Προσυπογράφω τη θετική προς το νομοσχέδιο τοποθέτηση του Βαλίση Κοσμόπουλου που δημοσιεύτηκε στις 3 Νοεμβρίου 2010, 21:35.
Το προτεινόμενο νομοσχέδιο, κατά την ταπεινή μου γνώμη ως νέου κινηματογραφιστή, έχοντας διαγνώσει τις όποιες δυσλειτουργίες του – επί 25 έτη – ήδη δοκιμασμένου συστήματος, προτείνει ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας, με σαφή αναπτυξιακό χαρακτήρα, που θα επιτρέψει στην πρωτοβουλία των κινηματογραφικών δημιουργών να ευδοκιμήσει μέσα σ’ ένα σύγχρονο περιβάλλον.
Οι βασικές αρχές του νομοσχεδίου, όπως ο πολλαπλασιασμός των πηγών και η αύξηση της χρηματοδότησης, η ανακατανομή της προς όφελος της παραγωγής, η εξάλειψη γραφειοκρατικών πρακτικών, η απόδοση του ειδικού φόρου με βάση τα εισιτήρια της ελληνικής ταινίας σε αντίστροφη κλίμακα, η ενίσχυση της ανεξάρτητης παραγωγής και η δυνατότητα χάραξης αποτελεσματικής κινηματογραφικής πολιτικής από το Ε.Κ.Κ. είναι σαφώς θετικές και θα λειτουργήσουν ενισχυτικά για την ελληνική κινηματογραφία.
Η ανάπτυξη της παραγωγής καθόλου δεν «υποβαθμίζει το ρόλο της πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας» αντιθέτως δημιουργεί τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στον δημιουργό να εργασθεί με πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η «υψηλή αλληλεξάρτηση των ρυθμίσεών του σ/ν» επιβάλλει να διασφαλιστεί η λειτουργία του συνόλου των παρεμβάσεών του, κατά συνέπεια είναι αναγκαίο να επιδειχθεί αμέσως η απαραίτητη πολιτική βούληση για την εφαρμογή του 1,5% και την ενεργοποίηση των φορολογικών κινήτρων.
Από διάφορες πλευρές διατυπώνονται κάποιες επιμέρους προτάσεις, που το περιεχόμενό τους ίσως να έχει ενδιαφέρον, η θέση των περισσοτέρων όμως δεν είναι στο νομοσχέδιο αλλά στον νέο εσωτερικό κανονισμό του Ε.Κ.Κ. Η προσωπική μου ανάγνωση είναι ότι ο νομοθέτης δεν παραπέμπει τα ζητήματα αυτά στον νέο εσωτερικό κανονισμό κακόβουλα αλλά προκειμένου να μην χρειάζεται νέα νομοθεσία κάθε 4-5 χρόνια, όταν δηλαδή θα δοκιμάζονται στην πράξη οι επιμέρους επιλογές ή οι συνθήκες θα επιβάλλουν αναπροσαρμογή των εργαλείων παρέμβασης.
Η αλλαγή του τρόπου διοίκησης και λειτουργίας του ΕΚΚ είναι επιβεβλημένη από την διαπίστωση της παθογένειας του υπάρχοντος συστήματος. Παρά τις αγαθές προθέσεις του τότε νομοθέτη και των προσώπων που υπηρέτησαν το σχήμα αυτό, δυστυχώς στην πράξη οι «ασφαλιστικές δικλείδες» συχνά δεν λειτούργησαν και οι «αντιπροσωπευτικές διαδικασίες» καταστρατηγήθηκαν νομότυπα, επιτρέποντας την εμφάνιση φαινομένων που υπέσκαψαν την δυναμική ανάπτυξη του ελληνικού κινηματογράφου. Η «συνυπευθυνότητα» δυστυχώς μετατράπηκε σε «διάχυση ευθυνών» και ουσιαστικά οδήγησε στην «αδυναμία καταλογισμού ευθυνών» για την αποτελεσματικότητα (ή μη) της όποιας πολιτικής ασκείτο από το ΕΚΚ .
Η φιλοσοφία που επέλεξε ο νομοθέτης για την νέα αυτή δομή , εν ολίγοις, επιτρέπει την χάραξη και εφαρμογή συγκεκριμένης κινηματογραφικής πολιτικής από το ΕΚΚ αλλά – επιτέλους – δίνει και την δυνατότητα προσωποποίησης και καταλογισμού της ευθύνης για την πολιτική που θα επιλεγεί να εφαρμοσθεί, ανά τριετία. Και, φυσικά, όσοι θεωρούμε πιο αποτελεσματικό το προτεινόμενο μοντέλο δεν έχουμε κανένα «έλλειμμα δημοκρατικότητας»… Καθώς πολλά θα εξαρτηθούν από την ικανότητα των προσώπων που θα κληθούν να υλοποιήσουν τη νέα αυτή πολιτική, ο δημόσιος χαρακτήρας της διαδικασίας επιλογής τους πρέπει να συνάδει με την πρόθεση διαφάνειας. Τελευταίο αλλά πρώτιστο, κρίνω ότι το νέο αυτό βήμα για την ανάπτυξη της ελληνικής κινηματογραφίας θα μείνει μετέωρο χωρίς την συστηματοποίηση και αναβάθμιση της κινηματογραφικής παιδείας, τόσο με την δημιουργία πρότυπης σχολής όσο και με την διάχυση της οπτικοακουστικής παιδείας στο «Νέο Σχολείο». Πρέπει λοιπόν οι σχετικές διεργασίες, ανάμεσα στο ΥΠΠΟΤ και το Υπουργείο Παιδείας να ξεκινήσουν αμέσως μετά την ψήφιση του σ/ν, με την συμμετοχή των κινηματογραφιστών.
Με επιμέρους σχόλια και προτάσεις στα οικεία άρθρα θα συμπληρώσω την μικρή μου παρέμβαση στην διαδικασία διαβούλευσης. Επί της αρχής του σ/ν όμως σημειώνω ότι θα ήθελα ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ χωρίς να αλλοιωθεί το πνεύμα του αλλά με την πιθανή βελτίωση κάποιων ρυθμίσεών του, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης και σωστή ΕΦΑΡΜΟΓΗ του.
Με σεβασμό όλων των απόψεων
Βασίλης Κοσμόπουλος σκηνοθέτης/παραγωγός
Προσυπογράφω τη θετική προς το νομοσχέδιο τοποθέτηση του Βαλίση Κοσμόπουλου που δημοσιεύτηκε στις 3 Νοεμβρίου 2010, 21:35. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο, κατά την ταπεινή μου γνώμη ως νέου κινηματογραφιστή, έχοντας διαγνώσει τις όποιες δυσλειτουργίες του – επί 25 έτη – ήδη δοκιμασμένου συστήματος, προτείνει ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας, με σαφή αναπτυξιακό χαρακτήρα, που θα επιτρέψει στην πρωτοβουλία των κινηματογραφικών δημιουργών να ευδοκιμήσει μέσα σ’ ένα σύγχρονο περιβάλλον. Οι βασικές αρχές του νομοσχεδίου, όπως ο πολλαπλασιασμός των πηγών και η αύξηση της χρηματοδότησης, η ανακατανομή της προς όφελος της παραγωγής, η εξάλειψη γραφειοκρατικών πρακτικών, η απόδοση του ειδικού φόρου με βάση τα εισιτήρια της ελληνικής ταινίας σε αντίστροφη κλίμακα, η ενίσχυση της ανεξάρτητης παραγωγής και η δυνατότητα χάραξης αποτελεσματικής κινηματογραφικής πολιτικής από το Ε.Κ.Κ. είναι σαφώς θετικές και θα λειτουργήσουν ενισχυτικά για την ελληνική κινηματογραφία. Η ανάπτυξη της παραγωγής καθόλου δεν «υποβαθμίζει το ρόλο της πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας» αντιθέτως δημιουργεί τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στον δημιουργό να εργασθεί με πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η «υψηλή αλληλεξάρτηση των ρυθμίσεών του σ/ν» επιβάλλει να διασφαλιστεί η λειτουργία του συνόλου των παρεμβάσεών του, κατά συνέπεια είναι αναγκαίο να επιδειχθεί αμέσως η απαραίτητη πολιτική βούληση για την εφαρμογή του 1,5% και την ενεργοποίηση των φορολογικών κινήτρων. Από διάφορες πλευρές διατυπώνονται κάποιες επιμέρους προτάσεις, που το περιεχόμενό τους ίσως να έχει ενδιαφέρον, η θέση των περισσοτέρων όμως δεν είναι στο νομοσχέδιο αλλά στον νέο εσωτερικό κανονισμό του Ε.Κ.Κ. Η προσωπική μου ανάγνωση είναι ότι ο νομοθέτης δεν παραπέμπει τα ζητήματα αυτά στον νέο εσωτερικό κανονισμό κακόβουλα αλλά προκειμένου να μην χρειάζεται νέα νομοθεσία κάθε 4-5 χρόνια, όταν δηλαδή θα δοκιμάζονται στην πράξη οι επιμέρους επιλογές ή οι συνθήκες θα επιβάλλουν αναπροσαρμογή των εργαλείων παρέμβασης. Η αλλαγή του τρόπου διοίκησης και λειτουργίας του ΕΚΚ είναι επιβεβλημένη από την διαπίστωση της παθογένειας του υπάρχοντος συστήματος. Παρά τις αγαθές προθέσεις του τότε νομοθέτη και των προσώπων που υπηρέτησαν το σχήμα αυτό, δυστυχώς στην πράξη οι «ασφαλιστικές δικλείδες» συχνά δεν λειτούργησαν και οι «αντιπροσωπευτικές διαδικασίες» καταστρατηγήθηκαν νομότυπα, επιτρέποντας την εμφάνιση φαινομένων που υπέσκαψαν την δυναμική ανάπτυξη του ελληνικού κινηματογράφου. Η «συνυπευθυνότητα» δυστυχώς μετατράπηκε σε «διάχυση ευθυνών» και ουσιαστικά οδήγησε στην «αδυναμία καταλογισμού ευθυνών» για την αποτελεσματικότητα (ή μη) της όποιας πολιτικής ασκείτο από το ΕΚΚ . Η φιλοσοφία που επέλεξε ο νομοθέτης για την νέα αυτή δομή , εν ολίγοις, επιτρέπει την χάραξη και εφαρμογή συγκεκριμένης κινηματογραφικής πολιτικής από το ΕΚΚ αλλά – επιτέλους – δίνει και την δυνατότητα προσωποποίησης και καταλογισμού της ευθύνης για την πολιτική που θα επιλεγεί να εφαρμοσθεί, ανά τριετία. Και, φυσικά, όσοι θεωρούμε πιο αποτελεσματικό το προτεινόμενο μοντέλο δεν έχουμε κανένα «έλλειμμα δημοκρατικότητας»… Καθώς πολλά θα εξαρτηθούν από την ικανότητα των προσώπων που θα κληθούν να υλοποιήσουν τη νέα αυτή πολιτική, ο δημόσιος χαρακτήρας της διαδικασίας επιλογής τους πρέπει να συνάδει με την πρόθεση διαφάνειας. Τελευταίο αλλά πρώτιστο, κρίνω ότι το νέο αυτό βήμα για την ανάπτυξη της ελληνικής κινηματογραφίας θα μείνει μετέωρο χωρίς την συστηματοποίηση και αναβάθμιση της κινηματογραφικής παιδείας, τόσο με την δημιουργία πρότυπης σχολής όσο και με την διάχυση της οπτικοακουστικής παιδείας στο «Νέο Σχολείο». Πρέπει λοιπόν οι σχετικές διεργασίες, ανάμεσα στο ΥΠΠΟΤ και το Υπουργείο Παιδείας να ξεκινήσουν αμέσως μετά την ψήφιση του σ/ν, με την συμμετοχή των κινηματογραφιστών. Με επιμέρους σχόλια και προτάσεις στα οικεία άρθρα θα συμπληρώσω την μικρή μου παρέμβαση στην διαδικασία διαβούλευσης. Επί της αρχής του σ/ν όμως σημειώνω ότι θα ήθελα ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ χωρίς να αλλοιωθεί το πνεύμα του αλλά με την πιθανή βελτίωση κάποιων ρυθμίσεών του, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης και σωστή ΕΦΑΡΜΟΓΗ του. Με σεβασμό όλων των απόψεων Βασίλης Κοσμόπουλος σκηνοθέτης/παραγωγός