Συμφωνώ με το σκεπτικό της Ομάδας Εργασίας.
Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι η...ποσόστωση στο σύστημα πολλαπλών κριτιρίων! Δηλαδή, μου φαίνεται πολύ μηχανιστικό.Η αντικειμενικότητα στη φάση της αξιολόγησης των προτάσεων δεν μπορεί να επιτευχθεί με μια άθροιση ποσοστών ή με τη...μοριοδότηση!
Κι αναρωτιέμαι αν είναι θεμιτό να απαιτούμε «αντικειμενικότητα».Στο βαθμό που η Επιτροπή θα συνεχίσει να αποτελείται από ανθρώπους-ή μήπως όχι πλέον;-, θεωρώ δεδομένο ότι η κρίση τους θα είναι υποκειμενική.Και, εκπροσωπώντας εδώ το Θεατρικό Οργανισμό ΣΤΓΜΗ, ευθαρσώς σας δηλώνω ότι το μόνο που έχουμε απαιτήσει ως τώρα είναι η κοινοποίηση του Πρακτικού-του σκεπτικού- της Επιτροπής, για την επιχορήγηση ή όχι μιας πρότασής μας. Η απόφαση, ακόμη κι αν δεν μας ικανοποιεί, είναι σεβαστή.
Και ένα τελευταίο: οι στόχοι της πολιτικής του ΥΠΠΟΤ για το θέατρο, (αλλά και για τον κινηματογράφο, τη μουσική, τα εικαστικά) δεν μπορεί πια να είναι ετήσιοι! Πρέπει οπωσδήποτε να εκπονηθεί ένα έστω τρίχρονο πλάνο-πάνε πια τα περίφημα....πεντάχρονα πλάνα...-!
Πρέπει ,δηλαδή, να εκπονηθεί ένα προγραμματικό σχέδιο με αρχές, συγκεκριμένη φιλοσοφία, προσδοκώμενους στόχους και καθορισμένο χρονικό πλαίσιο εφαρμογής.Ίσως και νάχει εκπονηθεί ήδη, πράγμα που το εύχομαι.Έτσι, θάχουμε να συζητήσουμε ή να αντιμετωπίσουμε κάτι συγκεκριμένο.
Συμφωνώ με το σκεπτικό της Ομάδας Εργασίας. Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι η...ποσόστωση στο σύστημα πολλαπλών κριτιρίων! Δηλαδή, μου φαίνεται πολύ μηχανιστικό.Η αντικειμενικότητα στη φάση της αξιολόγησης των προτάσεων δεν μπορεί να επιτευχθεί με μια άθροιση ποσοστών ή με τη...μοριοδότηση! Κι αναρωτιέμαι αν είναι θεμιτό να απαιτούμε «αντικειμενικότητα».Στο βαθμό που η Επιτροπή θα συνεχίσει να αποτελείται από ανθρώπους-ή μήπως όχι πλέον;-, θεωρώ δεδομένο ότι η κρίση τους θα είναι υποκειμενική.Και, εκπροσωπώντας εδώ το Θεατρικό Οργανισμό ΣΤΓΜΗ, ευθαρσώς σας δηλώνω ότι το μόνο που έχουμε απαιτήσει ως τώρα είναι η κοινοποίηση του Πρακτικού-του σκεπτικού- της Επιτροπής, για την επιχορήγηση ή όχι μιας πρότασής μας. Η απόφαση, ακόμη κι αν δεν μας ικανοποιεί, είναι σεβαστή. Και ένα τελευταίο: οι στόχοι της πολιτικής του ΥΠΠΟΤ για το θέατρο, (αλλά και για τον κινηματογράφο, τη μουσική, τα εικαστικά) δεν μπορεί πια να είναι ετήσιοι! Πρέπει οπωσδήποτε να εκπονηθεί ένα έστω τρίχρονο πλάνο-πάνε πια τα περίφημα....πεντάχρονα πλάνα...-! Πρέπει ,δηλαδή, να εκπονηθεί ένα προγραμματικό σχέδιο με αρχές, συγκεκριμένη φιλοσοφία, προσδοκώμενους στόχους και καθορισμένο χρονικό πλαίσιο εφαρμογής.Ίσως και νάχει εκπονηθεί ήδη, πράγμα που το εύχομαι.Έτσι, θάχουμε να συζητήσουμε ή να αντιμετωπίσουμε κάτι συγκεκριμένο.