Βασική αρχή στην διάθεση οποιασδήποτε υπηρεσίας, προϊόντος ή ακόμα και θεάματος είναι να επομίζεται το κόστος αυτός ακριβώς που και απωφελείται από αυτό.
Θα προτείναμε λοιπόν να καταργηθούν οποιεσδήποτε επιχορηγήσεις φορέων και η λειτουργία τους να χρηματοδοτείται αποκλειστικά από όσους συμμετέχουν ή παρακολουθούν το εκάστοτε θέαμα.
Πριν παρέχουμε έστω και ένα Ευρώ σε κάποιο φορέα καλό θα ήταν να αναλογιστούμε τις προτεραιότητες μας ως κοινωνία και για παράδειγμα εάν έχουμε εξασφαλίσει πληρότητα στις μονάδες εντατικής θεραπείας των βασικών νοσοκομείων μας και όχι αν ανέβηκε μια θεατρική παράσταση.
Επιπλέον, το ρίσκο της επαγγελματικής αποκατάστασης το αναλαμβάνει ο καθένας μας ξεχωριστά και δεν νοείται να αναζητούμε πάντα ένα κράτος να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητες μας επειδή κανένας δεν έρχεται να δει το έργο μας παρά μόνο όταν αυτό είναι τζάμπα (που και αυτό είναι ενδεικτικό της απύχησης του).
Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα του μέσου Έλληνα (που έχει αναγάγει τρόπους διασκέδασης όπως τα σκυλάδικα σε ύψιστης σημασίας και τα ριάλιτη σε μέγα γεγονότα) μάλλον από αλλού θα πρέπει να ξεκινήσουμε και ίσως καλύτερα να δώσετε τα λεφτά σας στους λίγους εναπομείναντες αξιοπρεπείς καθηγητές των σχολείων μήπως και σε δέκα χρόνια έχει αλλάξει κάτι.
Με εκτίμηση
Παναγιώτης Ντάβος
Βασική αρχή στην διάθεση οποιασδήποτε υπηρεσίας, προϊόντος ή ακόμα και θεάματος είναι να επομίζεται το κόστος αυτός ακριβώς που και απωφελείται από αυτό. Θα προτείναμε λοιπόν να καταργηθούν οποιεσδήποτε επιχορηγήσεις φορέων και η λειτουργία τους να χρηματοδοτείται αποκλειστικά από όσους συμμετέχουν ή παρακολουθούν το εκάστοτε θέαμα. Πριν παρέχουμε έστω και ένα Ευρώ σε κάποιο φορέα καλό θα ήταν να αναλογιστούμε τις προτεραιότητες μας ως κοινωνία και για παράδειγμα εάν έχουμε εξασφαλίσει πληρότητα στις μονάδες εντατικής θεραπείας των βασικών νοσοκομείων μας και όχι αν ανέβηκε μια θεατρική παράσταση. Επιπλέον, το ρίσκο της επαγγελματικής αποκατάστασης το αναλαμβάνει ο καθένας μας ξεχωριστά και δεν νοείται να αναζητούμε πάντα ένα κράτος να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητες μας επειδή κανένας δεν έρχεται να δει το έργο μας παρά μόνο όταν αυτό είναι τζάμπα (που και αυτό είναι ενδεικτικό της απύχησης του). Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα του μέσου Έλληνα (που έχει αναγάγει τρόπους διασκέδασης όπως τα σκυλάδικα σε ύψιστης σημασίας και τα ριάλιτη σε μέγα γεγονότα) μάλλον από αλλού θα πρέπει να ξεκινήσουμε και ίσως καλύτερα να δώσετε τα λεφτά σας στους λίγους εναπομείναντες αξιοπρεπείς καθηγητές των σχολείων μήπως και σε δέκα χρόνια έχει αλλάξει κάτι. Με εκτίμηση Παναγιώτης Ντάβος