* Επιχειρηματίες χωρίς πραγματική ανάγκη στήριξης
Οι πιο καλά επιχορηγούμενες εταιρείες σήμερα διαχειρίζονται από ανθρώπους με μεγάλη οικονομική άνεση. Αυτό αποδεικνύεται πολύ εύκολα μέσω του υπουργείου οικονομικών και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Είναι προσβολή στη νοημοσύνη μας ως φορολογούμενοι και σκληρά εργαζόμενοι για το μισθό μας, να συνεχίσουν να επιχορηγούνται αυτές οι θεατρικές εταιρείες, όταν μάλιστα είναι πασίγνωστο στη θεατρική πιάτσα ότι αποτελούν ταυτόχρονα και παραδείγματα των χειρότερων εργοδοτών. Αρκεί να ρωτήσει κανείς ένα ηθοποιό και θα μάθει πάρα πολλά πράγματα.
* Τα θέατρα ως ιδιοκτησία συγκεκριμένων ιδιωτών
Οι επιχορηγήσεις χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα για να φτιαχτούν ιδιωτικές περιουσίες, δηλαδή ακίνητα, όχι για να στηριχθούν οι καλλιτέχνες και ο πολιτισμός μας. Οι καλλιτέχνες πεινάνε, τα θέατρα κοστίζουν εκατομμύρια και βγαίνουν σε πώληση ή ενοικίαση σε δυσθεώρητα ύψη. Πώς γίνεται αυτό; Γίνεται, αφού κανένας δεν αναρωτιέται πως μια μη κερδοσκοπική εταιρεία έχει μεν την οικονομική άνεση να διαθέτει ακίνητο στο κέντρο της ΑΘήνας αλλά δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει ΙΚΑ στους εργαζόμενους και τους αναγκάζει να εργάζονται με "μαύρα". Το μαθηματικά αδύνατο έχει γίνει κανόνας στο ελληνικό θέατρο.
* Διαφήμιση ιδιωτικών συμφερόντων με δημόσιο χρήμα
Τα επιχορηγούμενα θέατρα χρησιμοποιούνται για να διαφημίζονται δωρεάν συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα. Στην ΑΘήνα ειδικότερα, γνωστή εταιρεία εκδόσεων και γνωστή εταιρεία αλκοολούχων ποτών, διαφημίζονται εδώ και χρόνια μέσω των επιχορηγούμενων θεάτρων, επιβάλλοντας τα συμφέροντά τους με το έτσι θέλω, σε ένα αλισβερίσι σε βάρος θεατών και εργαζομένων. Για ποιό λόγο εγώ ο φορολογούμενος να πληρώνω για να διαφημίζει δωρεάν τα προϊόντα της μια εταιρεία εκδόσεων ή κάποιος που πουλάει αλκοόλ; Δεν είναι ότι θα δώσει τουλάχιστον ποσοστά στον ηθοποιό...!
* Οι μη κερδοσκοπικές εταιρείες ως μηχανή πλαστών τιμολογίων
Δεν υπάρχει αδίκημα φορολογικής/οικονομικής φύσης που να μη διαπράττεται σε καθημερινή βάση μέσω των αποκαλούμενων μη κερδοσκοπικών εταιρειών. Παρόλο που αυτό το γνωρίζει κάθε φοροτεχνικός σε αυτή τη χώρα, ουδέποτε έχει γίνει ουσιαστικός έλεγχος στις θεατρικές εταιρείες. Το ότι δεν έχει γίνει έλεγχος αποδεικνύεται από το ότι ποτέ δεν έχει επιβληθεί ούτε ένα πρόστιμο. Είναι μήπως οι θεατρικές εταιρείες μοντέλο και υπόδειγμα φορολογικής συνέπειας; Αν είναι έτσι, τότε κακώς επιβάλλονται πρόστιμα σε εταιρείες άλλων κλάδων. Να γίνουν όλες "μη κερδοσκοπικές".
* Οι μη κερδοσκοπικές εταιρείες ως φορολογικές βιτρίνες
Αν γίνει ένας τυχαίος δειγματοληπτικός έλεγχος στις θεατρικές εταιρείες, τα αρμόδια όργανα θα διαπιστώσουν προς μεγάλη τους έκπληξη ότι η συντρηπτική τους πλειοψηφία δε διαθέτει καν έδρα όπου μπορούν να κάνουν επιτόπιο έλεγχο. Όσο για τις υπαρκτές διευθύνσεις των υπόλοιπων εταιρειών, βρίσκονται εντελώς συμπτωματικά στα ίδια οικήματα και γραφεία με εταιρείες και επιχειρήσεις των νόμιμων εκπροσώπων των εταιρειών. Με λίγα λόγια, οι θεατρικές εταιρείες υπάρχουν μόνο στα χαρτιά και στην πράξη εκπροσωπούνται από επιχειρηματίες, εργολάβους και τα λοιπά, μέσω των κανονικών γραφείων τους.
* Τα θέατρα ως διαρκής δημόσιος κίνδυνος
Αν έπρεπε να εφαρμοστεί η σχετική νομοθεσία σήμερα στα επιχορηγούμενα θέατρα, τα περισσότερα από αυτά θα σφραγίζονταν και οι νόμιμοι εκπρόσωποί τους θα αντιμετώπιζαν τη δικαιοσύνη. Εμείς οι φορολογούμενοι δίνουμε χρήματα σε επιχειρηματίες που βαφτίζουν με το έτσι θέλω και χωρίς κανένα έλεγχο "θέατρα" διάφορους χώρους αποθήκευσης, γκαράζ, υπόγεια, κατοικίες. Δεν υπάρχουν στοιχειώδη μέτρα πυρασφάλειας, πόσο μάλλον ό,τι προβλέπει ο νόμος σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχουν προβλεπόμενες έξοδοι κινδύνου. Το χειρότερο και πιο εγκληματικό: το προσωπικό ουδέποτε έχει λάβει εκπαίδευση για έκτακτες καταστάσεις κινδύνου. Ούτε πρώτες βοήθειες δε γνωρίζουν.
* Οι θεατρολόγοι ως σκλάβοι
Οι θεατρολόγοι είναι σήμερα για τους επιχειρηματίες οι άνθρωποι για όλες τις δουλειές. Βαφτίζονται επί τόπου τεχνίτες, μεταφορείς, ταμείες, οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς. Υπάρχουν επιχορηγούμενα θέατρα τα οποία χρησιμοποιούν θεατρολόγους ακόμα και αντί αδειούχων ειδικών ηλεκτρολόγων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια τη δική τους και όποιου θεατή. Επιχορηγούμε τους επιχειρηματίες για να βαφτίζουν "εθελοντές" τους θεατρολόγους και να μην πληρώνουν καν εισφορές.
* Επιχειρηματίες χωρίς πραγματική ανάγκη στήριξης Οι πιο καλά επιχορηγούμενες εταιρείες σήμερα διαχειρίζονται από ανθρώπους με μεγάλη οικονομική άνεση. Αυτό αποδεικνύεται πολύ εύκολα μέσω του υπουργείου οικονομικών και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Είναι προσβολή στη νοημοσύνη μας ως φορολογούμενοι και σκληρά εργαζόμενοι για το μισθό μας, να συνεχίσουν να επιχορηγούνται αυτές οι θεατρικές εταιρείες, όταν μάλιστα είναι πασίγνωστο στη θεατρική πιάτσα ότι αποτελούν ταυτόχρονα και παραδείγματα των χειρότερων εργοδοτών. Αρκεί να ρωτήσει κανείς ένα ηθοποιό και θα μάθει πάρα πολλά πράγματα. * Τα θέατρα ως ιδιοκτησία συγκεκριμένων ιδιωτών Οι επιχορηγήσεις χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα για να φτιαχτούν ιδιωτικές περιουσίες, δηλαδή ακίνητα, όχι για να στηριχθούν οι καλλιτέχνες και ο πολιτισμός μας. Οι καλλιτέχνες πεινάνε, τα θέατρα κοστίζουν εκατομμύρια και βγαίνουν σε πώληση ή ενοικίαση σε δυσθεώρητα ύψη. Πώς γίνεται αυτό; Γίνεται, αφού κανένας δεν αναρωτιέται πως μια μη κερδοσκοπική εταιρεία έχει μεν την οικονομική άνεση να διαθέτει ακίνητο στο κέντρο της ΑΘήνας αλλά δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει ΙΚΑ στους εργαζόμενους και τους αναγκάζει να εργάζονται με "μαύρα". Το μαθηματικά αδύνατο έχει γίνει κανόνας στο ελληνικό θέατρο. * Διαφήμιση ιδιωτικών συμφερόντων με δημόσιο χρήμα Τα επιχορηγούμενα θέατρα χρησιμοποιούνται για να διαφημίζονται δωρεάν συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα. Στην ΑΘήνα ειδικότερα, γνωστή εταιρεία εκδόσεων και γνωστή εταιρεία αλκοολούχων ποτών, διαφημίζονται εδώ και χρόνια μέσω των επιχορηγούμενων θεάτρων, επιβάλλοντας τα συμφέροντά τους με το έτσι θέλω, σε ένα αλισβερίσι σε βάρος θεατών και εργαζομένων. Για ποιό λόγο εγώ ο φορολογούμενος να πληρώνω για να διαφημίζει δωρεάν τα προϊόντα της μια εταιρεία εκδόσεων ή κάποιος που πουλάει αλκοόλ; Δεν είναι ότι θα δώσει τουλάχιστον ποσοστά στον ηθοποιό...! * Οι μη κερδοσκοπικές εταιρείες ως μηχανή πλαστών τιμολογίων Δεν υπάρχει αδίκημα φορολογικής/οικονομικής φύσης που να μη διαπράττεται σε καθημερινή βάση μέσω των αποκαλούμενων μη κερδοσκοπικών εταιρειών. Παρόλο που αυτό το γνωρίζει κάθε φοροτεχνικός σε αυτή τη χώρα, ουδέποτε έχει γίνει ουσιαστικός έλεγχος στις θεατρικές εταιρείες. Το ότι δεν έχει γίνει έλεγχος αποδεικνύεται από το ότι ποτέ δεν έχει επιβληθεί ούτε ένα πρόστιμο. Είναι μήπως οι θεατρικές εταιρείες μοντέλο και υπόδειγμα φορολογικής συνέπειας; Αν είναι έτσι, τότε κακώς επιβάλλονται πρόστιμα σε εταιρείες άλλων κλάδων. Να γίνουν όλες "μη κερδοσκοπικές". * Οι μη κερδοσκοπικές εταιρείες ως φορολογικές βιτρίνες Αν γίνει ένας τυχαίος δειγματοληπτικός έλεγχος στις θεατρικές εταιρείες, τα αρμόδια όργανα θα διαπιστώσουν προς μεγάλη τους έκπληξη ότι η συντρηπτική τους πλειοψηφία δε διαθέτει καν έδρα όπου μπορούν να κάνουν επιτόπιο έλεγχο. Όσο για τις υπαρκτές διευθύνσεις των υπόλοιπων εταιρειών, βρίσκονται εντελώς συμπτωματικά στα ίδια οικήματα και γραφεία με εταιρείες και επιχειρήσεις των νόμιμων εκπροσώπων των εταιρειών. Με λίγα λόγια, οι θεατρικές εταιρείες υπάρχουν μόνο στα χαρτιά και στην πράξη εκπροσωπούνται από επιχειρηματίες, εργολάβους και τα λοιπά, μέσω των κανονικών γραφείων τους. * Τα θέατρα ως διαρκής δημόσιος κίνδυνος Αν έπρεπε να εφαρμοστεί η σχετική νομοθεσία σήμερα στα επιχορηγούμενα θέατρα, τα περισσότερα από αυτά θα σφραγίζονταν και οι νόμιμοι εκπρόσωποί τους θα αντιμετώπιζαν τη δικαιοσύνη. Εμείς οι φορολογούμενοι δίνουμε χρήματα σε επιχειρηματίες που βαφτίζουν με το έτσι θέλω και χωρίς κανένα έλεγχο "θέατρα" διάφορους χώρους αποθήκευσης, γκαράζ, υπόγεια, κατοικίες. Δεν υπάρχουν στοιχειώδη μέτρα πυρασφάλειας, πόσο μάλλον ό,τι προβλέπει ο νόμος σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχουν προβλεπόμενες έξοδοι κινδύνου. Το χειρότερο και πιο εγκληματικό: το προσωπικό ουδέποτε έχει λάβει εκπαίδευση για έκτακτες καταστάσεις κινδύνου. Ούτε πρώτες βοήθειες δε γνωρίζουν. * Οι θεατρολόγοι ως σκλάβοι Οι θεατρολόγοι είναι σήμερα για τους επιχειρηματίες οι άνθρωποι για όλες τις δουλειές. Βαφτίζονται επί τόπου τεχνίτες, μεταφορείς, ταμείες, οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς. Υπάρχουν επιχορηγούμενα θέατρα τα οποία χρησιμοποιούν θεατρολόγους ακόμα και αντί αδειούχων ειδικών ηλεκτρολόγων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια τη δική τους και όποιου θεατή. Επιχορηγούμε τους επιχειρηματίες για να βαφτίζουν "εθελοντές" τους θεατρολόγους και να μην πληρώνουν καν εισφορές.