Άρθρο 08 – Διαδικασία διαπραγμάτευσης – Υποχρεώσεις εχεμύθειας και ειλικρίνειας

1. Εντός δέκα (10) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της πρόσκλησης κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 7, οι πιστωτές αποστέλλουν στο συντονιστή σε ηλεκτρονική διεύθυνση που τους έχει κοινοποιήσει δήλωση για την πρόθεσή τους να συμμετέχουν στη διαδικασία. Οι πιστωτές που προτίθενται να συμμετάσχουν αποστέλλουν ηλεκτρονικά, νομίμως υπογεγραμμένη τη δήλωση εμπιστευτικότητας. Οι πιστωτές που είναι νομικά πρόσωπα δηλώνουν στο συντονιστή το φυσικό πρόσωπο που είναι εξουσιοδοτημένο να τους εκπροσωπήσει στη διαδικασία και υποβάλλουν τα σχετικά νομιμοποιητικά έγγραφα.
2. Κατά τη λήξη της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου ο συντονιστής ελέγχει εάν συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο ποσοστό απαρτίας συμμετεχόντων πιστωτών. Σε περίπτωση διαπίστωσης έλλειψης απαρτίας, η διαδικασία θεωρείται περαιωθείσα ως άκαρπη και ο συντονιστής συντάσσει πρακτικό αποτυχίας της διαδικασίας το οποίο αποστέλλει ηλεκτρονικά στην Ε.Γ.Δ.Ι.Χ., στον αιτούντα και στους πιστωτές.
3. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί η ύπαρξη απαρτίας, ο συντονιστής κοινοποιεί σε όλους τους συμμετέχοντες πιστωτές τα συνοδευτικά της αίτησης έγγραφα και δικαιολογητικά και στην περίπτωση οφειλέτη που υπάγεται στην κατηγορία της μικρής επιχείρησης τάσσει προθεσμία πέντε (5) ημερών για την υποβολή πρότασης διορισμού εμπειρογνώμονα κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 11. Ταυτόχρονα ενημερώνει τον οφειλέτη για την έναρξη της διαδικασίας διαπραγμάτευσης.
4. Εάν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία της προηγούμενης παραγράφου ο συντονιστής τάσσει προθεσμία ενός (1) μηνός για την αποστολή αντιπροτάσεων από τους πιστωτές. Στην περίπτωση υποβολής αιτήματος διορισμού εμπειρογνώμονα κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 11 ή σε περίπτωση υποχρεωτικού ορισμού εμπειρογνώμονα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 11, η προθεσμία του προηγούμενου εδαφίου τάσσεται για την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής εμπειρογνώμονα.
5. Η αντιπρόταση που συντάσσει πιστωτής πρέπει κατ’ ελάχιστον να περιέχει:
(α) την αξία ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και των συνοφειλετών που έχουν υποβάλει την αίτηση από κοινού με τον οφειλέτη, εφόσον ο πιστωτής που υποβάλλει την αντιπρόταση δεν συναινεί με την αξία ρευστοποίησης που έχει δηλωθεί από τον οφειλέτη και τους συνοφειλέτες,
(β) το ποσό που προτείνεται να καταβάλλει ο οφειλέτης για την αποπληρωμή των οφειλών του, καθώς και το ποσό που προτείνεται να καταβάλλουν οι συνοφειλέτες για την αποπληρωμή των οφειλών για τις οποίες ευθύνονται, σε περίπτωση από κοινού υποβολής της αίτησης με τον οφειλέτη, εφόσον ο πιστωτής που υποβάλλει την αντιπρόταση δεν συναινεί με τα ποσά που προτάθηκαν από τον οφειλέτη και τους συνοφειλέτες και
(γ) το συνολικό ποσό που πρέπει να πληρωθεί σε κάθε πιστωτή με τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών, κατ’ εφαρμογή των υποχρεωτικών κανόνων του άρθρου 9 και του άρθρου 15, βάσει συνημμένου πίνακα κατάταξης.
Το ως άνω ελάχιστο περιεχόμενο, καθώς και αιτιολόγηση της βιωσιμότητας της δραστηριότητάς του, πρέπει να περιλαμβάνεται και στην πρόταση του οφειλέτη στην περίπτωση ύπαρξης οφειλών προς το Δημόσιο, εξαιρουμένων των περιπτώσεων του πρώτου εδαφίου της παρ. 5 και της παρ. 7 του άρθρου 15.
6. Οι αντιπροτάσεις των πιστωτών κοινοποιούνται στους λοιπούς συμμετέχοντες πιστωτές και τον οφειλέτη, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να προτείνουν συγκεκριμένες τροποποιήσεις εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών. Εντός δέκα (10) ημερών από τη λήξη της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου ο οφειλέτης δηλώνει εάν αποδέχεται μία ή περισσότερες από τις αντιπροτάσεις. Σε περίπτωση που ο οφειλέτης εγκρίνει μία ή περισσότερες από τις αντιπροτάσεις, αυτές τίθενται ταυτόχρονα σε ψηφοφορία από τους συμμετέχοντες πιστωτές. Σε περίπτωση που οι αντιπροτάσεις που τέθηκαν σε ψηφοφορία υπερβαίνουν τις δύο (2), χωρίς κάποια από αυτές να συγκεντρώσει το ποσοστό πλειοψηφίας της παραγράφου 8, οι δύο (2) αντιπροτάσεις που συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων τίθενται εκ νέου σε ψηφοφορία. Σε περίπτωση που οι αντιπροτάσεις που τέθηκαν εξαρχής ή εκ νέου σε ψηφοφορία είναι δύο (2), χωρίς κάποια από αυτές να συγκεντρώσει το ποσοστό πλειοψηφίας της παραγράφου 8, η αντιπρόταση που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στην ψηφοφορία του προηγούμενου εδαφίου τίθεται εκ νέου σε ψηφοφορία για να διαπιστωθεί εάν συγκεντρώνει την πλειοψηφία συμμετεχόντων πιστωτών της παραγράφου 8. Σε περίπτωση που δεν υποβλήθηκε καμία αντιπρόταση από τους πιστωτές ή που καμία αντιπρόταση από αυτές που υποβλήθηκαν ή το σχέδιο αναδιάρθρωσης οφειλών του εμπειρογνώμονα δεν εγκρίθηκαν από τον οφειλέτη, τίθεται σε ψηφοφορία από τους συμμετέχοντες πιστωτές η αρχική πρόταση του οφειλέτη.
7. Σε περίπτωση υποχρεωτικού διορισμού εμπειρογνώμονα, για τη λήψη απόφασης επί του σχεδίου αναδιάρθρωσης οφειλών του εμπειρογνώμονα ή για την αποστολή αντιπροτάσεων από τους πιστωτές εφαρμόζονται οι προθεσμίες του άρθρου 11 παρ. 3.
8. Για την έγκριση πρότασης αναδιάρθρωσης οφειλών απαιτείται συμφωνία του οφειλέτη και πλειοψηφία τριών πέμπτων (3/5) των συμμετεχόντων πιστωτών, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ποσοστό δύο πέμπτων (2/5) των συμμετεχόντων πιστωτών με ειδικό προνόμιο. Εφόσον εγκριθεί η πρόταση αναδιάρθρωσης οφειλών υπογράφεται με επιμέλεια του συντονιστή μεταξύ των συναινούντων πιστωτών η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών. Η υπογραφή της σύμβασης αναδιάρθρωσης με μηχανικό μέσο ή ηλεκτρονικό τρόπο είναι επαρκής. Ο συντονιστής αποστέλλει αντίγραφο της υπογεγραμμένης σύμβασης αναδιάρθρωσης σε όλους τους συμμετέχοντες πιστωτές και στον οφειλέτη.
9. Εφόσον δεν επιτευχθεί συμφωνία μετά το πέρας των ψηφοφοριών της παραγράφου 6, η διαδικασία θεωρείται περαιωθείσα ως άκαρπη και ο συντονιστής συντάσσει πρακτικό αποτυχίας της διαδικασίας, το οποίο αποστέλλει ηλεκτρονικά στον αιτούντα και στους πιστωτές.
10. Συμμετέχοντες πιστωτές που καταψηφίζουν εγκρινόμενη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών δύνανται να υποβάλλουν εγγράφως στον συντονιστή ενστάσεις κατά της διαδικασίας διαπραγμάτευσης. Ο συντονιστής φυλάσσει τα αντίγραφα των ενστάσεων και χορηγεί αντίγραφα σε οιονδήποτε θεμελιώνει έννομο συμφέρον.
11. Κάθε συμμετέχων πιστωτής έχει δικαίωμα να ζητήσει σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας πρόσθετα έγγραφα και στοιχεία από τον οφειλέτη, εφόσον αυτά σχετίζονται με την διαπραγμάτευση της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Ο οφειλέτης δύναται να αρνηθεί την παροχή πρόσθετων εγγράφων και στοιχείων όταν το σχετικό αίτημα υποβάλλεται από πιστωτή που εκπροσωπεί ποσοστό των συνολικών απαιτήσεων κατά του οφειλέτη μικρότερο του είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) και εκτιμάται ότι κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων δια της παροχής των πρόσθετων εγγράφων και στοιχείων θα αποκαλυφθούν επιχειρηματικά απόρρητα του οφειλέτη με συνέπεια την ουσιώδη βλάβη του. Σε περίπτωση διαφωνίας λαμβάνεται απόφαση από τους συμμετέχοντες πιστωτές με πλειοψηφία 60% των συμμετεχόντων πιστωτών. Αν ο οφειλέτης αρνηθεί εκ νέου την παροχή πρόσθετων εγγράφων και στοιχείων η διαδικασία θεωρείται περαιωθείσα ως άκαρπη και ο συντονιστής συντάσσει πρακτικό αποτυχίας της διαδικασίας.
12. Η διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών του παρόντος νόμου διενεργείται με ανταλλαγή ηλεκτρονικής ή άλλου τύπου αλληλογραφίας ή τηλεφωνική ή άλλη επικοινωνία μεταξύ του συντονιστή, του οφειλέτη και των πιστωτών, χωρίς να απαιτείται ο ορισμός συνάντησης με φυσική παρουσία των συμμετεχόντων. Με αίτημα που υποβάλλεται από συμμετέχοντες πιστωτές που είναι δικαιούχοι τουλάχιστον του ενός τρίτου (1/3) του συνόλου των απαιτήσεων που συμμετέχουν στη διαδικασία μπορεί να ζητηθεί από το συντονιστή ορισμός συνάντησης σε τόπο και χρόνο που περιλαμβάνεται στο αίτημα. Σε περίπτωση που η διαπραγμάτευση δεν ολοκληρωθεί σε μία συνάντηση, ο συντονιστής δύναται να ορίσει επαναληπτικές συναντήσεις.
13. Οι προθεσμίες του παρόντος άρθρου και της παρ. 3 του άρθρου 11 επιμηκύνονται και σε περίπτωση που έχει οριστεί συνάντηση κατά τα προβλεπόμενα στην προηγούμενη παράγραφο αυτή αναβάλλεται όταν:
(α) υποβάλει σχετικό αίτημα πιστωτής, ο οποίος αιτείται συμπληρωματικά έγγραφα σύμφωνα με την παράγραφο 11 του παρόντος και συναινεί στο αίτημά του τουλάχιστον το ένα τρίτο (1/3) των συμμετεχόντων πιστωτών, ή
(β) η πλειοψηφία των συμμετεχόντων πιστωτών συναινεί σε αίτημα επιμήκυνσης προθεσμίας ή αναβολής της συνάντησης οιουδήποτε συμμετέχοντος, ή
(γ) υποβάλει σχετικό αίτημα το Δημόσιο, στις περιπτώσεις που δεν έχουν υποβληθεί προτάσεις από πιστωτικά ιδρύματα ή δεν έχει διοριστεί εμπειρογνώμονας κατά το άρθρο 11.
Τα αιτήματα για την παράταση προθεσμιών περιλαμβάνουν υποχρεωτικά και το χρόνο της παράτασης, ο οποίος συνολικά δεν μπορεί να υπερβαίνει το χρόνο της αρχικής προθεσμίας, ακόμα και όταν υποβάλλονται περισσότερα, ταυτόχρονα ή διαδοχικά, αιτήματα για παράταση της ίδιας προθεσμίας. Σε περίπτωση αναβολής συνάντησης, ο συντονιστής ορίζει νέα συνάντηση υποχρεωτικά εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών. Ο συντονιστής ενημερώνει τον οφειλέτη και τους συμμετέχοντες πιστωτές για την παράταση προθεσμίας και την αναβολή συνάντησης με την αποστολή σχετικής ειδοποίησης.
14. Σε περίπτωση οφειλέτη που υπάγεται στην κατηγορία της μεγάλης επιχείρησης και με απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας των συμμετεχόντων πιστωτών, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά τη διαπίστωση απαρτίας κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 3, ο συντονιστής που διορίστηκε με τη διαδικασία του άρθρου 6 μπορεί να αντικατασταθεί από συντονιστή της επιλογής των πιστωτών. Με την ίδια απόφαση οι πιστωτές μπορούν να ορίζουν και άλλο πρόσωπο, μη εγγεγραμμένο στο Μητρώο Συντονιστών για να συνεπικουρεί το νέο συντονιστή στα καθήκοντά του.
15. Η εκπροσώπηση του οφειλέτη ή κάθε συμμετέχοντος πιστωτή από δικηγόρο είναι προαιρετική.
16. Μετά το πέρας της διαδικασίας ο συντονιστής καταρτίζει πρακτικό περαίωσής της στο οποίο αναφέρει υποχρεωτικά:
(α) Την ύπαρξη απαρτίας των συμμετεχόντων πιστωτών.
(β) Τυχόν πρόσθετα έγγραφα και στοιχεία που χορηγήθηκαν από τον οφειλέτη στους συμμετέχοντες πιστωτές.
(γ) Τη σύμφωνη γνώμη του οφειλέτη στα σχέδια σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών που τέθηκαν σε ψηφοφορία.
(δ) Τα σχέδια σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών που τέθηκαν σε ψηφοφορία.
(ε) Τα ποσοστά πλειοψηφίας για την λήψη απόφασης από τους συμμετέχοντες πιστωτές σχετικά με την έγκριση συμβάσεως αναδιάρθρωσης οφειλών.
(στ) Διαβεβαίωση του συντονιστή ότι κατά την διαδικασία διαπραγμάτευσης τηρήθηκαν οι διατάξεις του παρόντος νόμου και των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού κανονιστικών πράξεων.
(ζ) Τυχόν ενστάσεις συμμετεχόντων πιστωτών που καταψήφισαν.
Το πρακτικό υπογράφεται από το συντονιστή και αποστέλλεται ηλεκτρονικά στον οφειλέτη και τους συμμετέχοντες πιστωτές και φυλάσσεται από το συντονιστή. Κάθε μέρος που μετείχε στην διαδικασία, καθώς και οποιοσδήποτε μη συμμετέχων πιστωτής ή συνοφειλέτης δικαιούται να λάβει από το συντονιστή αντίγραφο του πρακτικού περαίωσης της διαπραγμάτευσης.
17. Ο οφειλέτης, οι συμμετέχοντες πιστωτές και ο συντονιστής φέρουν υποχρέωση εχεμύθειας ως προς την ύπαρξη και το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων. Ο οφειλέτης και οι συμμετέχοντες πιστωτές φέρουν υποχρέωση ειλικρίνειας και συμμετέχουν στη διαδικασία με καλή πίστη. Η δημοσίευση ή κάθε άλλη κοινοποίηση σε τρίτους εμπιστευτικών πληροφοριών ή πληροφοριών σχετικά με τις διαπραγματεύσεις χωρίς την προηγούμενη γραπτή συναίνεση του συνόλου των συμμετεχόντων στη διαπραγμάτευση απαγορεύεται. Η παραβίαση της υποχρέωσης εμπιστευτικότητας από τους συμμετέχοντες στη διαπραγμάτευση συνεπάγεται, πέραν των όσων προβλέπονται στις διατάξεις του ν. 2472/1997 (Α’ 50), και την υποχρέωση αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης του παθόντος κατά τα άρθρα 914 επ. ΑΚ. Οι προτάσεις και οι αντιπροτάσεις ρύθμισης οφειλών που συντάχθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας του παρόντος νόμου δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία ρύθμισης ή διεκδίκησης της οφειλής.

  • 3 Μαρτίου 2017, 14:22 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ

    Την υποχρέωση εχεμύθειας και εμπιστευτικότητας πρεπει να την έχει ΟΠΟΣΔΗΠΟΤΕ και ο εμπειρογνώμονας, η παρουσία του οποίου ειναι καθοριστικής σημασίας στην διαδικασία

  • 3 Μαρτίου 2017, 13:44 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗΣ

    Η ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ

  • 3 Μαρτίου 2017, 13:39 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ

    Η παράγραφος 14 του αρθ 8 πρέπει να απαλειφθεί. Η εν λόγω εμβόλιμη διάταξη ΑΚΥΡΩΝΕΙ τελείως το όλο σύστημα του Εξωδικαστικού Μηχανισμού, ακυρώνει τον Ειδικό Γραμματέα Ιδ. Χρέους και την αρμοδιότητα του επιλογής συντονιστή, ακυρώνει τον όποιο διαμεσολαβητικό ρόλο του συντονιστή. Δεν είναι κατανοητό για ποιό λόγο, στην κατηγορία των μεγάλων επιχειρήσεων, οι πιστωτές να δύνανται να επιβάλλουν το πρόσωπο του συντονιστή, και μάλιστα χωρίς την όποια συναίνεση του οφειλέτη. Η τοποθέτηση δε της εν λόγω παραγράφου σε άσχετο άρθρο είναι ύποπτη. Επισημαίνω δε ότι όπως δηλώθηκε απο τον άνω Ειδικό Γραμματέα Ιδ. Χρέους, ο νόμος αφορά κυρίως τις Τράπεζες και το Δημόσιο. Αρα ουσιαστικά οι Τράπεζες θα δύναται να επιβάλλουν το πρόσωπο του συντονιστή στις περιπτώσεις μεγάλων επιχειρήσεων.

  • Άρθρο 8 παρ. 1: Θα πρέπει να διευκρινισθεί εάν η αναφορά σε «νομιμοποιητικά έγγραφα» αφορά το φυσικό πρόσωπο, που εξουσιοδοτείται να εκπροσωπήσει το νομικό πρόσωπο ή το ίδιο το νομικό πρόσωπο.

    Άρθρο 8 παρ. 14: Το δικαίωμα της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων πιστωτών, σε περίπτωση οφειλέτη που υπάγεται στην κατηγορία μεγάλης επιχείρησης, να αποφασίζουν, ερήμην του οφειλέτη, την αντικατάσταση του συντονιστή από άλλον της επιλογής τους, καθώς και τον ορισμό άλλου προσώπου, μη εγγεγραμμένου στα Μητρώα Συντονιστών, που να συνεπικουρεί το έργο του νέου συντονιστή, μπορεί να λειτουργήσει εις βάρος των συμφερόντων του οφειλέτη και για το λόγο αυτό προτείνεται η διαγραφή της σχετικής ρύθμισης. Θα μπορούσε να προβλεφθεί στο νομοσχέδιο απλώς το δικαίωμα της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων πιστωτών να ορίσει, σε περίπτωση μεγάλων επιχειρήσεων, και δεύτερο συντονιστή.

  • 3 Μαρτίου 2017, 11:43 | ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΜΑΛΕΒΙΤΗ

    Ο θεσμός της διαμεσολάβησης εξυπηρετεί το πνεύμα και το γράμμα του υπό διαβούλευση νόμου και γι’ αυτό θεωρώ πως υπάρχει ήδη ένα ικανό θεσμικό πλαίσιο για να εξυπηρετηθεί η εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών των επιχειρήσεων και οι σχετικές διαδικασίες, γι’ αυτό θεωρώ πως δε χρειάζεται νέο θεσμικό πλαίσιο προς τούτο, παρά μόνο ειδικές προβλέψεις. Συνεπώς θεωρώ πως οι προβλεπόμενες διαδικασίες στον υπό διαβούλευση νόμο, πρέπει να ενταχθούν στο γενικό πλαίσιο της διαμεσολάβησης και απλά να εξειδικευτεί το θεσμικό πλαίσιο της διαμεσολάβησης. Κυρίως όμως θεωρώ πολύ σημαντικό να παρίστανται τα μέρη υποχρεωτικά με δικηγόρους στη διαδικασία, ώστε να διασφαλίζονται τα δικαιώματά τους, καθότι ήδη η νομολογία καταδεικνύει πως στο παρελθόν συστηματικά καταστρατηγήθηκαν τα δικαιώματα των δανειοληπτών με λεόντειους όρους κατά την υπογραφή δανειακών συμβάσεων με τις τράπεζες και τούτο πρέπει και είναι ευκαιρία να αλλάξει.

  • 2 Μαρτίου 2017, 22:52 | ΛΟΥΚΑΣ ΒΑΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Παράγραφος : 16 : το πρακτικό είναι λογικό να υπογράφεται από όλους τους συμμετέχοντες στην διαδικασία (συντονιστή, οφειλέτη, πιστωτές) στην περίπτωση επίτευξης συμφωνίας αναδιάρθρωσης.

  • 2 Μαρτίου 2017, 22:09 | ΛΟΥΚΑΣ ΒΑΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Παράγραφος 15 : κρίνω απολύτως σκόπιμη την υποχρεωτική (και όχι προαιρετική) παράσταση δικηγόρου του οφειλέτη και (τουλάχιστον) της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων οφειλετών. Υπενθυμίζεται ότι στην διαδικασία διαμεσολάβησης του ν. 3898/2010 (Α’ 211) προβλέπεται υποχρεωτική παράσταση δικηγόρων για τα δύο μέρη παρά το ότι η διαδικασία διαμεσολάβησης έχει δυνητικά πολύ μικρότερες συνέπειες από αυτές των περιπτώσεων εξωδικαστικού συμβιβασμού του νομοσχεδίου.

  • 2 Μαρτίου 2017, 22:17 | ΛΟΥΚΑΣ ΒΑΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Παράγραφος 14 : η παράγραφος δημιουργεί διάκριση υπερ των μεγάλων επιχειρήσεων στον καθορισμό του Συντονιστή χωρίς προφανή λόγο. Δεν νοείται καθορισμός Συντονιστή από μόνο την πλειοψηφία των πιστωτών. Αντίθεται, νοείται καθορισμός Συντονιστή από κοινού από την πλειοψηφία των πιστωτών και του οφειλέτη. Επίσης, η δυνατότητα ορισμού άλλου ατόμου εκτός του διορισθέντος συντονιστού που θα συνεπικουρεί τον συντονιστή θα δημιουργήσει προφανή προβλήματα σύγχυσης και συντονισμού. Σε τελική ανάλυση, η παράγραφος επιτρέπει τα έξοδα του συνεπικουρούντος να πληρωθούν από τον οφειλέτη χωρίς την συγκατάθεση του, κάτι που δεν είναι προφανές ότι είναι σκόπιμο. Αντίθετα, έχει ενδεχομένως νόημα να υπάρχει δυνατότητα συμφωνίας οφειλέτη και πιστωτών στον καθορισμό δύο προσώπων που θα δρουν ως Συντονιστές.

  • Παραγραφος 5
    Κατά την αξιολόγηση της πρότασης του πιστωτή ,να γίνεται αποδεκτή απο τις τράπεζες που διαθέτουν προσημείωση ακινήτου ,η μείωση των εταιρικών υποχρεώσεων σε ποσοστό αντίστοιχο της μείωσης της εμπορικής αξίας των ακινήτων,όπως αυτή θα έχει προσδιοριστεί από τον εκτιμητή ,και να συμπαρασύρει η συμφωνία και τις υπόλοιπες τράπεζες σε ισοδύναμο ποσοστό μείωσης απαιτήσεων κεφαλαίου.

  • Το πλήθος των εταιρικών και προσωπικών στοιχείων και δεδομένων που ο αιτών καλείται να υποβάλει στον εξωδικαστικό μηχανισμό χωρίς να υπάρχει εγγύηση ένταξής του ,είναι επικίνδυνη παράμετρος για το τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον για τις επιχειρήσεις που δεν θα ενταχθούυν στον μηχανισμό.
    Πρόταση μας η επιχείρηση να υποδεικνύει στον συντονιστή,τους πιστωτες εκείνους που μετά απο δική της διερεύνηση,θα είναι θετικοί στην αποδοχή του σχεδίου ,οι οποίοι θα αποτελόύν την αναγκαία πλειοψηφία,ώστε αφενός να είναι πιο σύντομη η διαδικασία για εκείνον και αφετέρου για να επιτευχθεί η διασφάλιση των πληροφοριών κατά την ανταλλαγή αρχείων με προσωπικά δεδομένα.

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:25 | AKIOE

    Παρατηρήσεις
    1)Nα προβλεφθεί ρητά στον κώδικα φορολογίας εισοδήματος , Ν 4172/2013, στο άρθρο 26 παρ. 4 εδάφιο γ ότι για το μέρος της οφειλής που απομειώνεται το πρακτικό αυτό αποτελεί την ανάληψη της κατά νόμο ενέργειας για την είσπραξη της απαίτησης ( ώστε να είναι δυνατή φορολογικά η διαγραφή της οφειλής από τα λογιστικά βιβλία του πιστωτή )
    2) Η διαγραφή χρέους υπάγεται στις διατάξεις περί τελών χαρτοσήμου και επιβαρύνεται με 2,4% ή 3,6% χαρτόσημο , αναλόγως αν προέρχεται (το χρέος) από εμπορική ή αστική σύμβαση . Η καταβολή των τελών χαρτοσήμου βαρύνει , κατά τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα , τον οφειλέτη.
    Περαιτέρω η διαγραφή χρέους συνεπάγεται φορολογικές συνέπειες τόσο για τον πιστωτή , όσο και για τον οφειλέτη.
    Εις ότι αφορά τον πιστωτή , οι διατάξεις των άρθρων 22 και 23 Ν 4172/2013 (σχετικά με τις εκπιπτόμενες και μη δαπάνες ) σε συνδιασμό με το άρθρο 26 του ιδίου νόμου (βλέπε πιο πάνω) θεωρούμε ότι καλύπτουν την αναγνώριση της σχετικής δαπάνης από αυτόν .
    Αναφορικά με τον οφειλέτη , από τον συνδιασμό των άρθρων 21 και 47 (κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα φυσικών προσώπων και νομικών προσώπων αντίστοιχα) προκύπτει ότι η ωφέλεια από την απομείωση του χρέους αποτελεί κέρδος υπαγόμενο σε φορολογία εισοδήματος. Επομένως το χρέος που θα διαγράψει ο πιστωτής θα αποτελέσει για τον οφειλέτη φορολογητέο εισόδημα και οι φόροι εισοδήματος που θα προκύψουν (πλέον της προκαταβολής) θα επιβαρύνουν μια ήδη υπερχρεωμένη επιχείρηση. Το σημείο αυτό θα πρέπει να το δούμε συνδιαστικά και με τις ενδεχόμενες συνέπειες από την εφαρμογή του άρθρου 66 (εγκλήματα φοροδιαφυγής) του Ν 4174/2013.
    Η διοίκηση (υπουργείο οικονομικών) προκειμένου να αντιμετωπίσει παρόμοια θέματα ,που είχαν προκύψει στα πλαίσια του προηγούμενου ΚΦΕ , του Ν 2238/1994) είχε εκδώσει την ΠΟΛ 1150/20-06-2013 , σύμφωνα με την οποία « η διαγραφή χρέους με βάση τον πτωχευτικό συμβιβασμό δεν συνιστά φορολογητέο εισόδημα γιατί δε συγκεντρώνει τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του εισοδήματος»
    Επίσης παρόμοια θέση νομοθετήθηκε και με βάση το άρθρο 62 ν 4389/2016 ,σύμφωνα με τον οποίο «“ Η ωφέλεια νομικού πρόσωπου, νομικής οντότητας, καθώς και φυσικού προσώπου που αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία προκύπτει από τη διαγραφή μέρους ή του συνόλου του χρέους προς πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα, προς υπό ειδική εκκαθάριση πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ή προς εταιρεία του ν. 4354/2015 (Α’ 176) στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού ή σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης, δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος.»

    Θεωρούμε απαραίτητο την εκ των προτέρων ενσωμάτωση των προηγουμένων στο σχέδιο νόμου , με τη διεύρυνση των περιπτώσεων ώστε να καλύπτονται όλοι οι συμμετέχοντες στη διαδικασία πιστωτές και την άμεση έκδοση , μετά την ψήφισή , εγκύκλιου από το υπουργείο οικονομικών η οποία θα προβλέπει τα παραπάνω , υπό το καθεστώς του Ν 4172/2013 όχι μόνο για τα χρέη του πτωχευτικού συμβιβασμού ή για τα χρέη προς πιστωτικό ίδρυμα , αλλά για όλες τις οφειλές που ρυθμίζονται στα πλαίσια του εξωδικαστικού συμβιβασμού που προτείνεται να καθιερωθεί από το παρόν σχέδιο νόμου.

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:03 | Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

    Παράγραφος 8
    Θεωρούμε ότι ατυχώς εδώ το σχέδιο νόμου αναφέρεται σε πλειοψηφία 3/5 των συμμετεχόντων πιστωτών και όχι ρητά σε πλειοψηφία 3/5 του συνόλου των απαιτήσεων των συμμετεχόντων πιστωτών κατά του οφειλέτη.
    Το παράδοξο της επιλογής της εν λόγω διατύπωσης (αν δεν έχει γίνει εκ παραδρομής) μπορεί να φανεί από το κάτωθι παράδειγμα (χωρίς να λαμβάνονται υπ’όψιν άλλες εξαιρέσεις και περιορισμοί του νόμου).
    Οφειλέτης έχει συνολικές οφειλές 10.000.000€ σε 10 πιστωτές. Οι 8 πιστωτές έχουν συνολικά ποσοστό απαιτήσεων 16% που αντιστοιχεί σε ποσό 1.600.000€ (2% ή 200.000€ ο καθένας) και οι υπόλοιποι 2 έχουν συνολικό ποσοστό 84% που αντιστοιχεί σε ποσό 8.400.000€ (42% ή 4.200.000€ ο καθένας). Συμμετέχουν στη διαδικασία οι 8 πιστωτές με απαιτήσεις 200.000€ ο καθένας και 1 πιστωτής με απαιτήσεις 4.200.000, ήτοι πιστωτές που εκπροσωπούν το 58% των απαιτήσεων ήτοι συνολικό ποσό 5.800.000€ (για την ύπαρξη απαρτίας αρκεί συμμετοχή πιστωτών που εκπροσωπούν τουλάχιστον το 50% του συνόλου των απαιτήσεων κατά του οφειλέτη).
    Για την έγκριση της πρότασης αναδιάρθρωσης απαιτείται:
    α) σύμφωνα με το γράμμα της διάταξης πλειοψηφία των 3/5 των συμμετεχόντων πιστωτών ήτοι αρκεί η συναίνεση των 6 από τους 9 συμμετέχοντες πιστωτές. Αυτό σημαίνει ότι αρκεί να συναινέσουν 6 πιστωτές με απαιτήσεις 200.000€ ο καθένας, για να εγκριθεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης (το οποίο (κατόπιν επικύρωσης) δεσμεύει το σύνολο των πιστωτών), ήτοι αρκεί η συναίνεση πιστωτών με απαιτήσεις συνολικού ύψους 1.200.000€ οι οποίες αντιπροσωπεύουν ποσοστό 12% επί των συνολικών απαιτήσεων.
    β) σύμφωνα με την προτεινόμενη διατύπωση πλειοψηφία των 3/5 των συνολικών απαιτήσεων των συμμετεχόντων πιστωτών κατά του οφειλέτη, ήτοι συμμετοχή πιστωτών ποσού 3.480.000€ οι οποίες αντιπροσωπεύουν ποσοστό 34,8% επί των συνολικών απαιτήσεων.
    Επιπροσθέτως, η προτεινόμενη διατύπωση αναλογικά συνάδει με τον καθορισμό των απαιτούμενων ποσοστών που χρησιμοποιείται σε συναφείς διαδικασίες (Εξυγίανση των άρθρων 99 επ. του Πτωχευτικού Κώδικα, Διαδικασία Ειδικής Διαχείρισης του ν. 4307/2014).

  • 1 Μαρτίου 2017, 18:00 | ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΑΝΝΑ

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΟΠΩς ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΑΝ ΑΠΌ ΤΗΝ κα ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΔΑΚΗ »

    «Παρά το γεγονός ότι το άρθρο τιτλοφορείται «διαδικασία διαπραγμάτευσης» οι ενέέργειες που παρατίθενται δεν ανταποκρίνονται σε πραγματική διαπραγμάτευση. Και συγκεκριμένα: Δεν είναι δυνατόν η διαπραγμάτευση οφειλών μιας επιχείρησης, η οποία είναι μια ζωντανή οντότητα, να γίνεται κατ’ αρχήν αποκλειστικά εξ αποστάσεως . Σωστή είναι η ηλεκτρονική καταχώρηση ,η ανταλλαγή των εγγράφων ώστε όλα τα μέρη να έχουν εγκαίρως όλα τα δεδομένα ,ακόμα και η υποβολή της πρότασης του οφειλέτη –αλλά ως εκεί. Αντιπροτάσεις και τροποποιήσεις χωρίς διεξοδική συζήτηση δεν νοούνται ,ιδίως μεταξύ μερών που δεν έχουν την ίδια διαπραγματευτική δύναμη. Εφ’ όσον υλοποιηθεί με τον προτεινόμενο τρόπο η διαδικασία έχω την αίσθηση ότι θα λειτουργεί όπως οι διαδικασίες ρυθμίσεων με τις τράπεζες μέσω του Κώδικα Δεοντολογίας: Ό,τι και να υποβάλει ο δανειολήπτης ,το υποκατάστημα δεν παίρνει θέση, η πρόταση του υποβάλλεται ηλεκτρονικά , διαβιβάζεται στα κεντρικά στην Αθήνα, και επιστρέφει μια πρόταση η οποία σπάνια ικανοποιεί το δανειολήπτη. Όσο δε για την αντιπρόταση τις περισσότερες φορές ούτε αυτή έχει καλύτερη τύχη αφού συχνά και η τελική πρόταση της τράπεζας λίγο διαφέρει από την αρχική. Και μόνο για το λόγο αυτό η συγκεκριμένη διαδικασία δε θα είναι ελκυστική .Αντί ,συνεπώς, για την προβλεπόμενη διενέργεια της διαδικασίας με ανταλλαγή ηλεκτρονικής ή άλλου τύπου αλληλογραφίας ή τηλεφωνική (!) ή άλλου τύπου επικοινωνία μεταξύ του συντονιστή, του οφειλέτη και των πιστωτών θα έπρεπε να προβλέπεται, μετά την υποβολή της πρότασης του οφειλέτη, ρητά συνάντηση όλων των εμπλεκομένων μερών με σκοπό τη διαπραγμάτευση και όχι αυτό να είναι αποκλειστικό δικαίωμα πρότασης για συγκεκριμένης πλειοψηφίας πιστωτές . Όμοια ασύμβατος με το περιεχόμενο της λέξης είναι και ο ρόλος του «συντονιστή» της διαπραγμάτευσης ,οι αρμοδιότητες του οποίου, έτσι όπως περιγράφονται, αντιστοιχούν σε γραμματέα με αυξημένες ευθύνες και όχι σε πρόσωπο με ουσιαστική λειτουργία στη διαδικασία. Η ασυμβατότητα ,δε, εντείνεται ακόμα περισσότερο καθώς οι συντονιστές προέρχονται, κατ’ αρχήν , από το σώμα των διαπιστευμένων διαμεσολαβητών, δηλαδή προσώπων που προορίζονται να συντονίζουν ενεργά και ουσιαστικά μια διαπραγμάτευση και να μην παρίστανται απλώς ως καταχωρούντες τα δεδομένα των εμπλεκομένων μερών. Πλέον των άνω ,δεν προβλέπεται η διαδικασία που θα ακολουθείται στις συναντήσεις των μερών , ούτε καθορίζεται ποιος θα είναι ο ρόλος του συντονιστή σε αυτές τις συναντήσεις . Καθώς όμως η δυνατότητα της εξωδικαστικής συνολικής ρύθμισης των οφειλών μιας επιχείρησης παρουσιάζει σε κάθε περίπτωση μεγάλο ενδιαφέρον – θα πρέπει να γίνουν βελτιώσεις στο νομοσχέδιο και συγκεκριμένα τόσο στη διαδικασία όσο και στις αρμοδιότητες του συντονιστή ο οποίος μπορεί και πρέπει να γίνει ουσιαστικότερος . Εννοείται ότι εφ’ όσον υπάρξουν τροποποιήσεις αναφορικά με το ρόλο του συντονιστή , θα πρέπει αντίστοιχα να διαφοροποιηθεί και ο τρόπος επιλογής των συντονιστών και να υπάρξει κάποια πρόβλεψη κατηγοριοποίησης αυτών ώστε ειδικά για τις μεγάλες επιχειρήσεις να χρησιμοποιούνται συντονιστές αυξημένων ουσιαστικών προσόντων»

  • παρ. 12: Εννοείται ότι απαιτείται συνάντηση των μερών, και συμφωνώ με όσα αναφέρει παρακάτω η κα Πρωτοπαπαδάκη. Διαφορετικά, δεν μιλάμε για διαπραγμάτευση ή για σκοπό εξωδικαστικής ρύθμισης, αλλά για για μία διαδικασία, βασικός σκοπός της οποίας θα είναι η γνωστοποίηση στους πιστωτές της οικονομικής και περιουσιακής κατάστασης του οφειλέτη.

    Ας μην ξεχνάμε ότι οι πιστωτές δεν κάνουν χάρη στον οφειλέτη, απεναντίας έχουν κι εκείνοι ισχυρό κίνητρο να επιτύχει η διαδικασία, αφού, ως γνωστόν, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.

    παρ. 14: τι εννοείτε ότι για τις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ εκείνες είναι που θα πληρώνουν, οι πιστωτές τους θα μπορούν να επιλέξουν «συντονιστή»; Με ποια κριτήρια; Θα μπορεί π.χ. μια τράπεζα να φέρει τον Οικονομικό της Διευθυντή, εάν οι άλλοι πιστωτές συναινέσουν; Απαράδεκτη τόσο ηθικά, όσο και πρακτκά, διάταξη.

    παρ. 15: η παράσταση δικηγόρου χρειάζεται να γίνει υποχρεωτική, καθότι υφίσταται ήδη ανισότητα δύναμης, τόσο διαπραγματευτικής, όσο και όπλων, ανάμεσα στον οφειλέτη και τους πιστωτές του, και χρειάζεται να διασφαλίζονται τόσο τα συμφέροντά του, όσο και η εμπιστοσύνη του στη διαδικασία (ότι, δηλαδη, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, δεν είναι απροστάτευτος).

  • 1 Μαρτίου 2017, 16:20 | ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

    Ειναι παράδοξο το ότι ενώ ο συντονιστης αμοιβεται μόνο απο τον οφειλέτη , από την άλλη όμως στην περίπτωση των μεγάλων επιχειρήσεων, αυτες να έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν οι ίδιες το συντονιστή , ο οποίος όμως θα αμοιφθεί από τον οφειλέτη. Επίσης δεν αναγραφεται αν αυτη η επιλογή που δίνεται στις μεγάλες επιχειρήσεις αφορά πάντα διαμεσολαβητή που κατοικοεδρεύει στην ίδια περιφέρεια με την έδρα της επιχείρησης κατ ατο γενικό κανόνα ή όχι.

  • 1 Μαρτίου 2017, 12:40 | katselinomos2

    να οριστούν βασικοί / κύριοι πιστωτές και αυτοί να κάνουν πρόταση τους υπολοίπους και να κάνουν ψηφοφορία.

  • Παρά το γεγονός ότι το άρθρο τιτλοφορείται «διαδικασία διαπραγμάτευσης» οι ενέργειες που παρατίθενται δεν ανταποκρίνονται σε πραγματική διαπραγμάτευση. Και συγκεκριμένα: Δεν είναι δυνατόν η διαπραγμάτευση οφειλών μιας επιχείρησης, η οποία είναι μια ζωντανή οντότητα, να γίνεται κατ’ αρχήν αποκλειστικά εξ αποστάσεως . Σωστή είναι η ηλεκτρονική καταχώρηση ,η ανταλλαγή των εγγράφων ώστε όλα τα μέρη να έχουν εγκαίρως όλα τα δεδομένα ,ακόμα και η υποβολή της πρότασης του οφειλέτη –αλλά ως εκεί. Αντιπροτάσεις και τροποποιήσεις χωρίς διεξοδική συζήτηση δεν νοούνται ,ιδίως μεταξύ μερών που δεν έχουν την ίδια διαπραγματευτική δύναμη. Εφ’ όσον υλοποιηθεί με τον προτεινόμενο τρόπο η διαδικασία έχω την αίσθηση ότι θα λειτουργεί όπως οι διαδικασίες ρυθμίσεων με τις τράπεζες μέσω του Κώδικα Δεοντολογίας: Ό,τι και να υποβάλει ο δανειολήπτης ,το υποκατάστημα δεν παίρνει θέση, η πρόταση του υποβάλλεται ηλεκτρονικά , διαβιβάζεται στα κεντρικά στην Αθήνα, και επιστρέφει μια πρόταση η οποία σπάνια ικανοποιεί το δανειολήπτη. Όσο δε για την αντιπρόταση τις περισσότερες φορές ούτε αυτή έχει καλύτερη τύχη αφού συχνά και η τελική πρόταση της τράπεζας λίγο διαφέρει από την αρχική. Και μόνο για το λόγο αυτό η συγκεκριμένη διαδικασία δε θα είναι ελκυστική .Αντί ,συνεπώς, για την προβλεπόμενη διενέργεια της διαδικασίας με ανταλλαγή ηλεκτρονικής ή άλλου τύπου αλληλογραφίας ή τηλεφωνική (!) ή άλλου τύπου επικοινωνία μεταξύ του συντονιστή, του οφειλέτη και των πιστωτών θα έπρεπε να προβλέπεται, μετά την υποβολή της πρότασης του οφειλέτη, ρητά συνάντηση όλων των εμπλεκομένων μερών με σκοπό τη διαπραγμάτευση και όχι αυτό να είναι αποκλειστικό δικαίωμα πρότασης για συγκεκριμένης πλειοψηφίας πιστωτές . Όμοια ασύμβατος με το περιεχόμενο της λέξης είναι και ο ρόλος του «συντονιστή» της διαπραγμάτευσης ,οι αρμοδιότητες του οποίου, έτσι όπως περιγράφονται, αντιστοιχούν σε γραμματέα με αυξημένες ευθύνες και όχι σε πρόσωπο με ουσιαστική λειτουργία στη διαδικασία. Η ασυμβατότητα ,δε, εντείνεται ακόμα περισσότερο καθώς οι συντονιστές προέρχονται, κατ’ αρχήν , από το σώμα των διαπιστευμένων διαμεσολαβητών, δηλαδή προσώπων που προορίζονται να συντονίζουν ενεργά και ουσιαστικά μια διαπραγμάτευση και να μην παρίστανται απλώς ως καταχωρούντες τα δεδομένα των εμπλεκομένων μερών. Πλέον των άνω ,δεν προβλέπεται η διαδικασία που θα ακολουθείται στις συναντήσεις των μερών , ούτε καθορίζεται ποιος θα είναι ο ρόλος του συντονιστή σε αυτές τις συναντήσεις . Καθώς όμως η δυνατότητα της εξωδικαστικής συνολικής ρύθμισης των οφειλών μιας επιχείρησης παρουσιάζει σε κάθε περίπτωση μεγάλο ενδιαφέρον – θα πρέπει να γίνουν βελτιώσεις στο νομοσχέδιο και συγκεκριμένα τόσο στη διαδικασία όσο και στις αρμοδιότητες του συντονιστή ο οποίος μπορεί και πρέπει να γίνει ουσιαστικότερος . Εννοείται ότι εφ’ όσον υπάρξουν τροποποιήσεις αναφορικά με το ρόλο του συντονιστή , θα πρέπει αντίστοιχα να διαφοροποιηθεί και ο τρόπος επιλογής των συντονιστών και να υπάρξει κάποια πρόβλεψη κατηγοριοποίησης αυτών ώστε ειδικά για τις μεγάλες επιχειρήσεις να χρησιμοποιούνται συντονιστές αυξημένων ουσιαστικών προσόντων.

  • 27 Φεβρουαρίου 2017, 14:33 | Ελευθέριος Μπαρμπάτσαλος

    Η διαδικασία θα πρέπει να προβλέπει τα κατάλληλα μέτρα για την ταχύτερη και αποδοτικότερη επικοινωνία μεταξύ οφειλέτη – πιστωτών και συντονιστή περιορίζοντας όσο είναι δυνατόν τόσο το κόστος όσο και το χρόνο. Η χρήση ψηφιακών μέσων είναι προς αυτή την κατεύθυνση ενώ θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για την διασφάλιση των πληροφοριών κατά την ανταλλαγή αρχείων με προσωπικά δεδομένα.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 17:17 | ΦΑΝΟΥΡΑΚΗ ΤΖΕΝΗ

    ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΟ ΕΞΗΣ.
    ΤΟ ΕΝΥΠΟΘΗΚΟ ΑΚΙΝΗΤΟ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΕΤΑΙ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΠΟΥΛΑ ΤΟ. ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΥΛΗΘΕΙ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΚΑΤΑΔΟΛΙΕΥΣΗΣ? ΝΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΜΕΤΑ ΚΙ Ο ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ?

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 00:19 | Νίκος Ανέστης

    Η προαιρετική εκπροσώπηση ή συμπαράσταση από δικηγόρο, τουλάχιστον του οφειλέτη, ενδεχομένως να αποδειχθεί προβληματική για τη διαδικασία! Θα δυσχεράνει τη συνεννόηση μεταξύ οφειλέτη, συντονιστή και πιστωτών. Σοβαρότερο δε, είναι η ασφάλεια δικαίου και της ισότητας των όπλων των συμμετεχόντων που ήδη διαθέτουν νομικούς εκπροσώπους και κατά πάσα πιθανότητα και λογική θα χρησιμοποιήσουν! Εάν παρίσταται με δικηγόρο, θα μπορεί να ρωτά ο οφειλέτης κατά τη διαδικασία και να του λύνονται οι όποιες απορίες επιτόπου χωρίς την πιθανότητα χρονοτριβής και κωλυσιεργίας.

    Με την υποχρεωτική παράσταση των δικηγόρων, η όποια επικοινωνία θα είναι ταχύτερη μεταξύ των νομικών εκπροσώπων του οφειλέτη και των υπολοίπων συμμετεχόντων και θα καταστήσει τη διαδικασία του συντονισμού και τον εξωδικαστικό μηχανισμό μια ευέλικτη και γρήγορη διαδικασία περιορίζοντας αναλογικά με το χρόνο και το κόστος που θα κληθεί να καταβάλει ο οφειλέτης.

    Επιπλέον ήδη υπάρχει η πρόβλεψη γραμματίου προείσπραξης για τον δικηγόρο που συμμετέχει στη διαμεσολάβηση ως υποχρεωτικό κανονικά για την παράστασή του, όπως προκύπτει από τον Κώδικα Δικηγόρων στο Παράρτημα Ι σελ 4184 του ΦΕΚ «στ) Δικαστικός συμβιβασμός – Εξωδικαστική επίλυση διαφορών (Εξωδικαστική και Δικαστική Μεσολάβηση) γ) Αίτηση – Παράσταση σε Εξωδικαστική Διαμεσολάβηση 150€», συνεπώς είναι μέσα στα πλαίσια του λειτουργηματος του δικηγόρου.