1. Δικαιούχοι των ενισχύσεων του παρόντος καθεστώτος είναι οι επιχειρήσεις και οι συνεργατικοί σχηματισμοί (clusters) του άρθρου 52, οι οποίοι συμμετέχουν σε κλαδικά ή τοπικά παραγωγικά συστήματα ή σε επιμέρους παραγωγικές αλυσίδες αξίας. Τα ανωτέρω συστήματα ή αλυσίδες αξίας δύνανται να αναπτύσσονται σε περιφερειακό και διαπεριφερειακό επίπεδο. Σε κάθε επενδυτικό σχήμα είναι υποχρεωτική η συμμετοχή δέκα (10) τουλάχιστον φορέων.
2. Εκτός των ενισχυόμενων επιχειρήσεων και των clusters, στα επενδυτικά σχήματα δύνανται να συμμετέχουν, οργανισμοί έρευνας και διάδοσης γνώσεων, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλοι συναφείς οικονομικοί παράγοντες. Οι ως άνω φορείς δύνανται να συμμετέχουν με δικαίωμα ενίσχυσης μέχρι ποσοστού 10% του συνολικού ενισχυόμενου προϋπολογισμού και υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7. Τα επιμέρους απαιτούμενα στοιχεία και χαρακτηριστικά κάθε τέτοιου ολοκληρωμένου επενδυτικού προγράμματος, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια, ορίζονται στην απόφαση προκήρυξης.
3. Οι προτάσεις υποβάλλονται από επενδυτικά σχήματα με τη μορφή ολοκληρωμένων επενδυτικών προγραμμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται και τα μεμονωμένα επενδυτικά σχέδια των επιχειρήσεων και των clusters. Τα ολοκληρωμένα επενδυτικά προγράμματα ορίζονται ως το συνολικό πλαίσιο δράσεων με ολοκληρωμένη χωρική ή/και κλαδική πρόταση ανάπτυξης με πολλαπλασιαστικά οφέλη.
Το καθεστώς αυτό ενίσχυσης αποτελεί πρόκληση και πρόσκληση για τους τοπικούς ιδιωτικούς και οικονομικούς φορείς και σημαντική ευκαιρία για την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Αποτελούν το νέο καινοτόμο στοιχείο στον επενδυτικό νόμο, με εμφανή πρόθεση των συντακτών, να υποκινήσουν στην ελληνική περιφέρεια τους τοπικούς παραγωγικούς συντελεστές για ανάληψη δράσης. Είναι πολύ σημαντικό, να καταστεί το μέτρο αποτελεσματικό με την μέγιστη αξιοποίηση πόρων, δυνατοτήτων και “περάσματος” ενός άλλου μοντέλου στην ελληνική περιφέρεια. Η Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση μπορεί να συνδράμει στην όλη προσπάθεια καθώς στα χωρικά –κλαδικά σχέδια «μπορούν να συναντηθούν» κλάδοι και παραγωγικοί συντελεστές που να «σηκώνουν» ολόκληρες περιοχές.
Στο εν λόγω καθεστώς ενίσχυσης, προτείνεται να προβλεφτεί η δικαιοδοσία ή η ευχέρεια της ΓΓ ή και/στον Υπουργό, για συνεργασία του ΥΠΟΙΟ με τοπικούς Αναπτυξιακούς φορείς για την προεργασία για υποκίνηση τέτοιων σχεδίων έτσι ώστε, κατά την προκήρυξη να υπάρχει κατάθεση προτάσεων που θα «συγκεντρώσουν» πολλούς τομείς της τοπικής οικονομίας. Βεβαίως η κατανόηση της αξίας αυτού του καθεστώτος από τους θεσμούς, τις δομές και τους τοπικά δρώντες της ελληνικής περιφέρειας είναι ΤΟ κρίσιμο ζήτημα. Εξυπακούεται ότι απαιτεί χρόνο, συνέργεια Αυτοδιοίκησης-Διοίκησης-Τοπικών Οικονομιών Παραγόντων και Επιχειρήσεων για την ωρίμανση, που ξεπερνά την τυπική μελέτη ενός επενδυτικού σχεδίου.
Εκτός τούτων, προτείνεται να υπάρχει η δυνατότητα το καλύτερο ανά περιφέρεια σχέδιο από άποψη στήριξης προϊόντων «εσωτερικής» προστιθέμενης αξίας, καινοτομίας, ρεαλιστικότητας, ωφελειών, δημιουργίας απασχόλησης κ.λπ. να τυγχάνει ειδικής μεταχείρισης πλέον των προβλεπόμενων κινήτρων, κυρίως σε ότι αφορά τα δημιουργημένα κόστη κατά την περίοδο προετοιμασίας του Σχεδίου, με στόχο την μεγαλύτερη ενεργοποίηση και κινητικότητα των πρωταγωνιστών της τοπικής οικονομίας.
Βασίλης ΤΣΙΤΣΙΡΙΓΚΟΣ –Οικονομολόγος, Δ/ντής ΑΝ.ΕΤ.
Ζωή ΑΚΡΙΒΟΥΛΗ – Οικονομολόγος – Σύμβουλος Επιχειρήσεων