Πρέπει οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί και στην περίπτωση των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού, μιλώ για τον Συνεταιρισμό Π.Ε. Αυτοδιαχείριση να "οπλισθούν" νομοθετικά καλύτερα, ώστε να μπορούν να ασκήσουν τη νόμιμη λειτουργία τους, χωρίς εμπόδια, κωλύμματα κλπ. Δεν μπορεί να κινητοποιείται η Αστυνομία από την ΑΕΠΠΙ και να συνεργεί στην κλοπή των δικών μας δικαιωμάτων (αυτό συμβαίνει όταν εισπράττουν χωρίς play list από τα καταστήματα)και η Αυτοδιαχείριση να πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της μέσα σ' έναν χώρο που η νομοθεσία είναι ελλειπής και η πολιτεία απουσιάζει.
Και σαφώς να θεσπισθούν έλεγχοι για το πώς διανέμονται τα δικαιώματα, τη στιγμή μάλιστα που στην περίπτωση του ιδιωτικού φορέα ακούγονται συνεχώς παράπονα. Από τη στιγμή που δίδεται η άδεια από τον ΟΠΙ,για την είσπραξη των δικαιωμάτων σε φορείς διαχείρισης και όχι σε οποιονδήποτε, νομιμοποιείται να ξέρει ο ΟΠΙ αν τηρούνται κάποιοι κανόνες. Δεν είναι μόνο θέμα προσωπικής διαμάχης του μέλους με τον φορέα, αλλά και ευθύνη του κράτους να δει αν διανέμονται ή όχι τα δικαιώματα και αν διανέμονται σωστά.
Αν το κράτος θέλει να αποφύγει αυτή την ευθύνη, ας καταργήσει την αδειοδότηση από τον ΟΠΙ και ας αφήσει τον καθένα να εισπράττει όπως μπορεί. Αυτό όμως θα οδηγούσε σε χάος
Ως τέως πρόεδρος του συνεταιρισμού Αυτοδιαχείριση και μετά από άγονους αγώνες δεκαετιών ταυτίζομαι απόλυτα με τους προέδρους των οργανισμών grammo Eρατώ, Απόλλων και Διόνυσος για θεσμοθέτηση απλών διαδικασιών σύντομων και ξεκάθαρων. Η τεχνολογία μας δίνει αυτή τη δυνατότητα. Το χάος μέχρι σήμερα και η ασάφεια είναι γνωστό ότι εξυπηρετεί μόνο όσους θέλουν να διαιωνίσουν την άρρωστη κατάσταση που επικρατεί μόνο για δικό τους συμφέρον. Ένας από τους βασικούς λόγους (όχι ο μόνος) που η ελληνική δισκογραφία έχει απαξιωθεί σήμερα είναι γιατί οι δημιουργοί δεν μπορούν να είναι επαγγελματίες αφού δεν έχουν ουσιαστική πρόσβαση και πληροφόρηση στα πνευματικά τους δικαιώματα, στον κόπο τους και περιμένουν την κατά προσέγγιση αμοιβή τους από την Ιδιωτική εισπρακτική εταιρία.
Πρέπει οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί και στην περίπτωση των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού, μιλώ για τον Συνεταιρισμό Π.Ε. Αυτοδιαχείριση να "οπλισθούν" νομοθετικά καλύτερα, ώστε να μπορούν να ασκήσουν τη νόμιμη λειτουργία τους, χωρίς εμπόδια, κωλύμματα κλπ. Δεν μπορεί να κινητοποιείται η Αστυνομία από την ΑΕΠΠΙ και να συνεργεί στην κλοπή των δικών μας δικαιωμάτων (αυτό συμβαίνει όταν εισπράττουν χωρίς play list από τα καταστήματα)και η Αυτοδιαχείριση να πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της μέσα σ' έναν χώρο που η νομοθεσία είναι ελλειπής και η πολιτεία απουσιάζει. Και σαφώς να θεσπισθούν έλεγχοι για το πώς διανέμονται τα δικαιώματα, τη στιγμή μάλιστα που στην περίπτωση του ιδιωτικού φορέα ακούγονται συνεχώς παράπονα. Από τη στιγμή που δίδεται η άδεια από τον ΟΠΙ,για την είσπραξη των δικαιωμάτων σε φορείς διαχείρισης και όχι σε οποιονδήποτε, νομιμοποιείται να ξέρει ο ΟΠΙ αν τηρούνται κάποιοι κανόνες. Δεν είναι μόνο θέμα προσωπικής διαμάχης του μέλους με τον φορέα, αλλά και ευθύνη του κράτους να δει αν διανέμονται ή όχι τα δικαιώματα και αν διανέμονται σωστά. Αν το κράτος θέλει να αποφύγει αυτή την ευθύνη, ας καταργήσει την αδειοδότηση από τον ΟΠΙ και ας αφήσει τον καθένα να εισπράττει όπως μπορεί. Αυτό όμως θα οδηγούσε σε χάος Ως τέως πρόεδρος του συνεταιρισμού Αυτοδιαχείριση και μετά από άγονους αγώνες δεκαετιών ταυτίζομαι απόλυτα με τους προέδρους των οργανισμών grammo Eρατώ, Απόλλων και Διόνυσος για θεσμοθέτηση απλών διαδικασιών σύντομων και ξεκάθαρων. Η τεχνολογία μας δίνει αυτή τη δυνατότητα. Το χάος μέχρι σήμερα και η ασάφεια είναι γνωστό ότι εξυπηρετεί μόνο όσους θέλουν να διαιωνίσουν την άρρωστη κατάσταση που επικρατεί μόνο για δικό τους συμφέρον. Ένας από τους βασικούς λόγους (όχι ο μόνος) που η ελληνική δισκογραφία έχει απαξιωθεί σήμερα είναι γιατί οι δημιουργοί δεν μπορούν να είναι επαγγελματίες αφού δεν έχουν ουσιαστική πρόσβαση και πληροφόρηση στα πνευματικά τους δικαιώματα, στον κόπο τους και περιμένουν την κατά προσέγγιση αμοιβή τους από την Ιδιωτική εισπρακτική εταιρία.