-Ποιός οφελείται από τις επιχορηγήσεις θεατρικών ομάδων;
-Ποιούς τελικά ενδιαφέρει η επιχορηγούμενη θεατρική σκηνή?
-Μια χούφτα θεατές.
E, λοιπόν, καιρός να σταματήσει η κρατική επιχορήγηση γιατί έχει αποδειχτεί ότι οι επιχορηγήσεις δεν έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη και βελτίωση της θεατρικής κουλτούρας των Ελλήνων.
Η ελληνική θεατρική σκηνή είναι κατακερματισμένη επειδή ο κάθε σκηνοθέτης/ηθοποιός θεωρεί ότι έχει τα προσόντα να βγει να πει την δική του άποψη, αντί να ενώσει τις δυνάμεις του με άλλους, έχοντας προς τούτο, σύμμαχο το κράτος [με τα χρήματα των φορολογουμένων]. Δυστυχώς όμως αυτή η [θεατρική] άποψη καταλήγει να μην ενδιαφέρει κανένα άλλο παρά τους ίδιους τους δημιουργούς, γιατί το κοινό απέχει ή είναι μηδαμινό. Δεν είναι δυνατόν η πολιτεία να καλείται προς οικονομική συνδρομή τομέων κοινωνικής δράσης με αμφισβητούμενο και μάλλον ασήμαντο όφελος για την πλειοψηφία των πολιτών της. Και τώρα είναι η ώρα της αναθεώρησης των τακτικών του παρελθόντος, τώρα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης/ύφεσης που δεν υπάρχουν χρήματα για σπατάλες.
Η χορηγία των θεατρικών παραστάσεων θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από ιδιωτικούς φορείς. Όπως είναι ικανός, να βγει να το αποδείξει! Ένα Εθνκό θέατρο φτάνει νομίζω για το μέγεθος αυτής της χώρας και των θεατών.
Συνεπώς να καταργθεί κάθε μορφή κρατικής οικονομικής επιχορήγησης προς τις θεατρικές παραγωγές.
-Ποιός οφελείται από τις επιχορηγήσεις θεατρικών ομάδων; -Ποιούς τελικά ενδιαφέρει η επιχορηγούμενη θεατρική σκηνή? -Μια χούφτα θεατές. E, λοιπόν, καιρός να σταματήσει η κρατική επιχορήγηση γιατί έχει αποδειχτεί ότι οι επιχορηγήσεις δεν έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη και βελτίωση της θεατρικής κουλτούρας των Ελλήνων. Η ελληνική θεατρική σκηνή είναι κατακερματισμένη επειδή ο κάθε σκηνοθέτης/ηθοποιός θεωρεί ότι έχει τα προσόντα να βγει να πει την δική του άποψη, αντί να ενώσει τις δυνάμεις του με άλλους, έχοντας προς τούτο, σύμμαχο το κράτος [με τα χρήματα των φορολογουμένων]. Δυστυχώς όμως αυτή η [θεατρική] άποψη καταλήγει να μην ενδιαφέρει κανένα άλλο παρά τους ίδιους τους δημιουργούς, γιατί το κοινό απέχει ή είναι μηδαμινό. Δεν είναι δυνατόν η πολιτεία να καλείται προς οικονομική συνδρομή τομέων κοινωνικής δράσης με αμφισβητούμενο και μάλλον ασήμαντο όφελος για την πλειοψηφία των πολιτών της. Και τώρα είναι η ώρα της αναθεώρησης των τακτικών του παρελθόντος, τώρα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης/ύφεσης που δεν υπάρχουν χρήματα για σπατάλες. Η χορηγία των θεατρικών παραστάσεων θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από ιδιωτικούς φορείς. Όπως είναι ικανός, να βγει να το αποδείξει! Ένα Εθνκό θέατρο φτάνει νομίζω για το μέγεθος αυτής της χώρας και των θεατών. Συνεπώς να καταργθεί κάθε μορφή κρατικής οικονομικής επιχορήγησης προς τις θεατρικές παραγωγές.