Οι Τουριστικές Επαύλεις, χωρίς καμία αμφιβολία, αποτελούν νέα κατηγορία μη κύριου τουριστικού καταλύματος.
Τα μη κύρια τουριστικά καταλύματα, αποτελούν τουριστικές εγκαταστάσεις ή όχι? Κανονικά, δεν αποτελούν τουριστικές εγκαταστάσεις, για πολλούς και διάφορους λόγους (αν και φαίνεται ότι η γνώμη ορισμένων υπηρεσιακών παραγόντων του ΕΟΤ είναι αντίθετη)
Οι τουριστικές επαύλεις θα μπορούσαν να έχουν εξαιρετική εφαρμογή σε ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες (εν πάσει περιπτώσει, σε όσα από αυτά έχουν εκκαθαρισμένο νομικό καθεστώς), κατά το πρότυπο νησίδων της Καραϊβικής.
Ωστόσο, ανάχωμα σε αυτήν την δυνητική ανάπτυξη είναι η συγκεκριμένη διάταξη της ΚΥΑ 24208 ΦΕΚ 1138 Β/11-06-2009 «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό», δυνάμει της οποίας απαγορεύεται η δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων σε ακατοίκητα νησιά εμβαδού μικρότερου των 500 στρεμμάτων (άρθρου 5, παράγραφος Ε, ομάδα ΙΙΙ, πρώτη κατηγορία).
Επαναλαμβάνω ότι κατά νομική ακριβολογία, οι Τουριστικές Επαύλεις (όπως και οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες και όλα τα υπόλοιπα μη κύρια τουριστικά καταλύματα δεν θα έπρεπε να θεωρούνται τουριστικές εγκαταστάσεις, και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να καταλαμβάνονται από το ρυθμιστικό πεδίο της παραπάνω ΚΥΑ (Χωροταξικό Τουρισμού, τρεχόντως υπό αναθεώρηση). Επειδή ακριβώς όμως επί του θέματος υπάρχει διχογνωμία στον ΕΟΤ, καλό και χρήσιμο θα ήταν να διευκρινιστεί το εν λόγω θέμα με προσθήκη πρότασης ως ακολούθως:
"Ως τουριστικές επαύλεις ορίζονται κατοικίες, ελάχιστου εμβαδού 100 τ.μ., οι οποίες μπορούν να εκμισθώνονται μέχρι τρεις μήνες ανά έτος. Οι Τουριστικές Επαύλεις, όπως και κάθε μη κύριο τουριστικό κατάλυμα, δεν αποτελούν τουριστικές εγκαταστάσεις. Για την εκμίσθωση αυτών συντάσσεται απλό ιδιωτικό συμφωνητικό εκμίσθωσης κατοικίας (...)"
Οι Τουριστικές Επαύλεις, χωρίς καμία αμφιβολία, αποτελούν νέα κατηγορία μη κύριου τουριστικού καταλύματος. Τα μη κύρια τουριστικά καταλύματα, αποτελούν τουριστικές εγκαταστάσεις ή όχι? Κανονικά, δεν αποτελούν τουριστικές εγκαταστάσεις, για πολλούς και διάφορους λόγους (αν και φαίνεται ότι η γνώμη ορισμένων υπηρεσιακών παραγόντων του ΕΟΤ είναι αντίθετη) Οι τουριστικές επαύλεις θα μπορούσαν να έχουν εξαιρετική εφαρμογή σε ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες (εν πάσει περιπτώσει, σε όσα από αυτά έχουν εκκαθαρισμένο νομικό καθεστώς), κατά το πρότυπο νησίδων της Καραϊβικής. Ωστόσο, ανάχωμα σε αυτήν την δυνητική ανάπτυξη είναι η συγκεκριμένη διάταξη της ΚΥΑ 24208 ΦΕΚ 1138 Β/11-06-2009 «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό», δυνάμει της οποίας απαγορεύεται η δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων σε ακατοίκητα νησιά εμβαδού μικρότερου των 500 στρεμμάτων (άρθρου 5, παράγραφος Ε, ομάδα ΙΙΙ, πρώτη κατηγορία). Επαναλαμβάνω ότι κατά νομική ακριβολογία, οι Τουριστικές Επαύλεις (όπως και οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες και όλα τα υπόλοιπα μη κύρια τουριστικά καταλύματα δεν θα έπρεπε να θεωρούνται τουριστικές εγκαταστάσεις, και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να καταλαμβάνονται από το ρυθμιστικό πεδίο της παραπάνω ΚΥΑ (Χωροταξικό Τουρισμού, τρεχόντως υπό αναθεώρηση). Επειδή ακριβώς όμως επί του θέματος υπάρχει διχογνωμία στον ΕΟΤ, καλό και χρήσιμο θα ήταν να διευκρινιστεί το εν λόγω θέμα με προσθήκη πρότασης ως ακολούθως: "Ως τουριστικές επαύλεις ορίζονται κατοικίες, ελάχιστου εμβαδού 100 τ.μ., οι οποίες μπορούν να εκμισθώνονται μέχρι τρεις μήνες ανά έτος. Οι Τουριστικές Επαύλεις, όπως και κάθε μη κύριο τουριστικό κατάλυμα, δεν αποτελούν τουριστικές εγκαταστάσεις. Για την εκμίσθωση αυτών συντάσσεται απλό ιδιωτικό συμφωνητικό εκμίσθωσης κατοικίας (...)"