Θέλουμε να πιστεύουμε πως στόχος των άρθρων 37 επ. του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου είναι η απλούστευση της διαδικασίας αδειοδότησης των τουριστικών καταλυμάτων και η διευκόλυνση της άμεσης έναρξης της λειτουργίας τους η οποία εμποδίζεται από καθυστερήσεις οφειλόμενες στον τρόπο λειτουργίας των αρμόδιων για την αδειοδότηση υπηρεσιών.
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει:
1.Να τίθενται συγκεκριμένες προθεσμίες για την ολοκλήρωση της σχετικής διαδικασίας και να ορίζεται ρητά χωρίς να υπάρχουν περιθώρια παρερμηνειών από τις αρμόδιες υπηρεσίες πως σε περίπτωση που παρέλθουν οι σχετικές προθεσμίες η σχετική προέγκριση ή άδεια θεωρείται χορηγηθείσα.
2.Από τη στιγμή που σύμφωνα με την περίπτωση στ του άρθρου 38 ορίζεται πως ο επιχειρηματίας «υποβάλει Υπεύθυνη δήλωση, με την οποία ορίζεται, είτε ο ιδιοκτήτης, σε περίπτωση φυσικού προσώπου, είτε ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ένα εκ των μελών της διοίκησης της επιχείρησης, σε περίπτωση νομικού προσώπου, ως υπεύθυνος για την τήρηση των απαιτήσεων των εκάστοτε ισχυουσών υγειονομικών διατάξεων για το σύνολο των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, που λειτουργούν εντός του κύριου τουριστικού καταλύματος» δεν μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί σύμφωνα με την παράγραφο 12 του άρθρου 39 ορίζεται πως «Η επιχείρηση, με πράξη της κοινοποιούμενη στις αρμόδιες υγειονομικές και αστυνομικές Αρχές και στον Ε.Ο.Τ. οφείλει να ορίσει είτε τον ιδιοκτήτη σε περίπτωση φυσικού προσώπου, είτε το νόμιμο εκπρόσωπο ή ένα εκ των μελών της διοίκησης ως υπεύθυνο για την τήρηση των απαιτήσεων των εκάστοτε ισχυουσών υγειονομικών διατάξεων για το σύνολο των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που λειτουργούν εντός του τουριστικού καταλύματος, με σχετική μνεία επί του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας και των παραρτημάτων αυτού.» Αφού ο επιχειρηματίας ήδη έχει υποβάλει τη σχετική υπεύθυνη δήλωση στον Ε.Ο.Τ. με την οποία ορίζει τον υπεύθυνο για την τήρηση των απαιτήσεων των εκάστοτε ισχυουσών υγειονομικών διατάξεων ασφαλώς και α) δεν πρέπει να είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει εκ νέου τον Ε.Ο,Τ. για το αυτό ζήτημα και β) ο Ε.Ο.Τ. θα πρέπει να είναι αυτός που θα ενημερώνει σχετικά τις λοιπές συναρμόδιες υπηρεσίες.
3.Οι διατάξεις του ανωτέρω νομοσχεδίου που αφορούν την αδειοδότηση των κολυμβητικών δεξαμενών απαιτούν πλην των άλλων ναι πληρούνται όλοι οι κατασκευαστικοί όροι που προβλέπονται στην Γ1/443/73 Υ.Δ. και τις σχετικές τροποποιήσεις της και τούτο ενώ σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.3766/2009 στο οποίο και γίνεται κατά τα λοιπά ρητά παραπομπή απαιτείται, και σωστά, να πληρούνται μόνο οι προδιαγραφές υγιεινής της ανωτέρω διάταξης.
Θεωρούμε πως οι περισσότερες ρυθμίσεις της Γ1/443/73 Υ.Δ. δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής, ούτε είναι σύμφωνες με την πρόοδο της τεχνολογίας στο συγκεκριμένο τομέα και δεν θα μπορούσαν άλλωστε να είναι δεδομένου πως η πλειοψηφία αυτών έχουν προβλεφθεί πριν από 40 σχεδόν έτη. Είναι, όμως, τουλάχιστον παράδοξο να απαιτείται σε σύγχρονα τουριστικά καταλύματα να κατασκευάζονται κολυμβητικές δεξαμενές με βάση προδιαγραφές του έτους 1973. Είναι προφανές πως η συγκεκριμένη Υ.Δ. πρέπει να επικαιροποιηθεί, μέχρι όμως να συμβεί αυτό θεωρούμε πως θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα αδειοδότησης κολυμβητικών δεξαμενών που πληρούν τις προδιαγραφές υγιεινής της Γ1/443/73 Υ.Δ. χωρίς να απαιτείται να πληρούν και τους κατασκευαστικούς όρους της ανωτέρω διάταξης, με τις αυτές ακριβώς προυποθέσεις που προβλέπεται κατά τα ανωτέρω από τον Ν.3766/2009.
4.Αναφορικά με την παράγραφο 5 του άρθρου 41 σύμφωνα με την οποία ορίζεται πως «5. Τα υπό ανακυκλοφορία ύδατα κολύμβησης των κολυμβητικών δεξαμενών που τροφοδοτούνται με θαλασσινό νερό δεν απαιτείται να υποβληθούν στην προβλεπόμενη από την Ε1β/221/65 ΥΔ ελάχιστη επεξεργασία (ισοδύναμη απλής καθίζησης δύο (2) ωρών), υπό την προϋπόθεση όμως ότι τηρούνται πλήρως οι όροι και οι προϋποθέσεις λειτουργίας της κολυμβητικής δεξαμενής (ανανέωση νερού, καθαρισμός νερού υπό ανακυκλοφορία, κλπ) και ότι η διάθεση γίνεται σύμφωνα με τους όρους που τίθενται από την απόφαση καθορισμού υδάτινου αποδέκτη, και τις απαιτήσεις προστασίας υπόγειων και επιφανειακών νερών και γενικότερα αποφυγής υγειονομικών προβλημάτων στο πλαίσιο εφαρμογής της ως άνω ΥΔ. Τα ανωτέρω δεν ισχύουν για τα λύματα των βοηθητικών εγκαταστάσεων των κολυμβητικών δεξαμενών καθώς και των υγρών αποβλήτων, που προκύπτουν από το σύστημα διύλισης (καθαρισμός φίλτρων), τα οποία θα πρέπει να διατίθενται σύμφωνα με την Ε1β/221/65 ΥΔ.»
θέλουμε να τονίσουμε πως κατ΄ επανάληψη έχουμε επισημάνει τόσο τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η χρήση θαλασσινού νερού στις κολυμβητικές δεξαμενές των τουριστικών καταλυμάτων, όσο και τα ανυπέρβλητα εμπόδια που τίθενται από την κείμενη νομοθεσία και καθιστούν τούτο πρακτικά αδύνατο. Λόγω της διατύπωσης της συγκεκριμένης ρύθμισης δεν είναι ευχερές να αντιληφθούμε αν με αυτήν πράγματι επιλύονται τα σχετικά προβλήματα, θεωρούμε όμως αυτονόητο πως προτού αυτή προταθεί υπήρξε επικοινωνία με τις συναρμόδιες υπηρεσίες και δόθηκαν οι σχετικές διαβεβαιώσεις πως με την υιοθέτηση της εν λόγω ρύθμισης και την έκδοση τυχόν απαιτούμενων διευκρινιστικών εγκυκλίων θα λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, άλλως η υιοθέτηση της συγκεκριμένης διάταξης θα είναι άνευ αντικειμένου. Σε κάθε περίπτωση αντιπροτείνουμε:
«Στην περίπτωση της διάθεσης λυμάτων προερχόμενων από την ανακυκλοφορία κολυμβητικών δεξαμενών που τροφοδοτούνται με θαλασσινό νερό δεν εφαρμόζονται οι περιορισμοί που προβλέπονται στην περίπτωση στ’ του άρθρου 5 της υπ΄αριθμ. Ε1β/221/1965 (ΦΕΚ Β 138) ΥΑ.»
Θέλουμε να πιστεύουμε πως στόχος των άρθρων 37 επ. του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου είναι η απλούστευση της διαδικασίας αδειοδότησης των τουριστικών καταλυμάτων και η διευκόλυνση της άμεσης έναρξης της λειτουργίας τους η οποία εμποδίζεται από καθυστερήσεις οφειλόμενες στον τρόπο λειτουργίας των αρμόδιων για την αδειοδότηση υπηρεσιών. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει: 1.Να τίθενται συγκεκριμένες προθεσμίες για την ολοκλήρωση της σχετικής διαδικασίας και να ορίζεται ρητά χωρίς να υπάρχουν περιθώρια παρερμηνειών από τις αρμόδιες υπηρεσίες πως σε περίπτωση που παρέλθουν οι σχετικές προθεσμίες η σχετική προέγκριση ή άδεια θεωρείται χορηγηθείσα. 2.Από τη στιγμή που σύμφωνα με την περίπτωση στ του άρθρου 38 ορίζεται πως ο επιχειρηματίας «υποβάλει Υπεύθυνη δήλωση, με την οποία ορίζεται, είτε ο ιδιοκτήτης, σε περίπτωση φυσικού προσώπου, είτε ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ένα εκ των μελών της διοίκησης της επιχείρησης, σε περίπτωση νομικού προσώπου, ως υπεύθυνος για την τήρηση των απαιτήσεων των εκάστοτε ισχυουσών υγειονομικών διατάξεων για το σύνολο των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, που λειτουργούν εντός του κύριου τουριστικού καταλύματος» δεν μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί σύμφωνα με την παράγραφο 12 του άρθρου 39 ορίζεται πως «Η επιχείρηση, με πράξη της κοινοποιούμενη στις αρμόδιες υγειονομικές και αστυνομικές Αρχές και στον Ε.Ο.Τ. οφείλει να ορίσει είτε τον ιδιοκτήτη σε περίπτωση φυσικού προσώπου, είτε το νόμιμο εκπρόσωπο ή ένα εκ των μελών της διοίκησης ως υπεύθυνο για την τήρηση των απαιτήσεων των εκάστοτε ισχυουσών υγειονομικών διατάξεων για το σύνολο των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που λειτουργούν εντός του τουριστικού καταλύματος, με σχετική μνεία επί του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας και των παραρτημάτων αυτού.» Αφού ο επιχειρηματίας ήδη έχει υποβάλει τη σχετική υπεύθυνη δήλωση στον Ε.Ο.Τ. με την οποία ορίζει τον υπεύθυνο για την τήρηση των απαιτήσεων των εκάστοτε ισχυουσών υγειονομικών διατάξεων ασφαλώς και α) δεν πρέπει να είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει εκ νέου τον Ε.Ο,Τ. για το αυτό ζήτημα και β) ο Ε.Ο.Τ. θα πρέπει να είναι αυτός που θα ενημερώνει σχετικά τις λοιπές συναρμόδιες υπηρεσίες. 3.Οι διατάξεις του ανωτέρω νομοσχεδίου που αφορούν την αδειοδότηση των κολυμβητικών δεξαμενών απαιτούν πλην των άλλων ναι πληρούνται όλοι οι κατασκευαστικοί όροι που προβλέπονται στην Γ1/443/73 Υ.Δ. και τις σχετικές τροποποιήσεις της και τούτο ενώ σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.3766/2009 στο οποίο και γίνεται κατά τα λοιπά ρητά παραπομπή απαιτείται, και σωστά, να πληρούνται μόνο οι προδιαγραφές υγιεινής της ανωτέρω διάταξης. Θεωρούμε πως οι περισσότερες ρυθμίσεις της Γ1/443/73 Υ.Δ. δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής, ούτε είναι σύμφωνες με την πρόοδο της τεχνολογίας στο συγκεκριμένο τομέα και δεν θα μπορούσαν άλλωστε να είναι δεδομένου πως η πλειοψηφία αυτών έχουν προβλεφθεί πριν από 40 σχεδόν έτη. Είναι, όμως, τουλάχιστον παράδοξο να απαιτείται σε σύγχρονα τουριστικά καταλύματα να κατασκευάζονται κολυμβητικές δεξαμενές με βάση προδιαγραφές του έτους 1973. Είναι προφανές πως η συγκεκριμένη Υ.Δ. πρέπει να επικαιροποιηθεί, μέχρι όμως να συμβεί αυτό θεωρούμε πως θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα αδειοδότησης κολυμβητικών δεξαμενών που πληρούν τις προδιαγραφές υγιεινής της Γ1/443/73 Υ.Δ. χωρίς να απαιτείται να πληρούν και τους κατασκευαστικούς όρους της ανωτέρω διάταξης, με τις αυτές ακριβώς προυποθέσεις που προβλέπεται κατά τα ανωτέρω από τον Ν.3766/2009. 4.Αναφορικά με την παράγραφο 5 του άρθρου 41 σύμφωνα με την οποία ορίζεται πως «5. Τα υπό ανακυκλοφορία ύδατα κολύμβησης των κολυμβητικών δεξαμενών που τροφοδοτούνται με θαλασσινό νερό δεν απαιτείται να υποβληθούν στην προβλεπόμενη από την Ε1β/221/65 ΥΔ ελάχιστη επεξεργασία (ισοδύναμη απλής καθίζησης δύο (2) ωρών), υπό την προϋπόθεση όμως ότι τηρούνται πλήρως οι όροι και οι προϋποθέσεις λειτουργίας της κολυμβητικής δεξαμενής (ανανέωση νερού, καθαρισμός νερού υπό ανακυκλοφορία, κλπ) και ότι η διάθεση γίνεται σύμφωνα με τους όρους που τίθενται από την απόφαση καθορισμού υδάτινου αποδέκτη, και τις απαιτήσεις προστασίας υπόγειων και επιφανειακών νερών και γενικότερα αποφυγής υγειονομικών προβλημάτων στο πλαίσιο εφαρμογής της ως άνω ΥΔ. Τα ανωτέρω δεν ισχύουν για τα λύματα των βοηθητικών εγκαταστάσεων των κολυμβητικών δεξαμενών καθώς και των υγρών αποβλήτων, που προκύπτουν από το σύστημα διύλισης (καθαρισμός φίλτρων), τα οποία θα πρέπει να διατίθενται σύμφωνα με την Ε1β/221/65 ΥΔ.» θέλουμε να τονίσουμε πως κατ΄ επανάληψη έχουμε επισημάνει τόσο τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η χρήση θαλασσινού νερού στις κολυμβητικές δεξαμενές των τουριστικών καταλυμάτων, όσο και τα ανυπέρβλητα εμπόδια που τίθενται από την κείμενη νομοθεσία και καθιστούν τούτο πρακτικά αδύνατο. Λόγω της διατύπωσης της συγκεκριμένης ρύθμισης δεν είναι ευχερές να αντιληφθούμε αν με αυτήν πράγματι επιλύονται τα σχετικά προβλήματα, θεωρούμε όμως αυτονόητο πως προτού αυτή προταθεί υπήρξε επικοινωνία με τις συναρμόδιες υπηρεσίες και δόθηκαν οι σχετικές διαβεβαιώσεις πως με την υιοθέτηση της εν λόγω ρύθμισης και την έκδοση τυχόν απαιτούμενων διευκρινιστικών εγκυκλίων θα λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, άλλως η υιοθέτηση της συγκεκριμένης διάταξης θα είναι άνευ αντικειμένου. Σε κάθε περίπτωση αντιπροτείνουμε: «Στην περίπτωση της διάθεσης λυμάτων προερχόμενων από την ανακυκλοφορία κολυμβητικών δεξαμενών που τροφοδοτούνται με θαλασσινό νερό δεν εφαρμόζονται οι περιορισμοί που προβλέπονται στην περίπτωση στ’ του άρθρου 5 της υπ΄αριθμ. Ε1β/221/1965 (ΦΕΚ Β 138) ΥΑ.»