Όταν η δουλειά στον πολιτισμό γίνεται δημοσιουπαλληλική μπέρδεύονται τα πράγματα! Θυμάστε τον ΟΠΕΠ - οργανισμό προβολής του Ελληνικού Πολιτισμού; Τι ακριβώς λοιπον έκανε για να προβάλει τον Ελληνικό Πολιτισμό ...μάλλον όχι και πολλά. Αν λοιπόν οριστεί κάποια επιτροπή διαχείρισης πρέπει να λειτουργεί με κίνητρα που θα εχουν αυτό ως στόχο και όχι με κίνητρα διατήρησης της θεσουλας του κάθε δημοσίου υπαλλήλου.
Ο σχεδιασμός λοιπόν απαιτεί μια ομάδα που να οργανώνει την παρουσία ελληνικών θεατρικών παραγωγών σε όσο το δυνατόν περισσότερα φεστιβάλ του εξωτερικού, όπως αντίστοιχα εμείς υποδεχόμαστε ομάδες του εξωτερικού στο Ελληνικό Φεστιβάλ.
Μιας ομάδας που θα μελετά τη θεατρική δράση άλλων χωρών και θα προσπαθεί να βρει τον τρόπο σύνδεσης δηλαδή π.χ ένας εκπρόσωπος του υπουργείου στην Αγγλία , ένας στη Γερμανία, ένας στην Κίνα , ένας στην Αμερική που θα παρατηρούν και θα καταγράφουν τη θεατρική δράση και πρόοδο αυτών των χωρών και θα προτείνουν συνεργασίες με τη χώρα μας και θα "εισάγουν" είδη π.χ το Project θέατρο για εφήβους που ξεκίνησε από την Αγγλία θα μπορούσε σαν Project να πραγματοποιηθεί και στη χώρα μας και ύστερα να γίνει κάποιο είδος ανταλλαγής. Στην Πολωνία πραγματοποιείται διεθνές φεστιβάλ Πανεπιστημιακών θιάσων , θα μπορούσε λοιπόν η υπεύθυνη πολιτιστικών να προτρέψει την ελληνική επιτροπή να στείλει έλληνες εκπροσώπους ή στο Βερολίνο έγινε πρόσφατα διεθνές φεστιβάλ με θέμα παραστάσεις που πραγματεύονται το θέμα της βίας γενικότερα. Μετείχαν σοβαρά θεατρικά σχήματα από όλο τον κόσμο, όχι όμως η Ελλάδα.
Όλα αυτά τα σχέδια δράσης προυποθέτουν νέα μυαλά που να λειτουργούν με κίνητρα καλλιτεχνικά και ποιοτικά. Αυτοί οι άνθρωποι για να βρεθούν όμως είναι ίσως τελικά και το πιο δύσκολο κομμάτι.
Όταν η δουλειά στον πολιτισμό γίνεται δημοσιουπαλληλική μπέρδεύονται τα πράγματα! Θυμάστε τον ΟΠΕΠ - οργανισμό προβολής του Ελληνικού Πολιτισμού; Τι ακριβώς λοιπον έκανε για να προβάλει τον Ελληνικό Πολιτισμό ...μάλλον όχι και πολλά. Αν λοιπόν οριστεί κάποια επιτροπή διαχείρισης πρέπει να λειτουργεί με κίνητρα που θα εχουν αυτό ως στόχο και όχι με κίνητρα διατήρησης της θεσουλας του κάθε δημοσίου υπαλλήλου. Ο σχεδιασμός λοιπόν απαιτεί μια ομάδα που να οργανώνει την παρουσία ελληνικών θεατρικών παραγωγών σε όσο το δυνατόν περισσότερα φεστιβάλ του εξωτερικού, όπως αντίστοιχα εμείς υποδεχόμαστε ομάδες του εξωτερικού στο Ελληνικό Φεστιβάλ. Μιας ομάδας που θα μελετά τη θεατρική δράση άλλων χωρών και θα προσπαθεί να βρει τον τρόπο σύνδεσης δηλαδή π.χ ένας εκπρόσωπος του υπουργείου στην Αγγλία , ένας στη Γερμανία, ένας στην Κίνα , ένας στην Αμερική που θα παρατηρούν και θα καταγράφουν τη θεατρική δράση και πρόοδο αυτών των χωρών και θα προτείνουν συνεργασίες με τη χώρα μας και θα "εισάγουν" είδη π.χ το Project θέατρο για εφήβους που ξεκίνησε από την Αγγλία θα μπορούσε σαν Project να πραγματοποιηθεί και στη χώρα μας και ύστερα να γίνει κάποιο είδος ανταλλαγής. Στην Πολωνία πραγματοποιείται διεθνές φεστιβάλ Πανεπιστημιακών θιάσων , θα μπορούσε λοιπόν η υπεύθυνη πολιτιστικών να προτρέψει την ελληνική επιτροπή να στείλει έλληνες εκπροσώπους ή στο Βερολίνο έγινε πρόσφατα διεθνές φεστιβάλ με θέμα παραστάσεις που πραγματεύονται το θέμα της βίας γενικότερα. Μετείχαν σοβαρά θεατρικά σχήματα από όλο τον κόσμο, όχι όμως η Ελλάδα. Όλα αυτά τα σχέδια δράσης προυποθέτουν νέα μυαλά που να λειτουργούν με κίνητρα καλλιτεχνικά και ποιοτικά. Αυτοί οι άνθρωποι για να βρεθούν όμως είναι ίσως τελικά και το πιο δύσκολο κομμάτι.