1) Στο άρθρο 14 του ν. 2251/94 προστίθεται παράγραφος 13 ως εξής:
13. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, δύναται να συγκεντρώνονται σε ενιαίο κωδικοποιητικό κείμενο οι ισχύουσες διατάξεις του παρόντος, νομοθετικού ή κανονιστικού χαρακτήρα (διοικητική κωδικοποίηση). Η απόφαση του προηγούμενου εδαφίου δύναται να αναθεωρείται.
Στην παράγραφο 16 εδ. α του άρθρου αυτού να προσθεθεί περ. λλ ως ακολούθως: «λλ) του ν. 4438/2016 《Εναρμόνιση της νομοθεσίας με την Οδηγία 2014/17/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με τις συμβάσεις πίστωσης για καταναλωτές για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία και την τροποποίηση των Οδηγιών 2008/48/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ και του Κανονισμού (ΕΕ) αριθμ. 1093/2010, και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών.》»
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Με τον ν. 4438/16 τέθηκαν αυστηρές προυποθέσεις πληροφόρησης και περιεχομένου ως προς τις συμβάσεις ενυπόθηκης στεγαστικής πίστης, παρόμοιες με αυτές που προβλέπονται για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης. Δεδομένου ότι η νομοθεσία για την καταναλωτική πίστη αναφέρεται ως περίπτωση ββ στην προτεινόμενη τροποποίηση, σκόπιμο είναι να συμπεριληφθεί σε αυτήν και η νομοθεσία για την στεγαστική πίστη.
Στην παράγραφο 16 του άρθρου αυτού το εδάφιο δ να επαναδιατυπωθεί ως ακολούθως:»την αναγνωριση του δικαιώματος αποκατάστασης της ζημίας που υφίστανται οι καταναλωτές ή επιστροφής του εις βάρος των καταναλωτών πλουτισμού του προμηθευτή από την παράνομη συμπεριφορά.»
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Πολλές φορές στην πράξη ιδίως σε περιπτώσεις καταχρηστικών ΓΟΣ είναι δυσχερής η θεμελίωση του παρανόμου και η απόδειξη της ζημίας. Είχναι ευχερής, αντιθέτως, ο υπολογισμός του πλουτισμού του προμηθευτή ο οποίος μπορεί να προκύπτει π.χ. από τα βιβλία του και να αποδεικνύεται με μια λογιστική πραγματογνωμοσύνη. Για λόγους διευκόλυνσης της πρακτικής εφαρμογής της διάταξης, επιβάλλεται να συμπεριληφθεί σε αυτήν κι η αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού.
Στην παράγραφο 18 του άρθρου αυτού διαγράφονται οι εννέα τελευταίες λέξεις και προστίθενται οι ακόλουθες:《υπόκεινται σε πενταετή παραγραφή που αρχίζει από τότε που έγινε γνωστή η ζημία και ο ζημιώσας προμηθευτής ή από τότε που πλούτισε αδικαιολόγητα ο προμηθευτής εις βάρος του καταναλωτή》.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: βλ. ανωτέρω για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.
Στην παράγραφο 20 διαγράφεται η λέξη 《ζημιωθέντων》και τίθεται στην θέση της η λέξη 《δικαιούχων》. Παρομοίως, διαγράφεται η λέξη 《ζημιωθείς》και τίεθται η λέξη 《δικαιούχος》.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: βλ. ανωτέρω για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.