Νομίζω το πιο φρόνιμο είναι ένα σχήμα καλλιτεχνών να επιχορηγείται για μια πρόταση που περιλαμβάνει ένα σχέδιο και σε βάθος χρόνου, πχ, μια τριετία, αν μετά από μια τριετία δεν έχει καταφέρει να επιβιώσει από μόνο του, τότε θα πρέπει να εξαιρείται από την πιθανότητα να επιχορηγηθεί ξανά, κι έτσι θα εξασφαλίζεται και η μείωση των αιτήσεων, και η σίγουρη εναλλαγή των προσώπων και των σχημάτων, αλλά και η πιθανότητα ομάδες που επιχορηγούνται να μπορέσουν να μείνουν μετά ενωμένες και να παράγουν ουσιαστικό έργο, κι όχι να συσπειρώνονται για μια και μόνο παραγωγή, όπου δεν προλαβαίνουν ούτε κοινό κώδικα να αναπτύξουν, ούτε στόχους, αλλά ούτε και να παρουσιάσουν τον εαυτό τους έτσι ώστε να τις γνωρίσει το κοινό.
Νομίζω το πιο φρόνιμο είναι ένα σχήμα καλλιτεχνών να επιχορηγείται για μια πρόταση που περιλαμβάνει ένα σχέδιο και σε βάθος χρόνου, πχ, μια τριετία, αν μετά από μια τριετία δεν έχει καταφέρει να επιβιώσει από μόνο του, τότε θα πρέπει να εξαιρείται από την πιθανότητα να επιχορηγηθεί ξανά, κι έτσι θα εξασφαλίζεται και η μείωση των αιτήσεων, και η σίγουρη εναλλαγή των προσώπων και των σχημάτων, αλλά και η πιθανότητα ομάδες που επιχορηγούνται να μπορέσουν να μείνουν μετά ενωμένες και να παράγουν ουσιαστικό έργο, κι όχι να συσπειρώνονται για μια και μόνο παραγωγή, όπου δεν προλαβαίνουν ούτε κοινό κώδικα να αναπτύξουν, ούτε στόχους, αλλά ούτε και να παρουσιάσουν τον εαυτό τους έτσι ώστε να τις γνωρίσει το κοινό.