Όλα μπορούν να γίνουν, έτσι και τα επιχορηγούμενα θέατρα, αλλά και όποια άλλη μορφή τέχνης ζητά επιχορήγηση, να μπορούν να αποδεικνύουν ανά πάσα στιγμή ότι αξίζουν τα λεπτά που παίρνουν,γιατί δεν είναι δικά τους,είναι δάνειο από τις φτωχιές τσέπες ενός λαού, που του έλαχε ο κλήρος να γίνει θεματοφύλακας μια μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει την τυχερή ατυχία να διδάσκεται από αυτήν σε κάθε βήμα του, αλλά και τη δυστυχία να ζει μέσα στην υποκουλτούρα και την πνευματική μιζέρια.
Όποιος δημιουργεί και έχει την απαίτηση να χρηματοδοτείται γι αυτό, να μπει στο στόχαστρο του οικονομικού βλέμματος και με τα μέσα που διαθέτει ο κρατικός οικονομικός μηχανισμός, και είναι αρκετά και ικανά, να καλείται να αποδεικνύει πως είναι τυπικά και ουσιαστικά έντάξει.
Μα πάνω από όλα, όποιος χρησιμοποιεί χρήματα του λαού, περισσότερο από τον καθένα να υπόκειται σε αυτό που λέμε πόθεν έσχες, αυτός και ο περίγυρός του. Θα είναι τακτοποιημένος φορολογικά και θα έχει δηλώσει πλήρως τα περιουσιακά του στοιχεία, δικά του και στενών εξ αίματος και εξ αγχιστείας συγγενών. Θα έχει προηγηθεί πλήρης έλεγχος από το κράτος, για του λόγου το αληθές. Και μετά θα ξαναγίνει έλεγχος, για το αποτέλεσμα.
Τέλος, για να έχουν αντικειμενικό αντίκρισμα αυτά, δεν θα παρεμβάλλονται πολιτικές γνωριμίες και μέσα.
Όλα μπορούν να γίνουν, έτσι και τα επιχορηγούμενα θέατρα, αλλά και όποια άλλη μορφή τέχνης ζητά επιχορήγηση, να μπορούν να αποδεικνύουν ανά πάσα στιγμή ότι αξίζουν τα λεπτά που παίρνουν,γιατί δεν είναι δικά τους,είναι δάνειο από τις φτωχιές τσέπες ενός λαού, που του έλαχε ο κλήρος να γίνει θεματοφύλακας μια μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει την τυχερή ατυχία να διδάσκεται από αυτήν σε κάθε βήμα του, αλλά και τη δυστυχία να ζει μέσα στην υποκουλτούρα και την πνευματική μιζέρια. Όποιος δημιουργεί και έχει την απαίτηση να χρηματοδοτείται γι αυτό, να μπει στο στόχαστρο του οικονομικού βλέμματος και με τα μέσα που διαθέτει ο κρατικός οικονομικός μηχανισμός, και είναι αρκετά και ικανά, να καλείται να αποδεικνύει πως είναι τυπικά και ουσιαστικά έντάξει. Μα πάνω από όλα, όποιος χρησιμοποιεί χρήματα του λαού, περισσότερο από τον καθένα να υπόκειται σε αυτό που λέμε πόθεν έσχες, αυτός και ο περίγυρός του. Θα είναι τακτοποιημένος φορολογικά και θα έχει δηλώσει πλήρως τα περιουσιακά του στοιχεία, δικά του και στενών εξ αίματος και εξ αγχιστείας συγγενών. Θα έχει προηγηθεί πλήρης έλεγχος από το κράτος, για του λόγου το αληθές. Και μετά θα ξαναγίνει έλεγχος, για το αποτέλεσμα. Τέλος, για να έχουν αντικειμενικό αντίκρισμα αυτά, δεν θα παρεμβάλλονται πολιτικές γνωριμίες και μέσα.