1. Η Διεύθυνση Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών :
α. Προβάλλει την Ελλάδα στο εξωτερικό ως τόπο κατάλληλο για την πραγματοποίηση πάσης φύσεως οπτικοακουστικών παραγωγών.
β. Ενισχύει διεθνείς οπτικοακουστικές παραγωγές πάσης φύσεως, τα γυρίσματα των οποίων πραγματοποιούνται στην Ελλάδα και μεσολαβεί για την παροχή ενημέρωσης, υπηρεσιών και διευκολύνσεων.
γ. Προωθεί τα χρηματοδοτικά προγράμματα της Διεύθυνσης σε αλλοδαπούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς για την υλοποίηση διεθνών οπτικοακουστικών παραγωγών στην Ελλάδα.
δ. Συνεργάζεται με ημεδαπούς δημόσιους φορείς και φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για την πραγματοποίηση των σκοπών της.
2. Ο Διευθυντής Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών καταρτίζει τα προγράμματα χρηματοδοτικής ενίσχυσης της Διεύθυνσής του. Τα εν λόγω προγράμματα υποβάλλονται προς έγκριση στον Γενικό Διευθυντή του Ε.Κ.Κ. ο οποίος, αφού τα εγκρίνει, τα προωθεί προς οριστική έγκριση στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Κ.Κ.
3. Δικαιούχοι της ενίσχυσης των χρηματοδοτικών προγραμμάτων της Διεύθυνσης είναι Έλληνες ή αλλοδαποί παραγωγοί οπτικοακουστικών έργων σύμφωνα με τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις των σχετικών χρηματοδοτικών προγραμμάτων.
4. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, μετά από εισήγηση του Γενικού Διευθυντή, διορίζεται ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης με τριετή θητεία που μπορεί να ανανεώνεται, κατά παρέκκλιση κάθε ισχύουσας διάταξης. Ο Διευθυντής Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών πρέπει να είναι πρόσωπο αναγνωρισμένου κύρους με σημαντική συμβολή στον ελληνικό ή παγκόσμιο κινηματογράφο.
5. Η θέση του Διευθυντή Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
6. Οι περιορισμοί της παρ. 12 του άρθρου 13 του παρόντος νόμου ισχύουν και για τον Διευθυντή Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών.
Κατ αρχη θεωρουμε θετικη την συνολικη προσπαθεια που προτεινετε με το υπο συζητηση προσχεδιο νομου.
Υπαρχουν καποιες λεπτομερειες που χρειαζονται περαιτερω επεξεργασια -καποιες εχουν ηδη επισημανθει απο αλλους συμμετεχοντες στην διαβουλευση- αλλα σαν φορεας που εκπροσωπει και εταιριες που δραστηριοποιουνται και στην υποστηριξη και οργανωση ξενων παραγωγων στην Ελλαδα θα θελαμε ειδικα να καταθεσουμε μια σειρα απο σκεψεις για την λειτουργια τοσο του Film Commission οσο και των πιθανων περιφερειακων Film Offices.
Σε καθε περιπτωση ειμαστε στην διαθεση σας για επιπλεον πληροφοριες και διαθεση δημιουργικης συνεργασιας.
το ΔΣ της ΠΑΚΤ
Αθηνα 4/11/2010
=====================================================================
GREEK FILM OFFICE
GREEK FILM COMMISSION
&
ΚΙΝΗΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ
ΞΕΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
προτασεις και σκεψεις απο το
ΔΣ της ΠΑΚΤ
Αθηνα, Νοεμβριος 2010
ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΚΙΝΗΤΡΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΞΕΝΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Ένα οπτικοακουστικό έργο σε οποιαδήποτε είδος και εάν ανήκει (κινηματογραφική ταινία, ντοκιμαντέρ, τηλεοπτική σειρά, διαφημιστική ταινία, κλπ) δημιουργεί πάντα για τον χώρο που γυρίζεται δυο σημαντικότατα οφέλη :
1. Προβάλλει τον εκάστοτε χώρο σε βαθμό που πολλές φορές ξεπερνά και την οποιαδήποτε άμεση διαφήμιση θα μπορούσε κάποιος να κάνει για την ίδια τοποθεσία.
Θυμίζουμε ότι ο μύθος της Ύδρας χτίστηκε από το ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ, πως η Σαντορίνη ακόμα προσελκύει κόσμο από την ταινία SUMMER LOVERS, ότι η Μύκονος αναζωογονήθηκε τουριστικά από την SHIRLEY VALENTINE και η Κεφαλονιά μπήκε στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη από το ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΚΟΡΕΛΛΙ. Τελευταια η ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ οχι απλως ανεδειξε σε τουριστικο προορισμο την Σκοπελο και τις Σποραδες γενικωτερα, αλλα δημιουργησε και μια παγκοσμια ταση για Exotic Weddings.
2. Δημιουργεί ένα σημαντικότατο οικονομικό όφελος για την επιλεγμένη περιοχή τόσο βραχυπρόθεσμα κατά την διάρκεια των γυρισμάτων όπου ξοδεύονται συνήθως πολλά χρήματα, όσο και μακροπρόθεσμα από την παρουσίαση του χώρου σε εθνικό ή διεθνές περιβάλλον.
Τα παραδείγματα σε διεθνές επίπεδο είναι πάμπολλα και αυτό έχει οδηγήσει πολλές χώρες ή/και ξεχωριστές πόλεις στο να έχουν πλέον οργανωμένα γραφεία προσέλκυσης παραγωγών διότι τα άμεσα αποτελέσματα ξεπερνούν οποιαδήποτε οργανωμένη διαφημιστική εκστρατεία. Στόχος της κάθε χώρας/πόλης είναι να δημιουργήσει ένα film friendly περιβάλλον, δίνοντας παροχές και κίνητρα στους κινηματογραφιστές ώστε να την προτιμήσουν για το επόμενο γύρισμα τους.
Δυστυχώς η Ελλάδα δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στις film friendly χώρες και o σκοπός του κειμένου που ακολουθεί είναι καταγράψει συνοπτικά τα σημεία που λειτουργούν ως αντικίνητρα επιλογής της σα τοποθεσία γυρίσματος.
Σημειωστε οτι η κατ εξοχην film friendly πολιτικη που ακολουθει η πολη του Los Angeles εδω και πολλα χρονια, εχει σαν αποτελεσμα να γινονται ετησιως 5.500-6.500 ημερες γυρισματος μονον για διαφημιστικες ταινιες (εκτος φυσικα των γυρισματων για τηλεοπτικα σηριαλ, κινηματογραφικες ταινιες, κλπ). Πιστευουμε πως ειναι αντιληπτο το μεγεθος των εσοδων της πολης αλλα και τα ωφελη απο την τουριστικη της προβολη απο το παραπανω γεγονος. Αυτο βεβαια εχει γινει αντιληπτο απο αλλες Ευρωπαικες χωρες (πχ η Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Τσεχία, Πορτογαλία κλπ) οι οποιες λαβαινοντας τα καταλληλα μετρα απορροφούν μεγάλα κονδύλια τα τελευταία χρόνια
Η Ελλαδα ειναι θεση και φυση χωρα με ιδανικο περιβαλλον, μεγαλη ηλιοφανεια, μικρο δεικτη βροχοπτωσεων, μικρη διαρκεια πτησης απο τις αλλες Ευρωπαϊικες πρωτευουσες, πυκνοτητα αεροπορικων συνδεσεων, εξειδικευμενο προσωπικο, αξεπεραστη νυκτερινη διασκεδαση, κλπ. Η παραπανω πλεονεκτικη θεση ομως ακυρωνεται από την απιστευτη δυσλειτουργια που επιφερει ο γραφειοκρατικος μηχανισμος.
Απομενει μια καταλληλη πολιτικη βουληση και νομοθεσια που θα την κανει ευκολα προσβασιμη, λιγωτερο γραφειοκρατικη, περισσοτερο φιλικη σε οσους θελησουν να γυρισουν εδω μια διαφημιστικη, κινηματογραφικη ή τηλεοπτικη ταινια.
ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
Α) ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ (ΠΛΑΤΕΙΕΣ-ΔΡΟΜΟΙ-ΛΙΜΑΝΙΑ)
· Δεν υπάρχει σταθερή πολιτική για την έκδοση άδειας κινηματογράφησης σε κάθε χώρο οπου άλλοτε δίνεται και άλλοτε όχι ανάλογα με την διάθεση του κάθε «υπεύθυνου» και σε καμία περίπτωση δεν συναρτάται η άδεια από το θέμα ή το είδος της ταινίας.
· Δεν υπάρχει τιμοκατάλογος χρέωσης ανά χώρο.
Δεν υπάρχει σταθερή πολιτική χρέωσης που να στηρίζεται σε αντικειμενικά και ρεαλιστικά για κάθε περίπτωση κριτήρια. Π.χ. ο Δήμος Αθηναίων ζητά περίπου 1350€ ανά τετραγωνικό μέτρο κάλυψης. Ένα γύρισμα σε ενα παρκο απαιτεί τουλάχιστον 300 τετραγωνικά, έτσι το επίσημα ζητούμενο πόσο είναι 400.000 € για μια μέρα. Στην πράξη μετά από διαπραγματεύσεις μπορεί να χρεωθούν μόνο 2 ή 3 τετραγωνικά, δηλαδή περίπου 3.000€, όταν ομως το κόστος μιας αίθουσας κεντρικού πολυτελούς ξενοδοχείου είναι μικρότερο. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Λος Άντζελες το κόστος μιας μέρας γυρίσματος σε δημόσιους χώρους είναι 300-500 US, ενώ στην Νέα Υόρκη ή στο Τορόντο το κόστος είναι μηδέν.
· Σε κάποιους χώρους το ποσό που πληρώνεται αφορά αποκλειστικά και μόνο το ενοίκιο, ενώ δεν παρέχονται άλλες διευκολύνσεις, π.χ. στον σταθμό ΗΣΑΠ Πειραιά δεν δίνεται καν παροχή ρεύματος, φυσικά εστω και επί πληρωμή.
· Σε κάποιες περιπτώσεις η άδεια κινηματογραφησηςσης επιτυγχάνεται λόγω προσωπικών επαφών των δ/ντών παραγωγής και όχι μέσω τυπικών διαδικασιών.
· Η άδεια κινηματογράφησης που δίνεται από το Υπουργείο Τύπου, σε πολλές περιπτώσεις απαιτεί διαδικασία πολλών ημερών.
· Στην πλειονότητα των περιπτώσεων υπάρχει άγνοια ή σύγχυση των νόμων και των εγκυκλίων από τους δημόσιους υπάλληλους, με αποτέλεσμα ο καθένας να μην έχει ένα απλό καθαρό σημείο αναφοράς και αποφασίζει κατά το δοκούν.
Β) ΣΤΡΑΤΟΣ – ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
· Υπάρχει φοβερή δυσκαμψία στην εξασφάλιση άδειας κινηματογράφησης σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
· Δεν παρέχονται στρατιωτικά οχήματα (εποχής ή σύγχρονα) και άλλα είδη φροντιστηρίου.
· Η χρέωση χρήσης αστυνομικών οχημάτων και αστυνομικών οργάνων είναι πολύ υψηλή, ενώ ταυτόχρονα δεν εξασφαλίζεται η παρουσία τους σε προγραμματισμένο γύρισμα, εφ’ όσον εν παραλλήλω προκύψει υπηρεσιακό περιστατικό.
· Πλήρης αδυναμία στην οργάνωση κλεισίματος κεντρικών, αλλά και απλών δρόμων ελαχιστης κυκλοφοριας.
Γ) ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ
· Στις περισσότερες περιπτώσεις η στάση είναι αρνητική εκ των προτέρων
· Είναι αυτονόητο ότι ιδιαίτερα η πλειονότητα των ξένων παραγωγών θα ήθελαν να κινηματογραφήσουν αρχαιολογικούς χώρους, γεγονός που πρακτικά καταλήγει να είναι σχεδόν αδύνατο.
Θυμίζουμε ότι η ταινία MIGHTY APHRODITE του Woody Allen η οποία προϋπόθετε πολλά γυρίσματα σε ένα αρχαίο ελληνικό θέατρο, γυρίστηκε στην κάτω Ιταλία, διότι δεν ήταν δυνατόν να δοθεί άδεια στην Ελλάδα.
· Η διαδικασία απόκτησης της άδειας είναι πολύ χρονοβόρα και γραφειοκρατική.
· Υπάρχει αδυναμία έκδοσης άδειας, σε περίπτωση που το σενάριο απαιτεί παρουσία φυσικών προσώπων στο πλάνο, έστω και χωρίς διάλογους.
Σε περίπτωση που υπάρχει διάλογος στο γύρισμα εντός ενός αρχαιολογικού χώρου, το σενάριο χρειάζεται να εγκριθεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το οποίο πιθανότατα έχει περισσότερο σοβαρά θέματα να ασχοληθεί.
· Ακομα και οταν εξασφαλίζεται η άδεια γυρίσματος, οι υπεύθυνοι ή φύλακες του εκάστοτε αρχαιλογικου χώρου λειτουργούν με υπέρμετρη ευθυνοφοβία.
Π.χ. εάν δεν περιλαμβάνεται στην άδεια αίτημα για γύρισμα στο δεξί βραχάκι του συγκεκριμένου χώρου, δεν επιτρέπουν την κινηματογράφηση. Πρακτικά, είναι αδύνατον να προβλεφθεί επ’ ακριβώς ποιά σημεία π.χ. του αρχαιολογικού χώρου της Ολυμπίας θα κινηματογραφηθούν. Η ευθυνοφοβία εκτείνεται και στο γεγονός ότι δύσκολα δίνονται άδειες ακόμα και για υποβρύχιες λήψεις.
· Δεν υπάρχει καμία ελαστικότητα στο ωράριο λειτουργίας των αρχαιολογικών χώρων. Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η διάρκεια ενός γυρίσματος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι απόλυτα προβλέψιμη εκ των προτέρων. Φυσικά το κόστος υπερωριών των υπάλληλων μπορεί να προβλεφθεί και να καλυφθεί από την παραγωγή.
· Πλήρης άρνηση άδειας κινηματογράφησης από την αρχαιολογική εφορία που ανήκουν οι χώροι της Ακρόπολης, του Θησείου και οι συν αυτοίς. Συντηρητική, έως αρνητική στάση στην χορήγηση αδειών σε βυζαντινούς και μοναστηριακούς χώρους, π.χ. Μετέωρα.
Σε κατ’ ιδιαν συζητησεις οι αρχαιολογοι προβαλουν δυο κυριως λογους για την αρνητικη τους σταση στο θεμα παροχης αδειας ληψης κινηματογραφισης.
Ο πρωτος -που εχει να κανει με πιθανη φθορα καποιου μνημειου- ειναι αβασιμος διοτι ενα μνημειο κινδυνευει περισσοτερο αφυλακτο απο την διαθεση του πρωτου περαστικου παρα απο αυτους που εχουν παει εκει για να κινηματογραφησουν με καλυτερο δυνατο τροπο αναδυκνειοντας την ποιοτητα και το μεγαλειο του. Ετσι η δικαιολογια οτι δεν μπορει να δοθει πχ το ΗΡΩΔΕΙΟ για το γυρισμα μιας μικρης ορχηστρας εγχορδων λογω κινδυνου καταστροφης ειναι τουλαχιστον αστεια οταν την επομενη γινεται στο ιδιο μια συναυλια του Φεστιβαλ Αθηνων με μια συμφωνικη ορχηστρα και 15.000 θεατες.
Ο δευτερος και περισσοτερο επικαλουμενος λογος θεωρει οτι υπαρχει μεγαλος κινδυνος γελοιοποιησης, ασεμνης χρησης ή γενικωτερα εξευτελισμου ενος πολιτιστικου μνημειου. Η απλη απαντηση σε αυτην την θεση ειναι οτι κανεις -που για οποιονδηποτε λογο εχει την προθεση να εξευτελιση ενα μνημειο, δεν προκειται να ερθει να ζητησει επισημη αδεια ληψεως σκηνων. Η τεχνολογια σημερα επιτρεπει με πολυ ευκολο τροπο την συνθεση εικονας με στοιχεια τα οποια μπορει να ληφθουν ξεχωριστα.
Να μην ξεχναμε οτι σε καμμια περιπτωση δεν προτεινουμε την αλογιστη δυνατοτητα γυρισματος σε αρχαιολογικους χωρους και εννοειται πως η παρουσια εξουσιοδοτημενου προσωπου απο την οικεια αρχαιολογικη εταιρια –προσωπο το οποιο φυσικα θα αμοιβεται απο την εταιρια παραγωγης- ειναι απολυτως αποδεκτη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η παραγωγή οπτικοακουστικού έργου σε οποιαδήποτε μορφή, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας σε ένα διαρκώς αυξανόμενο χώρο τεχνικών, συνεργείων, νέων δημιουργών, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει και την τοπική οικονομία.
Η προβολή εικόνων απο την χώρας μας, αυξάνει τον τουρισμό, παρακινεί σε διεθνείς επιχειρηματικές δραστηριότητες και καθιερώνει μία νέα σφαιρική γνώση για τους κατοίκους, τα τοπία και τον πολιτισμό μας.
Η Ελλάδα έχει όλες τις αναγκαίες συνθήκες (ανθρώπινο δυναμικό, τεχνογνωσία, τεχνική υποδομή, φυσικές ομορφιές, πολιτισμό κ.λπ.) για να γίνει διεθνώς μία ανταγωνιστική χώρα στην παραγωγή οπτικοακουστικών έργων.
Αυτό που χρειάζεται είναι να δημιουργήθουν οι κατάλληλες νομοθετικες προϋποθέσεις…
====================================================================
GREEK FILM OFFICE & GREEK FILM COMMISSION
Το υπαρχον HELLENIC FILM COMMISSION του ΕΚΚ ταυτιζεται σε μεγαλο μερος με αυτο που προτεινουμε παρακατω ως GREEK FILM OFFICE και καθε αλλο παρα αντιθετοι ειμαστε στην λειτουργια του. H διεθνης εμπειρια ομως δειχνει ομως οτι υπαρχει ουσιαστικη διαφορα αναμεσα σε ενα FILM OFFICE και σε ενα εθνικο FILM COMMISSION, γι αυτο και παραθετουμε ολοκληρωμενη την προταση μας για να γινουν σαφεις οι διαφορες τους. Με απλα λογια σε ολο τον κοσμο το Film Office ειναι το εκτελεστικο τμημα ενω το Film Commission το οργανο που εισηγειται νομοθετικες παρεμβασεις ωστε να δημιουργουνται συνθηκες που ευνοουν την αναπτυξη της κινηματογραφιας σε μια χωρα.
GREEK FILM OFFICE (GFO)
Προτεινεται η ιδρυση Διευθυνσης Greek Film Office σαν τμημα του ΕΚΚ η οποια θα εχει σαν αντικειμενα:
· την προωθηση της Ελλαδας σαν τοπο γυρισματος ταινιων (συμμετοχες σε διεθνη φεστιβαλ, φορουμ, locations shows, καταχωρησεις σε ειδικο τυπο, κλπ.)
· την λειτουργια σχετικου web site (πχ GreekFilmOffice.gr μεσω του οποιου θα ειναι αμεσα διαθεσιμες ολες οι σχετικες πληροφοριες με απλο free registration.
· την παροχη γενικων συμβουλευτικων υπηρεσιων σε εταιριες παραγωγης του εξωτερικου που προτιθενται να γυρισουν μια παραγωγη στην Ελλαδα (νομοθεσια, καιρος, οροι και τιμοκαταλογοι υπηρεσιων, κλπ)
· την οργανωση και τηρηση μητρωου Greek Production Service Companies (GPSC), το οποιο θα ειναι αμεσα διαθεσιμο απο την ιστοσελιδα, ετσι ωστε καθε αλλοδαπος παραγωγος να μπορει να επιλεξει την εταιρια που προτιμα.
· την οργανωση και τηρηση μητρωου Greek Production Service Facilities (πχ αεροπορικες εταιριες, ταξι, ξενοδοχεια, κλπ) οι οποιες θα ειναι αμεσα διαθεσιμες απο την ιστοσελιδα, ετσι ωστε καθε αλλοδαπος παραγωγος να μπορει να επιλεξει την υπηρεσια που προτιμα.
· την ενημερωση ολων των εντεταγμενων στο μητρωο GPSC για καθε αιτηση ξενου παραγωγου ο οποιος ζητα συνεργασια με Ελληνικη εταιρια παραγωγης.
· τον ελεγχο και την αξιολογηση των προτασεων που ζητουν επιχορηγηση και την σχετικη εισηγηση στους αρμοδιους φορεις.
· την λειτουργια του οργανου Greek Film Commission, το οποιο θα αποτελειται απο τους εκαστοτε συντονιστες (liaisons) σε ολους τους συναρμοδιους φορεις (πχ ΕΟΤ, Υπουργειο Δημοσιας Ταξης, Υπουργειο Πολιτισμου, Υπουργειο Οικονομικων, Δημος Αθηναιων, Λιμεναρχειο, Οργανισμο Προωθησης Εξαγωγων, Ενωση Παραγωγων, κλπ).
· την καταγραφη των αναγκων τοσο σε νομοθετικο οσο και σε συντονιστικο επιπεδο ολων των εμπλεκομενων δημοσιων φορεων.
· τον συντονισμο ολων των ενεργειων ωστε οι αποφασεις του Film Commission να προωθουνται προς τους αρμοδιους φορεις, ωστε να μετασχηματιζονται σε εσωτερικες εγκυκλιους, προεδρικα διαταγματα ή/και σχετικη νομοθεσια αναλογα με την βαρυτητα του καθε θεματος.
Σε πρωτη φαση θεωρειται οτι ειναι απαραιτητη η στελεχωση του GFO με τρια τουλαχιστον ατομα, ητοι:
· εναν/μια διευθυντη (με αρμοδιοτητα την διεθνη παρουσια του GFO και τις επαφες με τους προϊσταμενους των εμπλεκομενων ελληνικων φορεων)
· εναν/μια συντονιστη (με αρμοδιοτητα την συνεχη επαφη με τους ομολογους συντονιστες στους αλλους αρμοδιους φορεις και υπουργεια, για θεματα
· εναν/μια γραμματεα (με αρμοδιοτητα την διεκπεραιωση των καθημερινων υποθεσεων, κλπ)
Επισης, οι γνωμοδοτησεις για πιθανη επιχορηγηση ξενης παραγωγης μπορει να γινουν μεσα απο το υπαρχον σχημα της Γνωμοδοτικης Επιτροπης και του ΔΣ του ΕΚΚ, φυσικα συμφωνα με καποια προκαθορισμενα κριτηρια.
Οσον αφορα την ιστοσελιδα GreekFilmOffice.gr αυτη θα πρεπει να ανατεθει (σχεδιασμος & συντηρηση) σε ανεξαρτητη σχετικη εταιρια ωστε τα στελεχη του GFO να κανουν μονον τις σχετικες εισηγησεις και ελεγχο.
H χρηματοδοτηση τοσο του Greek Film Office θα πρεπει να ειναι εξασφαλισμενη απο τους πορους που προερχονται απο τον ειδικο φορο του κινηματογραφου.
GREEK FILM COMMISSION (GFC)
Παραλληλα με την οργανωση και την στελεχωση του GFO μεσα στο ΕΚΚ, θα πρεπει και ολα τα συναρμοδια υπουργεια και φορεις (πχ Τουρισμού, Εξωτερικών. Εσωτερικών, Οικονομίας) να ορισουν τουλαχιστον εναν υπαλληλο (Συντονιστη Παραγωγης) ο οποιος θα αποτελει αφ’ενος τον συνδετικο κρικο με τα στελεχη του GFO, αλλα και το προσωπο με το οποιο καθε παραγωγος που θα ηθελε καποια σχετικη αδεια να απευθυνεται αμεσα. Η παρατηρηση «τουλαχιστον εναν υπαλληλο» εχει την εννοια οτι καποιο υπουργειο μπορει πχ να ορισει δυο ατομα, εναν στον οποιον να απευθυνονται οι παραγωγοι και εναν ο οποιος θα παιρνει μερος στις εργασιες του GFC.
To GFC θα ειναι μια επιτροπη, η οποια μπορει να συνεδριαζει τακτικα τουλαχιστον 4 φορες τον χρονο (και εκτακτα οταν οι περιστασεις το απαιτουν) η οποια θα προεδρευεται απο τον εκαστοτε Διευθυντη του GFO και θα συμμετεχουν ολοι οι συντονιστες παραγωγης των αρμοδιων υπουργειων και φορεων.
Η βασικη συνθεση του GFC θα μπορουσε να αποτελειται απο εκπροσωπους των παρακατω φορεων (η τελικη συνθεση χρειαζεται διεξοδικη συζητηση):
· Διεθυντης GFO
· Συντονιστης GFO
· Συντονιστης ΕΟΤ,
· Συντονιστης Υπουργειου Προστασιας του Πολιτη,
· Συντονιστης Υπουργειου Πολιτισμου,
· Συντονιστης Υπουργειου Οικονομικων,
· Συντονιστης Δημου Αθηναιων,
· Συντονιστης Λιμεναρχειου,
· Συντονιστης Οργανισμου Προωθησης Εξαγωγων,
· Συντονιστης Ενωσης Παραγωγων / Διαφημιση
· Συντονιστης Ενωσης Παραγωγων / Κινηματογραφος
· Συντονιστης Ενωσης Παραγωγων / Τηλεοραση
Για ειδικα θεματα θα μπορουσαν να καλουνται και ειδικα προσωπα πχ ο Δημαρχος Μυκονου/Σαντορινης/Ροδου κ.τ.λ. (και ισως και ο Συντονιστης Μυκονου –εαν καποιοι «κινηματογραφικοι» δημοι ή περιφερειες θεωρησουν οτι πρεπει να εχουν τοπικο Film Office).
Τα αντικειμενα των συνεδριασεων του GFC ειναι:
· η καταγραφη των αναγκων για την προωθηση των γυρισματων ξενων ταινιων στην Ελλαδα, τοσο σε νομοθετικο οσο και σε πρακτικο/αμεσο πλαισιο του καθε ενος απο τους εμπλεκομενους φορεις.
· ο συντονισμος ολων των ενεργειων ωστε οι αποφασεις του Greek Film Commission να προωθουνται και να μετασχηματιζονται σε εσωτερικες εγκυκλιους, προεδρικα διαταγματα ή/και σχετικη νομοθεσια αναλογα με την βαρυτητα του καθε θεματος.
· ο καθορισμος των ορων και προυποθεσεων για την εγκριση των επιχορηγησεων ξενων ταινιων που θα γυριστουν στην Ελλαδα.
ΕΙΔΗ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
Γενικα οι παραγωγες τις οποιες θα ηθελε να προσελκυσει το GFO μπορουν να χωριστουν σε δυο γενικες κατηγοριες.
α. ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ. Υπο αυτο τον ορο νοουνται τανιες που προοριζονται προς αμεση εμπορικη εκμεταλευση, οπως διαφημιστικες ταινιες, music videos, τηλεοπτικα shows, κλπ. Σε αυτη την κατηγορια οι παροχες ουσιαστικα θα ειναι : Λιγoτερη γραφειοκρατια στην ληψη αδειων, αμεση προσβαση στους αρμοδιους φορεις μεσω των Συντονιστων Παραγωγης, γνωστοι τιμοκαταλογοι δημοσιων χωρων και υπηρεσιων, κλπ
β. ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Υπο αυτο τον ορο νοουνται τανιες που προοριζονται ειτε για προβολη σε κινηματογραφικες αιθουσες, ειτε καποιες δραματοποιημενες mini series που αν και θα παιχτουν στην τηλεοραση, εχουν υψηλα standard παραγωγης και προβαλλουν ιδιαιτερα την Ελλαδα σε πολυ μεγαλο διεθνες τηλεοπτικο κοινο. Σε αυτη την κατηγορια οι παροχες θα ειναι αφενός αυτες που θα δινονται στις Εμπορικες Ταινιες αλλα θα εχουν την δυνατοτητα (κατω απο καποιες προυποθεσεις που θα τεθουν απο την Greek Film Commission) να τυχουν και καποια επιδοτησης.
Φυσικα, μπορει να υπαρχουν και εξαιρεσεις στην παραπανω τυποποιηση, αλλα ας ξεκινησουμε με τον παραπανω κανονα σαν βαση και οι εξαιρεσεις μπορει να αντιμετωπιστουν κατα περιπτωση.
Εννοειται πως αντιστοιχες κατηγοροποιησεις μπορουν να γινουν και σε Ελληνικες παραγωγες, οι οποιες και αυτες θα επωφεληθουν απο το απλο και καθαρο οργανωτικο και θεσμικο πλαισιο παραγωγης, αλλα και απο τις επιδοτησεις, εφ΄οσον φυσικα πληρουν τα εκαστοτε κριτηρια.
Ενα αλλο ειδος ταινιων το οποιο μπορει να ενταχθει σε μια απο τις δυο παραπανω κατηγοριες ειναι οι ταινιες τεκμηριωσης. Και σε αυτες τις περιπτωσεις μπορουν να προβλεφθουν τα σχετικα ειδικα κριτηρια που θα τις καταταξουν σε μια απο τις δυο γενικες κατηγοριες.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ FORMAT ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Για να μην κατακλυσθει το GFO απο προτασεις ευτελους κοστους, οπου καθε ενας που θελει να κανει «διακοπες στην Ελλαδα» μπορει να προτεινει μια παραγωγη σε απλο video, προτεινεται οι προτασεις που εξεταζει και βοηθα το GFO να ειναι γυρισμενες σε ενα απο τρεχοντα επαγγελματικα format παραγωγης. Αυτα σημερα ειναι :
· Panavision 65mm
· Film 35mm
· Film 16mm
· High Definition Video
Εννοειται πως οταν τα παραπανω δεδομενα μεταβληθουν, τοτε θα αλλαξει αναλογα και η τοποθετηση του GFO.
Φυσικα, εφ’οσον στην ιστοσελιδα GreekFilmOffice.gr θα υπαρχουν ολες οι αμεσες πληροφοριες για Production Service Companies & Facilities, ακομα και καποιος που θελει να γυρισει μια ταινια σε HDV (consumer HD digital video) μπορει να βρει τους συνεργατες και τις υπηρεσιες που τον ενδιαφερουν, χωρις ομως την παρεμβαση του GFO.
ΚΙΝΗΤΡΑ & ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ΞΕΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Με βασικη προυποθεση οτι μια συγκεκριμενη παραγωγη θα γυριστει σε ενα απο τα τρεχοντα επαγγελματικα format και εφ΄οσον πληρει καποια αντικειμενικα κριτηρια (που θα τεθουν απο την Greek Film Commission) τοτε μπορει να τυχει καποιων επιδοτησεων. Αυτες οι επιδοτησεις μπορει να ειναι τοσο σε ειδος (δωρεαν δημοσιοι χωροι, ειδικες παροχες –οπως ενα αρμα μαχης) αλλα και καποια επιστροφη φορου (το οποιο θα εκφραζεται ως ποσοστο στο συνολο των χρηματων που εχουν ξοδευτει στην Ελλαδα).
Τα κριτηρια αυτα μπορει να ειναι (οι προτασεις ειναι ενδεικτικες):
· η παραγωγη στην Ελλαδα γινεται απο μια Production Service Company που ανηκει στο μητρωο GPSC.
· καθε γυρισμα θα απασχολει ενα ελαχιστο αριθμο Ελληνων τεχνικων κινηματογραφου (πχ δ/ντη παραγωγης, β. σκηνοθετη, ηλεκτρολογο, μακινιστα, β.καμερα, β.παραγωγης, make up/hairdresser, art director/stylist για τις δραματοποιημενες παραγωγες και καποια αναλογα προσωπα για τα ντοκυμαντέρ)
· για ολα τα εξοδα και αμοιβες που θα γινουν στην Ελλαδα θα κοπουν τα αντιστοιχα επισημα παραστατικα (τιμολογια, μισθοδοτικες καταστασεις, Δελτια Παροχης Υπηρεσιων).
· Πριν απο την εναρξη της παραγωγης θα οριζεται μια εγκυρη εταιρια ορκωτων λογιστων η οποια θα εχει την ευθυνη του ελεγχου (απο την πρωτη μερα εναρξης, εως την περατωση) οτι τα παραπανω ποσα αφενός τιμολογηθηκαν αλλα και πληρωθηκαν σε Ελληνες προμηθευτες, εργαστηρια, συνεργατες και τεχνικους.
Ο φακελλος για να επιδοτηθει μια ξενη παραγωγη που θα γυριστει στην Ελλαδα θα πρεπει να περιεχει (οι προτασεις ειναι ενδεικτικες):
· Σεναριο ή εκτενη συνοψη, οπου να φαινεται καθαρα τι θα γυριστει στην Ελλαδα.
· αναλυτικο καταλογο με τις δημοσιες τοποθεσιες και τις απαιτουμενες ημερες γυρισματος οπου θα γινουν τα γυρισματα στην Ελλαδα.
· ειδικες αναγκες που πιθανον να εχει η παραγωγη (πχ παροχη τμηματος στρατου, ενος πολεμικου πλοιου, κλπ)
· company profile & φιλμογραφια της αλλοδαπης εταιριας παραγωγης και των πιθανων συμπαραγωγων της.
· Καταλογο αλλοδαπων βασικων συνεργατων (παραγωγος, σεναριογραφος, σκηνοθετης, δ/ντης φωτογραφιας, art director, βασικοι ηθοποιοι) μαζι με συνοπτικα βιογραφικα.
· Καταλογο Ελληνων βασικων συνεργατων μαζι με συνοπτικα βιογραφικα.
· Εαν υπαρχουν συμφωνητικα διανομης και εκμεταλευσης της ταινιας στον κινηματογραφο, τηλεοραση, κλπ.
· Αλλα στοιχεια που υποστηριζουν την θεση οτι η ταινια θα προβαλλει την Ελλαδα στον διεθνη χωρο.
· Ο προυπολογισμος της ταινιας στα τμηματα που αφορουν τις αμοιβες και εξοδα παραγωγης στην Ελλαδα.
· Εγγυητικη αναγνωρισμενης τραπεζης (ή completion bond) οτι υπαρχουν τα χρηματα που προβλεπονται να ξοδευθουν την Ελλαδα.
· Δεσμευση και αποδοχη του παραγωγου και του Ελληνα Production Service Manager οτι θα ακολουθηθουν τα κριτηρια και η διαδικασια που θετει το Greek Film Commission για να δοθει επιχορηγηση (μινιμουμ συνεργειο, επισημα παραστατικα, ελεγχος απο ορκωτους, κλπ)
Εφ’οσον κατατεθει ο πληρης φακελλος, το Greek Film Office ειναι υποχρεωμενο να απαντα εντος συγκεκριμενου διαστηματος (πχ 45 ημερων) αλλιως θα θεωρειται θετικη η απαντηση.
Εχοντας θετικη απαντηση μια παραγωγη (αρα θεωρεται ταινια ΠΡΟΒΟΛΗΣ) τοτε αυτοματα ολοι οι εμπλεκομενοι δημοσιοι φορεις θα πρεπει να παραχωρουν τους δημοσιους χωρους χωρις καποια χρεωση.
Εαν υπαρχει και θετικη απαντηση σε καποιες ειδικες παροχες (πχ παροχη ενος πολεμικου πλοιου) τοτε και αυτο θα γινεται χωρις χρεωση. Φυσικα, ειναι δυνατον να δοθει θετικη απαντηση ως προς την ενταξη μιας παραγωγης σε επιχορηγηση, αλλα να μην ειναι δυνατη η εγκριση της ειδικης παροχης.
Μετα το τελος της παραγωγης και μετα την καταθεση του πιστοποιητικου των Ορκωτων Ελεκτων οτι οντως ξοδευτηκαν και πληρωθηκαν Χ χρηματα στην Ελλαδα για αυτην την παραγωγη, τοτε θα πρεπει να εκδιδεται εντος ευλογου χρονικου διαστηματος (πχ 15 ημερες) μια βεβαιωση απο τον αρμοδιο φορεα που θα δειχνει το συνολικο ποσο επιδοτησης (πχ εστω ξοδευτηκαν 100.000 στην παραγωγη και εχει συμφωνηθει επιδοτηση 20%, αρα η επιδοτηση ειναι 20.000). Με αυτην την βεβαιωση η Ελληνικη Production Service Company θα μπορει να «επιστρεψει» στον ξενο παραγωγο την επιδοτηση και να εκπεσει η ιδια το ποσο απο την μηνιαια καταβολη ΦΠΑ ή αλλη φορολογικη της υποχρεωση.
Το σημαντικο με αυτην την προταση ειναι οτι δεν ξοδευονται «ελληνικα χρηματα» για την επιδοτηση – αλλα απλα δινεται μια «επιστροφη» σε χρηματα που θα ερθουν και θα ξοδευτουν στην Ελλαδα, τα οποια σε αλλη περιπτωση δεν θα εμπαιναν στην χωρα.
ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ
Ενα προβλημα που αντιμετωπιζουν ολες οι παραγωγες (Ελληνικες & Ξενες) που γυριζονται στην Ελλαδα ειναι οτι δεν υπαρχει ενας τυποποιημενος καταλογος κοστολογησης δημοσιων χωρων, με ολα τα επακολουθα που φανταζεστε (εξωφρενικες απαιτησεις, συναλλαγες κατω απ’ το τραπεζι, αρνηση παροχης χωρων διοτι δεν γνωριζουν τι πρεπει να κανουν, κλπ)
Με την λειτουργια του Greek Film Office αυτα θα τυποποιηθουν τοσο ως προς την διαδικασια, οσο και ως προς την κοστολογηση. Πρεπει να γινει σαφες ομως οτι σε καμμια περιπτωση δεν προτεινεται η δημιουργια ενος συγκεντρωτικου συστηματος οπου οποιος θελει αδεια γυρισματος θα την ζητα απο το GFO.
Προτενεται να γινουν σαφεις εγκυκλιοι (πιθανον ουτε καν νομοι) οπου θα περιγραφεται η απαιτουμενη διαδικασια για να ζητηθει π.χ. ενας δημοσιος χωρος απο καποιον φορεα και το κοστος του. Αυτα γραμμενα με απλο αντικειμενικο τροπο που να μην χωρα υποκειμενικες ερμηνειες και συναλλαγες.
Η προταση μας ειναι οτι κατ αρχη το γυρισμα «επιτρεπετε σε ολους τους δημοσιους χωρους –δηλ σε ολους τους χωρους που μπορει να εισελθει το κοινο καθημερινα με ή χωρις εισητηριο ( ητοι παρκα, πλατειες, πεζοδρομους, αρχαιολογικους χωρους, μουσεια, κλπ)». Φυσικα θεματα διαθεσιμοτητας, ασφαλειας, κοστους υφιστανται, αλλα ειναι σημαντικο να ξεκιναμε οτι κατι «επιτρεπετε» και οχι απο το «απαγορευεται» που ισχυει σημερα.
Ακομα ειναι απαραιτητο να μπει μια χρονικη δεσμευση, ωστε ο καθε ενδιαφερομενος να ξερει οτι εντος πχ 5 ημερων θα εχει μια απαντηση με συγκεκριμενο κοστος. Εαν αυτη η απαντηση δεν δοθει τοτε η απαντηση θα θεωρειται θετικη και θα καταβαλεται μονο το σχετικο παραβολο. Και μονον η παρουσια του Συντονιστη Παραγωγης μεσα στους βασικους αρμοδιους φορεις θα επιταχυνει και ξεμπλοκαρει τις διαδικασιες σε σημαντικο βαθμο, αλλα και μια σχετικη νομοθετικη ρυθμιση πιθανον να ειναι χρησιμη.
Ενδεικτικα αναφερω οτι για απλους δημοσιους χωρους η απαντηση δεν πρεπει να δινεται αργοτερα απο 3 εργασιμες ημερες, με ενα κοστος της ταξης μεγεθους 300-500 ανα χωρο.
Σημειωστε οτι διεθνως οι μεγαλυτεροι κινηματογραφικοι προορισμοι δεν χρεωνουν τιποτα για τους απλους δημοσιους χωρους.
Οσον αφορα τους αρχαιολογικους χωρους εκει πρεπει να διδεται απαντηση κατα το μεγιστο σε 15 μερες, με ενα κοστος της ταξεως 1.000 – 3.000 ημερησιως.
ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Περα απο τους χωρους ενα γυρισμα απαιτει πολλες φορες και καποιες δημοσιες υπηρεσιες, οπως:
· Αστυνομια
· Τροχαια (μοτοσυκλετιστες, αυτοκινητα)
· Πυροσβεστικη
· Στρατο
· Λιμενικο σωμα
· Ιπταμενους ελεγκτες (σε γυρισματα αεροληψεων).
Απο τα παραπανω σημερα τυποιημενη ειναι μονο η παρουσια Ιπταμενου ελεκτου απο το Αρχηγειο Αεροποριας το οποιο χρεωνεται 60 ευρω ανα ωρα. Κατι αναλογο πρεπει να γινεται με ολους τους φορεις, ωστε με μια απλη και συγκεκριμενη διαδικασια και γνωστο κοστος ο καθε παραγωγος να μπορει να ζητησει τις υπηρεσιες που χρειαζεται.
Μια δεσμευση που μπορει να ζητηθει απο τον Παραγωγο (και καμμια ξενη εταιρια δεν θα το αρνηθει διοτι ειναι παγια τακτικη ολων των προηγμενων κινηματογραφικα χωρων) ειναι να ασφαλιζεται ο καθε δημοσιος χωρος κατα την ημερα του γυρισματος για ενα συγκεκριμενο ποσο (πχ 1.000.000 ευρω) σε μια αναγνωρισμενη ασφαλιστικη εταιρια, ετσι ωστε εαν συμβει καποιο ατυχημα ή βλαβη του χωρου να υπαρχει μια αποζημιωση.
Η προταση μας ειναι οι δημοσιοι χωροι εαν χρεωνονται, να υπαρχει ενα χαμηλο ποσο (κατω απο 300 ευρω την ημερα), αλλα να πληρωνονται οι παρεχομενες υπηρεσιες και να υπαρχει ασφαλιστηριο συμβολαιο.
GREEK PRODUCTION SERVICE COMPANIES (GPSC)
Ειναι σαφες οτι για να διευκολυνθει η διαδικασια παραγωγης τοσο απο την πλευρα του αλλοδαπου παραγωγου, αλλα και οσο αφορα το θεμα των ελεγχων συντονισμου αλλα και διαδικασιας επιδοτησεων, πρεπει να υπαρχουν καποιες «πιστοποιημενες» ελληνικες εταιριες παραγωγης, οι οποιες να μπορουν να στηριξουν ολη την παραπανω διαδικασια.
Φυσικα σε καμμια περιπτωση δεν πρεπει να γινει ενα κλειστο κυκλωμα, μια «συντεχνια» οπου καποιοι «εκλεκτοι» θα εχουν την δυνατοτητα αναληψης ξενων παραγωγων. Μπορουν ομως να τεθουν καποια αντικειμενικα κριτηρια, διαφανη και ξεκαθαρα δηλωμενα, ωστε καθε ξενος παραγωγος να «βλεπει» ποιες ειναι οι προτεινομενες εταιριες παραγωγης και να επιλεγει αυτη που αυτος θεωρει καταληλοτερη. Σε περιπτωση που δεν επιλεχθει εταιρια παραγωγης απο τις «πιστοποιημενες» τοτε θα ζητουνται ειδικες εγγυησεις ωστε να φαινεται ποιος θα κανει την εκτελεση παραγωγης στην Ελλαδα.
Τα προτεινομενα –αντικειμενικα- κριτηρια για την ενταξη στο μητρωο PSC μπορουν να ειναι:
· Λειτουργια της εταιριας τουλαχιστον 3 χρονια.
· Μορφη εταιριας ΑΕ ή ΕΠΕ (ετσι ωστε να δημοσιευει ισολογισμους)
· Οι 3 τελευταιοι δημοσιευμενοι (ή πιστοποιημενοι απο Ορκωτους) ισολογισμοι να ειναι κερδοφοροι.
· Ετησιο πιστοποιητικο Ασφαλιστικης Ενημεροτητας.
· Υπευθυνη δηλωση οτι η εταιρια εχει κανει παραγωγη τουλαχιστον (πχ) 50 ημερων γυρισματος σε οποιοδηποτε επαγγελματικο format (35, 16, High Definition, Digital Betacam) μεσα στην τελευταια τριετια (οπου θα φαινεται : ο παραγωγος, ο σκηνοθετης, το format, οι μερες γυρισματος και το μεσο που μεταδοθηκε το εργο)
Εαν πληρουνται τα παραπανω τοτε αυτοματα μια εταιρια παραγωγης εντασσεται στις «πιστοποιημενες» GPSC. Σ’ αυτη την περιπτωση η καθε εταιρια θα καταθετει:
· Company profile.
· Καταλογος τουλαχιστον 10 παραγωγων της τελευταιας τριετιας οπου θα φαινεται : ο παραγωγος, ο σκηνοθετης, το format, οι μερες γυρισματος και το μεσο που μεταδοθηκε το εργο.
Ολα τα παραπανω στοιχεια (profile και παραγωγες τριετιας) θα «ανεβαινουν» στην ιστοσελιδα GreekFilmOffice.gr ωστε να ειναι στην διαθεση καθε ενδιαφερομενου. Εννοειται πως οι αναφερομενες παραγωγες δεν ειναι απαραιτητο να ειναι service jobs, καθε τριετια δε θα πρεπει να κατατιθεται νεος καταλογος με παραγωγες καθως και ο δημοσιευμενος ισολογισμος.
Aξιέπαινη η προσπάθεια του Hellenic Film Commission Greece.
Όμως μετά από 3 χρόνια λειτουργίας και μετά από μελέτη του site http://www.hfco.gr διαπιστώνεται ότι απέχει πολύ από εκείνο που αντίστοιχα γραφεία στην Ευρώπη και διεθνώς προσφέρουν. Το website είναι υποτυπώδες. Οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις δεν ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΛΥΘΟΥΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ μέσα στον νόμο με ανάθεση αρμοδιοτήτων από άλλα υπουργεία σε ανάλογο πνεύμα, όπως γίνεται με τις αναφορές στο Υπουργείο Οικονομικών,όπου και όταν προκύπτει συναρμοδιότητα.
Ας αναφερθούν το site του European Film Commission Office: http://www.eufcn.net/members.php μέσω του οποίου μπορεί κανείς να επισκεφτεί τα αντίστοιχα γραφεία στην Ευρώπη και τι αυτά προσφέρουν. Το ελληνικό Γραφείο είναι μέλος σε αυτόν τον Σύνδεσμο Ευρωπαϊκών Γραφείων Film Commissions.
Επίσης υπάρχει και το ο Παγκόσμιος Σύνδεσμος Association of Film Commissioners International http://www.afci.org/index.htm και τα μέλη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μπορεί κανείς να τα βρει στο ακόλουθο λινκ http://www.afci.org/browse/southern_europe.php ( Italy, Malta, Portugal, Serbia, Spain).
Η Ελλάδα δεν είναι μέλος στο τελευταίο σαν να μην χρειάζεται διεθνείς συνεργασίες και μεταφορά τεχνογνωσίας από το εξωτερικό.
Τα Film Commission Offices αποτελούν «ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΑ» όχι μόνο για την προσέλκυση διεθνών συμπαραγωγών αλλά και πολλών άλλων δραστηριοτήτων σχετιζόμενων με την οπτικοακουστική παραγωγή, όπως Φωτογραφίσεις, Συμμετοχή σε διεθνείς Εκθέσεις (όπως Θεσσαλονίκης), να παρέχουν λεπτομερείς οδηγίες για γυρίσματα στην εκάστοτε χώρα, προϋποθέσεις για άδειες, κόστη γυρισμάτων κλπ. και όλα αυτά να παρέχονται ONLINE, κάτι που το ελληνικό γραφείο δεν διαθέτει ή είναι σε πολύ πρωτόλειο στάδιο.
Επισυνάπτονται κάποια λινκς για να διαπιστώσει ποιες δυνατότητες παρέχονται από άλλα γραφεία διεθνώς μήπως έτσι καταστεί κατανοητό στον νομοθέτη, πώς αυτά μπορούν και πρέπει να οριστούν μέσω του κινηματογραφικού νόμου, ώστε να μην τέμνονται οι συναρμοδιότητες με άλλα υπουργεία, να αναφερθούν τα αντίστοιχα κονδύλια που θα προορίζονται στο Film Commission Office κλπ.
Film Commission Πολιτεία της Καλιφόρνια http://www.film.ca.gov/ (με εξαντλητικές πληροφορίες, φόρμες για να συμπληρώσει κάποιος ONLINE κλπ.)
Film Commission Λος Άντζελες http://www.filmla.com/ (με εξαντλητικές πληροφορίες, φόρμες για άδειες γυρισμάτων, αναλυτικές πληροφορίες για ασφαλιστική κάλυψη δημόσιων χώρων πριν εκχωρηθούν άδεις γυρισμάτων για να συμπληρωθούν ONLINE κλπ.)
Film Commission Bavaria του Κρατιδίου της Βαυαρίας (http://www.film-commission-bayern.de/index.php?Sprache=EN&SeitenID=16 (με αναλυτικές πληροφορίες για άδεις και κόστη γυρισμάτων κλπ.)
Αν είχε κάνει ο νομοθέτης τον κόπο να διερευνήσει παγκοσμίως τι αρμοδιότητες ανατίθενται και τι δυνατότητες έχουν τα Film Commission Offices παγκοσμίως, το ποιόν των ιστοσελίδων τους και είχε πράξει ιδιαίτερα το πιο προφανές, επισκεπτόμενος εκείνο το site της πόλης Μέκκας του Κινηματογράφου, του Λος Άντζελες και της Πολιτείας της Καλιφόρνιας θα ήταν πολύ σοφότερος και θα είχε περιγράψει ΣΤΟ ΝΟΜΟ πολύ ακριβέστερα τι επιθυμεί να αναθέσει στο συγκεκριμένο τμήμα του ΕΚΚ και το αντίστοιχο του Οργανισμού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Σκηνοθέτης, Παραγωγός
Ιδρυτικό Μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Διπλωματούχος, Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Σκηνοθεσίας & Σεναρίου και Μέλος της Συγκλήτου στην Ανωτάτη Κρατική Ακαδημία και Τηλεόρασης του Μονάχου
Λόγω έλλειψης αξιόλογης δυνατότητας κινηματογραφικών σπουδών στην Ελλάδα σπούδασα σκηνοθέτης-σενάριο στη Γερμανία. Δραστηριοποιούμαι εκεί από το 1985 και έχω συμπράξει σε διεθνείς συμπαραγωγές (προσωπικές ή με τρίτους) ανάμεσα σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ελλάδα, ΗΠΑ κλπ. θα παρέπεμπα θερμά τους συντάκτες του νόμου του ΥΠΠΟΤΟΥΡ, στο οποίο προΐσταται ο αξιότιμος Κύριος Π. Γερουλάνος, ένα έλληνας της διασποράς, με σπουδές σε διακεκριμένα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και διεθνή επιχειρηματική δραστηριότητα να αναγνώσουν τα ακόλουθα. Εκεί θα αντιληφθεί ο έλληνας ειδήμων, σε ποιό επίπεδο και με ποιούς τρόπους λαμβάνεται σε εθνικούς νόμους για τον κινηματογράφο και πώς προωθούνται οι διεθνείς συνεργασίες (μεταξύ κρατών) και συμπαραγωγές με διμερείς διακρατικές συμφωνίες (η διμερείς / πολυμερείς συμπαραγωγές για τις οποίες παρατηρούμε σε πολλά εδάφια του Νόμου μια έλλειψη πρόνοιας και μέριμνας.
Ο Νομοθέτης πρέπει να εκφράζει την βούλησή του και να μην κάνει δίκη προθέσεων και μόνο.
Συνάδελφος που συμμετείχε σε αυτήν την τόσο σημαντική ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ (Αυστραλοί παραγωγοί μετέβησαν στον Καναδά για να προσωθήσουν διμερείς συμπαραγωγές) απόρησε που δεν μετείχε κανένας έλληνας εκπρόσωπος και ιδιαίτερα σε τόσο κρίσιμες στιγμές για την χώρα μας και τον κινηματογραφικό χώρο, π.χ.εκπρόσωποι Υπουργείου Πολιτισμού ή άλλου δημόσιου φορέα, που επιλαμβάνονται της διαμόρφωσης του Νόμου για να πληροφορηθούν το ΔΙΕΘΝΕΣ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ. Ούτε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, που πολλές φορές εξαντλείται σε «παρουσία» στα Διεθνή Φεστιβάλ. Η δουλειά γίνεται εδώ όπως και εδώ αποκτώνται οι βάσεις για απόκτηση τεχνογνωσίας και επίτευξη διεθνών συμπαραγωγών.
Στο άρθρο αποτυπώνεται – μεταξύ πολλών άλλων – πόσο άστοχη και διεθνώς ξεπερασμένη – είναι η προτεινόμενη μοριοδότηση στον ελληνικό νόμο και ότι ουσιαστικά δημιουργεί μπαριέρες αντί να «επιδοτεί/προσελκύει» διεθνείς συμπαραγωγές, μεταφορά/εισροή σημαντικών χρηματικών κεφαλαίων στην χώρα μας.
Αναγνώσατε παρακαλώ πολύ ποιά διασταλτική έννοια του όρου «ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ» χρησιμοποιείται πιο κάτω. Και πως έτσι συγκεντρώνονται τα απαιτούμενα κεφάλαια για συμπαραγωγή όχι για «μπλογκμπάστερς» αλλά για ανεξάρτητες ταινίες, που δεν καταφέρνουν να παραχθούνμε εθνικά κεφάλαια.
Επίσης στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΟΡΟΥΜ στο Χάλιφαξ αναπτύχθηκε πως προωθούνται/χρηματοδοτούνται πρωτοεμφανιζόμενοι σκηνοθέτες. Πως συμμετέχουν χρηματικά στην αναπτύξη καινούργιων σχεδίων συμπαραγωγής οι εκάστοτε πολιτειακές αρχές και ινστιτούτα.
Θα υλοποιηθεί τελικά το ταξ σέλτερ στην Ελλάδα 6 μήνες μετά την ψήφισή του στη Βουλή με τα αντίστοιχα Προεδρικά διατάγματα; Θα είναι γενναιόδωρο και αντίστοιχο εκείνων διεθνώς; Το να εξαναγκαζόμαστε ως χώρα συνεχώς να υιοθετούμε απλά και μόνο τους πιο προηγμένους νόμους της ΕΕ στον οπτικοακουστικό τομέα δεν μπορεί να αποτελεί τη λύση του προβλήματος. Απαιτείται να αναπτύξουμε δικές μας νομοθετικά θεσπισμένες πρωτοβουλίες και διαδικασίες και αυτές να περιγραφούν ενδελεχώς στο νόμο βάσει των οποίων(παρόμοιες του FAST TRUCK) θα δούμε ταινίες να γυρίζονται στην Ελλάδα και όχι να «μας γυρίζουν¨την πλάτη (βλ. Μέγας ΑΛέξανδρος, Σοσιαλίσμ του Γκοντάρ καιπολλά άλλα παραδείγματα) και να μεταβαίνουν σε Μάλτα (Σπήλμπεργκ), Τυνησία και αλλού.
Η σύμπραξη 2 ελλήνων συναδέλφων τα τελευταία χρόνια σε ελληνοκαναδικές συμπαραγωγές αποτελούν μόνο φωτεινή εξαίρεση.
Μια ανάγνωση των πιο κάτω θα σας πείσει!
Για την αντιγραφή,
ΣΠΥΡΟΣ Ν. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ
Σκηνοθέτης, Παραγωγός
Ιδρυτικό Μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Διπλωματούχος, Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Σκηνοθεσίας & Σεναρίου και Μέλος της Συγκλήτου στην Ανωτάτη Κρατική Ακαδημία και Τηλεόρασης του Μονάχου
————————————————————–
http://trulyfreefilm.hopeforfilm.com/2010/10/co-production-studies-strategic-partners-forum.html
Co-Production Studies: Strategic Partners Forum
Australian film production, Christine Vachon, Cinetic Rights Management, co-production, digital distribution, Halifax, HBO, I Love You Too, Janet Brown, Laszlo Barna, Laura Walters, Martin Katz, Mildred Pierce, Princess Pictures, Screen Australia, Strategic Partners, subsidies, Todd Haynes, VOD, Yael Bergman
Guest post by Yael Bergman
A few days at Strategic Partners, Halifax, Canada and a crash course at International Co-Production Financing.
I saw Ted in Toronto a few days before heading to Strategic Partners in Halifax, Nova Scotia, Canada. He suggested I write on his blog with what went on there. I am reporting back now…
I write this as an Australian producer who recently produced a romantic comedy in Australia called I Love You Too. It was completely financed within Australia, largely with Australian and state government investment, and the tax rebate (up to 40 per cent of Australian spend). We are fortunate in Australia to have this public funding as a resource, and whilst it is perpetually competitive, it is the way most film and television is made in Australia. It sustains the industry and ensures we continue to tell Australian stories.
My producing partner, Laura Waters, who is originally from Colorado but has lived in Australia for almost 20 years, regularly comments that she can’t believe governments actually give you money to develop and make stuff here. Well, it’s true!
To some independent American producers, this must sound like the gold pot at the end of the rainbow, but the reality is it’s a limited pool and the funding bodies (and consequently, the producers) are always trying to work out a way to make it stretch further.
One good way is via co-producing, i.e. we split the cost of making a project over two or more countries that has a vested interest, and then we can each claim it as our own as a “national film”. Arguably, the project should be culturally relevant to each producing country and there needs to be a fair split between creative elements and financial contribution, but on the whole, with a bit of juggling, it can work very well if the project calls for it. (NB: This applies for international producers entering into an official co-production with Australia, the project becomes automatically entitled to the Producer Offset rebate as an Australian project, up to 40% of Australian spend.)
Australia has official co-production treaties or Memorandums Of Understanding (MOU) with countries such as Canada, China, Singapore, Israel, NZ, UK and most European countries. Canada has treaties with more than 50. Unfortunately for the American independent producer community, no official treaties exist with the US. If you are an American independent producer and “that sucks” has just crossed your mind, be aware that its not all upside – dealing with bureaucracies to make films is often slow and time-consuming, which is time and energy that could otherwise go into the creative process… but nonetheless, we are absolutely grateful it exists.
The state of play is, however, changing. As the marketplace gets tighter and more competitive, there is a general appreciation, certainly within Australia anyhow, that we need to open up to wider markets, including the US. We just need to be creative in how we do it.
So, it was with much curiosity that I noticed the organizers of Strategic Partners, the international co-production market in Halifax, Nova Scotia, Canada, from Sept 16-19 (which I attended thanks to support from my local state funding body, Film Victoria…) decided to spotlight the USA, as well as Germany, as potential co-production partners. Despite having no official treaty, is there a way international producers can partner up with US producers? Apparently yes. While the spirit of traditional co-productions is to align the interests of international producers whose domestic markets are too small to compete with the US in the global marketplace, it appears that unofficial alliances between US and other countries, are becoming more accepted, especially via co-development and co-financing. (Note: in Australia, Screen Australia has launched a development program where they will match development funds up to $50,000 with funds from a third party with marketplace credibility i.e. financier, sales agents, distributors, broadcaster, etc. who can be from any country).
So within this context, over 3 and a half days at Strategic Partners in Halifax, 180 international producers, financiers, distributors, TV executives, sales agents, and representatives from national and state Canadian funding agencies were matched in 30 minute meeting blocks at tiny tables in a large hotel ballroom to talk about projects, possible collaborations, exchange information and hopefully find some common ground. These sessions were interspersed with inspiring guest speakers who generously shared their war stories and views on the current state of play.
Christine Vachon spoke about the challenges of working with first time filmmakers in this risk averse environment, the downward pressure on budgets, and the opportunities opening up within the digital age, but her overarching message was that its always been tough and we keep getting used to the changes, so we just need to keep producing creatively (Christine is now producing a TV series for the first time for HBO with Todd Haynes directing, based on the original book of Mildred Pierce.)
Other keynote speakers included Toronto-based producer Laszlo Barna (whose company Barna-Alper Productions was acquired by E1 Entertainment in 2008) who was big on the message that Canada’s potential as a co-production partner is still underexploited.
Another Canadian producer and EP, co-production treaty expert and former law professor, Martin Katz, also shared his experiences, and among his many anecdotes, he shared how financing on Hotel Rwanda came together just days before cameras rolled with the last piece from Italy conditional upon casting at least one Italian role, so the writers wrote in an Italian Priest. Katz admitted they chose not to finance Hotel Rwanda as an official Canadian co-production because European casting rules are more flexible than Canadian.
There was a session on how to wrangle money from private investors. Essentially, the panelists concluded that money is still around and wealthy investors who have been waiting out the GFC, are poised to come back in given the right sort of project compatible with their philosophical and/or risk profiles. One panelist remarked investors like to feel good about projects they invest in, so it isn’t always about a financial return. There was also talk about how to creatively finance today by breaking down the rights, and assigning values to rights such as digital, soundtrack and itunes rights which traditionally haven’t offered much value.
Continuing the idea of rights, there was a fascinating session tightly facilitated by Janet Brown of Cinetic Rights Management on the current state of digital revenue, especially cable and broadband VOD, game outlets such as X-Box, Wii and Playstation, and mobile rights. Whilst this space is becoming increasingly significant as a potential content revenue stream, and the major companies are aggressively entering it, the golden goose example of how everybody will benefit over the traditional model is still elusive. When it finally happens, and it is close, the landscape is destined to change…
By the end of the few days at SP, I felt as though my own personal landscape had changed in view of financing, producing and collaborating on film and television projects with global partners. It’s a big world and partnering can open up creative choices. Can co-producing help us tell bigger stories to more people?
Of course, there are a million questions some of which are technical, and many of which are creative,
(…is there a place for local stories in global partnerships? How do we make sure bureaucratic box ticking doesn’t get in the way of creative decisions?) but like all aspects of producing, naturally it comes down to whatever works best for the project.
Personally, I love the idea of potentially reaching bigger audiences by working with talented storytellers from around the world with something in common to say. It seems, today at least, that it has never been easier to do it.
Yael Bergman has been working with Melbourne-based production company Princess Pictures (“Summer Heights High”, “We Can Be Heroes”, romantic comedy “I Love You Too”), developing and producing projects for film and television since 2004. She also co-wrote and co-produced the low budget feature film “Love and Other Catastrophes” which sold to Fox Searchlight.
Πολυ σωστα το νομοσχεδιο εξαιρει απο τις ενισχυσεις των εσοδων του ειδικου φορου τις διαφημιστικες ταινιες, διοτι αυτες ειναι προιοντα μιας ιδιαιτερης παραγωγικης διαδικασιας.
Με δεδομενο ομως οτι ολες οι χωρες προσπαθουν να προσκαλεσουν γυρισματα διαφημιστικων ταινιων που προριζονται για διεθνη προβολη θα ηταν μεγαλο λαθος αυτες να αποκλειστουν απο τις οποιεσδηποτε διευκολυνσεις ή παροχες που μπορει να διδονται απο το Hellenic Film Cοmmission.
Τα γυρισματα ξενων διαφημιστικων ταινιων στην Ελλαδα μπορουν να δημιουργησουν ενα σημαντικο πολο αναπτυξης τοσο στους αμεσα εμπλεκομενους (service companies, συνεργεια, ηθοποιους, εξοπλισμο, χωρους γυρισματος, κλπ) αλλα και γενικωτερα σε αλλους εμμεσα εμπλεκομενους (ξενοδοχεια, μεταφορες, προβολη της χωρας, κλπ)
Νομιζω πως στα αρθρα που αφορουν το Hellenic Film Commission ή και τα Municipal Film Commissions δεν θα πρεπει να εξαιρουνται οι διαφημιστικες ταινιες.
Η μοναδική παράγραφος (άρθρο 2, παράγραφος 5), που ο νομοθέτης αναφέρεται στα κινηματογραφικά έργα διαφημιστικού περιεχομένου και σκοπού, είναι για να τα εξαιρέσει από τον παρόντα νόμο, μάλιστα μαζί με αυτά του πορνογραφικού χαρακτήρα και τα υπόλοιπα απεχθή τέτοια.
Τα κινηματογραφικά έργα διαφημιστικού περιεχομένου, εκτός από φυτώριο νέων κινηματογραφιστών, απασχολούν άριστους επαγγελματίες, από όλες τις κινηματογραφικές ειδικότητες, έχουν στηρίξει, χρόνια τώρα, γενιές παραγωγών, σκηνοθετών, τεχνικών και την ίδια την κινηματογραφική βιομηχανία της χώρας, πάντα σαν συγκοινωνούντα δοχεία και στην αιχμή της αντίστοιχης τεχνολογίας.
Ο νομοθέτης, θέλοντας να μιλήσει για την ενίσχυση και την ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης, θα πρέπει να ασχοληθεί με όλες τις πτυχές της κινηματογραφικής βιομηχανίας, περιλαμβάνοντας και τα κινηματογραφικά έργα διαφημιστικού περιεχομένου και σκοπού, ειδικά όταν η παραγωγή αυτών των έργων, είναι απλά αυτόνομη από κρατικές ενισχύσεις, αλλά παράλληλα παράγει οπτικοακουστικά έργα, και απασχολεί επαγγελματίες των κινηματογραφικών ειδικοτήτων.
Γιατί η Διεύθυνση Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών, ενισχύοντας διεθνείς οπτικοακουστικές παραγωγές πάσης φύσεως, τα γυρίσματα των οποίων πραγματοποιούνται στην Ελλάδα και μεσολαβώντας για την παροχή ενημέρωσης, υπηρεσιών και διευκολύνσεων (άρθρο 17, παράγραφος β και άρθρο 31, παράγραφος β), δεν περιλαμβάνει και τα κινηματογραφικά έργα διαφημιστικού περιεχομένου?
Δεν θα έπρεπε να ισχύουν τα ιδία, γενικότερα για τις Ελληνικές παραγωγές, που δεν είναι διεθνείς?
Hellenic Film Commission Office.
Αγαπητέ κύριε Γιώτη και αγαπητοί όλοι,
Για τις ξένες ταινίες που ήρθαν στην Ελλάδα: “My Life In Ruins”
Αυτό που γυρίστηκε στην Αλικάντε ήταν παραλίες, εσωτερικά και το τουριστικό γραφείο. Τα βασικά εξωτερικά έγιναν εδώ. Οι λόγοι που δεν έγιναν και οι παραλίες εδώ ή και το τουριστικό γραφείο ήταν 3:
Δεν υπήρχε το το Hfco παρά μόνο στα σπάργανα,
Οι Ελληνικές αρχές δεν μπορούσαν να προσφέρουν παραπάνω διευκολύνσεις, από αυτές που τελικά προσέφεραν, και αυτά με πολλή πίεση, οι δε Έλληνες για την συν- παραγωγή στην αρχή του Πρότζεκτ δεν είχαν να προσφέρουν χρήματα, παρά μόνο μια αίτηση στον ΕΟΤ. Ευτυχώς ο ΕΟΤ έσωσε τα προσχήματα…
Η Ισπανική εταιρεία Kanzaman ήταν συμπαραγωγός με λεφτά της, οπότε ένα μεγάλο μέρος διεκδικήθηκε να γίνει στην έδρα τους, αφού και το κυρίως συνεργείο θα ήταν Ισπανικό. Η αναλογία γυρισμάτων ήταν 2 εβδομάδες εδώ και 5 εκεί εκ των οποίων 2 σε στούντιο green box το λεωφορείο- με εξωτερικά πλάνα από την Ελλάδα! Στους Έλληνες τεχνικούς ζητήθηκε να στήσουν αυτοσχέδιο σύστημα Τετρακάμερων θέσεων εμπρός και πίσω σε όχημα, που θα κινηματογραφούσε τα φόντα που “έβλεπαν” οι επιβαίνοντες στο Λεωφορείο……
Όσο για το “Μαντολίνο”, για όσους πήγαμε ήτανε μεγάλο σχολείο. Το Ελληνικό συνεργείο ήταν καμία 70αρια από όλες τις ειδικότητες.
Και στις δύο ταινίες ωφελήθηκε η Ελληνική Κινηματογραφία με τις γνώσεις και την εμπειρία των συμμετεχόντων. Στο Μαντολίνο απλά δεν υπήρχε καν το HFCO και το ΕΚΚ ασχολούνταν μόνο με τις παραγωγές του και μόνο. Ήταν η πρώτη ταινία που μετά από καιρό γυριζόταν στην Ελλάδα, και ώθησε πολλές παραγωγές του Παγκόσμιου Κινηματογράφου να ξαναδούν τη χώρα μας με άλλο μάτι, και να μας προτιμήσουν. Οι κινηματογραφιστές που εργάστηκαν εκεί με σπουδαίο επαγγελματισμό διδάχτηκαν και δίδαξαν. Στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων ενός Διεθνούς Συνεργείο Επαγγελματιών του Κινηματογράφου και με την δική τους προσπάθεια ξανά άνοιξε ο κινηματογραφικός δρόμος για την Ελλάδα. Θα αναφέρω μερικούς που θυμάμαι εύκολα:
Associate Producer: Susie Τάσσιος
Παραγωγή: Δούκας Νίκος, Νικολέττος Νίκος, Πανουτσοπούλου Τζένη, Γιαννάτος Λουκάς, Αλεξοπούλου Μαίρη, Μόρου Σέβη, κ.α.
Locations:Ρεστάκη Έλενα, Καραγιώργος Πάρης, Γκουντινάκης Φάνης κ.α.
Φροντιστήριο:Ντάνιελ Μπερκ, Ανδρέας Συρογιάννης, Πάρις Μπουρλέτος, Φρατζέτης Φώτης,
Σκηνικά:Τριανταφυλλόπουλος, Χριστίνα Βλάχου, Αποστολίδρη Ρέα, Κουστούμια: Μάχη Αρβανίτη, Κοκκίνη Μαρία κ.α. Μπούμαν Νίκος Μπουγιόυκος,εφφέ:Σαμιώτης Μιχάλης, Κουτσούκος κα,Ηλεκτρολόγοι:Παπαγιαννόπουλος Γιώργος, Μόσχος Γρηγόρης κ.α
Μακενίστες:Βάκης Γρύλης, Κάρολος Στέρμι, Βύρων Παπαδόπουλος κ.α.
Βοηθοί σκηνοθέτες: Τάκης Γιαννόπουλος, Δ. Μπιρμπίλης, Σίμος Κορεξενίδης, Πιέρος Αδρακάκος, Casting extras:Σταύρος Καπλανίδης,
Marine coordinator: Γιούρι Αβέρωφ
Μοντάζ Δεσποτίδου Αγγέλα,
Μεταφορές:Τσιάρας Γιώργος, Βασίλης Γκούμας
και άλλοι πολλοί και πολλοί ηθοποιοί, οι περισσότεροι είναι ακόμη δραστήριοι στον χώρο. Να μην λησμονούμε τα χρήματα που μπήκαν επί τόπου στην τοπική οικονομία. Όταν το κατασκευαστικό αριθμούσε 800 άτομα και ο όγκος δουλειάς ήταν σαν να γίνεται ανοικοδόμηση της περιοχής, η οποία περιοχή από τον Μάρτιο είχε πληρότητα δωματίων σαν να ήταν 15άυγουστος! H Κεφαλλονιά για 3-4 χρόνια έδρεψε τις δάφνες του Κορέλλι, τουριστικά, ενώ την ίδια χρονία πνίγηκε στη δημοσιότητα.
Η κινηματογραφία είναι ωφελήθηκε. Οι ταινίες CCM και MLIR δεν ήταν σπουδαίες, όπως θα θέλαμε να κολακευτούμε… αλλά Mama Mia, επιτέλους! Ωφέλησαν την Κινηματογραφία!
Κινηματογραφία δεν είναι μόνο η Σκηνοθεσία αλλά και οι άλλες έντεχνες εργασίες γύρω από τον σκηνοθέτη , σκηνογραφία, ενδυματολογία, υποκριτική, ηχοληψία, μακιγιάζ, μοντάζ, εφφέ, κ.α., όπως επίσης οι μηχανικοί του γυρίσματος, οι φωτιστές, οι φροντιστές των σκηνών και οι οργανωτές παραγωγής των χώρων, οι συντονιστές, ο προγραμματισμός των σκηνών από τον Βοηθό Σκηνοθέτη το script continuity και εκτέλεση του συνόλου της παραγωγής.
Για HFCO/ΔΔΟΠ
Οι Ελληνικές αρχές δεν μπορούσαν- ούτε μπορούν ακόμα να δουν την αναγκαιότητα των παρακάτω που πρέπει να είναι στόχοι για το HFCO:
-Αλληλοκάλυψη των διαφόρων υπηρεσιών σε συναρμόδια υπουργεία,
-Η δημιουργία γραφείων ανά υπουργείο που θα επιλύουν σχετικά θέματα με κινηματογράφηση σε εξωτερικούς χώρους (δεν μπορεί σε μία οργανωμένη πολιτεία , να αναγκάζεσαι να μιλήσεις με όλη την ιεραρχία μέχρι και τον Υπουργό, προκειμένου ο αρμόδιος υπάλληλος να σου προχωρήσει το αίτημα σε κάποιον υπεύθυνο!).
– Η εκπαίδευση των σχετικών υπαλλήλων στα σχετικά θέματα. (ώστε οι υπεύθυνοι να είναι και αρμόδιοι για την επίλυση των θεμάτων και αιτημάτων).
– Ο καθορισμός τιμοκαταλόγου και πίνακας αμοιβών και πρόβλεψη απασχόλησης Δημόσιων Αρχών για σχετικά γυρίσματα.
-Ο καθορισμός διαδικασιών και εξειδίκευση δυνατοτήτων γυρισμάτων ανά χώρο, Δημόσιο, Δρόμους, Αρχαιολογικούς Χώρους, Δάση, Λίμνες, ποτάμια και πλείστους όσους χώρους προσφέρει η Χώρα μας, για γύρισμα. Από την Ακρόπολη μέχρι ένα ξερονήσι. Από το Αεροδρόμιο μέχρι παλαιό Στρατόπεδο. Η hol έκανε γύρισμα στην Κνωσσό! Ξένισε; Υποβάθμισε το Μνημείο, ή αντίθετα τα λεφτά που πήρε θα αξιοποιηθούν στο μνημείο ή στο μουσείο ή όπου θεωρεί η Αρχ. Κνωσσού πρέπον?
-Πρέπει να υπάρχει ένα πλαίσιο προβλεπόμενων διαδικασιών και λειτουργίας. Δεν μπορεί η προσπέλαση της γραφειοκρατίας να είναι αντικείμενο της εργασίας κανενός. Είναι ένα εμπόδιο για την κινηματογραφική τέχνη. Το να υπάρχουν ισχυροί κανόνες αδειοδότησης των γυρισμάτων σε εξωτερικούς και δημόσιους χώρους δεν καταργεί κανενός location servicing ή το locations managιng ως εργασία. Απλά εντάσσει την εργασία σε σχέση με την ανεύρεση των χώρων, σε ένα πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες και βοηθήματα, δηλαδή σε ένα λογικό καθεστώς υπηρεσιών- κάτι που αναζητήται από ξένες παραγωγές με έμφαση.(Συνθήκες γυρισμάτων και ασφάλεια προγραμματισμού!)
-Η θεσμοθέτηση των γραφείων ανά υπουργείο που θα λύνουν σχετικά θέματα, και ορισμοί και διαδικασίες που θα ακολουθούνται προκειμένου να αδειοδοτούνται, -εντός λογικών πλαισίων- τα αιτήματα για κινηματογράφηση σε διάφορους χώρους, είναι πια επιτακτική ανάγκη.
-Το hfco πρέπει να οργανώσει ένα πλήρης πίνακας παροχών ανά εισερχόμενη ταινία, ανά εβδομάδα γυρίσματος στην χώρα μας, και ανά αριθμό απασχολούμενων κινηματογραφιστών και λοιπών άλλων. Όσοι περισσότεροι δουλέψουν τόσα περισσότερα χρήματα θα μείνουν στη Χώρα. Επίσης τόσο μεγαλύτερη θα είναι η εμπειρία(σχολείο ζωντανής μετεκπαίδευσης). Επίσης τόσο περισσότερο θα φανεί και θα ακουστεί η χώρα. Τόσο περισσότερες ταινίες θα προσελκυσθούν…..
Και λέω πλήρη πίνακα γιατί έχω εις διπλούν εμπειρία με ξένες παραγωγές, που δεινοπαθήσαμε για να εννοήσουν οι υπηρεσίες το αυτονόητο!
-Το hfco μπορεί να φέρει δουλειές, ανάπτυξη, τουρισμό και περισσότερη κινηματογραφική παιδεία για όλους. Ωστόσο με 2 άτομα (που ήταν στελεχωμένο)δεν μπορεί να επιτύχει περισσότερα. Πρέπει να στελεχωθεί με περισσότερους, αλλά και κατάλληλους ανθρώπους.
-Το hfco στο μέλλον θα πρέπει να έχει το κύρος και την θεσμοθέτηση να παρέχει διευκολύνσεις, όπως ενημέρωση των υπηρεσιών για σχετικό αίτημα Ελληνικής ή Ξένης εταιρείας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρει την δουλειά κανενός. Αντίθετα ο καθένας θα τρέχει το αίτημά του, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν θεσμοθετημένοι κανόνες, που πρέπει το hfco να προετοιμάσει έτσι ώστε οι Δημόσιες υπηρεσίες και Οργανισμοί να ανταποκρίνονται στα αιτήματα των εκάστοτε παραγωγών, σε λίγο χρονικό διάστημα από την υποβολή τους.
-Θα πρέπει να επίσταται και να επιβλέπει ότι οι κανόνες ισχύουν και οι υπηρεσίες συμμορφώνονται ως προς νέα τους καθήκοντά τους.
-Θα χρειαστούν διυπουργικές αποφάσεις, για να αναγνωρίζεται αυτό το γραφείο από όλα τα υπουργεία. Ενδεχομένως η συν- υπαγωγή του και σε άλλο υπουργείο πχ των Εσωτερικών, αφού θα χρειαστούν εφαρμογές πρωτόγνωρες για το Δημόσιο.
Αυτό που φέρνει τον Διεθνή κινηματογράφο στην Ελλάδα, είναι οι χώροι. Αυτό που τους κρατάει όταν έρθουν, είναι το συνεργείο και οι χώροι. Αυτό που τους κάνει σκεπτικούς να μην έρθουν ή να φύγουν μια ώρα αρχύτερα είναι το κράτος.
Ένα κράτος που μέχρι σήμερα είναι ασυνάρτητο, ασυντόνιστο και παράλογο. Αν θέλεις να κάνεις ταινία εποχής 1920 στην Πανεπιστημίου, δεν θα πάρεις ποτέ άδεια.-Στην Νέα Υόρκη μπορείς να κόψεις τη 5η Λεωφόρο, αρκεί να το ζητήσεις. Κοστίζει αλλά γίνεται. Ενώ εδώ δεν κοστίζει καθόλου και δεν γίνεται με κανένα τρόπο, ! Η μάλλον γίνεται…. αλλιώς!
Παίρνεις 20 κομπάρσους, τους δίνεις 2-3 πλακάτ να παίζουν ότι είναι απολυμένοι της Ολυμπιακής, της ΔΕΗ, της ΟΛΜΕ και αυτομάτως η τροχαία κλείνει την λεωφόρο για 5 ώρες. Στο wrap τους κατευθύνεις στη Βουλή και επί τη ευκαιρία δίνεις και ένα αίτημα στον Υπουργό να σου “προχωρήσει” έναν άλλο χώρο για το γύρισμα της επομένης….
Όσο αφορά στου χώρους για κινηματογράφηση, είμαστε η απόλυτη χώρα του παραλόγου…..
Στον απόλυτο σουρεαλισμό που επικρατεί, δίνεται άδεια για 2ωρη μετακόμιση από πολυκατοικία με διακοπή κυκλοφορίας, αλλά δυσκολεύονται οι αρχές να δώσουν διακοπή κυκλοφορίας στον ίδιο δρόμο, όταν είναι επί του δρόμου 150 άνθρωποι για γύρισμα, μεταξύ των οποίων και μερικοί Σταρ του Χόλιγουντ ασφαλισμένοι με εκατομμύρια δολάρια!
“Ότι είναι καλό για τον τουρισμό , δεν είναι και για την κινηματογραφία”….ίσως ναι. Ωστόσο η κινηματογραφία βοηθάει τον Τουρισμό, κι εκείνος μπορεί να δώσει ώθηση στην κιν/φία.
-Τώρα που ο ΕΟΤ είναι στο ίδιο Υπουργείο με το πολιτισμού, μπορεί να υποστηρίζει ο ΕΟΤ να υποστηρίζει όλα τα εκτός έδρας γυρίσματα…να επιδοτεί ξενοδοχεία, εισιτήρια, φόρους αεροδρομίων κλπ
Υπάρχει δουλειά να γίνει πολλή και χρειάζεται μεθοδικότητα, επιμονή και υπομονή, κυρίως.
Ας ελπίσουμε η τοποθέτηση διευθυντή σε αυτό το τμήμα να είναι η πρέπουσα.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας και συγχωρέστε με για το μακροσκελές πρώτο μέρος.
Ελπίζω να έβαλα αρκετές προτάσεις ουσίας στον διάλογο.
Πάρης Καραγιώργος
Διευθυντής Παραγωγής
Η υπαγωγη του HFC στο υπουργειο Αναπτυξης θα προσθεσει επιπλεον κονδυλια σε αυτο χωρις να χρεωνονται το ΥΠΠΟ η τα ποσα του ΕΚΚ που ετσι θα μπορουν να διατεθουν στην Παραγωγη Ταινιων.
Το HFC απαιτει και ανθρωπους που εχουν μεγαλη πειρα σε συνθηκες διεθνων παραγωγων και κυριως field experience.Το HFC εαν δημιουργηθει σωστα και χρηματοδοτηθει σωστα μπορει να εχει αποτελεσματα πολυ μεγαλυτερα απο οσα μπορουμε να φανταστουμε.Το Υπουργειο Αναπτυξης και Οικονομικων -φυσικα σε συνεργασια με το ΥΠΠΟ-εαν στεγασουν και χρηματοδοτησουν το εγχειρημα θα προκαλεσουν πολυ ευχαριστες εκπληξεις σε οικονομικο επιπεδο αλλα με τον νομο των συγκοινωνουντων δοχειων θα οφελησουν και τον Εθνικο Κινηματογραφο αλλα και τον Τουρισμο και συνολικα την Εθνικη Οικονομια.Υπαρχει το προηγουμενο της Ισπανιας και της Νοτιας Αφρικης που εζησα απο κοντα και τα αποτελεσματα ηταν περαν καθε προσδοκιας.
Ειναι ενα ακομα μεγα σφαλμα αυτου του Σ/Ν η υπαγωγη του Hellenic Film Commission στο ΥΠΠΟ.
Η μεχρι τωρα λειτουργεια του αποδυκνυει οτι ουτε σωστα μπορει να το λειτουργησει ουτε και διαθετει την ικανοτητα να το επανδρωσει με καποιον /ους ικανους και γνωστες.Αντιθετα πρεπει αμμεσα να υπαχθει στο Υπουργειο Αναπτυξης σε συνεργασια με το Υπουργειο Οικονομικων και το υπουργειο Εσωτερικων οπου και θα μπορεσει να παραγει το αναμενομενο εργο.
Ο θεσμος του Hellenic Film Commission ειναι και ουσιαστικος και απαραιτητος για την αναπτυξη της κινηματογραφιας στην Ελλαδα, τοσο για τις Ελληνικες οσο και για τις αλλοδαπες παραγωγες.
Για να μπορεσει ομως να λειτουργησει θα πρεπει να απαλειφθουν οι τερατωδεις αγκυλωσεις της ελληνικης γραφειοκρατιας στις αρμοδιες υπηρεσιες του δημοσιου και των δημων οι οποιες υψωνουν τοιχους απο ανοητες απαγορευσεις, καλπαζουσα αρχαιολατρεια, μνημειωδη ανευθυνοτητα, κατασκοπικη φοβια, υπερβολικες κοστολογησεις, συμπεριφορα καρδιναλιου και γενικωτερο χειρισμο της δημοσιας περιουσιας σαν να ειναι το χωραφι του παππου τους, με αποτελεσμα ενα απολυτως εχθρικο και αντικινηματογραφικο κρατος.
Εαν θελετε να λειτουργησει γενικωτερα η κινηματογραφια και ειδικωτερα το Film Commission θα πρεπει να υπαρχει καποιο αρθρο σε αυτον το νομο που να λεει απλα και ξαστερα οτι «Το γυρισμα επιτρεπετε σε ολους τους δημοσιους χωρους (δρομους, πλατειες, πεζοδρομια, παρκα, κλπ. εφ οσον δεν αποκλειειεται ο χωρος.» Ο Παραγωγος απλα θα ειναι υποχρεωμενος να ενημερωσει το Film Commission που και ποτε θα γινει το γυρισμα. Το κοστος του καθε χωρου προτεινω να εχει την ιδια χρεωση που κανει πλεον η πολιτεια της Νεας Υορκης σε ολους τους δημοσιους χωρους. Μηδεν!!!!
Σε περιπτωση που ο Παραγωγος θελει να αποκλεισει ενα χωρο τοτε θα πρεπει ο Δημος και η Τροχαια να χρεωνουν βασει ενος προσυμφωνημενου τιμοκαταλογου ανα ωρα τον Δημοτικο αστυνομικο, το περιπολικο, τον κκηπουρο, κλπ
Αρχικά, το όλο Σ/Ν φαίνεται – στο σύνολο- να δημιουργεί λιγότερα προβλήματα από όσα λύνει, συνεπώς, συγχαρητήρια για την πραγματικά καλή δουλειά που έχετε κάνει μέχρι τώρα.
Επιτρέψτε μου να προβώ σε μια-δύο παρατηρήσεις που αφορούν στο servicing αλλοδαπών παραγωγών στην Ελλάδα.
Κινηματογραφία – Τουρισμός
Στην Ελληνική περίπτωση τα συμφέροντα του Τουρισμού δεν ταυτίζονται πάντα με τα συμφέροντα της κινηματογραφίας.
Το “My Life in Ruins” της Νia Vardalos αφορά στην Ελλάδα και προβάλλεται παντού ως μια ταινία για την Ελλάδα. Ο Ελληνικός Τουρισμός είναι ευχαριστημένος με την δωρεάν διαφήμιση
αλλά το 90% του “My Life in Ruins” γυρίστηκε στην Αλικάντε της Ισπανίας. Κέρδισε ο Ελληνικός τουρισμός, έχασε η Ελληνική κινηματογραφία, κέρδισε η Ισπανική κινηματογραφία.
Στο “Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλλι” σχεδόν όλο το συνεργείο, τα μηχανήματα και το υλικό ήρθαν από την Αγγλία, αλλά η Κεφαλλονιά ευνοήθηκε τουριστικά. Κέρδισε ο τουρισμός, έχασε η κινηματογραφία.
Στο “Μάμμα Μία” σχεδόν όλο το συνεργείο, τα μηχανήματα και το υλικό ήρθαν από την Αγγλία αλλά οι Σποράδες ευνοήθηκαν τουριστικά. Κέρδισε ο τουρισμός, έχασε η κινηματογραφία.
Συνεπώς, σε ό,τι αφορά στις αλλοδαπές παραγωγές, αυτό που είναι καλό για τον Ελληνικό Τουρισμό δεν είναι απαραίτητα καλό για την Ελληνική Κινηματογραφία. Το Σ/Ν δεν φαίνεται να προβαίνει σε επαρκείς διευκρινήσεις και/ή ανάλυση ως προς την διάκριση και τον χειρισμό των δύο πεδίων σε σχέση με “αλλοδαπές παραγωγές”.
Κίνητρα
Ο κοινός τόπος των παραπάνω αλλοδαπών παραγωγών είναι ότι τα συνεργεία και τα υλικά τους ήρθαν από κράτη που προσφέρουν “κίνητρα”: η Αγγλική κυβέρνηση (και με ανάλογο τρόπο η Ισπανική) επιστρέφει στον Αμερικανό ή άλλο παραγωγό το 25% του κόστους + VAT ανεξάρτητα από το αν η Αγγλική ανάδοχος εταιρεία κάνει γυρίσματα στην Αγγλία ή αλλού στον κόσμο.
Το ίδιο μοντέλο υιοθέτησε πρόσφατα η Γερμανία και είδε τις αλλοδαπές παραγωγές που γυρίζονται εκεί να εκτινάσσονται σε >200 εκατομμύρια δολάρια μέσα από το DFFF (Deutcher Filmfoenederfors)
Peter Dinges, head of the German Film Board (FFA), which administers the fund, said he was surprised how quickly the government grants had had an impact. «We set out to improve the economic conditions for the German film industry and create lasting momentum for film production in Germany — the two goals were accomplished faster than we thought possible,» he said.
1. Reuters: New fund brings German film industry back to life.
http://www.reuters.com/article/idUSL0165096120080205?pageNumber=1)
2. DFFF: http://www.ffa.de/content_dfff/dfff_leitfaden.phtml?language=en
Και φυσικά ωφελείται και ο Γερμανικός τουρισμός μέσα από όλα αυτά.
Αλλά στην δική μας περίπτωση, διαβάζοντας το σ/ν δεν μπορώ να διακρίνω το είδος, το εύρος ή την ποιότητα των κινήτρων που θα φέρουν αλλοδαπές παραγωγές στην χώρα με σύστημα και σε βάθος χρόνου. Στην μόνη σχετική αναφορά, διαβάζουμε τα εξής:
Άρθρο 10.2.γ. (Το Ε.Κ.Κ.) να συμμετέχει με οποιοδήποτε τρόπο στην παραγωγή ή/και να επιδοτεί αλλοδαπές οπτικοακουστικές παραγωγές, τα γυρίσματα των οποίων πραγματοποιούνται εξ ολοκλήρου ή κατά ένα μέρος στην Ελληνική επικράτεια, καθώς και να παρέχει κάθε σχετική διευκόλυνση,
Θα θέλαμε να προβείτε σε διευκρινήσεις και λεπτομέρειες σχετικές με την συμμετοχή, επιδότηση και διευκόλυνση που θα παρέχει το ΕΚΚ στις αλλοδαπές κινηματογραφικές παραγωγές στην Ελλάδα.
Ελληνικό Film Commission
Το τμήμα της αγοράς που εξυπηρετεί αλλοδαπές παραγωγές στην Ελλάδα δημιουργήθηκε στα τελευταία δέκα χρόνια μέσα “κενό” νόμων και θεσμών και πολύ νωρίτερα από ό,τι η Πολιτεία είναι σε θέση να αντιληφθεί ή να πράξει. Στα τελευταία δέκα χρόνια οι λίγες εταιρείες που
δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον χώρο δημιούργησαν τα δικά τους δίκτυα πελατών και διεθνών επαφών και κοπιάζουν πολύ τόσο να τα διατηρήσουν όσο και να προσελκύσουν πελάτες μέσα σε ένα διεθνές κλίμα που είναι ιδιαίτερα αρνητικό για την Ελλάδα στους τελευταίους 12-14 μήνες.
Διαβάζουμε στο σ/ν:
Άρθρο 17.1.α. Η Διεύθυνση Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών (του ΕΚΚ): Προβάλλει την Ελλάδα στο εξωτερικό ως τόπο κατάλληλο για την πραγματοποίηση πάσης φύσεως οπτικοακουστικών παραγωγών.
Αν η ΔΔΟΠ (Ελληνικό Film Commission) αποτελέσει “οργανισμό-ομπρέλα” που στόχο έχει να ταξιδέψει ανά τον κόσμο και να διαφημίσει την χώρα με τρόπο, βάθος και εύρος που οι περιορισμένοι πόροι των ιδιωτικών εταιρειών δεν μπορούν τότε καλώς. Ένας τέτοιος οργανισμός
λείπει από την χώρα, καλά θα κάνει να ιδρυθεί και μπράβο σας που το προβλέπετε.
Άρθρο 17.1.β. Ενισχύει διεθνείς οπτικοακουστικές παραγωγές πάσης φύσεως, τα γυρίσματα των οποίων πραγματοποιούνται στην Ελλάδα και μεσολαβεί για την παροχή ενημέρωσης, υπηρεσιών και διευκολύνσεων.
Εδώ…χρειαζόμαστε διευκρινήσεις: με δεδομένο – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – ότι τα συνεργεία και τα υλικά των αλλοδαπών παραγωγών έρχονται ούτως ή άλλως από το εξωτερικό, η δική μας η δουλειά στα τελευταία δέκα χρόνια από τα πράγματα περιορίζεται σε “παροχή ενημέρωσης, υπηρεσιών και διευκολύνσεων” προς τους πελάτες μας επειδή δεν μας μένει και τίποτα άλλο να κάνουμε.
Αν η ΔΔΟΠ/Ελληνικό Film Commission θελήσει να λειτουργήσει παρέχοντας τις ίδιες υπηρεσίες με εμάς των ιδιωτικών εταιρειών, τότε ποιος θα πληρώσει μια ιδιωτική εταιρεία για δουλειά που η Πολιτεία παρέχει δωρεάν? (Τα συνεργεία και τα μηχανήματα της αλλοδαπής παραγωγής έρχονται ούτως ή άλλως από το εξωτερικό, συνεπώς δεν υπάρχει επιχειρηματικό αντικείμενο σε αυτό το τμήμα της δουλειάς)
Εν κατακλείδι
Εμάς μας πήρε δέκα χρόνια για να στήσουμε ένα δίκτυο επαφών από το Τόκυο μέχρι την Βομβάη, το Τορόντο και το Λος Αντζελες. Αλλες εταιρείες έχουν άλλα δίκτυα και άλλους πελάτες. Επί δέκα χρόνια τώρα όλοι μας περιμένουμε υπομονετικά από την Πολιτεία να μας δώσει τα εργαλεία για να πούμε στα δίκτυά μας “ελάτε και από εδώ”.
Δέκα χρόνια αργότερα αντιλαμβανόμαστε ότι είναι εξαιρετικά πιθανό να δούμε το εμπορικό δίκτυο και τον συλλογικό πλούτο των επαφών μας να καταρρέουν επειδή μια Κρατική οντότητα πιθανότατα φιλοδοξεί να παρέχει τις ίδιες υπηρεσίες με εμάς… δωρεάν?
Αν αντιλαμβανόμαστε σωστά, τότε εξηγήστε μας τα οφέλη της προτεινόμενης ρύθμισης.
Αν αντιλαμβανόμαστε λάθος, τότε προβείτε σε λεπτομέρειες και διευκρινήσεις ώστε να δούμε πώς μπορούμε να αλληλοσυμπληρωθούμε με σκοπό την αποτελεσματικότερη προσέλκυση αλλοδαπών παραγωγών στην Ελλάδα.
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει ξεκάθαρο σχέδιο τότε ευχαρίστως να σας φέρουμε σε επαφή με Film Commissions του εξωτερικού ώστε να δείτε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν για την ωφέλεια των κινηματογραφιών των χωρών τους. Ασχολούμαστε με αυτό το πεδίο δέκα χρόνια τώρα και
έχουμε σχετικές επαφές παντού στον κόσμο.
Σας ευχαριστώ,
Χρήστος Αλεξ. Γιώτης
Διαχειριστικός Διευθυντής
FilmGreece – Production & Location Services
http://www.filmgreece.com