Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της αβύσσου που χωρίζει τους κυβερνόντες και το δημόσιους υπηρέτες από την πραγματική οικονομία αλλά και την επιπολαιότητα και την ανοργανωσιά τους.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν έχει κανένα σκοπό, πέρα από την αύξηση της γραφειοκρατίας και της δημιουργίας εμποδίων ( με φανταχτερά ονόματα ) ώστε να καθίστανται απαραίτητοι οι υπουργοί και οι δημόσιοι υπηρέτες.
Ακόμα και ο τίτλος του είναι παραπλανητικός - Αφορά την τουριστική αλιεία και δημιουργεί ένα ακόμη κομφούζιο με τα καταλύματα μπλέκοντάς τα με τον τουρισμό υπαίθρου, αλλά για τον τουρισμό υπαίθρου υπάρχει μόνο ένα άρθρο με άχρηστους ορισμούς.
Σε όλη την Ευρώπη οι κυβερνήσεις παρεμβαίνουν στην πραγματική οικονομία είτε για να δημιουργήσουν υποδομές και να οριοθετήσουν πρακτικές ώστε να λυθούν προβλήματα επιχειρηματικής ανάπτυξης (συνήθως μέσω των υπουργείων ανάπτυξης - εδώ θα μπορούσε να συμμετέχει και το δικό μας υπουργείο πολιτισμού και τουρισμού ) είτε για την προστασία του πελάτη καταναλωτή ( συνήθως μέσα από τους οργανισμούς - Γενικές γραμματείας προστασίας καταναλωτή / υπουργείο εμπορείου ).
Τι από τα δύο κάνει το παρόν νομοσχέδιο ?
Ποιά προβλήματα επιχειρηματικής ανάπτυξης ( ιδιαίτερα στον χώρο του τουρισμού υπαίθριου ) επιλύει και ποιές υποδομές ( υλικές ή θεσμικές ) δημιουργεί ? Καμία - μόνο καθιερώνει μια ακόμη αόριστα προσδιορισμένη άδεια – το αντίθετο μάλιστα, μπλέκει τα πράγματα ακόμη και εκεί που δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα ( πχ καταδύσεις ) .
Μήπως όμως παρέχει κάποια προστασία στον πελάτη ? Φυσικά καμία - άλλωστε δεν αφορά το υπουργείο τουρισμού η προστασία του καταναλωτή.
Συμπέρασμα : ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ - γραμμένα στο πόδι από ανθρώπους άσχετους που δεν έχουν μπει καν στον κόπο να ρωτήσουν και να συμβουλευτούν αυτούς που τα προβλήματά τους υποτίθεται πάνε να επιλύσουν - ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ.
Άλλωστε είναι τελείως αντιδημοκρατικό να ψηφιστεί ένα νομοσχέδιο γενικότερου ενδιαφέροντος από μια βουλή και από κόμματα που σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις αποτελούν μειοψηφία και βρίσκονται στην εξουσία ΜΟΝΟ για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου ορισμένου μάλιστα χρόνου.
Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της αβύσσου που χωρίζει τους κυβερνόντες και το δημόσιους υπηρέτες από την πραγματική οικονομία αλλά και την επιπολαιότητα και την ανοργανωσιά τους. Το νομοσχέδιο αυτό δεν έχει κανένα σκοπό, πέρα από την αύξηση της γραφειοκρατίας και της δημιουργίας εμποδίων ( με φανταχτερά ονόματα ) ώστε να καθίστανται απαραίτητοι οι υπουργοί και οι δημόσιοι υπηρέτες. Ακόμα και ο τίτλος του είναι παραπλανητικός - Αφορά την τουριστική αλιεία και δημιουργεί ένα ακόμη κομφούζιο με τα καταλύματα μπλέκοντάς τα με τον τουρισμό υπαίθρου, αλλά για τον τουρισμό υπαίθρου υπάρχει μόνο ένα άρθρο με άχρηστους ορισμούς. Σε όλη την Ευρώπη οι κυβερνήσεις παρεμβαίνουν στην πραγματική οικονομία είτε για να δημιουργήσουν υποδομές και να οριοθετήσουν πρακτικές ώστε να λυθούν προβλήματα επιχειρηματικής ανάπτυξης (συνήθως μέσω των υπουργείων ανάπτυξης - εδώ θα μπορούσε να συμμετέχει και το δικό μας υπουργείο πολιτισμού και τουρισμού ) είτε για την προστασία του πελάτη καταναλωτή ( συνήθως μέσα από τους οργανισμούς - Γενικές γραμματείας προστασίας καταναλωτή / υπουργείο εμπορείου ). Τι από τα δύο κάνει το παρόν νομοσχέδιο ? Ποιά προβλήματα επιχειρηματικής ανάπτυξης ( ιδιαίτερα στον χώρο του τουρισμού υπαίθριου ) επιλύει και ποιές υποδομές ( υλικές ή θεσμικές ) δημιουργεί ? Καμία - μόνο καθιερώνει μια ακόμη αόριστα προσδιορισμένη άδεια – το αντίθετο μάλιστα, μπλέκει τα πράγματα ακόμη και εκεί που δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα ( πχ καταδύσεις ) . Μήπως όμως παρέχει κάποια προστασία στον πελάτη ? Φυσικά καμία - άλλωστε δεν αφορά το υπουργείο τουρισμού η προστασία του καταναλωτή. Συμπέρασμα : ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ - γραμμένα στο πόδι από ανθρώπους άσχετους που δεν έχουν μπει καν στον κόπο να ρωτήσουν και να συμβουλευτούν αυτούς που τα προβλήματά τους υποτίθεται πάνε να επιλύσουν - ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ. Άλλωστε είναι τελείως αντιδημοκρατικό να ψηφιστεί ένα νομοσχέδιο γενικότερου ενδιαφέροντος από μια βουλή και από κόμματα που σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις αποτελούν μειοψηφία και βρίσκονται στην εξουσία ΜΟΝΟ για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου ορισμένου μάλιστα χρόνου.