Αρχική Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2015/2436 του Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΆρθρο 38 – ( Άρθρο 10 και 13 της Οδηγίας 2004/48/ΕΕ) Αξιώσεις επί προσβολής

Άρθρο 38 – ( Άρθρο 10 και 13 της Οδηγίας 2004/48/ΕΕ) Αξιώσεις επί προσβολής

1. Όποιος κατά παράβαση των άρθρων 7, 8 ή 10 χρησιµοποιεί, ή κατά οποιονδήποτε άλλο τρόπο προσβάλλει σήµα που ανήκει σε άλλον, µπορεί να εναχθεί για άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο µέλλον, καθώς και να υποχρεωθεί σε αποζηµίωση.
2. Με την αξίωση για την άρση της προσβολής ο δικαιούχος µπορεί να ζητήσει µεταξύ άλλων: α) την απόσυρση από το εµπόριο ή την κατάσχεση των εµπορευµάτων που κρίθηκε ότι προσβάλλουν το δικαίωµα επί του σήµατος και, εφόσον απαιτείται, των υλικών που κυρίως χρησίµευσαν στη δημιουργία ή κατασκευή των εν λόγω εμπορευμάτων, β) την αφαίρεση του προσβάλλοντος σημείου ή, εφόσον τούτο δεν είναι δυνατόν, την οριστική αποµάκρυνση των εµπορευµάτων που φέρουν το προσβάλλον σηµείο από το εµπόριο και γ) την καταστροφή αυτών. Το δικαστήριο διατάσσει εκτέλεση των µέτρων αυτών µε έξοδα του προσβάλλοντος το σήµα, εκτός αν συνηγορούν ειδικοί λόγοι για το αντίθετο.
3. Εφόσον το δικαστήριο καταδικάσει σε παράλειψη πράξης, απειλεί για κάθε παράβαση χρηµατική ποινή τριών χιλιάδων (3.000) έως δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ υπέρ του δικαιούχου, καθώς και προσωπική κράτηση µέχρι ένα έτος. Το ίδιο ισχύει και όταν η καταδίκη γίνεται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών µέτρων. Κατά τα λοιπά ισχύει το άρθρο 947 του Κώδικα Πολιτικής ∆ικονοµίας.
4. Τα δικαιώµατα του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 έχει ο δικαιούχος και κατά ενδιάµεσου, οι υπηρεσίες του οποίου χρησιµοποιούνται από τρίτο για την προσβολή δικαιωµάτων.
5. Όποιος υπαιτίως προσβάλλει ξένο σήµα, υποχρεούται σε αποζηµίωση και σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης.
6. Η αποζηµίωση µπορεί να υπολογισθεί και µε βάση το ποσό το οποίο θα είχε καταβάλει ο προσβάλλων για δικαιώµατα ή λοιπές αµοιβές, αν είχε ζητήσει την άδεια χρήσης από τον δικαιούχο.
7. Το δικαστήριο κατά τον προσδιορισµό της αποζηµίωσης λαµβάνει υπόψη του, µεταξύ άλλων, τις αρνητικές οικονοµικές επιπτώσεις, καθώς και την απώλεια κερδών που υφίσταται ο δικαιούχος και τα τυχόν οφέλη που αποκόµισε ο προσβάλλων το σήµα.
8. Αν δεν υπάρχει υπαιτιότητα του υπόχρεου, ο δικαιούχος µπορεί να αξιώσει είτε το ποσό, κατά το οποίο ο υπόχρεος ωφελήθηκε από την εκµετάλλευση του σήµατος χωρίς τη συγκατάθεσή του, είτε την απόδοση του κέρδους που ο υπόχρεος αποκόµισε από την εκµετάλλευση αυτή.
9. Η αγωγή εγείρεται ενώπιον του αρµόδιου µονοµελούς πρωτοδικείου, ανεξαρτήτως ποσού και δικάζεται κατά την τακτική διαδικασία. Η αξίωση για αποζηµίωση παραγράφεται µετά πενταετία από το τέλος του έτους κατά το οποίο έγινε το πρώτον η προσβολή. Επί διακοπής της παραγραφής, νέα παραγραφή αρχίζει από τη λήξη του έτους στο οποίο συνέπεσε το πέρας της διακοπής.
10. Οι αξιώσεις της παραγράφου 1 µπορεί να εισαχθούν και στο αρµόδιο πολυµελές πρωτοδικείο, εφόσον ασκούνται και άλλες αξιώσεις.
11. Προκειµένου για ταυτόσηµο σήµα για ταυτόσηµα προϊόντα ή υπηρεσίες, καθώς και για σήµα που διαφέρει ως προς τα στοιχεία που δεν µεταβάλλουν το διακριτικό του χαρακτήρα, για την πλήρη απόδειξη προσβολής αρκεί η προσκόµιση του πιστοποιητικού καταχώρισης του προσβαλλόµενου σήµατος.

Σχόλια
  • 1 Φεβρουαρίου 2019, 12:34 | INTA – Ms. Carolina Oliveira

    According to settled case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU), the proprietor of a trademark has the right to prevent any third party from using, in the course of trade, signs identical with or similar to his mark including the right to prevent the use of a later registered trademark, without the need for that latter mark to have been declared invalid beforehand. This is also, confirmed by the wording of Article 18 of the Directive and the corresponding Article 48 of the draft Greek law.

    However, in Greece, some courts deny infringement claims, where the defendant has filed a later trademark application or has a later trademark registration and they tend to suspend the hearing, until the Administrative Trademark Commission or the Administrative Courts have ruled on the matter. For the avoidance of doubt and in order not to allow the continuation of such practice, it is recommended to include a new paragraph (11) to this provision, by virtue of which the filing of a later trademark application, that may infringe earlier trademark rights shall have no effect on the progress of the case. The proposed wording is as follows:

    “The filing of a trademark application by the person/entity against whom the proprietor of an earlier registered trademark or earlier trademark application has taken measures in order to prevent the use of the sign, comprising said application, shall not be detrimental to the progress of the proceedings”.

    ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

    Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), ο δικαιούχος σήματος έχει το δικαίωμα να εμποδίζει τρίτο να χρησιμοποιεί, στις συναλλαγές, σημείο πανομοιότυπο ή όμοιο με το σήμα του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να εμποδίζει τη χρήση μεταγενεστέρως καταχωρισμένου σήματος, χωρίς να είναι απαραίτητο το μεταγενέστερο σήμα να έχει κηρυχθεί άκυρο. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το άρθρο 18 της Οδηγίας και το αντίστοιχο άρθρο 19 του σχεδίου νόμου.

    Παρ΄ όλα αυτά, στην Ελλάδα, κάποια δικαστήρια αρνούνται αξιώσεις από προσβολή, όταν ο εναγόμενος έχει καταθέσει μεταγενέστερη αίτηση σήματος ή έχει καταχωριστεί μεταγενέστερο σήμα του, και έχουν την τάση να αναστέλλουν την συζήτηση έως ότου η Διοικητική Επιτροπή Σημάτων ή η Υπηρεσία Σημάτων εκδώσουν απόφαση επί του ζητήματος. Για την αποφυγή αμφιβολίας και προκειμένου να μην επιτραπεί η συνέχιση αυτής της πρακτικής, συστήνεται να περιληφθεί στο άρθρο αυτό νέα παράγραφος (11), με βάση την οποία η κατάθεση μεταγενέστερης δήλωσης σήματος, η οποία προσβάλλει προγενέστερα δικαιώματα επί σήματος, δεν θα επηρεάζει την πρόοδο της υπόθεσης. Η προτεινόμενη διατύπωση έχει ως εξής:

    «Η κατάθεση δήλωσης σήματος από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο κατά του οποίου ο δικαιούχος προγενέστερου καταχωρισμένου σήματος έχει λάβει μέτρα προκειμένου να αποτρέψει τη χρήση του σημείου στο οποίο συνίσταται η εν λόγω δήλωση, δεν επηρεάζει την συνέχιση της διαδικασίας».

  • 25 Ιανουαρίου 2019, 18:20 | ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΣΙΜΙΚΑΛΗΣ

    Άρθρο 38
    Αξιώσεις επί προσβολής

    Συναφώς προς το σχόλιο του κου Μπότη στο άρθρο 7 του παρόντος σχεδίου θα πρέπει ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος, να μπορεί να λάβει μέτρα κατά μεταγενέστερης κατάθεσης σήματος ή μεταγενέστερα καταχωρισμένου σήματος.

    Σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΚ (C‑491/14), «Το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι το αποκλειστικό δικαίωμα του δικαιούχου σήματος να απαγορεύει σε κάθε τρίτο να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές σημεία πανομοιότυπα ή παρόμοια με το σήμα του μπορεί επίσης να ασκηθεί κατά του τρίτου που είναι δικαιούχος μεταγενέστερου σήματος, χωρίς να είναι αναγκαίο το τελευταίο αυτό σήμα να έχει κηρυχθεί προηγουμένως άκυρο».

    Αυτό ενισχύεται από τη διατύπωση του άρθρου 18 της Οδηγίας 2015/2436 και το αντίστοιχο άρθρο 48 του σχεδίου ελληνικού νόμου.

    Εντούτοις, στην Ελλάδα ορισμένα δικαστήρια, επικαλούμενα το άρθρο 249 ΚΠολΔ, απορρίπτουν τις αγωγές προσβολής ή επιλέγουν να αναστείλουν την εκδίκαση υποθέσεων, εφόσον ο εναγόμενος έχει υποβάλει μεταγενέστερη αίτηση για εμπορικό σήμα ή έχει μεταγενέστερη καταχώριση σήματος, μέχρις ότου η Διοικητική Επιτροπή Σημάτων ή τα Διοικητικά Δικαστήρια αποφανθούν επί της εγκυρότητας ή μη του μεταγενεστέρως κατατεθέντος σήματος.

    Προς αποφυγή πάσης αμφιβολίας και προκειμένου να τεθεί φραγμός στη συνέχιση αυτής της πρακτικής των δικαστηρίων, θα προτείναμε να συμπεριληφθεί ρητή, σχετική μνεία στο νόμο, δια της προσθήκης νέας παραγράφου 11, συναφή προς τη αυτή του άρθρου 42 παρ. 6 (ασφαλιστικά μέτρα) του παρόντος σχεδίου νόμου, σύμφωνα με την οποία η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης καταχώρισης σήματος, που ενδέχεται να προσβάλει προγενέστερο καταχωρισμένο σήμα να μην επηρεάζει την πρόοδο της πολιτικής δίκης. Η δε προτεινόμενη διατύπωση έχει ως εξής:
    «Η κατάθεση αίτησης καταχώρισης σήματος από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο κατά του οποίου στρέφεται ο δικαιούχος προγενέστερου καταχωρισμένου σήματος ή προγενέστερης αίτησης καταχώρισης σήματος, και η οποία αποτελείται από την προσβάλουσα ένδειξη, δεν κωλύει την εκδίκαση της υπόθεσης.»

    C‑561/11

Σχόλια