που ήταν κατά την οικεία αιτιολογική έκθεση) η έγκαιρη ενημέρωση του ΚτΕ για τις απαιτήσεις του Αναδόχου, θα μπορούσε να προβλεφθεί ότι ο τελευταίος έχει υποχρέωση να γνωστοποιεί στην Δ.Υ αμελητί (δηλ. χωρίς υπαίτια βραδύτητα) γεγονότα που ενδέχεται να αποτελέσουν νόμιμη βάση μελλοντικών αξιώσεων αυτού έναντι του ΚτΕ (αντίστοιχης της οχλήσεως που προβλέπει το άρθρο 149 του υπό κρίση νομοσχεδίου για την υπερημερία του έργου).

  • 28 Μαρτίου 2016, 11:03 | ΠΕΔΜΕΔΕ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΡΓΟΛΗΠΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ)

    Τα δικαιώματα του αναδόχου αποσβέννυνται και οποιαδήποτε εξ αυτών αξίωση παραγράφεται, εάν δεν ασκηθούν με αίτηση του αναδόχου στη Διευθύνουσα, σε προθεσμία 4 μηνών από την εμφάνιση της γενεσιουργού τους αιτίας.
    Η ΠΕΔΜΕΔΕ προτείνει την εξάλειψη του άρθρου αυτού. Είναι προβληματικές και αόριστες, από νομικής άποψης, οι έννοιες «εμφάνιση γενεσιουργού τους αιτίας» και δημιουργούνται και πρακτικά προβλήματα κατά την εφαρμογή τους. Απαιτείται τουλάχιστον να αποσαφηνιστεί ποια θεωρείται η γενεσιουργός αιτία καθώς και ποια χρονική στιγμή πραγματικά εμφανίζεται.

  • 15 Μαρτίου 2016, 16:45 | Γιάννης Μιχαήλ

    (Άρθρο 187) Προτείνεται: Με την επιφύλαξη μικρότερων προθεσμιών που προβλέπονται στον παρόντα νόμο τα εν γένει δικαιώματα του αναδόχου από τη σύμβαση αποσβέννυνται και οποιαδήποτε εξ αυτών αξίωση παραγράφεται, εάν αυτά δεν ασκηθούν, με σχετική αίτησή του προς τη διευθύνουσα υπηρεσία, μέσα σε προθεσμία οκτώ (8) μηνών από την εμφάνιση της γενεσιουργού τους αιτίας.

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
    Η γνώση της γενεσιουργού αιτίας ενίοτε είναι ένα πολύ υποκειμενικό θέμα και διαφέρει πολύ από περίπτωση σε περίπτωση με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να καθορισθεί σαφώς ο χρόνος γνώσης σε σχέση με την υποβολή του αντίστοιχου αιτήματος.Σημειωτέον ότι υπάρχουν θέματα τα οποία στη συνέχεια επιλύονται και είναι άνευ οικονομικού αντικειμένου και θέματα τα οποία στη συνέχεια αποβαίνουν εεξόχως επιζήμια. Άλλωστε και οι σχέσεις των συμβαλλόμενων έχουν την σημασία τους. Απαιτήσεις λοιπόν του αναδόχου δύναται σε σύντομο χρονικό διάστημα να μήν υφίστανται και θέματα σημαντικά για την εξέλιξη της σύμβασης να μην έχουν θιγεί, στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα των 4 μηνών. Τα ανωτέρω είναι εύκολο να χρησιμοποιηθούν ή έστω να κριθούν διαφορετικά από τα αρμόδια όργανα και να απορριφθούν δίκαιες αιτιάσεις του αναδόχου ή αντίστοιχα να οδηγήσουν υπό τον κίνδυνο της διαγραφής τον ανάδοχο σε ενέργειες οι οποίες είναι εσφαλμένες, όσον αφορά τον χρόνο υποβολής των αιτημάτων, με κριτήριο εάν αυτά είναι ώριμα ή όχι.Προκύπτει λοιπόν να υπάρχει αφενός ως ασφαλιστική δικλίδα και αφετέρου ως χρόνος ωρίμανσης ή απόσβεσης μιάς πράξης, ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτό του προβλεπόμένου, των 4 μηνών. Κρίνουμε δε ως ικανοποιητικό κατ΄ελάχιστο αυτό του οκταμήνου, καθόσον θα έχει πλέον αναδειχθεί το μέγεθος του προβλήματος και ο ανάδοχος θα έχει προχωρήσει στις δέουσες ενέργειες.

Σχόλια