Αρχική Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2015/2436 του Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΆρθρο 48 – ( Άρθρο 18 της Οδηγίας 2015/2436/ΕΕ) Προστασία του δικαιούχου μεταγενέστερα καταχωρισμένου σήματος σε διαδικασίες προσβολής

Άρθρο 48 – ( Άρθρο 18 της Οδηγίας 2015/2436/ΕΕ) Προστασία του δικαιούχου μεταγενέστερα καταχωρισμένου σήματος σε διαδικασίες προσβολής

1. Στο πλαίσιο διαδικασίας προσβολής, ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος ή άλλου δικαιώματος κατά την έννοια των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 5 δεν δικαιούται να απαγορεύσει τη χρήση μεταγενέστερου καταχωρισμένου σήματος, εφόσον το μεταγενέστερο καταχωρισμένο σήμα δεν θα κηρύσσετο άκυρο, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 53, ή 12, ή 54.
2. Στο πλαίσιο διαδικασίας προσβολής, ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος ή άλλου δικαιώματος κατά την έννοια των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 5 δεν δικαιούται να απαγορεύσει τη χρήση μεταγενέστερου καταχωρισμένου σήματος της ΕΕ, εφόσον το εν λόγω μεταγενέστερο σήμα δεν θα κηρύσσετο άκυρο, κατ’ εφαρμογή των παραγράφων 1, 3 ή 4 του άρθρου 60, ή των παραγράφων 1 ή 2 του άρθρου 61, ή της παραγράφου 2 του άρθρου 66 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2017/1001.
3. Όταν ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος ή άλλου δικαιώματος κατά την έννοια των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 5 δεν δικαιούται να απαγορεύσει τη χρήση μεταγενέστερου καταχωρισμένου σήματος βάσει της παραγράφου 1 ή 2, ο δικαιούχος αυτού του μεταγενέστερου καταχωρισμένου σήματος δεν δικαιούται να απαγορεύσει τη χρήση του προγενέστερου σήματος ή άλλου δικαιώματος κατά την έννοια των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 5 στο πλαίσιο διαδικασίας προσβολής, μολονότι δεν είναι πλέον δυνατόν να γίνει επίκληση αυτού του προγενέστερου δικαιώματος κατά του μεταγενέστερου σήματος.

Σχόλια
  • 31 Ιανουαρίου 2019, 10:56 | Μάνος Μαρκάκης

    «ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος ή άλλου δικαιώματος κατά την έννοια των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 5»

    Διαβάζοντας το Άρθρο 48 του ΝΣ, ο εφαρμοστής του δικαίου βρίσκεται αντιμέτωπος με μία ευχάριστη έκπληξη: οι κανόνες σύγκρουσης που θεσπίζει δεν περιορίζονται στην αναμενόμενη σύγκρουση (σήμα v. σήμα/ΣΕΕ) αλλά καλύπτουν όλο σχεδόν το εύρος των συγκρούσεων μεταξύ διακριτικών γνωρισμάτων του ουσιαστικού και τυπικού συστήματος εναντίον σήματος εθνικού και Σήματος της ΕΕ (όπως σήμα v. σήμα/ΣΕΕ, διακριτικό γνώρισμα επιχείρησης v. σήμα/ΣΕΕ, διακριτικό γνώρισμα προϊόντων/υπηρεσιών v. σήμα/ΣΕΕ, δικαίωμα στο όνομα / προσωπικότητα v. σήμα/ΣΕΕ, δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας v. σήμα/ΣΕΕ, κτλ.).

    Έτσι, το Άρθρο 48 του ΝΣ ξεκάθαρα εισάγει ειδικές ρυθμίσεις που συμπληρώνουν (και εν μέρει αντικαθιστούν) ως lex specialis/posterior τους αντίστοιχους κανόνες σύγκρουσης των οικείων ειδικών νόμων (Άρθρο 13 του Ν. 146/1914, Άρθρα 57-59 ΑΚ, Άρθρο 65 του Ν. 2121/1993, κτλ.).

    Η εν λόγω δικαιοπολιτική επιλογή αποτελεί σίγουρα μία αξιοσημείωτη καινοτομία του προτεινόμενου ΝΣ, η οποία (ασχέτως της ερμηνείας του Άρθρου 18 της Οδηγίας) κινείται προς την ορθή κατεύθυνση, δηλ. την ουσιαστική ενοποίηση του δικαίου των διακριτικών γνωρισμάτων υπό ενιαία νομοθετική ‘στέγη’ (κατά τα πρότυπα του MarkenG).

  • 27 Ιανουαρίου 2019, 22:16 | ΗΛΙΑΣ ΣΟΥΦΛΕΡΟΣ

    Άρθρο 48 παρ. 1
    Στη φράση «κατ’ εφαρμογή των άρθρων 53, ή 12, ή 54», η σειρά των εκεί παρατιθέμενων άρθρων θα πρέπει, για λόγους νομοτεχνικούς, να αλλάξει σε «12, ή 53, ή 54», δηλ. να προταχθεί η αναφορά στο άρθρο 12 της αναφοράς στο άρθρο 53 του Νομοσχεδίου, το οποίο αναφέρεται στην «Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα ή φήμης προγενέστερου σήματος που εμποδίζει την κήρυξη ακυρότητας καταχωρισμένου σήματος» και αντιστοιχεί στη ρύθμιση του άρθρου 8 της Οδηγίας 2015/2436.
    Με άλλα λόγια δεν θα πρέπει να ακολουθηθεί κατά περιεχόμενο η σειρά παράθεσης της αντίστοιχης διάταξης του άρθρου 18 παρ. 1 της οδηγίας 2015/2436, (όπου η παραπομπή στα αντίστοιχα άρθρα 8, 9 παρ. 1 ή 2 και 46 παρ. 3 της οδηγίας γίνεται επίσης κατ’ αύξοντα αριθμό με βάση την αρίθμηση της οδηγίας), αλλά η παραπομπή να γίνει με βάση την (διαφορετική) αρίθμηση των σχετικών ρυθμίσεων στο ίδιο το Νομοσχέδιο.

  • 27 Ιανουαρίου 2019, 22:30 | ΗΛΙΑΣ ΣΟΥΦΛΕΡΟΣ

    Άρθρο 48 παρ. 1

    Στη φράση «κατ’ εφαρμογή των άρθρων 53, ή 12, ή 54», η σειρά των εκεί παρατιθέμενων άρθρων θα πρέπει, για λόγους νομοτεχνικούς, να αλλάξει σε «12, ή 53, ή 54», δηλ. να προταχθεί η αναφορά στο άρθρο 12 της αναφοράς στο άρθρο 53 του Νομοσχεδίου, το οποίο αναφέρεται στην «Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα ή φήμης προγενέστερου σήματος που εμποδίζει την κήρυξη ακυρότητας καταχωρισμένου σήματος» και αντιστοιχεί στη ρύθμιση του άρθρου 8 της Οδηγίας 2015/2436.
    Με άλλα λόγια δεν θα πρέπει να ακολουθηθεί κατά περιεχόμενο η σειρά παράθεσης της αντίστοιχης διάταξης του άρθρου 18 παρ. 1 της οδηγίας 2015/2436, (όπου η παραπομπή στα αντίστοιχα άρθρα 8, 9 παρ. 1 ή 2 και 46 παρ. 3 της οδηγίας γίνεται επίσης κατ’ αύξοντα αριθμό με βάση την αρίθμηση της οδηγίας), αλλά η παραπομπή να γίνει με βάση την (διαφορετική) αρίθμηση των σχετικών ρυθμίσεων στο ίδιο το Νομοσχέδιο.

  • 26 Ιανουαρίου 2019, 11:12 | Μάνος Μαρκάκης

    Ο κανόνας σύγκρουσης της παρ. 1 , ορθός από ουσιαστικής σκοπιάς, δεν μπορεί να εφαρμοστεί από δικονομικής σκοπιας. Ποιο Δικαστήριο θα εξετάσει την τελευταία πρόταση («εφόσον το μεταγενέστερο καταχωρισμένο σήμα δεν θα κηρύσσετο άκυρο, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 53, ή 12, ή 54»); Το Πολιτικό Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να το εξετάσει, ούτε παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με την απαγόρευση του Άρθρου 47. Δηλ. Το Άρθρο 48 παρ.1 είναι πρακτικώς ανεφάρμοστο όσο ισχύει η αυστηρή διάκριση των δικαιοδοσιων κατ’ άρθρο 47.

Σχόλια