Θεωρούμε λάθος σε ένα ευνομούμενο και ενιαίο κράτος που θέλει να ευνοήσει την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, να υπάρχει τέτοια πολυπλοκότητα στη διαχείριση των ακτών μας. Είναι παράλογο στην ίδια ακτή, με την ίδια άμμο όπως την αντιλαμβάνεται και τη βλέπει ο καθημερινός πολίτης και επαγγελματίας, να υπάρχουν δύο διαφορετικά καθεστώτα διαχείρισης. Η μισή δηλαδή να χαρακτηρίζεται αιγιαλός και παραλία (δηλαδή κοινόχρηστη) και να παραχωρείται στους δήμους με συγκεκριμένους και ρητούς όρους και η άλλη μισή να χαρακτηρίζεται παλαιός αιγιαλός, δηλαδή ιδιωτική περιουσία του δημοσίου που διαχειρίζεται η Ε.Τ.Α.Δ. Και αυτό, βάση τοπογραφικών διαγραμμάτων που συντάχθηκαν το 1980 ή το 1990, τα οποία ελάχιστη σχέση έχουν με την σημερινή πραγματικότητα.
Καλείται λοιπόν ο κάθε Δήμος, όταν επιχειρεί να μισθώσει κάποια τμήματα αιγιαλού σε γειτονικά καταστήματα, να κάνει αυτοψίες και να εξηγεί στους επαγγελματίες ότι πρέπει να φανταστούν κόκκινες και κίτρινες γραμμές και να απευθυνθούν σε δύο διαφορετικούς εκπροσώπους του ίδιου κράτους για να μισθώσουν την ακτή που επιθυμούν, δηλαδή στο Δήμο για το τμήμα της ακτής από την κίτρινη γραμμή και κάτω και στην Ε.Τ.Α.Δ. για το τμήμα από την κίτρινη γραμμή και επάνω .
Περαιτέρω, ερχόμενοι στο Δήμο, ενημερώνονται ότι θα μισθώσουν σε συγκεκριμένη τιμή και με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, για την τήρηση των οποίων καθίσταται υπεύθυνος ο Δήμος, ο οποίος ελέγχει και ενημερώνει τις Κτηματικές Υπηρεσίες.
Στο τμήμα του παλαιού αιγιαλού όμως, το οποίο δεν θεωρείται κοινόχρηστο, τι κανόνες θα ισχύσουν και με ποιον ακριβώς ελεγκτικό μηχανισμό θα μπορέσει η Ε.Τ.Α.Δ. να εξασφαλίσει την τήρηση των κανόνων αυτών ακόμα και στην πιο μικρή και απομακρυσμένη ακτή της ελληνικής επικράτειας? Επίσης, πως είναι δυνατόν να λες στον κάθε επαγγελματία να μισθώσει ένα τμήμα της ακτής έναντι άγνωστου ανταλλάγματος, το οποίο θα καθοριστεί στο μέλλον από την Ε.Τ.Α.Δ?
Σημειώνουμε ότι το προβληματικό αυτό θεσμικό πλαίσιο που ίσχυσε και το προηγούμενο έτος, όχι μόνο δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα αλλά αντίθετα δημιούργησε τεράστια προβλήματα στις παραλίες μας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, από όσο γνωρίζουμε, σε όλες τις Κυκλάδες δεν βρέθηκε ούτε μία επιχείρηση να κάνει χρήση του δικαιώματος που της είχε δοθεί, να μισθώσει δηλαδή τον παλαιό αιγιαλό και να θεωρηθεί όμορη.
Προτείνουμε λοιπόν ανεπιφύλακτα, να δοθεί η δυνατότητα στην Ε.Τ.Α.Δ. να παραχωρεί στους Δήμους τον παλαιό αιγιαλό, κατά προτεραιότητα και με τους ίδιους όρους και το ίδιο αντάλλαγμα που ισχύουν και για τον αιγιαλό. Σε περίπτωση που ο Δήμος κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού, οι επιχειρήσεις θα πρέπει αυτομάτως να θεωρούνται όμορες ακόμα και εάν μεσολαβεί παλαιός αιγιαλός ανάμεσα στο κατάστημα που διατηρούν και στον αιγιαλό και θα μπορούν να μισθώνουν από το Δήμο το τμήμα της ακτής (αιγιαλό, παραλία ή παλαιό αιγιαλό) που επιθυμούν έναντι ανταλλάγματος, τμήμα του οποίου θα αποδίδεται κατ’ αντιστοιχία στην Ε.Τ.Α.Δ. και το ελληνικό δημόσιο.
Σιγάλας Νικόλαος
Πρόεδρος ΓΕΩΘΗΡΑ Μ.Α.Ε. ΔΗΜΟΥ ΘΗΡΑΣ
Θεωρούμε λάθος σε ένα ευνομούμενο και ενιαίο κράτος που θέλει να ευνοήσει την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, να υπάρχει τέτοια πολυπλοκότητα στη διαχείριση των ακτών μας. Είναι παράλογο στην ίδια ακτή, με την ίδια άμμο όπως την αντιλαμβάνεται και τη βλέπει ο καθημερινός πολίτης και επαγγελματίας, να υπάρχουν δύο διαφορετικά καθεστώτα διαχείρισης. Η μισή δηλαδή να χαρακτηρίζεται αιγιαλός και παραλία (δηλαδή κοινόχρηστη) και να παραχωρείται στους δήμους με συγκεκριμένους και ρητούς όρους και η άλλη μισή να χαρακτηρίζεται παλαιός αιγιαλός, δηλαδή ιδιωτική περιουσία του δημοσίου που διαχειρίζεται η Ε.Τ.Α.Δ. Και αυτό, βάση τοπογραφικών διαγραμμάτων που συντάχθηκαν το 1980 ή το 1990, τα οποία ελάχιστη σχέση έχουν με την σημερινή πραγματικότητα. Καλείται λοιπόν ο κάθε Δήμος, όταν επιχειρεί να μισθώσει κάποια τμήματα αιγιαλού σε γειτονικά καταστήματα, να κάνει αυτοψίες και να εξηγεί στους επαγγελματίες ότι πρέπει να φανταστούν κόκκινες και κίτρινες γραμμές και να απευθυνθούν σε δύο διαφορετικούς εκπροσώπους του ίδιου κράτους για να μισθώσουν την ακτή που επιθυμούν, δηλαδή στο Δήμο για το τμήμα της ακτής από την κίτρινη γραμμή και κάτω και στην Ε.Τ.Α.Δ. για το τμήμα από την κίτρινη γραμμή και επάνω . Περαιτέρω, ερχόμενοι στο Δήμο, ενημερώνονται ότι θα μισθώσουν σε συγκεκριμένη τιμή και με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, για την τήρηση των οποίων καθίσταται υπεύθυνος ο Δήμος, ο οποίος ελέγχει και ενημερώνει τις Κτηματικές Υπηρεσίες. Στο τμήμα του παλαιού αιγιαλού όμως, το οποίο δεν θεωρείται κοινόχρηστο, τι κανόνες θα ισχύσουν και με ποιον ακριβώς ελεγκτικό μηχανισμό θα μπορέσει η Ε.Τ.Α.Δ. να εξασφαλίσει την τήρηση των κανόνων αυτών ακόμα και στην πιο μικρή και απομακρυσμένη ακτή της ελληνικής επικράτειας? Επίσης, πως είναι δυνατόν να λες στον κάθε επαγγελματία να μισθώσει ένα τμήμα της ακτής έναντι άγνωστου ανταλλάγματος, το οποίο θα καθοριστεί στο μέλλον από την Ε.Τ.Α.Δ? Σημειώνουμε ότι το προβληματικό αυτό θεσμικό πλαίσιο που ίσχυσε και το προηγούμενο έτος, όχι μόνο δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα αλλά αντίθετα δημιούργησε τεράστια προβλήματα στις παραλίες μας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, από όσο γνωρίζουμε, σε όλες τις Κυκλάδες δεν βρέθηκε ούτε μία επιχείρηση να κάνει χρήση του δικαιώματος που της είχε δοθεί, να μισθώσει δηλαδή τον παλαιό αιγιαλό και να θεωρηθεί όμορη. Προτείνουμε λοιπόν ανεπιφύλακτα, να δοθεί η δυνατότητα στην Ε.Τ.Α.Δ. να παραχωρεί στους Δήμους τον παλαιό αιγιαλό, κατά προτεραιότητα και με τους ίδιους όρους και το ίδιο αντάλλαγμα που ισχύουν και για τον αιγιαλό. Σε περίπτωση που ο Δήμος κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού, οι επιχειρήσεις θα πρέπει αυτομάτως να θεωρούνται όμορες ακόμα και εάν μεσολαβεί παλαιός αιγιαλός ανάμεσα στο κατάστημα που διατηρούν και στον αιγιαλό και θα μπορούν να μισθώνουν από το Δήμο το τμήμα της ακτής (αιγιαλό, παραλία ή παλαιό αιγιαλό) που επιθυμούν έναντι ανταλλάγματος, τμήμα του οποίου θα αποδίδεται κατ’ αντιστοιχία στην Ε.Τ.Α.Δ. και το ελληνικό δημόσιο. Σιγάλας Νικόλαος Πρόεδρος ΓΕΩΘΗΡΑ Μ.Α.Ε. ΔΗΜΟΥ ΘΗΡΑΣ