Αρχική Αναδιάρθρωση ΕΟΤΆρθρο 14: Τουριστικές επαύλειςΣχόλιο του χρήστη ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ & ΔΙΑΜ/ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ | 28 Ιανουαρίου 2013, 09:05
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
• Άρθρο 14 - Τουριστικές Επαύλεις Περίπτωση Ε. Το άρθρο αυτό επιβάλλεται να αφαιρεθεί από το Σχέδιο Νόμου, αφού κάποιοι προσπαθούν μέσα από το συγκεκριμένο άρθρο να νομιμοποιήσουν τις παράνομες κατοικίες που λειτουργούν στην χώρα, δημιουργώντας ένα νέο είδος παράνομου τουριστικού καταλύματος που θα λειτουργεί εις βάρος των νόμιμων επιχειρηματιών με την ανοχή και τις ευλογίες της Πολιτείας! Αν και η Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.Ε. απέρριψε επανειλημμένως την πρόταση αυτή όταν κατατέθηκε από τον Σ.Ε.Τ.Ε., εντούτοις το Υπουργείο την αποδέχτηκε και την πέρασε στο Σχέδιο Νόμου. Είναι γνωστό ότι η λειτουργία των καταλυμάτων του κλάδου μας δεν υπερβαίνει το ένα τρίμηνο κατ’ έτος. Είναι επίσης γνωστό ότι οι τιμές ενοικίασης των κατοικιών αυτών αγγίζουν τα €300-€1000 ημερησίως. Η στάση του Υπουργείου να αποκλείει τους ιδιοκτήτες τουριστικών επαύλεων από την υποχρέωση έναρξης επιτηδεύματος ενώ ζητά από τις επιχειρήσεις Ενοικιαζομένων Δωματίων να μπαίνουν σε διαδικασία νομιμοποίησης, αδειοδότησης και τήρησης βιβλίων εσόδων εξόδων ακόμη και για 1 ενοικιαζόμενο δωμάτιο ή διαμέρισμά είναι απαράδεκτη και δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό προς τις επιχειρήσεις μας. π.χ επιχειρηματίας μέλος μας που διατηρεί 30 τουριστικές κατοικίες με 30 σήματα λειτουργίας –καταβάλλει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό κατ’ έτος τόσο για φορολογικές υποχρεώσεις όσο και για διατήρηση των σημάτων του σε ισχύ. Πώς θα χαρακτηριστεί τώρα η Πολιτεία που με το απαράδεκτο αυτό άρθρο δίνει το δικαίωμα στους ιδιοκτήτες παραθεριστικών κατοικιών – ντόπιους αλλά και αλλοδαπούς - να διαθέτουν με εμπορικό σκοπό τα σπίτια τους χωρίς καμία υποχρέωση τήρησης βιβλίων εσόδων εξόδων και σχετικής άδειας λειτουργίας του ΕΟΤ; Με το άρθρο αυτό ο νομοθέτης βάζει ταφόπλακα σε μια κατηγορία επιχειρηματιών που δέχονται έναν πρωτοφανή ανταγωνισμό, αφού ειδικά αυτός ο συγκεκριμένος τύπος καταλυμάτων «προσφέρεται» για ανεξέλεγκτη παρανομία. Τη στιγμή λοιπόν που η παρανομία στον τομέα αυτό ανθεί, αντί ο νομοθέτης να βοηθήσει στην πάταξή της, «συγκαλύπτει και στηρίζει» τον κάθε επίδοξο φοροφυγά.