Αρχική Πλαίσιο Λειτουργίας Υπαίθριων Εμπορικών ΔραστηριοτήτωνΆρθρο 06 – Χωρική ισχύς άδειας παραγωγού πωλητή υπαίθριου εμπορίου.

Άρθρο 06 – Χωρική ισχύς άδειας παραγωγού πωλητή υπαίθριου εμπορίου.

1. Λαϊκές Αγορές: κάθε δικαιούχος Παραγωγός Πωλητής επιτρέπεται να δραστηριοποιείται σε Λαϊκές Αγορές που λειτουργούν σε όλη την επικράτεια, αφού ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται στον παρόντα νόμο για την κατανομή- τοποθέτηση σε λαϊκές αγορές.
2. Στάσιμο Εμπόριο: κάθε δικαιούχος Παραγωγός Πωλητής επιτρέπεται να ασκεί τη δραστηριότητά του στο προκαθορισμένο από το Δήμο σημείο, για το οποίο του έχει χορηγηθεί η άδεια. Οι Παραγωγοί μπορούν να αιτηθούν θέση Στάσιμου Εμπορίου, σε Δήμο που βρίσκεται εντός των γεωγραφικών ορίων της Περιφερειακής Ενότητας ή των Περιφερειακών Ενοτήτων που βρίσκονται οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις του. Το ύψος και ο τρόπος είσπραξης του καταβαλλόμενου τέλους ανά θέση καθορίζονται από το Δήμο σύμφωνα με την ειδικότερη κείμενη νομοθεσία. Ειδικά η παραγωγική άδεια για είδη λαϊκής τέχνης και καλλιτεχνημάτων ισχύει εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου, ο οποίος έχει εκδώσει την άδεια και έχει παραχωρήσει χώρο μετά από αίτημα του ενδιαφερομένου. Δραστηριοποίηση σε άλλο δήμο προτίμησης του αδειούχου, πέραν αυτού που έχει εκδώσει την άδεια, δύναται να επιτραπεί, υπό την προϋπόθεση ότι ο δήμος εγκρίνει το αίτημα για δραστηριοποίηση σε συγκεκριμένο χώρο και χρονικό διάστημα.
Οι δήμοι υποχρεούνται να ορίζουν χώρους, στους οποίους επιτρέπεται να δραστηριοποιούνται οι εν λόγω πωλητές.
3. Πλανόδιο Εμπόριο: κάθε δικαιούχος Παραγωγός Πωλητής επιτρέπεται να ασκεί τη δραστηριότητά του εντός των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας στην οποία διατηρεί τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις του. Η παρούσα διάταξη περιλαμβάνει αυτοδικαίως και τις υφιστάμενες άδειες πλανοδίου εμπορίου παραγωγού.

Σχόλια
  • 15 Φεβρουαρίου 2017, 13:24 | ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΜΠΑΡΑ

    «Οι δήμοι υποχρεούνται να ορίζουν χώρους, στους οποίους επιτρέπεται να δραστηριοποιούνται οι εν λόγω πωλητές»: μόνο για τους χειροτέχνες ή γενικά για τους πλανόδιους;

  • 15 Φεβρουαρίου 2017, 13:25 | Αγροτικό Παντοποπωλειο ΣΥΝ.ΠΕ

    Αγορές χωρίς μεσάζοντες: κάθε δικαιούχος Παραγωγός Πωλητής επιτρέπεται να δραστηριοποιείται σε Αγορές χωρίς μεσάζοντες που λειτουργούν σε όλη την επικράτεια, αφού ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται στον παρόντα νόμο.

  • 15 Φεβρουαρίου 2017, 13:46 | ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

    ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
    Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408 e-mail:chafartg@otenet.gr

    ΆΡΘΡΟ 6
    ΠΑΡ. 2

    Οι άδειες για τα έργα τέχνης και τα καλλιτεχνήματα να χορηγούνται από τους κατά τόπους Δήμους και να έχουν πανελλαδική ισχύ (όπως στο ΠΔ 254) .
    Να χορηγούνται δωρεάν και χωρίς περιορισμούς και να έχουν δικαίωμα να ασκούν την τέχνη τους οι καλλιτέχνες – χειροτέχνες οπουδήποτε αρκεί να μην εμποδίζουν την κυκλοφορία και τη λειτουργία του χώρου. Η διαδικασία χωροθέτησης –σε περίπτωση οργανωμένων χώρων, πανηγυριών κλπ- να γίνεται από τον Δήμο, απαγορεύεται να γίνεται με πλειοδοσία (αυτό είναι έξω από τα δεδομένα της τέχνης γιατί κάθε έργο τέχνης ή καλλιτέχνημα είναι μοναδικό και δεν πλειοδοτείται). Η κατανομή των θέσεων να γίνεται με κλήρωση, με παρουσία των ενδιαφερομένων δυο φορές το χρόνο στο Δήμο.

  • 15 Φεβρουαρίου 2017, 12:51 | ΔΑΟΚ ΣΕΡΡΩΝ

    Στην παράγραφο 3, που αφορά το πλανόδιο εμπόριο, κάθε δικαιούχος παραγωγός-πωλητής, να έχει την δυνατότητα να ασκεί την δραστηριότητα του, τουλάχιστον και σε μια δεύτερη περιφέρεια επιλογής του στην οποία δεν παράγονται τα προς διακίνηση προϊόντα (ρύζι, πορτοκάλια, λεμόνια, κλπ).

  • 15 Φεβρουαρίου 2017, 11:29 | Κάστρο Αλληλεγγύης – Χωρίς Μεσάζοντες Λαμίας

    Χρειάζεται να αλλάξει η χωρική ισχύς της άδειας παραγωγού πωλητή.

    H παράγραφος 3 να γίνει:
    «3. Πλανόδιο Εμπόριο: κάθε δικαιούχος Παραγωγός Πωλητής επιτρέπεται να ασκεί τη δραστηριότητά του σε όλη την επικράτεια».

    Ομοίως στην παράγραφο 2 να γίνει:
    «2. Στάσιμο Εμπόριο: […] Οι Παραγωγοί μπορούν να αιτηθούν θέση Στάσιμου Εμπορίου, σε Δήμους όλης της επικράτειας. […]».

    Πρέπει να διακρίνουμε τους παραγωγούς από τους επαγγελματίες πωλητές υπαίθριου εμπορίου.
    Οι τελευταίοι κάνουν ένα βιοποριστικό επάγγελμα, αυτό του υπαίθριου πωλητή, και ίσως δεν έχουν ανάγκη να βγαίνουν από την περιφέρειά τους.
    Οι παραγωγοί όμως είναι αναγκαίο να μπορούν να διαθέτουν τα προϊόντα τους εκτός περιφέρειας, πολύ περισσότερο που ο μισός ελληνικός πληθυσμός κατοικεί σε Αττική και Θεσσαλονίκη ενώ η παραγωγή κάποιων προϊόντων (πατάτες, λάδι, εσπεριδοειδή, ρύζι κλπ) είναι συγκεντρωμένη σε κάποιες περιφέρειες οι οποίες είναι αδύνατο να απορροφήσουν αυτή την παραγωγή. Και βεβαίως, και πολλές άλλες περιοχές πέραν Αττικής και Θεσσαλονίκης, εξαρτώνται σε κάποια βασικά προϊόντα από τις παραγωγές άλλων περιοχών.

    Αν μείνει η χωρική ισχύς της άδειας Παραγωγού Πωλητή για στάσιμο και πλανόδιο εμπόριο ως έχει, θα οδηγήσει τους παραγωγούς και τους καταναλωτές σε μεγαλύτερη εξάρτηση από τους μεγαλεμπόρους, με ότι αυτό συνεπάγεται.

  • 14 Φεβρουαρίου 2017, 17:43 | Μαργαρίτα

    Η άδειες για τους χειροτέχνες και καλλιτέχνες θα πρέπει να έχουν ισχύ για όλη την επικράτεια όπως ίσχυε και πρίν. Τα παραγόμενα προϊόντα δεν είναι είδη πρώτης ανάγκης με δεδομένη ζήτηση από το αγοραστικό κοινό.
    Επίσης, ένας που ζεί σε απομακρυσμένη περιοχή χωρίς εμπορική ή τουριστική κίνηση, αιτούμενος άδεια από τον δήμο του, με ισχύ στα όρια του δήμου, είναι καταδικασμένος σε ανεργία. Ένας που ζει στον δήμο της Αθήνας ή της Μυκόνου π.χ. έχει και τις καλύτερες προϋποθέσεις, κάτι που δημιουργεί ανισότητα.

  • 14 Φεβρουαρίου 2017, 01:13 | Στυλιανή Ρουμπιέ

    Επιπρόσθετα πέραν των όσων έχω αναφέρει σε προηγούμενο σχόλιο (το οποίο δεν ξέρω εάν θα δημοσιευθεί), έχω την εντύπωση πως ο χωρικός περιορισμός ότι κάθε δικαιούχος Παραγωγός Πωλητής επιτρέπεται να ασκεί τη δραστηριότητά του εντός των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας στην οποία διατηρεί τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις του, αντιτίθεται στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία (ΟΔΗΓΙΑ 2006/123/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑÏΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά), όπου στο άρθρο 15 παράγραφος 2α αναφέρει :

    «Τα κράτη μέλη εξετάζουν κατά πόσον τα νομικά τους
    συστήματα εξαρτούν την πρόσβαση σε δραστηριότητα παροχής
    υπηρεσιών ή την άσκησή της από την τήρηση των ακόλουθων
    απαιτήσεων που δεν εισάγουν διακρίσεις:
    α) ποσοτικούς ή εδαφικούς περιορισμούς, ιδίως υπό τη μορφή
    ορίων που καθορίζονται ανάλογα με τον πληθυσμό ή μιας
    ελάχιστης γεωγραφικής απόστασης μεταξύ παρόχων υπηρεσιών∙»

    Άλλος ένας λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να υπάρχει ο προαναφερόμενος χωρικός περιορισμός.

  • 13 Φεβρουαρίου 2017, 22:18 | Φαμπης

    Δεν πρέπει να δίνετε άδεια για μία μόνο περιφέρεια,την περιφερεια που υπάρχει η γεωργική εκμετάλλευση,αλλα να μπορεί να επιλεχθεί ο παραγωγός στις περιφέρειες που θέλει να δραστηριοποιείται….

  • 13 Φεβρουαρίου 2017, 22:50 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    Όπως ίσχυε με τον προηγούμενο νόμο για το παραγωγικό πλανόδιο εμπόριο, να υπάρχει δυνατότητα διάθεσης προϊόντων σε όλες τις περιφέρειες με μεγάλο αριθμό αδειών και αυτό διότι ο ανταγωνισμός θα οδηγήσει σε μείωση τιμών και μεταξύ των πλανόδιων αλλά και στα εμπορικά ομοειδή καταστήματα. Να έχει ο καταναλωτής περισσότερες επιλογές.

  • 13 Φεβρουαρίου 2017, 20:01 | Στυλιανή Ρουμπιέ

    Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφο 3 αλλά και στο άρθρο 45 παράγραφο 2, στις νέες παραγωγικές άδειες υπάρχει πλέον ο χωρικός περιορισμός ότι ο παραγωγός επιτρέπεται να ασκεί τη δραστηριότητά του, εντός των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας στην οποία διατηρεί τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις του, δηλαδή τις καλλιέργειες του.

    Επισημαίνεται ότι αρκετές περιφέρειες έχουν παράδοση σε ορισμένα είδη καλλιεργειών με μεγάλο αριθμό παραγωγών στις σε αυτές τις περιοχές να ασχολούνται αποκλειστικά με συγκεκριμένα είδη καλλιέργειας. σε σημείο προϊόντα να ταυτίζονται με συγκεκριμένες περιφέρειες και να είναι σήμα κατατεθέν αυτής π.χ πεπόνια Τρικάλων, καρπούζια Αμαλιάδας, ροδάκινα Βέροιας κ.ο.κ.

    Το παραπάνω έχει ως αποτέλεσμα σε αυτές τις περιφέρειες να υπάρχει μεγάλη παραγωγή από συγκεκριμένα προϊόντα, τα οποία σε άλλες περιφέρειες δεν παράγονται καθόλου ή παράγονται σε μικρές ποσότητες που δεν καλύπτουν τις ανάγκες της τοπικής αγοράς.

    Ορισμένοι μικροπαραγωγοί (όπως και εγώ η οποία είμαι παραγωγός μποστανοειδών του ν. Τρικάλων) επιλέγουμε να διαθέσουμε πλανόδια οι ίδιοι και χωρίς μεσάζοντες, τα προϊόντα μας απευθείας στον καταναλωτή.

    Καθώς όμως οι αγορές στις περιφέρειές μας λόγω του μεγάλου αριθμού παραγωγών είναι γεμάτες από τα προϊόντα «σήματα κατατεθέν» των περιοχών μας, καταφεύγουμε στην λύση της πώλησης των προϊόντων σε γειτονικές περιφέρειες στις οποίες δεν υπάρχει παραγωγή των αντίστοιχων προϊόντων, επιτυγχάνοντας καθ’ αυτόν τον τρόπο κάλυψη της ζήτησης για φρέσκα και ποιοτικά προϊόντα σε αυτές τις περιοχές.

    Το παραπάνω ήταν δυνατόν έως τώρα να πραγματοποιηθεί με την άδεια άσκησης υπαίθριου πλανόδιου εμπορίου τύπου Α, η οποία ισχύει για την πώληση πρωτογενών προϊόντων γης σε όλη την χώρα.

    Ωστόσο με την νέα προτεινόμενη νομοθεσία, η πλανόδια διάθεση των παραγόμενων προϊόντων θα πραγματοποιείται μόνο εντός των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας στην οποία διατηρεί ο παραγωγός τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις του.

    Δηλαδή ένας παραγωγός πεπονιών του ν. Τρικάλων, ένας καρπουζοπαραγωγός της Αμαλιάδας κ.ο.κ είναι υποχρεωμένος εφόσον το επιθυμεί να διαθέτει πλανόδια τα προϊόντα του μόνο εντός των ορίων των περιφερειών που έχει τις εκμεταλλεύσεις του.

    Στις ίδιες περιφέρειες δραστηριοποιούνται δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες, άλλοι παραγωγοί ιδίων ειδών, με υπερβολικά μεγάλη προσφορά αντίστοιχων προϊόντων με αποτέλεσμα τα προϊόντα μας να παραμένουν απούλητα, να σαπίζουν στις καρότσες των αγροτικών μας και στο τέλος να πετιούνται ή να χαρίζονται (πρακτικά) στους μεσάζοντες για ένα κομμάτι ψωμί.
    Κατά συνέπεια ο παραπάνω περιορισμός θα μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε οικονομική εξαθλίωση ακόμα και διακοπή δραστηριότητας καθώς πλέον ούτε τα έξοδα παραγωγής δεν θα μπορούμε να καλύπτουμε.

    Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η παραγωγική άδεια των άρθρων 6 και 45 να έχει ισχύ για όλη την επικράτεια και χωρίς χωρικούς περιορισμούς με μοναδική υποχρέωση του παραγωγού να υποβάλλει αναγγελία στην διεύθυνση εμπορίου της Περιφέρειας που επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί, προκειμένου σε κάθε περιφέρεια να υπάρχει εποπτεία των νομίμων παραγωγών που δραστηριοποιούνται στα χωρικά όρια της.

    Εναλλακτικά στην περίπτωση που δεν είναι δυνατή η τροποποίηση της προτεινόμενης νομοθεσίας και η χορηγούμενη άδεια πρέπει να έχει συγκεκριμένα χωρικά όρια, προτείνεται τουλάχιστον η δυνατότητα δραστηριοποίησης των παραγωγών σε τουλάχιστον άλλες 2 περιφέρειες πλην της δικής του, κατόπιν της αιτήσεως του 2ου σταδίου του άρθρου 45.

    Άλλωστε και πρακτικά τώρα ο παραγωγός δεν δραστηριοποιείται σε πάνω από 2-3 περιφέρειες (συνήθως στις όμορες της δικής του) για την διάθεση των προϊόντων του, καθώς το υψηλό κόστος των καυσίμων, σε συνδυασμό με την ανάγκη για ανεφοδιασμό προϊόντων από το χωράφι ώστε το προϊόν προς διάθεση να είναι συνεχώς φρέσκο, καθιστά απαγορευτική την μετακίνηση σε μεγαλύτερες αποστάσεις.

  • 13 Φεβρουαρίου 2017, 18:27 | Χειροτέχνες

    Αρμόδια αρχή ο δήμος μόνιμης κατοικίας.
    Σύμφωνα με το άρθρο 6 και 8 της παρούσας πρότασης νόμου, αρμόδια αρχή έκδοσης αδειών παραγωγού είναι ο δήμος στον οποίο υπάγεται ο παραγωγός βάση της μόνιμης κατοικίας του και η δραστηριότητά του περιορίζεται στα γεωγραφικά όρια του δήμου που έχει εκδώσει την άδεια.
    Η ρύθμιση αυτή δημιουργεί κοινωνική και οικονομική ανισότητα ανάμεσα στους παραγωγούς δεδομένου ότι στην επικράτεια υπάρχουν δήμοι με μεγαλύτερη οικονομική ευμάρεια, άλλοι δήμοι είναι οικονομικά ασθενέστεροι, άλλοι είναι μητροπολιτικοί, άλλοι έχουν λιγότερο πληθυσμό κ.ο.κ.
    Για αυτόν τον λόγο πρέπει να ισχύει η άδεια παραγωγού για όλη την επικράτεια (όπως και πριν), να εκδίδεται από την περιφέρεια και ο χειροτέχνης να έχει την δυνατότητα να αιτείται άμεσα (ο ίδιος) θέση στον κάθε δήμο που επιθυμεί να εργαστεί.
    Ιστορικοί, πολιτισμικοί και πρακτικοί λόγοι, επιβάλουν την δραστηριοποίηση των χειροτεχνών και καλλιτεχνών σε κεντρικά σημεία της πόλης. Σε άλλη περίπτωση, εξοβελισμού μας σε σημεία χωρίς εμπορική ή και τουριστική κίνηση, δεν εξασφαλίζεται η επιβίωσή μας, που ούτως ή άλλως είναι επισφαλής.

  • 13 Φεβρουαρίου 2017, 15:54 | Βασίλης

    Θα πρέπει ο παραγωγός να έχει την ελευθερία να πάει και σε άλλες περιφέρειες γιατί στης ορεινές περιοχές άλλης περιφέρειας μερικά προιονταδεν τα έχουν όλοι

  • 10 Φεβρουαρίου 2017, 07:21 | νικος

    Στην παράγραφο 3 πρέπει να προστεθεί το
    «Δραστηριοποίηση σε άλλο δήμο προτίμησης του αδειούχου, πέραν αυτού που έχει εκδώσει την άδεια, δύναται να επιτραπεί, υπό την προϋπόθεση ότι ο δήμος εγκρίνει το αίτημα για δραστηριοποίηση σε συγκεκριμένο χώρο και χρονικό διάστημα.
    Οι δήμοι υποχρεούνται να ορίζουν χώρους, στους οποίους επιτρέπεται να δραστηριοποιούνται οι εν λόγω πωλητές.»
    για να δοθεί η δυνατότητα στους παραγωγούς πλανόδιου εμπορίου, για την πώληση των προϊόντων τους, και σε άλλους δήμους προτίμησής τους.

  • 9 Φεβρουαρίου 2017, 16:27 | νικος

    θα πρέπει να ισχύει για όποιες περιφέρειες επιθυμεί ο παραγωγός.

  • 9 Φεβρουαρίου 2017, 14:04 | Θεμης

    Δεν πρέπει να υπάρχει χωρικός περιορισμός στο πλανόδιο υπαίθριο εμπόριο για παραγωγούς. Πρέπει να μπορούν να διαθέτουν τα προϊόντα παραγωγής τους αν όχι σε όλη την επικράτεια τουλάχιστον σε δύο περιφέρειες.

  • 8 Φεβρουαρίου 2017, 23:28 | Αγγελική

    Μου φαίνεται παράλογο να είναι πεπερασμένος ο αριθμός των αδειών και από την άλλη να μπορούν να κινούνται σε όλη την Επικράτεια. Προτείνω περισσότερες άδειες, αλλά με πεπερασμένο χωρικό εύρος κίνησης.

  • 8 Φεβρουαρίου 2017, 22:21 | Γεώργιος Γκίνης

    «…κάθε δικαιούχος Παραγωγός Πωλητής επιτρέπεται να ασκεί τη δραστηριότητά του εντός των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας στην οποία διατηρεί τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις του…»

    Θα πρέπει να εξετασθεί η δυνατότητα να υπάρξει προαιρετικά και μια δεύτερη Περιφέρεια δηλούμενη, που στα όριά της να μπορεί να δραστηριοποιηθεί ο Παραγωγός, διότι τα παραγόμενα προϊόντα εντός της περιφέρειάς του είναι δύσκολο να διατεθούν. Εκτός αν αυτό προβλέπετε με το Άρθρο 45, παράγραφος 3, Στάδιο Δεύτερο: «…ο Παραγωγός που του έχει χορηγηθεί η άδεια της προηγούμενης παραγράφου, υποβάλλει αίτηση στην Περιφέρεια, στα όρια της οποίας, επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί…».
    Σκοπός νομίζω είναι να μπορεί ο καταναλωτής να έχει την ευχέρεια να μπορεί να προμηθευτεί φρέσκα, προϊόντα που δεν υπάρχουν στην περιοχή του, προερχόμενα από κάποια άλλη Περιφέρεια.

Σχόλια