Επειδή το σενάριο, το αρχιτεκτονικό σχεδίασμα της κιν/φικής αφήγησης πριν (ή και αφότου) αυτή «υλοποιηθεί» επί υλικού φορέα εικόνας/ήχου, είναι
-βασικό στοιχείο της ύπαρξης του κιν/φικού έργου,
-συνεκτικός ιστός και αιτία της εργασίας όλων όσων συμμετέχουν σε όλα τα τμήματα και φάσεις της διαδικασίας παραγωγής
-καθοριστικό (και ενίοτε το μοναδικό) στοιχείο απόδειξης της ποιότητας και δυναμικής ενός προτεινόμενου κιν/φικού σχεδίου
Επειδή το σενάριο (σε όποια του εκδοχή) υπάρχει αναγκαστικά πριν ακόμα «εμφανισθεί» ο σκηνοθέτης (ή ταυτόχρονα όταν ο σκηνοθέτης είναι και σεναριογράφος του έργου)
Επειδή και το παρόν σ/ν τοποθετεί το σενάριο ως σημαντικό στοιχείο του δημιουργικού τμήματος στην παραγωγική διαδικασία (μοριοδοτήσεις κλπ)
Είναι πια παράδοξο να νοείται η σκηνοθεσία μόνη δημιουργός του οπτικοακουστικού έργου. Μπορεί ο σκηνοθέτης να είναι ο μαέστρος αλλά ο σεναριογράφος είναι συν-δημιουργός. Η παραδοξότητα αυτή (αλλά και αδικία που αποτυπώνεται και στον ν. 2121/93 με τον σεναριογράφο ως «επί μέρους συμβολέα» -ισότιμο δηλαδή ειδικοτήτων που έρχονται σε τελικό στάδιο να υπηρετήσουν, δημιουργικά αναμφίβολα, την υλοποίηση του σεναρίου) είναι καιρός να αρθεί. Η διεθνής αντίληψη που ορίζει το οπτικοακουστικό έργο ως προϊόν συνεργασίας πρέπει κάποτε να προσγειωθεί και στο δικό μας πλανήτη.
Επειδή το σενάριο, το αρχιτεκτονικό σχεδίασμα της κιν/φικής αφήγησης πριν (ή και αφότου) αυτή «υλοποιηθεί» επί υλικού φορέα εικόνας/ήχου, είναι -βασικό στοιχείο της ύπαρξης του κιν/φικού έργου, -συνεκτικός ιστός και αιτία της εργασίας όλων όσων συμμετέχουν σε όλα τα τμήματα και φάσεις της διαδικασίας παραγωγής -καθοριστικό (και ενίοτε το μοναδικό) στοιχείο απόδειξης της ποιότητας και δυναμικής ενός προτεινόμενου κιν/φικού σχεδίου Επειδή το σενάριο (σε όποια του εκδοχή) υπάρχει αναγκαστικά πριν ακόμα «εμφανισθεί» ο σκηνοθέτης (ή ταυτόχρονα όταν ο σκηνοθέτης είναι και σεναριογράφος του έργου) Επειδή και το παρόν σ/ν τοποθετεί το σενάριο ως σημαντικό στοιχείο του δημιουργικού τμήματος στην παραγωγική διαδικασία (μοριοδοτήσεις κλπ) Είναι πια παράδοξο να νοείται η σκηνοθεσία μόνη δημιουργός του οπτικοακουστικού έργου. Μπορεί ο σκηνοθέτης να είναι ο μαέστρος αλλά ο σεναριογράφος είναι συν-δημιουργός. Η παραδοξότητα αυτή (αλλά και αδικία που αποτυπώνεται και στον ν. 2121/93 με τον σεναριογράφο ως «επί μέρους συμβολέα» -ισότιμο δηλαδή ειδικοτήτων που έρχονται σε τελικό στάδιο να υπηρετήσουν, δημιουργικά αναμφίβολα, την υλοποίηση του σεναρίου) είναι καιρός να αρθεί. Η διεθνής αντίληψη που ορίζει το οπτικοακουστικό έργο ως προϊόν συνεργασίας πρέπει κάποτε να προσγειωθεί και στο δικό μας πλανήτη.