Η συντριπτική πλειοψηφία των σκηνοθετών αδυνατεί να δημιουργήσει και να διανείμει το κινηματογραφικό της έργο. Παρόλα αυτά υπήρξαν πολλοί που στο προηγούμενο διάστημα έτρεφαν φρούδες ελπίδες πως μια κυβέρνηση εν μέσω κρίσης, θα μπορούσε να πάρει μέτρα για πραγματική ενίσχυση της εγχώριας κινηματογραφικής δημιουργίας, πολύ περισσότερο ανάπτυξης της. Πολλοί από αυτούς νοιώθουν βαθιά απογοήτευση και θυμό μετά με την δημοσιοποίηση του νέου σχεδίου νόμου για τον κινηματογράφο.
Το νομοσχέδιο που παρουσίασε ο υπουργός του Υ.ΠΟ.-.Τ. μας ξεκαθαρίζει από την αρχή ποιον θέλει να εξυπηρετήσει. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, τόσο το Κέντρο Κινηματόγραφου όσο και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, γίνονται νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Ιδιωτικού δικαίου, όμως με κρατική επιχορήγηση!!! Ήδη από τα πρώτα άρθρα γίνεται ξεκάθαρη η λογική του νόμου για στήριξη της ιδιωτικής παραγωγής εις βάρος των δημιουργών, φτάνοντας στο σημείο να αποκλείσει εντελώς τους δημιουργούς. Άλλωστε δεν υπάρχει πουθενά αναφορά στον δημιουργό, αλλά απευθείας στον παράγωγο. Ο σκηνοθέτης αποτελεί ένα απλό εκτελεστικό όργανο .Είναι εκτελεστής και όχι δημιουργός και ως εκ τούτου, εξαφανίζει το άρθρο 3 του ν.1397/86 στο οποίο αναφέρονταν τα δικαιώματα του σκηνοθέτη ως δημιουργού, όχι μόνο τα πνευματικά αλλά και αυτά της στελέχωσης της παραγωγής !!
Εξόφθαλμη είναι και η αναπροσαρμογή του 1,5% για τα ιδιωτικά κανάλια, που χρόνια τώρα αρνούνται να καταβάλουν ως όφειλαν, βάσει νόμου(εύνοια το λέμε εμείς)! Γίνεται 0,75% και μάλιστα όχι του ετήσιου τζίρου τους, αλλά επί των διαφημιστικών εσόδων τους. Το υπόλοιπο 0,75% αντιστοιχεί σε διαφημιστικό χρόνο!!! Εκ των πραγμάτων λοιπόν δεν θα πρέπει να αμφιβάλουμε πως ενισχύεται η διαπλοκή του κινηματογράφου με τα κανάλια και τις θυγατρικές τους εταιρείες παράγωγης διότι συμβαίνει το εξής: Δεν τίθεται ως προϋπόθεση η κύρια δραστηριότητα τους να είναι η παραγωγή κινηματογραφικού έργου, αλλά η παραγωγή οπτικοακουστικού γενικά.
Το νομοσχέδιο απαγορεύει έστω και την ισχνή συμμετοχή των εκπροσώπων των σωματείων, στο Δ.Σ. του ΕΚΚ. Δηλαδή με άλλα λόγια ποινικοποιεί την συνδικαλιστική δράση των καλλιτεχνών αποκλείοντας τους από τις κρίσεις των ταινιών.
Αυτά, και άλλα πολλά γράφονται στο καινούργιο νομοσχέδιο του ΥΠΠΟΤ. Για μας δεν αποτελεί τίποτα άλλο από μια απλή συνέχεια των προηγούμενων προτάσεων νόμου. Αυτό το νομοσχέδιο είναι το πιο καλοδουλεμένο από την πλευρά τους και από την πλευρά των μελοπαραγωγών, που φαίνεται να τρίβουν τα χέρια τους, γιατί τους περιμένει πολύ δουλειά. Το ίδιο δεν ισχύει και για τους σκηνοθέτες οι οποίοι πλέον τρίβουν τα μάτια τους.
Θέτουμε ως ανάγκη :
-Τη δημιουργία δημόσιου οργανισμού κινηματογράφου
-Την ανάπτυξη δημόσιου εθνικού δικτύου διανομής
-Τη γενναία οικονομική στήριξη και τη διευρυμένη αξιοποίηση της εγχώριας κινηματογραφικής δημιουργίας.
-Την αναβάθμιση της κινηματογραφικής παιδείας από το επίπεδο της
σχολικής αισθητικής αγωγής έως την ίδρυση Ανώτατων Σχολών κινηματογράφου
-Τον αναπροσανατολισμό και την αναβάθμιση του θεσμού των Φεστιβάλ.
"Για σας ο κινηματογράφος είναι ένα θέαμα.
Για μένα είναι σχεδόν μια αντίληψη του κόσμου.
Ο κινηματογράφος είναι φορέας της κίνησης.
Ο κινηματογράφος είναι τόλμη.
Ο κινηματογράφος διαδίδει ιδέες".
Β. ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
Site: http://filmdes.comyr.com , email: film_des@yahoo.gr
Η συντριπτική πλειοψηφία των σκηνοθετών αδυνατεί να δημιουργήσει και να διανείμει το κινηματογραφικό της έργο. Παρόλα αυτά υπήρξαν πολλοί που στο προηγούμενο διάστημα έτρεφαν φρούδες ελπίδες πως μια κυβέρνηση εν μέσω κρίσης, θα μπορούσε να πάρει μέτρα για πραγματική ενίσχυση της εγχώριας κινηματογραφικής δημιουργίας, πολύ περισσότερο ανάπτυξης της. Πολλοί από αυτούς νοιώθουν βαθιά απογοήτευση και θυμό μετά με την δημοσιοποίηση του νέου σχεδίου νόμου για τον κινηματογράφο. Το νομοσχέδιο που παρουσίασε ο υπουργός του Υ.ΠΟ.-.Τ. μας ξεκαθαρίζει από την αρχή ποιον θέλει να εξυπηρετήσει. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, τόσο το Κέντρο Κινηματόγραφου όσο και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, γίνονται νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Ιδιωτικού δικαίου, όμως με κρατική επιχορήγηση!!! Ήδη από τα πρώτα άρθρα γίνεται ξεκάθαρη η λογική του νόμου για στήριξη της ιδιωτικής παραγωγής εις βάρος των δημιουργών, φτάνοντας στο σημείο να αποκλείσει εντελώς τους δημιουργούς. Άλλωστε δεν υπάρχει πουθενά αναφορά στον δημιουργό, αλλά απευθείας στον παράγωγο. Ο σκηνοθέτης αποτελεί ένα απλό εκτελεστικό όργανο .Είναι εκτελεστής και όχι δημιουργός και ως εκ τούτου, εξαφανίζει το άρθρο 3 του ν.1397/86 στο οποίο αναφέρονταν τα δικαιώματα του σκηνοθέτη ως δημιουργού, όχι μόνο τα πνευματικά αλλά και αυτά της στελέχωσης της παραγωγής !! Εξόφθαλμη είναι και η αναπροσαρμογή του 1,5% για τα ιδιωτικά κανάλια, που χρόνια τώρα αρνούνται να καταβάλουν ως όφειλαν, βάσει νόμου(εύνοια το λέμε εμείς)! Γίνεται 0,75% και μάλιστα όχι του ετήσιου τζίρου τους, αλλά επί των διαφημιστικών εσόδων τους. Το υπόλοιπο 0,75% αντιστοιχεί σε διαφημιστικό χρόνο!!! Εκ των πραγμάτων λοιπόν δεν θα πρέπει να αμφιβάλουμε πως ενισχύεται η διαπλοκή του κινηματογράφου με τα κανάλια και τις θυγατρικές τους εταιρείες παράγωγης διότι συμβαίνει το εξής: Δεν τίθεται ως προϋπόθεση η κύρια δραστηριότητα τους να είναι η παραγωγή κινηματογραφικού έργου, αλλά η παραγωγή οπτικοακουστικού γενικά. Το νομοσχέδιο απαγορεύει έστω και την ισχνή συμμετοχή των εκπροσώπων των σωματείων, στο Δ.Σ. του ΕΚΚ. Δηλαδή με άλλα λόγια ποινικοποιεί την συνδικαλιστική δράση των καλλιτεχνών αποκλείοντας τους από τις κρίσεις των ταινιών. Αυτά, και άλλα πολλά γράφονται στο καινούργιο νομοσχέδιο του ΥΠΠΟΤ. Για μας δεν αποτελεί τίποτα άλλο από μια απλή συνέχεια των προηγούμενων προτάσεων νόμου. Αυτό το νομοσχέδιο είναι το πιο καλοδουλεμένο από την πλευρά τους και από την πλευρά των μελοπαραγωγών, που φαίνεται να τρίβουν τα χέρια τους, γιατί τους περιμένει πολύ δουλειά. Το ίδιο δεν ισχύει και για τους σκηνοθέτες οι οποίοι πλέον τρίβουν τα μάτια τους. Θέτουμε ως ανάγκη : -Τη δημιουργία δημόσιου οργανισμού κινηματογράφου -Την ανάπτυξη δημόσιου εθνικού δικτύου διανομής -Τη γενναία οικονομική στήριξη και τη διευρυμένη αξιοποίηση της εγχώριας κινηματογραφικής δημιουργίας. -Την αναβάθμιση της κινηματογραφικής παιδείας από το επίπεδο της σχολικής αισθητικής αγωγής έως την ίδρυση Ανώτατων Σχολών κινηματογράφου -Τον αναπροσανατολισμό και την αναβάθμιση του θεσμού των Φεστιβάλ. "Για σας ο κινηματογράφος είναι ένα θέαμα. Για μένα είναι σχεδόν μια αντίληψη του κόσμου. Ο κινηματογράφος είναι φορέας της κίνησης. Ο κινηματογράφος είναι τόλμη. Ο κινηματογράφος διαδίδει ιδέες". Β. ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ Site: http://filmdes.comyr.com , email: film_des@yahoo.gr