Ως Πανελλήνια Ένωση Προπονητών και Δασκάλων Χιονοδρομίας εδώ και πολύ καιρό ( ίσως και κάποια χρόνια πριν), είχαμε καταθέσει τις απόψεις μας σχετικά με τα προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της τουριστικής χιονοδρομίας .
Θα καταθέσουμε αρχικά αυτούσια την τελευταία μας επιστολή που αποστείλαμε τον Οκτώβριο του 2011 προς το Υπουργείο Πολιτισμού-Τουρισμού , η οποία αναφέρεται στους εκπαιδευτές – δασκάλους της χιονοδρομίας μεν , αλλά πιστεύουμε οι θέσεις μας ισχύουν και όλα τα άλλα αντικείμενα των υπαίθριων αθλητικοτουριστικών δραστηριοτήτων .
Εκπαιδευτές – δάσκαλοι αθλημάτων υπαίθριων δραστηριοτήτων
Με την επιστολή μας αυτή επιθυμούμε να φέρουμε προς συζήτηση και προβληματισμό, το θέμα της δημιουργίας στην χώρα μας της κατηγορίας του επαγγέλματος των εκπαιδευτών ή δασκάλων , αυτών δηλαδή που ασχολούνται με την εκπαίδευση ατόμων στις αθλητικές ψυχαγωγικές , τουριστικές υπαίθριες δραστηριότητες ( εκτός αθλητικών σωματείων ).
Με την πολυετή εμπειρία μας στον χώρο του αθλητισμού και τουρισμού της χιονοδρομίας, τόσο της χώρας μας όσο και διεθνώς ,αφού τυγχάνουμε δραστήριο μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας εκπαιδευτών χιονοδρομίας (ISIA) και παράλληλα ως κοινός επαγγελματικός φορέας των προπονητών και εκπαιδευτών (δασκάλων) που είναι και ο επίσημος φορέας των Ελλήνων προπονητών και εκπαιδευτών χιονοδρομίας που εκπροσωπεί την χώρα μας στην Ε.Ε με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας , διαπιστώνουμε ότι δυστυχώς υπάρχει σοβαρό έλλειμμα στον χώρο της ψυχαγωγικής , τουριστικής – αθλητικής εκπαίδευσης στην χώρα μας .
Εξ΄ όσων γνωρίζουμε η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης στην οποία δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο για τους εκπαιδευτές του ψυχαγωγικού αθλητισμού και δεν έχει θεσμοθετήσει την ύπαρξη αυτής της κατηγορίας των επαγγελματιών, οι οποίοι παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο κυρίως στην εκπαίδευση των τουριστών ή των αθλουμένων εκτός σωματείων ατόμων .
Η νομοθεσία προβλέπει διατάξεις μόνο για την ύπαρξη προπονητών στα αθλητικά σωματεία , Ενώσεις και Ομοσπονδίες, αγνοώντας την πραγματικότητα της δραστηριοποίησης εκατοντάδων εκπαιδευτών – δασκάλων στον ευαίσθητο τομέα του ψυχαγωγικού αθλητισμού .
Η χώρα μας έχει λοιπόν μόνο προπονητές λες και θέλει να αγνοεί την διεθνή πραγματικότητα .Οι διατάξεις του υφιστάμενου ΠΔ 219 ( ΦΕΚ 221 13/10/06) «Περί καθορισμού των όρων και τις προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών γυμναστηρίων και ιδιωτικών σχολών εκμάθησης αθλημάτων» δεν είναι σαφείς για την συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα .
Αυτή η έλλειψη δημιουργεί αρκετά προβλήματα επικίνδυνα πολλές φορές που έχουν κοστίσει ζωές ανθρώπων ( π.χ ατύχημα Λούσιου, ατυχήματα σε χιονοδρομικά κέντρα. και βουνά ).
Η ανυπαρξία εκπαίδευσης αλλά και σχετικής νομοθεσίας για τους εκπαιδευτές στον χώρο των υπαίθριων δραστηριοτήτων , έχει δώσει το « δικαίωμα » σε όποιον θέλει να ασκεί ανεξέλεγκτα , επικίνδυνα και παράνομα , το επάγγελμα του εκπαιδευτή – δασκάλου, στα χιονοδρομικά κέντρα , στα ποτάμια με το ράφτινγκ και το πέρασμα φαραγγιών , στα βουνά ως συνοδοί, τουριστικής ιππασίας ως υπεύθυνοι ασφάλειας χιονοδρομικών πιστών (πιστέρ), και σε πολλούς άλλους χώρους όπου έχουμε αθλητικοτουριστική δραστηριότητα και ψυχαγωγία .
Δεν μπορεί και δεν πρέπει βεβαίως να ονομάζουμε προπονητές , αν λάβουμε σοβαρά υπόψη την έννοια του προπονητή , όσους επιθυμούν να εργαστούν στον τουριστικό τομέα της αθλητικής ψυχαγωγικής δραστηριότητας και βεβαίως ΔΕΝ πρέπει να θεωρούμε ότι μπορεί να γίνεται κάποιος προπονητής με εκπαίδευση ολίγων ημερών (σχολές ΓΓΑ). Αυτό πρέπει να ξεχωρίσει επιτέλους.
Ήδη έχουν δημιουργηθεί προβλήματα σχετικά με την αναγνώριση και ισοτιμία διπλωμάτων των εκπαιδευτών- δασκάλων που έχουν αποκτηθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης τουλάχιστον , διότι η ΓΓΑ τα απορρίπτει αφού δεν προβλέπεται από Ελληνική νομοθεσία η κατηγορία του εκπαιδευτή (instructor) .
Πρέπει λοιπόν το Υπουργείο να λάβει υπόψη όλη αυτή την επικίνδυνη , απαράδεκτη και ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στον εκτός αθλητικών σωματείων χώρο της αθλητικής δραστηριότητας ( διαφυγή από φορολογία , ανεκπαίδευτοι «εκπαιδευτές- δάσκαλοι »κλπ.) και να προχωρήσει σύντομα στην δημιουργία σχολών κατάρτισης εκπαιδευτών υπαίθριων δραστηριοτήτων και άλλων ίσως σχετικών επαγγελμάτων , ώστε να προσαρμοστεί και με την πραγματικότητα που ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση .
Η Ένωσή μας θεωρεί ότι δεν πρέπει να χαθεί και άλλος χρόνος , είναι στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε συνεργασία και είναι έτοιμη να σας υποβάλλει σχετικές προτάσεις ώστε να υπάρξει τάξη και έλεγχος σ΄ αυτόν τον τομέα των ψυχαγωγικών αθλητικών δραστηριοτήτων που αποτελεί και ένα πολύ σοβαρό οικονομικό έσοδο για την χώρα αλλά και που η ανυπαρξία σχετικής νομοθεσίας μας εκθέτει και διεθνώς .
Ως Πανελλήνια Ένωση Προπονητών και Δασκάλων Χιονοδρομίας εδώ και πολύ καιρό ( ίσως και κάποια χρόνια πριν), είχαμε καταθέσει τις απόψεις μας σχετικά με τα προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της τουριστικής χιονοδρομίας . Θα καταθέσουμε αρχικά αυτούσια την τελευταία μας επιστολή που αποστείλαμε τον Οκτώβριο του 2011 προς το Υπουργείο Πολιτισμού-Τουρισμού , η οποία αναφέρεται στους εκπαιδευτές – δασκάλους της χιονοδρομίας μεν , αλλά πιστεύουμε οι θέσεις μας ισχύουν και όλα τα άλλα αντικείμενα των υπαίθριων αθλητικοτουριστικών δραστηριοτήτων . Εκπαιδευτές – δάσκαλοι αθλημάτων υπαίθριων δραστηριοτήτων Με την επιστολή μας αυτή επιθυμούμε να φέρουμε προς συζήτηση και προβληματισμό, το θέμα της δημιουργίας στην χώρα μας της κατηγορίας του επαγγέλματος των εκπαιδευτών ή δασκάλων , αυτών δηλαδή που ασχολούνται με την εκπαίδευση ατόμων στις αθλητικές ψυχαγωγικές , τουριστικές υπαίθριες δραστηριότητες ( εκτός αθλητικών σωματείων ). Με την πολυετή εμπειρία μας στον χώρο του αθλητισμού και τουρισμού της χιονοδρομίας, τόσο της χώρας μας όσο και διεθνώς ,αφού τυγχάνουμε δραστήριο μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας εκπαιδευτών χιονοδρομίας (ISIA) και παράλληλα ως κοινός επαγγελματικός φορέας των προπονητών και εκπαιδευτών (δασκάλων) που είναι και ο επίσημος φορέας των Ελλήνων προπονητών και εκπαιδευτών χιονοδρομίας που εκπροσωπεί την χώρα μας στην Ε.Ε με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας , διαπιστώνουμε ότι δυστυχώς υπάρχει σοβαρό έλλειμμα στον χώρο της ψυχαγωγικής , τουριστικής – αθλητικής εκπαίδευσης στην χώρα μας . Εξ΄ όσων γνωρίζουμε η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης στην οποία δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο για τους εκπαιδευτές του ψυχαγωγικού αθλητισμού και δεν έχει θεσμοθετήσει την ύπαρξη αυτής της κατηγορίας των επαγγελματιών, οι οποίοι παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο κυρίως στην εκπαίδευση των τουριστών ή των αθλουμένων εκτός σωματείων ατόμων . Η νομοθεσία προβλέπει διατάξεις μόνο για την ύπαρξη προπονητών στα αθλητικά σωματεία , Ενώσεις και Ομοσπονδίες, αγνοώντας την πραγματικότητα της δραστηριοποίησης εκατοντάδων εκπαιδευτών – δασκάλων στον ευαίσθητο τομέα του ψυχαγωγικού αθλητισμού . Η χώρα μας έχει λοιπόν μόνο προπονητές λες και θέλει να αγνοεί την διεθνή πραγματικότητα .Οι διατάξεις του υφιστάμενου ΠΔ 219 ( ΦΕΚ 221 13/10/06) «Περί καθορισμού των όρων και τις προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών γυμναστηρίων και ιδιωτικών σχολών εκμάθησης αθλημάτων» δεν είναι σαφείς για την συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα . Αυτή η έλλειψη δημιουργεί αρκετά προβλήματα επικίνδυνα πολλές φορές που έχουν κοστίσει ζωές ανθρώπων ( π.χ ατύχημα Λούσιου, ατυχήματα σε χιονοδρομικά κέντρα. και βουνά ). Η ανυπαρξία εκπαίδευσης αλλά και σχετικής νομοθεσίας για τους εκπαιδευτές στον χώρο των υπαίθριων δραστηριοτήτων , έχει δώσει το « δικαίωμα » σε όποιον θέλει να ασκεί ανεξέλεγκτα , επικίνδυνα και παράνομα , το επάγγελμα του εκπαιδευτή – δασκάλου, στα χιονοδρομικά κέντρα , στα ποτάμια με το ράφτινγκ και το πέρασμα φαραγγιών , στα βουνά ως συνοδοί, τουριστικής ιππασίας ως υπεύθυνοι ασφάλειας χιονοδρομικών πιστών (πιστέρ), και σε πολλούς άλλους χώρους όπου έχουμε αθλητικοτουριστική δραστηριότητα και ψυχαγωγία . Δεν μπορεί και δεν πρέπει βεβαίως να ονομάζουμε προπονητές , αν λάβουμε σοβαρά υπόψη την έννοια του προπονητή , όσους επιθυμούν να εργαστούν στον τουριστικό τομέα της αθλητικής ψυχαγωγικής δραστηριότητας και βεβαίως ΔΕΝ πρέπει να θεωρούμε ότι μπορεί να γίνεται κάποιος προπονητής με εκπαίδευση ολίγων ημερών (σχολές ΓΓΑ). Αυτό πρέπει να ξεχωρίσει επιτέλους. Ήδη έχουν δημιουργηθεί προβλήματα σχετικά με την αναγνώριση και ισοτιμία διπλωμάτων των εκπαιδευτών- δασκάλων που έχουν αποκτηθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης τουλάχιστον , διότι η ΓΓΑ τα απορρίπτει αφού δεν προβλέπεται από Ελληνική νομοθεσία η κατηγορία του εκπαιδευτή (instructor) . Πρέπει λοιπόν το Υπουργείο να λάβει υπόψη όλη αυτή την επικίνδυνη , απαράδεκτη και ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στον εκτός αθλητικών σωματείων χώρο της αθλητικής δραστηριότητας ( διαφυγή από φορολογία , ανεκπαίδευτοι «εκπαιδευτές- δάσκαλοι »κλπ.) και να προχωρήσει σύντομα στην δημιουργία σχολών κατάρτισης εκπαιδευτών υπαίθριων δραστηριοτήτων και άλλων ίσως σχετικών επαγγελμάτων , ώστε να προσαρμοστεί και με την πραγματικότητα που ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Η Ένωσή μας θεωρεί ότι δεν πρέπει να χαθεί και άλλος χρόνος , είναι στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε συνεργασία και είναι έτοιμη να σας υποβάλλει σχετικές προτάσεις ώστε να υπάρξει τάξη και έλεγχος σ΄ αυτόν τον τομέα των ψυχαγωγικών αθλητικών δραστηριοτήτων που αποτελεί και ένα πολύ σοβαρό οικονομικό έσοδο για την χώρα αλλά και που η ανυπαρξία σχετικής νομοθεσίας μας εκθέτει και διεθνώς .