Κάνοντας μια γενική τοποθέτηση για το παρόν σχέδιο νόμου επισημαίνω τα ακόλουθα:
Κάθε μονάδα (δημόσια ή ιδιωτική) επιχείρησης διαθέτει πάντοτε μια μεγαλύτερη ή μικρότερη συσσωρευμένη εξειδίκευση, εμπειρία και γνώση που δεν αποκτάται μέσα από σπουδές ούτε καταγράφεται ώστε μπορεί να την χρησιμοποιήσει τρίτος. Εξασφαλίζει την ομαλή εσωτερική λειτουργία που βασίζεται στην άτυπη μεταβίβαση γνώσης μέσα από την καθημερινή τριβή με τα συγκεκριμένα προβλήματα, αποτελεί το σημαντικότερο «περιουσιακό στοιχείο» της ομάδας και δεν αποκτάται, όπως όλα τα πράγματα που κάτι αξίζουν, χωρίς να επενδυθεί σημαντικός χρόνος.
Η επιβίωση αλλά και βελτίωση αυτών των μονάδων-ομάδων εξασφαλίζεται αν όλα τα μέλη τους νιώθουν ότι είναι εντελώς απαραίτητοι αλλά και κανένας δεν επιτρέπεται να καταστεί αναντικατάστατος μέσα από την αποκλειστική απόκτηση δεξιοτήτων ,εμπειρίας ή στοιχείων. Ο αποτελεσματικότερος έλεγχος είναι ο καθημερινός εσωτερικός. Αυτές οι ομάδες αποκτούν με το χρόνο αυτοπεποίθηση που προέρχεται από την στερεά γνώση όχι μόνο του γράμματος αλλά και του πνεύματος του περιορισμένου εκείνου μέρους του νόμου του σχετικού με το αντικείμενο της δουλειάς τους και είναι λόγω γνώσεων και μόνο ,πολύ δυσκολότερο να προβαίνουν σε μη σύννομες πράξεις- εννοείται οι ομάδες αυτές- από ό,τι άλλα σχήματα. Αποτελούν δηλ ανάχωμα στη διαφθορά .Επειδή όμως κανένας ανεξέλεγκτος δεν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνει αδιάφθορος, έλεγχοι πρέπει να γίνονται τακτικά και έκτακτα αλλά μόνο από τα θεσμοθετημένα όργανα του Κράτους εφόσον δεν αναφερόμαστε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Αυτό όμως που έχω βιώσει τα 36 χρόνια της παλληλικής μου πορείας στον ΕΟΤ είναι ότι έχουν γίνει σε μόνιμη βάση συντονισμένες προσπάθειες να καταστραφεί όπου υπήρχε ή όπου δημιουργείτο τέτοιου είδους οργάνωση. Ο ενιαίος ΕΟΤ ανταποκρινόταν και ανταποκρίνεται ακόμα και σήμερα αποτελεσματικότερα από ένα στείρο και κατακερματισμένο οργανισμό όπως επιχειρεί να τον δημιουργήσει το Υπουργείο. .Κάθε φορά που έγινε απόπειρα να διοχετευτούν αρμοδιότητες στο Υπουργείο είχε σαν αποτέλεσμα την δυσκινησία του νέου σχήματος λόγω και της έλλειψης εξειδίκευσης.
Οι διατάξεις που προτείνονται με το παρόν σχέδιο νόμου δεν βελτιώνουν τίποτα απολύτως. Αντιθέτως καταργούν εντελώς ό,τι έχει απομείνει σε συσσωρευμένη πείρα για τον τομέα της αδειοδότησης των τουριστικών εγκαταστάσεων και επιχειρήσεων- και όχι μόνο- και το μεταφέρουν «δήθεν» στο Υπουργείο σε νέα υπηρεσία όπως έχει γίνει τόσες φορές!.
Έστω και την τελευταία στιγμή η Πολιτική Ηγεσία έχει υποχρέωση να επανεξετάσει τη στάση της στο θέμα της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του ΕΟΤ και να προσδώσει στον Οργανισμό την σημασία και αναγνώριση που του οφείλεται μετά από την σημαντική και επιτυχή εξηντάχρονη προσφορά του στο χώρο του Τουρισμού. (ΦΕΣΤΙΒΑΛ, ΜΑΡΙΝΕΣ, ΞΕΝΙΑ ,ΑΓΡΟΤΟΤΟΥΡΙΣΜΟ, ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ,ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ , ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΛΠ)
Τα πιο πάνω αποτελούν κατάθεση εμπειρίας, γνώσης και συνέπειας για ένα Οργανισμό τον οποίο υπηρέτησα σθεναρά όλα αυτά τα χρόνια μέσα από όλες τις βαθμίδες της υπαλληλικής ιεραρχίας.
Κάνοντας μια γενική τοποθέτηση για το παρόν σχέδιο νόμου επισημαίνω τα ακόλουθα: Κάθε μονάδα (δημόσια ή ιδιωτική) επιχείρησης διαθέτει πάντοτε μια μεγαλύτερη ή μικρότερη συσσωρευμένη εξειδίκευση, εμπειρία και γνώση που δεν αποκτάται μέσα από σπουδές ούτε καταγράφεται ώστε μπορεί να την χρησιμοποιήσει τρίτος. Εξασφαλίζει την ομαλή εσωτερική λειτουργία που βασίζεται στην άτυπη μεταβίβαση γνώσης μέσα από την καθημερινή τριβή με τα συγκεκριμένα προβλήματα, αποτελεί το σημαντικότερο «περιουσιακό στοιχείο» της ομάδας και δεν αποκτάται, όπως όλα τα πράγματα που κάτι αξίζουν, χωρίς να επενδυθεί σημαντικός χρόνος. Η επιβίωση αλλά και βελτίωση αυτών των μονάδων-ομάδων εξασφαλίζεται αν όλα τα μέλη τους νιώθουν ότι είναι εντελώς απαραίτητοι αλλά και κανένας δεν επιτρέπεται να καταστεί αναντικατάστατος μέσα από την αποκλειστική απόκτηση δεξιοτήτων ,εμπειρίας ή στοιχείων. Ο αποτελεσματικότερος έλεγχος είναι ο καθημερινός εσωτερικός. Αυτές οι ομάδες αποκτούν με το χρόνο αυτοπεποίθηση που προέρχεται από την στερεά γνώση όχι μόνο του γράμματος αλλά και του πνεύματος του περιορισμένου εκείνου μέρους του νόμου του σχετικού με το αντικείμενο της δουλειάς τους και είναι λόγω γνώσεων και μόνο ,πολύ δυσκολότερο να προβαίνουν σε μη σύννομες πράξεις- εννοείται οι ομάδες αυτές- από ό,τι άλλα σχήματα. Αποτελούν δηλ ανάχωμα στη διαφθορά .Επειδή όμως κανένας ανεξέλεγκτος δεν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνει αδιάφθορος, έλεγχοι πρέπει να γίνονται τακτικά και έκτακτα αλλά μόνο από τα θεσμοθετημένα όργανα του Κράτους εφόσον δεν αναφερόμαστε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτό όμως που έχω βιώσει τα 36 χρόνια της παλληλικής μου πορείας στον ΕΟΤ είναι ότι έχουν γίνει σε μόνιμη βάση συντονισμένες προσπάθειες να καταστραφεί όπου υπήρχε ή όπου δημιουργείτο τέτοιου είδους οργάνωση. Ο ενιαίος ΕΟΤ ανταποκρινόταν και ανταποκρίνεται ακόμα και σήμερα αποτελεσματικότερα από ένα στείρο και κατακερματισμένο οργανισμό όπως επιχειρεί να τον δημιουργήσει το Υπουργείο. .Κάθε φορά που έγινε απόπειρα να διοχετευτούν αρμοδιότητες στο Υπουργείο είχε σαν αποτέλεσμα την δυσκινησία του νέου σχήματος λόγω και της έλλειψης εξειδίκευσης. Οι διατάξεις που προτείνονται με το παρόν σχέδιο νόμου δεν βελτιώνουν τίποτα απολύτως. Αντιθέτως καταργούν εντελώς ό,τι έχει απομείνει σε συσσωρευμένη πείρα για τον τομέα της αδειοδότησης των τουριστικών εγκαταστάσεων και επιχειρήσεων- και όχι μόνο- και το μεταφέρουν «δήθεν» στο Υπουργείο σε νέα υπηρεσία όπως έχει γίνει τόσες φορές!. Έστω και την τελευταία στιγμή η Πολιτική Ηγεσία έχει υποχρέωση να επανεξετάσει τη στάση της στο θέμα της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του ΕΟΤ και να προσδώσει στον Οργανισμό την σημασία και αναγνώριση που του οφείλεται μετά από την σημαντική και επιτυχή εξηντάχρονη προσφορά του στο χώρο του Τουρισμού. (ΦΕΣΤΙΒΑΛ, ΜΑΡΙΝΕΣ, ΞΕΝΙΑ ,ΑΓΡΟΤΟΤΟΥΡΙΣΜΟ, ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ,ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ , ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΛΠ) Τα πιο πάνω αποτελούν κατάθεση εμπειρίας, γνώσης και συνέπειας για ένα Οργανισμό τον οποίο υπηρέτησα σθεναρά όλα αυτά τα χρόνια μέσα από όλες τις βαθμίδες της υπαλληλικής ιεραρχίας.