Το ζήτημα της διαφάνειας της λειτουργίας των ΟΣΔ είναι αυτονόητο και τουλάχιστον ο ΟΣΔΕΛ το έχει ενσωματώσει στη λειτουργία του ήδη από την ίδρυσή του. Το καταστατικό του ΟΣΔΕΛ διασφαλίζει πλήρη διαφάνεια και εύλογο κόστος διαχείρισης με συμμετοχή αποκλειστικά δικαιούχων σε όλα του τα όργανα, ενώ ήδη έχουμε προχωρήσει στην ανάρτηση ισολογισμών και άλλων οικονομικών στοιχείων στον ιστότοπό μας καθώς και στην ανάλυση των στοιχείων της διανομής για κάθε δικαιούχο.
Ταυτόχρονα πιστεύουμε ότι η οικονομική αξία των δικαιωμάτων κάθε δικαιούχου ως παράμετρος για την εκπροσώπηση και διαδικασία λήψης αποφάσεων αναιρεί την έννοια του μη κερδοσκοπικού συνεταιρισμού των δημιουργών και αλλοιώνει τη φύση των ΟΣΔ. Με την ίδια λογική με την οποία οι ΟΣΔ δεν κρίνουν (με τι κριτήρια;) την ποιότητα των έργων, δεν είναι δυνατόν να υιοθετήσουν ως κριτήριο την οικονομική αξία των δικαιωμάτων. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου κριτηρίου θα οδηγούσε σε κυριαρχία συγκεκριμένων κατηγοριών έργων έναντι άλλων εξίσου αναγκαίων και πολύτιμων π.χ. η λογοτεχνία θα εξαφάνιζε την ποίηση, το μυθιστόρημα θα εξαφάνιζε το δοκίμιο κ.λπ
Το ζήτημα της διαφάνειας της λειτουργίας των ΟΣΔ είναι αυτονόητο και τουλάχιστον ο ΟΣΔΕΛ το έχει ενσωματώσει στη λειτουργία του ήδη από την ίδρυσή του. Το καταστατικό του ΟΣΔΕΛ διασφαλίζει πλήρη διαφάνεια και εύλογο κόστος διαχείρισης με συμμετοχή αποκλειστικά δικαιούχων σε όλα του τα όργανα, ενώ ήδη έχουμε προχωρήσει στην ανάρτηση ισολογισμών και άλλων οικονομικών στοιχείων στον ιστότοπό μας καθώς και στην ανάλυση των στοιχείων της διανομής για κάθε δικαιούχο. Ταυτόχρονα πιστεύουμε ότι η οικονομική αξία των δικαιωμάτων κάθε δικαιούχου ως παράμετρος για την εκπροσώπηση και διαδικασία λήψης αποφάσεων αναιρεί την έννοια του μη κερδοσκοπικού συνεταιρισμού των δημιουργών και αλλοιώνει τη φύση των ΟΣΔ. Με την ίδια λογική με την οποία οι ΟΣΔ δεν κρίνουν (με τι κριτήρια;) την ποιότητα των έργων, δεν είναι δυνατόν να υιοθετήσουν ως κριτήριο την οικονομική αξία των δικαιωμάτων. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου κριτηρίου θα οδηγούσε σε κυριαρχία συγκεκριμένων κατηγοριών έργων έναντι άλλων εξίσου αναγκαίων και πολύτιμων π.χ. η λογοτεχνία θα εξαφάνιζε την ποίηση, το μυθιστόρημα θα εξαφάνιζε το δοκίμιο κ.λπ