Η πρόβλεψη τουριστικών ακολούθων, που θα προσλαμβάνονται από τους πρέσβεις ή προξένους (!) και θα υπηρετούν στις πρεσβείες, οδηγεί σε σύγχυση του έργου των πρεσβειών με αυτό του ΕΟΤ στο εξωτερικό. ΄Ετσι, θα υπάρχουν γραφεία εξωτερικού, έστω και μονοπ΄ροσωπα, που δεν θα συνδέονται υπηρεσιακά με τον ΕΟΤ και δεν θα ακολουθούν κατ’ ανάγκην τις κατευθύνσεις της Επικοινωνίας της Χώρας στο Εξωτερικό. Λογικό είναι οι συγκεκριμένοι ακόλουθοι, που θα προσλαμβάνονται (με μη καθοριζόμενα από το ΣΝ προσόντα), να ακολουθούν τις οδηγίες των προϊσταμένων τους, οι οποίοι όμως, ως διπλωματικοί υπάλληλοι, δεν διαθέτουν εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία τουριστικού μάρκετινγκ, ούτε άλλωστε οφείλουν. Γι αυτό σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα το τουριστικό μάρκετινγκ δεν είναι δουλειά των πρεσβειών.
Τα γραφεία του ΕΟΤ στο εξωτερικό οφείλουν να είναι μονάδες marketing, κάτι που δεν συνάδει με το έργο και τον τρόπο λειτουργίας των πρεσβειών. Πρόκειται ουσιαστικά για επαναφορά του θεσμού των επί θητεία προϊσταμένων των Γραφείων Εξωτερικού, θεσμού που επιτρέπει κατά καιρούς την πρόσληψη «ημετέρων» με αδιαφανή κριτήρια και χωρίς τα αναγκαία προσόντα. Επί πλέον, θα έχουμε θεσμοθετημένη σύγκρουση αρμοδιοτήτων ΥΠΕΞ και ΥΠΟΤ, από την οποία μόνο ο Τουρισμός δεν θα ωφεληθεί.
Εξ άλλου, η προβλεπόμενη εποπτεία του ΥΠΟΤ (και όχι του ΕΟΤ) επί των ακολούθων διασπά ακόμη και το αντικείμενο της Επικοινωνίας (Διαφήμιση και Δημόσιες σχέσεις) που τελικά υποτίθεται είναι το μόνο, που παραμένει άθικτο στον ΕΟΤ, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλους τους ευρωπαϊκούς Εθνικούς Οργανισμούς Τουρισμού- ΝΤΟ (αντίθετα ισχυρά υπουργεία, με τον κύριο όγκο των αρμοδιοτήτων, υπάρχουν μόνο στις τριτοκοσμικές χώρες).
Η πρόβλεψη τουριστικών ακολούθων, που θα προσλαμβάνονται από τους πρέσβεις ή προξένους (!) και θα υπηρετούν στις πρεσβείες, οδηγεί σε σύγχυση του έργου των πρεσβειών με αυτό του ΕΟΤ στο εξωτερικό. ΄Ετσι, θα υπάρχουν γραφεία εξωτερικού, έστω και μονοπ΄ροσωπα, που δεν θα συνδέονται υπηρεσιακά με τον ΕΟΤ και δεν θα ακολουθούν κατ’ ανάγκην τις κατευθύνσεις της Επικοινωνίας της Χώρας στο Εξωτερικό. Λογικό είναι οι συγκεκριμένοι ακόλουθοι, που θα προσλαμβάνονται (με μη καθοριζόμενα από το ΣΝ προσόντα), να ακολουθούν τις οδηγίες των προϊσταμένων τους, οι οποίοι όμως, ως διπλωματικοί υπάλληλοι, δεν διαθέτουν εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία τουριστικού μάρκετινγκ, ούτε άλλωστε οφείλουν. Γι αυτό σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα το τουριστικό μάρκετινγκ δεν είναι δουλειά των πρεσβειών. Τα γραφεία του ΕΟΤ στο εξωτερικό οφείλουν να είναι μονάδες marketing, κάτι που δεν συνάδει με το έργο και τον τρόπο λειτουργίας των πρεσβειών. Πρόκειται ουσιαστικά για επαναφορά του θεσμού των επί θητεία προϊσταμένων των Γραφείων Εξωτερικού, θεσμού που επιτρέπει κατά καιρούς την πρόσληψη «ημετέρων» με αδιαφανή κριτήρια και χωρίς τα αναγκαία προσόντα. Επί πλέον, θα έχουμε θεσμοθετημένη σύγκρουση αρμοδιοτήτων ΥΠΕΞ και ΥΠΟΤ, από την οποία μόνο ο Τουρισμός δεν θα ωφεληθεί. Εξ άλλου, η προβλεπόμενη εποπτεία του ΥΠΟΤ (και όχι του ΕΟΤ) επί των ακολούθων διασπά ακόμη και το αντικείμενο της Επικοινωνίας (Διαφήμιση και Δημόσιες σχέσεις) που τελικά υποτίθεται είναι το μόνο, που παραμένει άθικτο στον ΕΟΤ, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλους τους ευρωπαϊκούς Εθνικούς Οργανισμούς Τουρισμού- ΝΤΟ (αντίθετα ισχυρά υπουργεία, με τον κύριο όγκο των αρμοδιοτήτων, υπάρχουν μόνο στις τριτοκοσμικές χώρες).