Έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχουν εκατοντάδες θέατρα στην Ελλάδα (κυρίως στην Αθήνα), πολλά εκ των οποίων παρουσιάζουν παραστάσεις αμφιβόλου ποιότητας ενώ και τα εισιτήρια είναι συχνά αρκετά ακριβά για μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Η οικονομική βιωσιμότητα μεγάλου μέρους των θεατρικών επιχειρήσεων ειναι οριακή. Μεγάλο μέρος της θεατρικής αγοράς επιβιώνει αποκλειστικά χάρη σε κρατικοδίαιτες πρακτικές.
Γνεικότερα υπάρχει υπερπροσφορά θεατρικών παραστάσεων σε μια αγορά κορεσμένη και με σχετικά χαμηλή καταναλωτική ζήτηση σε περίοδο οικονομικής κρίσης.
Ας αφήσουμε την ελεύθερη αγορά να λειτουργήσει ελεύθερα. Όποια θεατρική επιχείρηση παρουσιάζει ποιοτικές παραστάσεις εύκολα ή δύσκολα θα καταφέρει να επιβιώσει. Οι υπόλοιπες θα κλείσουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας.
Είναι ηθικά απαράδεκτο να χρησιμοποιούνται τα λέφτα του έλληνα φορολογούμενου ως μέσο επιχορήγησης. Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα διαφάνειας, αξιοκρατείας στο ζήτημα της κρατικής επιχορήγησης προς τις θεατρικές επιχειρήσεις.
Η πρόταση μου είναι οι θεατρικές επιχειρήσεις/παραγωγές να πρέπει να αναζητήσουν χρηματοδότες αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχουν εκατοντάδες θέατρα στην Ελλάδα (κυρίως στην Αθήνα), πολλά εκ των οποίων παρουσιάζουν παραστάσεις αμφιβόλου ποιότητας ενώ και τα εισιτήρια είναι συχνά αρκετά ακριβά για μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Η οικονομική βιωσιμότητα μεγάλου μέρους των θεατρικών επιχειρήσεων ειναι οριακή. Μεγάλο μέρος της θεατρικής αγοράς επιβιώνει αποκλειστικά χάρη σε κρατικοδίαιτες πρακτικές. Γνεικότερα υπάρχει υπερπροσφορά θεατρικών παραστάσεων σε μια αγορά κορεσμένη και με σχετικά χαμηλή καταναλωτική ζήτηση σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Ας αφήσουμε την ελεύθερη αγορά να λειτουργήσει ελεύθερα. Όποια θεατρική επιχείρηση παρουσιάζει ποιοτικές παραστάσεις εύκολα ή δύσκολα θα καταφέρει να επιβιώσει. Οι υπόλοιπες θα κλείσουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας. Είναι ηθικά απαράδεκτο να χρησιμοποιούνται τα λέφτα του έλληνα φορολογούμενου ως μέσο επιχορήγησης. Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα διαφάνειας, αξιοκρατείας στο ζήτημα της κρατικής επιχορήγησης προς τις θεατρικές επιχειρήσεις. Η πρόταση μου είναι οι θεατρικές επιχειρήσεις/παραγωγές να πρέπει να αναζητήσουν χρηματοδότες αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.