υγ: είναι πραγματικά άξιο απορίας πώς κάποιοι άνθρωποι της Τέχνης (τουλάχιστον κατά δήλωσή τους...), δηλαδή άνθρωποι που προέρχονται από και υπηρετούν ένα χώρο διαλόγου, πνευματικής ζύμωσης και υγιούς αμφισβήτησης, αποκηρύσσουν τον δημόσιο διάλογο για το θέμα των θεατρικών επιχορηγήσεων, επικαλούμενοι την "ασχετοσύνη" των πολιτών που καταθέτουν απόψεις που δεν συμφωνούν με τις δικές τους (των ειδημόνων!).
στη γενική συνέλευση των θιάσεων, μάλιστα, όπως διαβάζουμε στον Τύπο, κάποιοι χαρακτήρισαν την διαβούλευση επικίνδυνη και περιττή. διεμήνυσαν δε στο Υπουργείο και σε όλους εμάς, "θέλουμε λεφτά, όχι διαβούλευση" (!!!)
προφανώς οι πολίτες καλούνται μόνο να στηρίζουν με τα λεφτά τους (είτε ως φορολογούμενοι είτε ως θεατές).
οι απόψεις τους γι' αυτά τα ζητήματα, ακόμα κι αν είναι τεκμηριωμένες και νηφάλιες, εκκινούν από τις καλύτερες προθέσεις και εδράζονται στην κοινή λογική, είναι περιττές, αντιδραστικές και αναχρονιστικές.
πρέπει να ακούγονται μόνο όσοι επιχορηγούνται επί 30 συναπτά έτη, όσοι είναι δικτυωμένοι στον δημοσιογραφικό χώρο και βάζουν τους φίλους τους να προμοτάρουν τα αιτήματά τους (δίκαια και άδικα), πρέπει να μην αλλάξει τίποτα στο υπάρχον σύστημα γιατί είναι τέλειο, πρέπει ο κάθε Υπουργός να βουλώνει στόματα μοιράζοντας δημόσιο (και ανύπαρκτο πλέον...) χρήμα.
σκέτη θλίψη.
υγ: είναι πραγματικά άξιο απορίας πώς κάποιοι άνθρωποι της Τέχνης (τουλάχιστον κατά δήλωσή τους...), δηλαδή άνθρωποι που προέρχονται από και υπηρετούν ένα χώρο διαλόγου, πνευματικής ζύμωσης και υγιούς αμφισβήτησης, αποκηρύσσουν τον δημόσιο διάλογο για το θέμα των θεατρικών επιχορηγήσεων, επικαλούμενοι την "ασχετοσύνη" των πολιτών που καταθέτουν απόψεις που δεν συμφωνούν με τις δικές τους (των ειδημόνων!). στη γενική συνέλευση των θιάσεων, μάλιστα, όπως διαβάζουμε στον Τύπο, κάποιοι χαρακτήρισαν την διαβούλευση επικίνδυνη και περιττή. διεμήνυσαν δε στο Υπουργείο και σε όλους εμάς, "θέλουμε λεφτά, όχι διαβούλευση" (!!!) προφανώς οι πολίτες καλούνται μόνο να στηρίζουν με τα λεφτά τους (είτε ως φορολογούμενοι είτε ως θεατές). οι απόψεις τους γι' αυτά τα ζητήματα, ακόμα κι αν είναι τεκμηριωμένες και νηφάλιες, εκκινούν από τις καλύτερες προθέσεις και εδράζονται στην κοινή λογική, είναι περιττές, αντιδραστικές και αναχρονιστικές. πρέπει να ακούγονται μόνο όσοι επιχορηγούνται επί 30 συναπτά έτη, όσοι είναι δικτυωμένοι στον δημοσιογραφικό χώρο και βάζουν τους φίλους τους να προμοτάρουν τα αιτήματά τους (δίκαια και άδικα), πρέπει να μην αλλάξει τίποτα στο υπάρχον σύστημα γιατί είναι τέλειο, πρέπει ο κάθε Υπουργός να βουλώνει στόματα μοιράζοντας δημόσιο (και ανύπαρκτο πλέον...) χρήμα. σκέτη θλίψη.