Άρθρο 10 – Αμοιβή του συντονιστή

1. Αν ο οφειλέτης και οι συμμετέχοντες πιστωτές δεν συμφώνησαν μεγαλύτερη αμοιβή, η αμοιβή του συντονιστή ορίζεται:
(α) στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ για οφειλέτες που εντάσσονται στην κατηγορία των μικρών επιχειρήσεων,
(β) στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ για οφειλέτες που εντάσσονται στην κατηγορία των μεγάλων επιχειρήσεων.
2. Αν ο οφειλέτης και οι συμμετέχοντες πιστωτές δεν συμφώνησαν διαφορετικά, τα ποσά της προηγούμενης παραγράφου βαρύνουν το μέρος που προκάλεσε την υποβολή αίτησης για έναρξη της διαδικασίας και προκαταβάλλεται στο συντονιστή πριν τον έλεγχο της πληρότητας της αίτησης κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 παρ. 1.

  • Άρθρο 10: Εκτιμούμε την αμοιβή του συντονιστή ανεπαρκή. Επιπλέον, θα πρέπει να διευκρινιστεί σε ποιο χρονικό στάδιο δύνανται να συμφωνήσουν οφειλέτης και πιστωτές για μεγαλύτερη αμοιβή.

  • 3 Μαρτίου 2017, 11:07 | ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΜΑΛΕΒΙΤΗ

    Οι διατάξεις του παρόντος νόμου ρυθμίζουν τη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, εφόσον η ρύθμιση των εν λόγω οφειλών κρίνεται από τους συμμετέχοντες στη διαδικασία απαραίτητη προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του οφειλέτη και φυσικά να εξυπηρετηθεί η αποπληρωμή της οφειλής, συνεπώς είναι προφανές πως η εξωδικαστική ρύθμιση είναι οφέλιμη και για τα 2 μερη, συνεπώς δεν είναι δυνατόν και δίκαιο να βαρύνει μόνον τον οφειλέτη. Επίσης η αμοιβή πρέπει να είναι αναλογική με το ποσό της ρύθμισης, φυσικά με προβλεπόμηνη βάση και οροφή. Η διάκριση των οφειλών και της αμοιβής για τη ρύθμισή τους σε 2 μόνο κατηγορίες συνιστά άδικη, δυσανάλογη και άνιση μεταχείριση των οφειλετών.

  • 3 Μαρτίου 2017, 10:15 | ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΑΝΝΑ

    Η αμοιβή του συντονιστή θα πρέπει να είναι συνάρτηση του όγκου εργασίας που θα απαιτεί ο συντονισμός της κάθε υπόθεσης, αν αφορά πολλούς συμβαλλόμενους στη διαδικασία(οφειλέτες- συνοφειλέτες-πιστωτές),τα ρυθμιζόμενα ποσά και την έκβαση της υπόθεσης. Θα πρέπει να ορίζεται εύρος αμοιβής, με ελάχιστο τα € 200.

  • 3 Μαρτίου 2017, 09:07 | Ηλίας Κουρεμένος

    Ο όγκος της δουλειάς του συντονιστή θα είναι ανάλογος με την μέγεθος του προβλήματος. Μπορεί να διαρκέσει και 10 και 20 και 40 ώρες. Δεν υπάρχει λογική σε αμοιβές 200 ή 400 ευρώ όταν μιλάμε για ρύθμιση δανείων πολλών χιλιάδων ή εκατομμυρίων ευρώ. Δεν μπορουμε να είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ’ αλεύρι. Πρόταση: Η αμοιβή πρέπει να συνδέεται ως ποσοστό, π.χ. 1%, με την αξία των διακανονιζομένων υποχρεώσεων, με ελάχιστη αμοιβή, ασχέτως ύψους υποχρεώσεων, το ποσό των 1000 ευρώ που ισοδυναμεί σε ωριαία αποζημίωση 100 ευρώ (που προβλέπεται στον ν3898/2010) επί 10 ώρες (που είναι ο ελάχιστος χρόνος απασχόλησης κατά την γνώμη μου).

  • 2 Μαρτίου 2017, 22:29 | ΛΟΥΚΑΣ ΒΑΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Σε περίπτωση που έχουν συμφωνηθεί αμοιβή του Συντονιστή διαφορετική από την προβλεπόμενη στον νόμο προτείνεται να είναι δυνατή η καταβολή της αμοιβής με ελεύθερη συμφωνία των συμβαλλομένων.

  • 2 Μαρτίου 2017, 22:40 | ΛΟΥΚΑΣ ΒΑΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Παράγραφος 2 : η διατύπωση της παραγράφου αφήνει να εννοηθεί ότι η αίτηση για έναρξη της διαδικασίας μπορεί να υποβληθεί και από κάποιον άλλον εκτός από τον οφειλέτη. Δεν είναι κατανοητό πως μπορεί να συμβεί αυτό και φαίνεται να είναι σε αντίθεση με το Αρθρο 4

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:49 | AKIOE

    Παρατηρήσεις
    Θεωρούμε το προτεινόμενο ύψος της αμοιβής του συντονιστή ως εξαιρετικά μικρό. Η αμοιβή του συντονιστή κατά τη γνώμη μας θα πρέπει να είναι ανάλογη του χρόνου απασχόλησης του με τη συγκεκριμένη υπόθεση. Διαφορετικός χρόνος απασχόλησης θα χρειασθεί σε μια επιχείρηση με κύκλο εργασιών πχ 50.000,00 ευρώ και οφειλές 40.000,00 ευρώ , από ότι σε μια με κύκλο εργασιών 1.450.000,00 ευρώ και οφειλές 850.000,00 ευρώ αν και αμφότερες ανήκουν στην κατηγορία των μικρών επιχειρήσεων του άρθρου 1. Επιπλέον είναι πιθανόν κάποιες υποθέσεις να κλείσουν σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας. Εχουμε την άποψη ότι ο επιμερισμός της αμοιβής θα πρέπει να γίνεται μεταξύ όλων των συμμετεχόντων στη διαδικασία και επιπλέον να προβλέπεται και ειδική αμοιβή ως επιβράβευση της επιτυχούς συμφωνίας . Επίσης θα πρέπει να προβλεφθεί η καταβολή της αμοιβής αναλόγως του σταδίου εξέλιξης της διαδικασίας.

  • 2 Μαρτίου 2017, 10:50 | Χρυσάνθη Καούνη

    Η αμοιβή ορθώς προκαταβάλεται και δεν συσχετίζεται με την έκβαση της διαπραγμάτευσης. Το αντίθετο φαλκιδεύει εξαρχής την ουδετερότητα του συντονιστή. Ορθή επίσης η πρόταση συναδέλφου για κατ’ αποκοπή χρέωση εκάστου μέρους που συμμετέχει. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχει μια αναλογία ανάμεσα στην αμοιβή και το πόσο σύνθετη είναι η υπόθεση. Εξάλλου, πράγματι κάθε μέρος προσέρχεται με την προσδοκία να λυθεί με αμοιβαίως επωφελή τρόπο ένα κοινό πρόβλημα,οπότε κάθε μέρος της διαπραγμάτευσης θα πρέπει να επιβαρύνεται με το κόστος της λύσης αυτής.

  • Η αμοιβή του συντονιστή-διαμεσολαβητή είναι εξαιρετικά χαμηλή σε σχέση με τον όγκο της διαδικασίας και των διατυπώσεων που αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας και είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει αντικίνητρο για τη συμμετοχή διαμεσολαβητών στη διαδικασία. Απαιτούνται πολλές ώρες εργασίας σε επίπεδο ουσίας και συντονισμού και η διαίρεση της αμοιβής με τον όγκο δουλειάς δημιουργεί μια ωριαία αμοιβή πολύ κατώτερη από την προβλεπόμενη στη διαμεσολάβηση αλλά και χαμηλότερη από τις προσδοκίες των συντονιστών. Ζήτημα αποτελεί και η ανάληψη του κόστους από τον αιτούντα οφειλέτη, ειδικά στην περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας ενώ δε διαφαίνεται πουθενά η πιθανότητα (όχι η δυνατότητα) διαπραγμάτευσης μεγαλύτερης αμοιβής αφού αφενός οι πιστωτές δεν έχουν λόγο να αναλάβουν αυτό το κόστος (άραγε αν συνέβαινε κάτι τέτοιο πόσο θα αναλογούσε στον καθένα και πως θα το κατέβαλαν;) και αφετέρου ο αιτών δεν έχει λόγο να πληρώσει περισσότερα για μια διαδικασία που δεν περιλαμβάνει ουσιαστική διαμεσολάβηση αλλά έναν τυπικό συντονισμό.

  • Δεν μπορούμε να περιμένουμε σοβαρή ενασχόληση ενός επαγγελματία με μία υπόθεση για την οποία θα χρειαστεί να αφιερώσει μέρες εργασίας, με αμοιβή 200 ευρώ, όταν ταυτοχρόνως έχει οριστεί τόσο μικρός αριθμός διαμεσολαβητών στους οποίους θα μοιράζονται υποθέσεις. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι θα συσσωρεύονταν υποθέσεις προς επίλυση, και ότι θα ήταν εξαιρετικά εύκολο να «κλείνουν» με πρακτικο αποτυχίας φάκελοι σωρηδόν από έναν διαμεσολαβητή, ενώ άλλος διαμεσολαβητής, ηθικά πράττοντας, θα απασχολείτο περισσότερες ημέρες για ακριβώς την ίδια αμοιβή.

    Η λύση είναι: πολύ μεγαλύτερος αριθμός διαμεσολαβητών, ώστε να ρέουν οι υποθέσεις με έναν max ρυθμό (π.χ. 5-10 ανά μήνα;), γενναία αύξηση της αμοιβής τους με επιμερισμό αυτής ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα των συμμετεχόντων. Π.χ. στα 1.000 ευρω αμοιβής όπως προτείνεται από συναδέλφους, να αναλογούν 200 ευρώ στον οφειλέτη, και τα υπόλοιπα να επιμερίζονται στους πιστωτές, είτε αυτοί είναι 2, είτε είναι 15.

  • 1 Μαρτίου 2017, 16:51 | ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

    Η αμοιβη πρεπει να είανι συναρτηση του ποσου που διακανονιζεται και τουτο είναι απολύτως λογικό καθως οσο αυξανεται το πσοό , κατα τη λογικη θα είναι και περισσότεροι οι πιστωτες και επομένως περίσσότερες και οι ώρες απασχόλησης. Επισης το ποσό της αμοιβης του συντονιστη θα πρέπει να επιμερίζεται μεταξύ των μερών εφόσον πρόκειται για μια κοινη προσπάθεια ρυθμισης του χρέους.

  • 1 Μαρτίου 2017, 10:23 | Ευάγγελος Δάσκας

    Η αμοιβή πρέπει να ευρίσκεται σε αντιστοιχία με το ποσό που διακανονίζεται. Πέραν της ευθύνης και των ωρών που απαιτούνται για μια τέτοια εργασία, η ρύθμιση απαιτήσεων πχ 4.000.000 ευρώ έναντι αμοιβής 400 ευρώ (δηλαδή 1/10.000) δεν δίνει το απαιτούμενο κίνητρο.
    Συνδυάζοντας τις απόψεις και των παραπάνω συναδέλφων, ένα σύστημα υπολογισμού αμοιβής, που θα λάμβανε υπόψη ώρες απασχόλησης, ποσό ρύθμισης και αποτέλεσμα, με κάποια κατώτατα και ανώτατα όρια για να αποφευχθούν αδικίες και υπερχρεώσεις, θα ήταν πιο δίκαιο, πιο αναλογικό και θα βοηθούσε στην εδραίωση του θεσμού.

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 23:18 | Νίκος Λαγός

    Θεωρώ ένα ελάχιστο σε καθε περίπτωση (π.χ. 200 ευρώ )και στην συνέχεια και αμοιβή με τις ώρες απασχόλησης .Τα 1000 ευρώ πλέον είναι δύσκολα να δοθούν .
    Αυτά τα ποσά είναι δύσκολα στις μέρες μας .

  • 27 Φεβρουαρίου 2017, 14:27 | Ελευθέριος Μπαρμπάτσαλος

    Η αμοιβή του συντονιστή θα πρέπει τουλάχιστον και αναλογικά να υπολογίζεται με βάση τις εργατοώρες που απαιτούνται τόσο για την μελέτη των στοιχείων όσο και για τη διεκπεραίωση του συνόλου της διαδικασίας. Επίσης κάθε υπόθεση ενδεχομένως θα έχει τις δικές της συνθήκες και αντίστοιχες ανάγκες. Π.χ. μία υπόθεση θα μπορεί να κλείσει άμεσα με τη συμφωνία των πιστωτών στην πρόταση του οφειλέτη και σε άλλες περιπτώσεις θα χρειαστεί η αντιπρόταση των πιστωτών, τυχόν διορθώσεις επί αυτών, επανυπολογισμός της αξίας των ακινήτων, διορισμός «εμπειρογνώμονα» κτλ όπου θα απαιτηθούν διπλάσιες και τριπλάσιες ώρες εργασίας του συντονιστή.

  • 27 Φεβρουαρίου 2017, 09:44 | ΠΑΥΛΟΣ

    Στο σχέδιο δεν υπάρχει καμιά αναφορά όταν ανάμεσα στους πιστωτές είναι και τράπεζες που είναι σε διαδικασία εκκαθάρισης ( Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Αγροτική Τράπεζα κτλ. ).
    Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να ληφθεί οπωσδήποτε μέριμνα ώστε να μπορούν να συμπεριληφθούν και οι εταιρείες που μέρος των χρεών των επιχειρήσεων βρίσκονται και σε αυτές τις τράπεζες.

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 00:22 | Ελευθερία Μιχέλη

    Το ύψος της αμοιβής του συντονιστή θα πρέπει να είναι ανάλογο των ωρών απασχόλησής του, με ορισμό ελάχιστου χρόνου απασχόλησης για τον οποίο θα καταβάλλονται τα προτεινόμενα στο σχέδιο ποσά.Επιπλέον η αμοιβή πρέπει να επιμερίζεται και στα δύο μέρη, διότι δεν πρόκειται για δικαστική δαπάνη εις βάρος του ηττηθέντος διαδίκου, αλλά κοινή προσπάθεια των μερών με την υποβοήθηση του συντονιστή , για την ανεύρεση λύσης στο πρόβλημά τους.

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 16:27 | Κατερίνα Παπαδημητρίου

    Οι αμοιβες της παραγράφου 1 είναι τουλάχιστον απαξιωτικές για το έργο του συντονιστή, λαμβανομένων υπόψη του χρόνου και της εργασίας του. Όταν όμως το βάρος της πληρωμής, με βάση την παρ. 2, πέφτει ουσιαστικά μόνο στον αιτούντα/οφειλέτη, είναι αναμενόμενο οι καθοριζόμενες αμοιβές να κυμανθούν χαμηλά.
    Η αμοιβή κανονικά θα πρέπει να επιμερίζεται σε όλους τους συμμετέχοντες στη διαδικασία και να ορίζεται ένα ποσό ανά συμμετέχοντα, έστω και τα ποσά όπως προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου. Κάθε μέρος που συμμετέχει στη διαδικασία θα καταβάλλει ξεχωριστό ποσό, ώστε αθροιζόμενες οι αμοιβές αναλόγως των συμμετεχόντων να δίνουν συνολικά μια σχετικώς αξιοπρεπή αμοιβή για τον συντονιστή. Επίσης πολύ σωστά θίγεται το θέμα της αποτυχίας συμφωνίας, για το οποίο θα πρέπει να προβλεφθεί ειδική αμοιβή και πάλι επιμεριζόμενη σε όλους τους συμμετέχοντες.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 12:44 | ΦΑΝΗ

    Το ύψος της αμοιβής του συντονιστή θα πρέπει να είναι ανάλογο των ωρών απασχόλησής του αλλά και της επιτυχούς ή μη έκβασης της διαδικασίας εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών. Ο συντονιστής ο οποίος συντάσσει πρακτικό αποτυχίας σε πολύ αρχικό στάδιο της διαδικασίας σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 1 του Σχεδίου Νόμου δεν είναι λογικό να αμείβεται το ίδιο με το συντονιστή ο οποίος φτάνει στο τελικό στάδιο της όλης διαδικασίας συντάσσοντας το πρακτικό επιτυχούς περαίωσής της.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 11:31 | Αναστασιος Φράγκος

    Η προτεινόμενες εκ του νόμου αμοιβές είναι εξαιρετικά μικρές δεδομένων των απαιτούμενων εργατοωρών για την μελέτη του υλικού και την διεξαγωγή της διαδικασίας. Θα έπρεπε να είναι minimum 1000 Ευρώ πλέον ΦΠΑ.