1. Τα Επιμελητήρια κατανέμουν τα μέλη τους στα εξής τμήματα ανάλογα με την δραστηριότητα των μελών τους: α) βιομηχανικό, β) βιοτεχνικό, γ)εμπορικό και δ) υπηρεσιών. Ειδικά τα Επαγγελματικά Επιμελητήρια κατανέμουν τα μέλη τους σε τμήματα επαγγελματιών και υπηρεσιών, ενώ τα Βιοτεχνικά Επιμελητήρια κατανέμουν τα μέλη τους σε τμήματα βιοτεχνών και υπηρεσιών.
2. Τα Τμήματα δεν έχουν αυτοτέλεια. Την προεδρεία τους ασκεί ο αιρετός πρόεδρός τους ή ο νόμιμος αναπληρωτής του. Τα Τμήματα εισηγούνται προς τη διοίκηση του οικείου Επιμελητηρίου, για κάθε θέμα της αρμοδιότητάς τους.
3. Το αντικείμενο δραστηριότητας των επιχειρήσεων για την κατάταξη τους κατά τις διατάξεις του παρόντος, κρίνεται σύμφωνα με την κύρια δραστηριότητα τους όπως αυτή προκύπτει από την Εθνική Ονοματολογία Οικονομικών Δραστηριοτήτων. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης καθορίζονται οι κύριοι κωδικοί αριθμοί δραστηριότητας επιχειρήσεων που αντιστοιχούν σε κάθε τμήμα. Όταν το αντικείμενο επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν περιλαμβάνεται στις διακρίσεις αυτές, τότε οι οικείες επιχειρήσεις ταξινομούνται στα κατά περίπτωση τμήματα αυτών σύμφωνα με το αντικείμενο που δηλώνουν ή που προκύπτει από τα προσαγόμενα έγγραφα (καταστατικό ή έναρξη επιτηδεύματος), και το οποίο ευρίσκεται εγγύτερα προς δραστηριότητα που ρυθμίζεται από τις διατάξεις του παρόντος.
4. Μέλος μπορεί να ζητήσει την μετακίνησή του όταν περισσότερο από το ήμισυ των εσόδων του επί τρία τουλάχιστον οικονομικά έτη προέρχεται από δευτερεύουσα δραστηριότητα η οποία αντιστοιχεί σε άλλο τμήμα. Η σχετική διαπιστωτική πράξη εκδίδεται με απόφαση της διοικητικής επιτροπής του οικείου Επιμελητηρίου.
5. Με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του οικείου Επιμελητηρίου μπορεί να ιδρύονται και άλλα Τμήματα, καθώς και να συγχωνεύονται το βιομηχανικό και το βιοτεχνικό τμήμα σε ένα ενιαίο μεταποιητικό τμήμα. Σε περίπτωση που αμφισβητείται η κατάταξη μέλους σε Τμήμα του οικείου Επιμελητηρίου, επιλαμβάνεται η διοικητική επιτροπή, η οποία αποφασίζει σχετικά.
6. Για τη δημιουργία Τμήματος σε Επιμελητήρια τα οποία εδρεύουν στις Περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας απαιτούνται τουλάχιστον διακόσιες (200) επιχειρήσεις και για τα υπόλοιπα Επιμελητήρια της Χώρας απαιτούνται τουλάχιστον εκατό (100) επιχειρήσεις. Ο αριθμός των επιχειρήσεων που απαιτείται κατά το προηγούμενο εδάφιο μπορεί να μειώνεται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά από αιτιολογημένη εισήγηση του οικείου Επιμελητηρίου, με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης.
Νομίζω ότι θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια του τι γίνεται όταν στις μεγάλες πόλεις με τα τρία επιμελητήρια σε κάθε πόλη ένα μέλος θέλει να φύγει από ένα επιμελητήριο(π.χ. Βιοτεχνικό Αθηνών) και να πάει σε άλλο (π.χ. στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Αθηνών). Ποιος αποφασίζει ;