1) Μετά το άρθρο 13 προστίθεται τίτλος ως εξής:
« ΜΕΡΟΣ 9ο – ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ»
2) Το άρθρο 13α του ν. 2251/94 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 13α Κυρώσεις
1. Οι καταγγελίες των καταναλωτών εναντίον προμηθευτή, κατά την έννοια των επιμέρους διατάξεων του παρόντος νόμου, που υποβάλλονται στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, κοινοποιούνται επί αποδείξει, στον προμηθευτή, με πρόσκληση για απάντηση, με κάθε πρόσφορο τρόπο, συμπεριλαμβανομένης και της επίδοσης δια του ταχυδρομείου, της τηλεομοιοτυπίας και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ο προμηθευτής υποχρεούται να απαντά, εγγράφως ή σε άλλο σταθερό μέσο, επί των καταγγελιών εντός της προθεσμίας που τάσσεται από τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, η οποία αρχίζει από την κοινοποίηση της σχετικής πρόσκλησης.
2. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, των Κανόνων Ρύθμισης της Αγοράς Προϊόντων και της Παροχής Υπηρεσιών και διατάξεων άλλων ειδικών νομοθετημάτων, σε βάρος των προμηθευτών που παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος νόμου επιβάλλεται, με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, κατόπιν καταγγελίας ή και αυτεπαγγέλτως μια ή περισσότερες από τις παρακάτω κυρώσεις:
α) Σύσταση για συμμόρφωση, εντός οριζόμενης προθεσμίας και άρση της προσβολής και παράλειψης στο μέλλον, ή εάν ο προμηθευτής έχει ήδη συμμορφωθεί, σύσταση παράλειψης της προσβολής στο μέλλον με προειδοποίηση επιβολής προστίμου.
β) Πρόστιμο από χίλια πεντακόσια (1.500) έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ. Σε περίπτωση που εκδοθούν σε βάρος του ίδιου προμηθευτή περισσότερες από τρεις (3) αποφάσεις επιβολής προστίμου, το ανώτατο όριο προστίμου διπλασιάζεται.
γ) Προσωρινή διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησης ή τμήματός της για χρονικό διάστημα από τρεις (3) μήνες έως ένα (1) έτος σε περίπτωση που εκδοθούν σε βάρος του ίδιου προμηθευτή περισσότερες από τρεις (3) αποφάσεις επιβολής προστίμου.
3. Σε βάρος του προμηθευτή που δεν απαντά σε καταγγελίες καταναλωτών σύμφωνα με την παράγραφο 1, ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης μπορεί να προβεί σε:
α) σύσταση για συμμόρφωση, εντός οριζόμενης προθεσμίας, με προειδοποίηση επιβολής προστίμου,
β) επιβολή προστίμου από πεντακόσια (500) ευρώ έως πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ,
γ) επιβολή προστίμου από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ έως πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ, σε περίπτωση υποτροπής. Τα ποσά των προστίμων της παρούσας παραγράφου περιέρχονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
4. Τα ποσά των προστίμων που επιβάλλονται κατά τις παραγράφους 2 και 3 εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε. (ν. δ. 356/1974, ΦΕΚ 90 Α΄) και μπορεί να αναπροσαρμόζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών.
5. Ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων του παρόντος, μπορεί, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και τη βαρύτητα της παράβασης καθώς και τις συνέπειές της στο ευρύτερο καταναλωτικό κοινό, να δημοσιοποιεί, δια του τύπου ή με άλλο πρόσφορο τρόπο, τις κυρώσεις που επιβάλλονται κατά τις προηγούμενες παραγράφους 2 και 3, καθώς και τα περιοριστικά μέτρα που λαμβάνονται κατά τις κείμενες διατάξεις από αρμόδιες διοικητικές αρχές ή τους προμηθευτές σχετικά με τη διάθεση καταναλωτικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά.
6. Αν οι παραβάσεις των διατάξεων του παρόντος διαπράττονται από: α) πιστωτικά ιδρύματα ή επιχειρήσεις και οργανισμούς του χρηματοπιστωτικού τομέα της οικονομίας, που εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος ή β) από εταιρίες παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, που εποπτεύονται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ή γ) ασφαλιστικές επιχειρήσεις που εποπτεύονται από την Διεύθυνση Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης (Δ.Ε.Ι.Α.) της Τράπεζας της Ελλάδος, οι κυρώσεις που προβλέπονται στον παρόντα νόμο επιβάλλονται μετά από γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος ή της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, κατά περίπτωση. Η γνώμη αυτή παρέχεται μετά από σχετική αίτηση του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την υποβολή της αίτησης. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία του προηγούμενου εδαφίου, οι διοικητικές κυρώσεις επιβάλλονται χωρίς την ανωτέρω γνώμη. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης ρυθμίζονται τα θέματα εφαρμογής της παρούσας παραγράφου και κάθε σχετική λεπτομέρεια.»
3) Το άρθρο 13β του ν. 2251/94 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 13β Διαχείριση παραπόνων/ερωτημάτων καταναλωτών.
Κάθε καταναλωτής ή ένωση καταναλωτών έχει το δικαίωμα να καταγγέλλει ενώπιον της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή παραβάσεις των διατάξεων του παρόντος νόμου. Οι καταγγελίες που λαμβάνει η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή κατατάσσονται ως εξής:
α) Καταγγελίες περί ζητημάτων που δεν εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή με βάση τις διατάξεις του παρόντος νόμου διαβιβάζονται στην αρμόδια υπηρεσία και ενημερώνεται σχετικά ο καταγγέλλων μέσα σε προθεσμία δέκα (10) ημερών από την υποβολή τους.
β) Καταγγελίες με αίτημα εμφανώς αόριστο, ακατάληπτο ή αίτημα που επαναλαμβάνεται κατά τρόπο καταχρηστικό, τίθενται στο αρχείο της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή και ενημερώνεται σχετικά ο καταγγέλλων μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την υποβολή τους. Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή δεν είναι υποχρεωμένη να απαντά σε αιτήματα καταναλωτών υπό μορφή γνωμοδότησης ή σε ερωτήματα επί ιδιωτικής φύσεως υποθέσεων που δεν στοιχειοθετούν καταγγελίες παραβάσεων του παρόντος νόμου.
γ) Καταγγελίες περί ζητημάτων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή με βάση τις διατάξεις του παρόντος νόμου. Στην περίπτωση αυτή, η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή προβαίνει σε περαιτέρω αξιολόγηση της αναγκαιότητας διερεύνησής τους λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το δημόσιο συμφέρον, την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των καταναλωτών, τις πιθανές επιπτώσεις στο καταναλωτικό κοινό, τις επιπτώσεις σε ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, την προστασία του καταναλωτή, καθώς και το αποτέλεσμα που προσδοκάται από την παρέμβασή της σε συγκεκριμένη υπόθεση. Εφόσον αξιολογηθεί από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Προστασίας Καταναλωτή η αναγκαιότητα διερεύνησης των ως άνω καταγγελιών, ο ίδιος αναθέτει προς εξέταση τις υποθέσεις στο αρμόδιο Τμήμα. Ο Προϊστάμενος Διεύθυνσης δύναται να θέσει κάποιες υποθέσεις σε προσωρινό αρχείο μέχρι να προκύψουν πρόσθετα στοιχεία που θεμελιώνουν την αναγκαιότητα διερεύνησης, όπως αυτή περιγράφεται ανωτέρω. Η Γενική Γραμματεία Προστασίας Καταναλωτή κατά το στάδιο διερεύνησης της καταγγελίας δύναται να ζητήσει αιτιολογημένη γνώμη από το Συνήγορο του Καταναλωτή, ο οποίος την παρέχει εντός διμήνου από την υποβολή του σχετικού ερωτήματος.
Εφόσον η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή κρίνει την μη αναγκαιότητα διερεύνησης κάποιων καταγγελιών βάσει των ανωτέρω ενημερώνεται σχετικά ο ενδιαφερόμενος καταγγέλλων, διαφορετικά διεκπεραιώνει την υπόθεση σε εύλογο χρονικό διάστημα, ανάλογα με το είδος της.»
ΕΚΠΟΙΖΩ & ΠΟΜΕΚ “Η Παρέμβαση”
Άρθρο 13α Κυρώσεις
Παρατηρείται από την καθημερινή μας επικοινωνία, ως ΕΚΠΟΙΖΩ και ΠΟΜΕΚ “Η Παρέμβαση”, με τους καταναλωτές, ότι εν μέσω κρίσης, αν και έχουν αυξηθεί οι αθέμιτες, παραπλανητικές και παράνομες πρακτικές των επιχειρήσεων σε βάρος των καταναλωτών, δεν επιβάλλονται οι κυρώσεις που απαιτούνται, από την αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, ώστε να αποτρέψουν τους προμηθευτές από ανάλογες συμπεριφορές, καθώς επίσης και δεν γίνονται ουσιαστικές παρεμβάσεις (όπως είχαν γίνει στο παρελθόν), ώστε να τύχει αποτελεσματικής προστασίας ο καταναλωτής.
Θεωρούμε επιβεβλημένη συνεπώς την αναβάθμιση και ενδυνάμωση της Διεύθυνσης Καταναλωτή της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή σε ένα ισχυρό Φορέα που θα εγγυάται την ουσιαστική και αποτελεσματική προστασία του καταναλωτή.
Στο νέο αρ. 13α περ.6 που προστίθεται,αναφορικά με τις κυρώσεις σε προμηθευτές-εποπτευόμενα από την ΤτΕ χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ασφαλιστικές εταιρίες, προτείνεται το εξής:Δεδομένου ότι η ΤτΕ ή αντίστοιχες εποπτεύουσες Αρχές είναι επιφορτισμένες με πρωτεύοντα εποπτικό ρόλο και ευρύτατες δικαιοδοσίες στα εποπτευόμενα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, θα ήταν ορθολογικό να προβλεφθεί η κοινοποίηση της αίτησης του Γενικού Γραμματέα Προστασίας Καταναλωτή προς την ΤτΕ -και κάθε αντίστοιχη εποπτεύουσα αρχή (ΤτΕ, Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς)- να γίνεται και προς το εποπτευόμενο νομικό πρόσωπο, ώστε αυτό να μπορεί αντίστοιχα να εκφράσει τις απόψεις του επί της καταγγελίας, τόσο στον άμεσα εποπτεύοντα αυτού φορέα, όσο και στον Γενικό Γραμματέα Προστασίας Καταναλωτή
ΜΕΡΟΣ 9ο – ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ
Το άρθρο 13α του ν.2251/94 αντικαθίσταται ως εξής:
Παρ. 6 του άρθρου 13 α του ν.2251/94, προτείνεται να απαλειφθεί ολόκληρη η παράγραφος.
Αιτιολόγηση
Στην παρ. 6 του εν λόγω άρθρου, προβλέπεται ότι ο αρμόδιος Υπουργός στις περιπτώσεις που οι παραβιάσεις του νόμου για την προστασία του καταναλωτή διαπράττονται από πιστωτικά ιδρύματα ή από εταιρείες παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, ασφαλιστικών επιχειρήσεων, κυρώσεις επιβάλλονται μετά από γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος ή της επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κατά περίπτωση.
Η παράγραφος αυτή είναι εσφαλμένη και θα πρέπει να καταργηθεί διότι:
Όπως η Τράπεζα της Ελλάδος έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις για τις παραβιάσεις των Πράξεων του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, χωρίς να ζητά τη γνώμη του αρμόδιου Υπουργείου, αντίστοιχα και το αρμόδιο Υπουργείο είναι υπεύθυνο για την εφαρμογή των κυρώσεων του νόμου για την προστασία του καταναλωτή, δίχως να ζητά τη γνώμη της ΤτΕ. Άλλωστε, η ΤτΕ έχει, σύμφωνα με το άρθρο 55Α του Καταστατικού της, ένα περιορισμένο αντικείμενο εστιαζόμενο κυρίως στη διαφάνεια των όρων και σε υποχρεώσεις ενημέρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων προς τους συναλλασσομένους με αυτά. Δεν έχει αντιθέτως, καμία αρμοδιότητα να κρίνει επί της καταχρηστικότητας των όρων και της παραβίασης των λοιπών διατάξεων του νόμου για την προστασία του καταναλωτή. Μάλιστα, η ΤτΕ δεν έχει και αρμοδιότητα να εκδίδει πράξεις που με οποιοδήποτε τρόπο περιορίζουν την προστασία των καταναλωτών.
Επομένως, δεν ανήκει στη θεσμική της αρμοδιότητα να εκφράζει κρίση επί των νόμων για την προστασία των καταναλωτών.
Πέραν τούτου, η ΤτΕ δεν έχει ασκήσει μέχρι σήμερα ικανοποιητικά ούτε τις αρμοδιότητες που έχει, όσον αφορά την επιβολή των δικών της πράξεων για την προστασία της διαφάνειας των συναλλαγών. Κατά συνέπεια μόνο εμπόδια δημιουργεί η αίτηση γνώμης, που μάλιστα δεν διευκρινίζεται στο νόμο ότι δεν είναι δεσμευτική, και στην πράξη οδηγεί σε υπεκφυγές και αδράνεια στην επιβολή των κυρώσεων.
Nα προβλεφθεί άρθρο το οποίο θα προβλέπει στο εξής ότι ουδεμιά επιχείρηση Εστίασης και ψυχαγωγίας δεν δύναται να της χορηγείται άδεια λειτουργίας εάν και εφόσον δεν διαθέτει ειδικό πινάκιο σε εμφανές σημείο της επιχείρησης με το ευρωπαϊκό νούμερο έκτακτης ανάγκης 112 και με το νούμερο της Γενικής Γραμματείας καταναλωτή 1520 . Ειδικά για τα τουριστικά μέρη της Χώρας μας θα πρέπει όχι να είναι υποχρεωτικό αλλά το Α και το Ω για να ανοίξει μια επιχείρηση εστίασης και ψυχαγωγίας .