* Το πρόβλημα του κινηματογράφου παγκόσμια εντοπίζεται
στη σχέση παραγωγής – διανομής . Θα μπορούσα να πώ πως είναι οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος, η μία όψη πρϋποθέτει την άλλη.
Το κόστος της διανομής πολλές φορές ξεπερνά το κόστος παραγωγής.
Η κόπια βάρους 25 κιλών είναι δύσχρηστη, καταστρέφεται εύκολα, το κόστος της ανέρχεται περίπου στα 800 ευρώ...
και μετά από κάποιες προβολές η ταινία είναι αγνώριστη από τις φθορές. Στην ουσία είναι οι δημιουργοί που αδικούνται, γιατί κανείς και κανένας νόμος δεν προστατεύει την πνευματική δημιουργία από τις φθορές. Όλα αυτά και πάρα πολλά ακόμα, μπορούν να ξεπεραστούν με την αντικατάσταση της κλασικής κόπιας από ένα ψηφιακό
αντίγραφο. Τα τεχνικά προβλήματα έχουν ξεπεραστεί, η εικόνα στην προβολή είναι σχεδόν ανάλογη του φίλμ και επί πλέον άφθαρτη. Υπάρχει η άποψη πως το ψηφιακό αντίγραφο -προς το παρόν -είναι κατώτερο από το φωτοχημικό. Ναι, αλλά μονάχα τη στιγμή που βγαίνει από το εμφανιστήριο, μετά έστω και από μία προβολή μπορεί είναι αγνώριστο από τις φθορές της κόπιας. Θέτουμε σαν προϋπόθεση αυτής της αλλαγής να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των εργαστηρίων με την μετεκπαιδεύση των τεχνικών στις νέες τεχνολογίες, οι τεχνικοί μας είναι το σπουδαιότερο κεφάλαιο του κινηματογράφου μας και με τις δεξιότητες που έχουν κατακτήσει γρήγορα θα προσαρμοστούν στη νέα τεχνολογία όπως όταν πέρασαν άνετα από τον αναλογικό ήχο στον ψηφιακό και επί πλέον να εξασφαλιστεί η οικονομική υποστήριξη των εργαστηρίων για την αγορά μηχανημάτων νέας τεχνολογίας, δεδομένου ότι θα πολλαπλασιαστεί ο κύκλος εργασιών τους με τήν ψηφιοποίηση του συνόλου της οπτικοακουστικής μας κληρονομιάς.
Η πρότασή μας βέβαια προϋποθέτει ένα άλλο σύστημα προβολής με χαρακτηριστηκά ριζικά διαφορετικά από την κλασική κινηματογραφική μηχανή προβολής του Μελιές με το σταυρό της Μάλτας.
Τώρα μπορούν να λειτουργήσουν, μικρές αίθουσες με θέσεις περιορισμένες και χαμηλό κόστος, ακόμα και στα πέρατα της επικράτειας. Με το νέο σύστημα μπορεί η κάθε αίθουσα να έχει τη δική της ταινιοθήκη και μαζί τη δυνατότητα να εναλλάσσει το πρόγραμμα της σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες και ανάλογα με το κοινό και την ώρα προβολής. Οι ταινίες δεν θα εξαφανίζονται μετά κάποιες προβολές αλλά θα είναι εκεί έτοιμες στη διάθεση των ενδιαφερομένων σινεφίλ. Κάθε αίθουσα θα είναι ταινιοθήκη, αλλά και πολιτιστικό κέντρο.
Με την ευκαιρία αυτής της αλλαγής μπορούμε να προτείνουμε μια σειρά από ουσιαστικές καινοτομίες που θα προστατεύσουν οριστικά και αναμφισβήτητα τα πνευματικά δικαιώματα αλλά και τα πάσης φύσεως δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα θα ρίξουν κάθετα το κόστος διαχείρισης και θα εξαλείψουν οριστικά την πειρατεία.
Η αίθουσα που προτείνουμε δεν θα έχει ταμείο ,ούτε μηχανικό προβολής.Τρία άτομα είναι αρκετά για την λειτουργία μιάς μικρής αίθουσας. Στη θέση του ταμείου θα υπάρχει ένα αυτόματο μηχάνημα συναλλαγών που θα εκδίδει
το εισιτήριο. Το ίδιο μηχάνημα-που θα είναι συνδεδεμένο με εντεταλμένη τράπεζα-θα έχει την δυνατότητα να διαμοιράζει ακαριαία τα δικαιώματα στους κωδικούς των δικαιούχων.
Αυτό βέβαια προϋποθέτει την καταγραφή των δικαιωμάτων ανεξίτηλα πάνω στο υλικό προβολής. Επί πλέον πρέπει να ρυθμιστούν νομοθετικά θέματα αφου είναι αναγκαία η ύπαρξη ενός υπεύθυνου φορέα που θα πιστοποιεί τα
δεδομένα, την ταυτότητα ,κάθε ταινίας που δεν θα μπορεί να προβληθεί πουθενά χωρίς αυτή την πιστοποίηση. Η πιστοποίηση αυτή θα εκτείνεται και στην τηλεόραση και το δίσκο. Βεβαίως θα πρέπει να ιδρυθεί επιτέλους οπτικοακουστικό επιμελητήριο, που θα εκδίδει πιστοποιητικά γνησιότητας και δεν θα μπορεί να προβληθεί πουθενά μια ταινία χωρίς αυτό το χαρτί που θα βεβαιώνει την ιδιοκτησία και τα πάσης φύσεως δικαιώματα.
Το περιεχόμενο αυτού του πιστοποιητικού γνησιότητας θα είναι αποτυπωμένο σε κάθε καρέ της ταινίας μαζί με τους τραπεζιτικούς κωδικούς κάθε δικαιούχου.
(Ανακοίνωση στο κινηματογραφικό συνέδριο)
Αυτό το σύστημα ρίχνει το κόστος κατά 70% περίπου εξαφανίζει την πειρατεία.,προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα, αποκλείει τις φθορές της κόπιας, και πολλαπλασιάζει τις αίθουσες. Το κόστος της αλλαγής και του μηχανολογικού εξοπλισμού αντιμετωπίζεται σχεδόν σε μηδενική βάση.
2.ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Το υδροκέφαλο Κέντρο Κινηματογράφου κλείνει.Έφαγε οριστικά τα ψωμιά του, βάρυνε κι έμεινε μισόστρατα.
Τον ρόλο του σήμερα μπορεί να τον παίξει ένα ανέξοδο όργανο τριών ανθρώπων που θα ελέγχουν και θα πιστοποιούν μόνον τα τιμολόγια παραγωγής. χωρίς καμιά επέμβαση στο περιεχόμενο της ταινίας.. Οι επιδοτήσεις των ταινιών θα γίνονται με αυτόματο τρόπο και θα είναι συμπληρωματικές , αδιάβλητες, αναπτυξιακές και ικανές να προσελκύσουν επενδύσεις .
‘Οποιος αποφασίσει να γυρίσει ταινία αυτόματα μπορεί να εισπράξει το 35 % των τιμολογίων του και των δελτίων παροχής υπηρεσιών των τεχνικών και καλλιτεχνών.Οι τεχνικοί πρέπει οπωσδήποτε να έχουν επαγγελματική ιδιότητα.Σε κάθε ταινία μπορούν να εργασθούν τρείς νέοι μαθητευόμενοι που το μεροκάματο τους θα επιδοτείται.
Θα δημιουργηθεί ένα κεφάλαιο με την επιχορήγηση του ΥΠΠΟ, ίσο με 6.612. 717 EYΡΩ το χρόνο, που πήρε στο κέντρο τη χρονιά 2007 και θα πάει ολόκληρο στην παραγωγή και μόνον..Εδώ πρέπει να προστεθεί και το 1,5 % των καναλιών- που επικειμένων των αδειών λειτουργίας θα πρέπει να υποχρεωθούν οι καναλάρχες επιτέλους να το καταβάλλουν-,
Και φυσικά η Ελληνική ταινία να μπορεί να απολαμβάνει ότι και το βιβλίο και το θέατρο και να μειωθεί το Φ.Π.Α. στο 4,5% τόσο στην παραγωγή όσο και στη διανομή.Αυτό είναι ουσιαστικό κίνητρο για την παραγωγή αλλά κυρίως για την αίθουσα . Ο κινηματογράφος δεν είναι το αποπαίδι του πολιτισμού.
* Το πρόβλημα του κινηματογράφου παγκόσμια εντοπίζεται στη σχέση παραγωγής – διανομής . Θα μπορούσα να πώ πως είναι οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος, η μία όψη πρϋποθέτει την άλλη. Το κόστος της διανομής πολλές φορές ξεπερνά το κόστος παραγωγής. Η κόπια βάρους 25 κιλών είναι δύσχρηστη, καταστρέφεται εύκολα, το κόστος της ανέρχεται περίπου στα 800 ευρώ... και μετά από κάποιες προβολές η ταινία είναι αγνώριστη από τις φθορές. Στην ουσία είναι οι δημιουργοί που αδικούνται, γιατί κανείς και κανένας νόμος δεν προστατεύει την πνευματική δημιουργία από τις φθορές. Όλα αυτά και πάρα πολλά ακόμα, μπορούν να ξεπεραστούν με την αντικατάσταση της κλασικής κόπιας από ένα ψηφιακό αντίγραφο. Τα τεχνικά προβλήματα έχουν ξεπεραστεί, η εικόνα στην προβολή είναι σχεδόν ανάλογη του φίλμ και επί πλέον άφθαρτη. Υπάρχει η άποψη πως το ψηφιακό αντίγραφο -προς το παρόν -είναι κατώτερο από το φωτοχημικό. Ναι, αλλά μονάχα τη στιγμή που βγαίνει από το εμφανιστήριο, μετά έστω και από μία προβολή μπορεί είναι αγνώριστο από τις φθορές της κόπιας. Θέτουμε σαν προϋπόθεση αυτής της αλλαγής να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των εργαστηρίων με την μετεκπαιδεύση των τεχνικών στις νέες τεχνολογίες, οι τεχνικοί μας είναι το σπουδαιότερο κεφάλαιο του κινηματογράφου μας και με τις δεξιότητες που έχουν κατακτήσει γρήγορα θα προσαρμοστούν στη νέα τεχνολογία όπως όταν πέρασαν άνετα από τον αναλογικό ήχο στον ψηφιακό και επί πλέον να εξασφαλιστεί η οικονομική υποστήριξη των εργαστηρίων για την αγορά μηχανημάτων νέας τεχνολογίας, δεδομένου ότι θα πολλαπλασιαστεί ο κύκλος εργασιών τους με τήν ψηφιοποίηση του συνόλου της οπτικοακουστικής μας κληρονομιάς. Η πρότασή μας βέβαια προϋποθέτει ένα άλλο σύστημα προβολής με χαρακτηριστηκά ριζικά διαφορετικά από την κλασική κινηματογραφική μηχανή προβολής του Μελιές με το σταυρό της Μάλτας. Τώρα μπορούν να λειτουργήσουν, μικρές αίθουσες με θέσεις περιορισμένες και χαμηλό κόστος, ακόμα και στα πέρατα της επικράτειας. Με το νέο σύστημα μπορεί η κάθε αίθουσα να έχει τη δική της ταινιοθήκη και μαζί τη δυνατότητα να εναλλάσσει το πρόγραμμα της σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες και ανάλογα με το κοινό και την ώρα προβολής. Οι ταινίες δεν θα εξαφανίζονται μετά κάποιες προβολές αλλά θα είναι εκεί έτοιμες στη διάθεση των ενδιαφερομένων σινεφίλ. Κάθε αίθουσα θα είναι ταινιοθήκη, αλλά και πολιτιστικό κέντρο. Με την ευκαιρία αυτής της αλλαγής μπορούμε να προτείνουμε μια σειρά από ουσιαστικές καινοτομίες που θα προστατεύσουν οριστικά και αναμφισβήτητα τα πνευματικά δικαιώματα αλλά και τα πάσης φύσεως δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα θα ρίξουν κάθετα το κόστος διαχείρισης και θα εξαλείψουν οριστικά την πειρατεία. Η αίθουσα που προτείνουμε δεν θα έχει ταμείο ,ούτε μηχανικό προβολής.Τρία άτομα είναι αρκετά για την λειτουργία μιάς μικρής αίθουσας. Στη θέση του ταμείου θα υπάρχει ένα αυτόματο μηχάνημα συναλλαγών που θα εκδίδει το εισιτήριο. Το ίδιο μηχάνημα-που θα είναι συνδεδεμένο με εντεταλμένη τράπεζα-θα έχει την δυνατότητα να διαμοιράζει ακαριαία τα δικαιώματα στους κωδικούς των δικαιούχων. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την καταγραφή των δικαιωμάτων ανεξίτηλα πάνω στο υλικό προβολής. Επί πλέον πρέπει να ρυθμιστούν νομοθετικά θέματα αφου είναι αναγκαία η ύπαρξη ενός υπεύθυνου φορέα που θα πιστοποιεί τα δεδομένα, την ταυτότητα ,κάθε ταινίας που δεν θα μπορεί να προβληθεί πουθενά χωρίς αυτή την πιστοποίηση. Η πιστοποίηση αυτή θα εκτείνεται και στην τηλεόραση και το δίσκο. Βεβαίως θα πρέπει να ιδρυθεί επιτέλους οπτικοακουστικό επιμελητήριο, που θα εκδίδει πιστοποιητικά γνησιότητας και δεν θα μπορεί να προβληθεί πουθενά μια ταινία χωρίς αυτό το χαρτί που θα βεβαιώνει την ιδιοκτησία και τα πάσης φύσεως δικαιώματα. Το περιεχόμενο αυτού του πιστοποιητικού γνησιότητας θα είναι αποτυπωμένο σε κάθε καρέ της ταινίας μαζί με τους τραπεζιτικούς κωδικούς κάθε δικαιούχου. (Ανακοίνωση στο κινηματογραφικό συνέδριο) Αυτό το σύστημα ρίχνει το κόστος κατά 70% περίπου εξαφανίζει την πειρατεία.,προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα, αποκλείει τις φθορές της κόπιας, και πολλαπλασιάζει τις αίθουσες. Το κόστος της αλλαγής και του μηχανολογικού εξοπλισμού αντιμετωπίζεται σχεδόν σε μηδενική βάση. 2.ΠΑΡΑΓΩΓΗ Το υδροκέφαλο Κέντρο Κινηματογράφου κλείνει.Έφαγε οριστικά τα ψωμιά του, βάρυνε κι έμεινε μισόστρατα. Τον ρόλο του σήμερα μπορεί να τον παίξει ένα ανέξοδο όργανο τριών ανθρώπων που θα ελέγχουν και θα πιστοποιούν μόνον τα τιμολόγια παραγωγής. χωρίς καμιά επέμβαση στο περιεχόμενο της ταινίας.. Οι επιδοτήσεις των ταινιών θα γίνονται με αυτόματο τρόπο και θα είναι συμπληρωματικές , αδιάβλητες, αναπτυξιακές και ικανές να προσελκύσουν επενδύσεις . ‘Οποιος αποφασίσει να γυρίσει ταινία αυτόματα μπορεί να εισπράξει το 35 % των τιμολογίων του και των δελτίων παροχής υπηρεσιών των τεχνικών και καλλιτεχνών.Οι τεχνικοί πρέπει οπωσδήποτε να έχουν επαγγελματική ιδιότητα.Σε κάθε ταινία μπορούν να εργασθούν τρείς νέοι μαθητευόμενοι που το μεροκάματο τους θα επιδοτείται. Θα δημιουργηθεί ένα κεφάλαιο με την επιχορήγηση του ΥΠΠΟ, ίσο με 6.612. 717 EYΡΩ το χρόνο, που πήρε στο κέντρο τη χρονιά 2007 και θα πάει ολόκληρο στην παραγωγή και μόνον..Εδώ πρέπει να προστεθεί και το 1,5 % των καναλιών- που επικειμένων των αδειών λειτουργίας θα πρέπει να υποχρεωθούν οι καναλάρχες επιτέλους να το καταβάλλουν-, Και φυσικά η Ελληνική ταινία να μπορεί να απολαμβάνει ότι και το βιβλίο και το θέατρο και να μειωθεί το Φ.Π.Α. στο 4,5% τόσο στην παραγωγή όσο και στη διανομή.Αυτό είναι ουσιαστικό κίνητρο για την παραγωγή αλλά κυρίως για την αίθουσα . Ο κινηματογράφος δεν είναι το αποπαίδι του πολιτισμού.