Η ελληνική θεατρική παραγωγή, όπως και η σύγχρονη ελληνική δημιουργία στο σύνολό της, πρέπει να εξαχθεί στην Ευρώπη και τον κόσμο, ώστε να περιοριστεί το τρέχον καθεστώς καλλιτεχνικών έργων που παράγονται για «εσωτερική κατανάλωση». Ειδικά στον χώρο του θεάτρου, με δεδομένη τη δυσκολία πρόσβασης των ελληνικών θεατρικών σχημάτων στη διεθνή σκηνή και την περιορισμένη κινητικότητα μεμονωμένων καλλιτεχνών ή θιάσων εκτός συνόρων, εξετάζονται οι τρόποι με τους οποίους το ΥΠ.ΠΟ.Τ. θα μπορούσε να παρέμβει δραστικά ώστε να γίνει γνωστό και εκτός επικράτειας το υψηλών ποιοτικών χαρακτηριστικών θέατρο που παράγεται στη χώρα μας. Και βεβαίως να ενταχθούν και οι Έλληνες δημιουργοί του θεάτρου στο δίκτυο και στον διάλογο των, Ευρωπαίων καταρχήν, συναδέλφων τους.