1. Οι δημόσιοι τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας υποχρεούνται να διαθέτουν το 1,5% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους για την παραγωγή ταινιών που πληρούν τη μοριοδότηση του άρθρου 4, με απαραίτητο προορισμό την προβολή τους σε κινηματογραφικές αίθουσες. Στον ετήσιο κύκλο εργασιών της ΕΡΤ Α.Ε συμπεριλαμβάνεται το ανταποδοτικό τέλος.
2. Οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας υποχρεούνται να διαθέτουν το 1,5% των ετήσιων διαφημιστικών εσόδων τους για την παραγωγή ταινιών που πληρούν τη μοριοδότηση του άρθρου 4, με απαραίτητο προορισμό την προβολή τους σε κινηματογραφικές αίθουσες. Εως και το ήμισυ του ποσοστού αυτού δύναται να διατίθεται στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου υπό τη μορφή διαφημιστικού χρόνου ίσης αξίας. Η αξία του διαφημιστικού χρόνου που διατίθεται στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου υπολογίζεται με βάση τον εκάστοτε ισχύοντα τιμοκατάλογο.
3. Οι εταιρίες συνδρομητικής τηλεόρασης υποχρεούνται να διαθέτουν το 1,5% των ετήσιων εσόδων που προέρχονται από συνδρομές, για την παραγωγή ταινιών που πληρούν τη μοριοδότηση του άρθρου 4, με απαραίτητο προορισμό την προβολή τους σε κινηματογραφικές αίθουσες. Ως παροχή συνδρομητικών υπηρεσιών νοείται η με οποιαδήποτε τεχνική μέθοδο (αναλογική ή ψηφιακή) ή μέσο (επίγειοι αποκλειστικά πομποί, καλωδιακό δίκτυο ή δορυφόρος), μετάδοση απευθείας προς το κοινό τηλεοπτικών προγραμμάτων, η πρόσβαση στα οποία τελεί υπό τους όρους που θέτει η κάτοχος της προβλεπόμενης στις διατάξεις του ν. 2644/1998 άδειας.
4. Οι εταιρίες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και νέων τεχνολογιών υποχρεούνται να διαθέτουν το 1,5% των ετήσιων εσόδων τους που που προέρχονται από την διακίνηση, διάθεση ή πάσης φύσεως εκμετάλλευση οπτικοακουστικού υλικού για την παραγωγή ταινιών που πληρούν τη μοριοδότηση του άρθρου 4, με απαραίτητο προορισμό την προβολή τους σε κινηματογραφικές αίθουσες. Ως εκμετάλλευση οπτικοακουστικού υλικού νοείται η διακίνηση, η διάθεση ή πάσης φύσεως εκμετάλλευσή του με τη χρήση οποιασδήποτε γνωστής τεχνικής μεθόδου, όπως ενδεικτικά, μετάδοσης σε ελεύθερη ή κλειστή λήψη, μέσω IPTV, μέσω ΙΝΤΕRNET, μέσω WAP, μέσω Wi-Fi ή Wimax, μετάδοσης μέσω οπτικής ίνας, μετάδοσης με την μέθοδο ON DEMAND (Pay Per View / Near Video On Demand / Video On Demand / Subscription Video On Demand), μέσω xDSL, μέσω συστημάτων συσταμμένων ζευγών (TWISTED PAIR SYSTEM), μέσω κινητής τηλεφωνίας (MOBILE TV) μέσω Point-to-Point συστημάτων ασύρματης τηλεφωνίας (3G συστήματα), μέσω MDS/MMDS, με τη χρήση πολυμέσων (Digital Multimedia Broadcasting) συστημάτων διανομής σε ξενοδοχεία κ.ο.κ., ή άλλου νέου ψηφιακού τρόπου που πρόκειται να εφευρεθεί (όχι απευθείας ενοικίαση Video / DVD ή άλλου «σκληρού μέσου»).
6. Οι παραγόμενες κατ’ εφαρμογή του παρόντος άρθρου ταινίες δεν επιτρέπεται να μεταδοθούν τηλεοπτικά, καλωδιακά, δορυφορικά ή με οποιοδήποτε άλλο ψηφιακό μέσο νέας τεχνολογίας, πριν από την πάροδο τριών (3) τουλάχιστον μηνών από την πρώτη προβολή τους σε κινηματογραφική αίθουσα, από το δίκτυο εμπορικής διανομής ταινιών.
7. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Πολιτισμού και Τουρισμού και Οικονομικών, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ρυθμίζεται ο τρόπος και η διαδικασία εφαρμογής του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 8 παρ 4 Πρόβλεψη από τα 1.5% των εταιρειών παροχής τηλεοπτικών νέων Μέσων (New Media) το 0,8 % να διατίθεται το 0,4% σε ταινίες νέων (κάτω των 30 ετών) σκηνοθετών & παραγωγών ή κιν/φικά συνεργεία ή ηθοποιοί που το 51% τουλάχιστον θα είναι ηλικιακά κάτω των 30 ετών. Με το σκεπτικό, ότι αυτά τα μέσα και το προϊόντα που διατίθενται μέσω αυτών απευθύνονται και παράγονται από πολύ νεαρής ηλικίας άτομα. Τα φορά άμεσα, συνεπώς και η ευθύνη της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος καλόν θα είναι να τυγχάνει της προστασίας και των κατευθύνσεων του κράτους, σύμφωνα με τις εξασφαλίσεις του Συντάγματος και της κείμενης νομοθεσίας.
Άρθρο 8 παρ 1,2, 3 Πρόβλεψη από τα 1.5% (ΕΡΤ – ιδιωτικών καναλιών κλπ) να διατίθεται το 0,4% σε ταινίες νέων (κάτω των 30 ετών) σκηνοθετών & παραγωγών ή κιν/φικά συνεργεία ή ηθοποιοί που το 51% τουλάχιστον θα είναι ηλικιακά κάτω των 30 ετών.
Είναι γνωστό ότι ούτε η ΕΡΤ δίνει ετησίως όλα όσα μας οφείλει απ’αυτό το περιβόητο κι άπιαστο 1,5% , όπως επίσης γνωστό είναι πως σ’όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες το ποσοστό είναι τουλάχιστον διπλάσιο …ας γίνει λοιπόν και η χώρα μας Ευρωπαϊκή.. δίνοντας ένα ακόμη 1,5% για την παραγωγή τηλεταινιών … να εξασκούμεθα και εμεις συχνότερα, γιατι ετσι όπως βαδίζουμε … μονο νομοσχέδια θα καταντήσουμε να μελετάμε…
παρακαλώ πολύ προσοχή στο κείμενο της ΟΤΕ ΑΕ όπου η εν λόγω εταιρεία επικαλείται ανύπαρκτους λόγους με σκοπό να αποφύγει την καταβολή του 1,5%. Κρίμα που το είδα λίγα λεπτά πριν την λήξη της διαβούλευσης και δεν προλαβαίνω να απαντήσω όπως θα ήθελα.
Αργύρης Θέος
Διευθυντής Φωτογραφίας και Στερεογράφος
ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «MULTICHOICE ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Α.Ε.Ε.», ΑΔΕΙΟΥΧΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΩΝ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΣTH ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ»
H εταιρεία μας ανέκαθεν στήριζε και στηρίζει έμπρακτα τον ελληνικό κινηματογράφο και τους ανεξάρτητους παραγωγούς, συμμετέχοντας ως συμπαραγωγός, σε πλειάδα ελληνικών ταινιών τα τελευταία έτη και πιστεύει ότι το ελληνικό cinema χρειάζεται ενίσχυση προκειμένου να προαχθεί καλλιτεχνικά και εμπορικά, δεδομένου ότι έχει όλο το έμψυχο καλλιτεχνικό δυναμικό για να τα καταφέρει.
Παρά την παραπάνω πεποίθηση μας εκφράζουμε, εντούτοις, με τα παρακάτω σχόλια μας, τις αντιρρήσεις και επιφυλάξεις μας για το σχέδιο νόμου:
Α. Επί της παραγράφου 3 του Άρθρου 8 του Σχεδίου Νόμου
Στην παράγραφο 3 του άρθρου 8, οι εταιρείες συνδρομητικής τηλεόρασης υποχρεώνονται να διαθέτουν το 1,5% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους που προέρχονται από συνδρομές για την παραγωγή Ταινιών. Επ΄ αυτού θέτουμε υπ’ όψιν Σας τα ακόλουθα σχόλια και παρακαλούμε να τύχουν της αντίστοιχης επεξεργασίας :
1, Το παραπάνω σχέδιο νόμου τροποποιεί το υφιστάμενο νομικό καθεστώς του Ν. 2644/98 (αρ. 9 παρ. 10), όπως αυτό είχε ενσωματωθεί και στην από 20/12/1999 Σύμβαση Παραχώρησης που έχει συνάψει η εταιρεία μας (στο εξής MULTICHOICE) με το Ελληνικό Δημόσιο για την παροχή των εκεί περιγραφόμενων συνδρομητικών ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών (αρ. 13 παρ. 3 της Σύμβασης Παραχώρησης).
2. Το υπάρχον νομικό καθεστώς έχει καθορίσει ως υποχρέωση συνεισφοράς στην παραγωγή ελληνικών ταινιών το 0,75% των ακαθαρίστων εσόδων μας. Ειδικότερα στο Ν. 2644/98 (αρ. 8 παρ. 10) προβλέπεται ότι οι κάτοχοι αδείας (όπως η MULTICHOICE) θα καταβάλουν το ήμισυ του ποσού που προβλέπει το αρ. 7 του Ν. 1866/88 και του π.δ. 212/95 (μετά την αφαίρεση των φόρων και επιβαρύνσεων υπέρ του Δημοσίου, των Ν.Π.Δ.Δ. και των Ο.Τ.Α.) για την παραγωγή ή συμπαραγωγή κινηματογραφικών ταινιών (διάρκειας 70 – 150 λεπτών, με υπόθεση και ηθοποιούς) με απαραίτητο προορισμό την προβολή σε κινηματογραφικές αίθουσες. Ο υπολογισμός της αξίας στο ήμισυ έναντι των λοιπών σταθμών ανταποκρίνεται στα τεράστια λειτουργικά κόστη της συνδρομητικής τηλεόρασης έναντι της τηλεόρασης ελεύθερης λήψης (μίσθωση δορυφόρου, προμήθεια κατάλληλου εξοπλισμού κρυπτογράφησης/αποκωδικοποίησης, τεράστιο κόστος κτήσης δικαιωμάτων τηλεοπτικής μετάδοσης, καταβολή τεράστιου οικονομικού ανταλλάγματος σε ετήσια βάση στο Ελληνικό Δημόσιο για την αδειοδότηση).
3. Με την προτεινόμενη ρύθμιση εισάγεται διπλασιασμός της σχετικής υποχρέωσης της MULTICHOICE, η οποία είναι παντελώς αδικαιολόγητη, δυσανάλογη, υπέρογκη και απροειδοποίητη για τους παρακάτω λόγους:
Ι. Η σχετική σύμβαση παραχώρησης που έχει υπογράψει η Εταιρεία μας με το Ελληνικό Δημόσιο και η οποία είναι 15ετής (λήγει το τέλος του 2014) και αποτελεί την βάση για την κατάρτιση των προϋπολογισμών της και τον εν γένει επιχειρηματικό και στρατηγικό σχεδιασμό της, προβλέπει καταβολή του 0,75% των ακαθαρίστων της εσόδων στην παραγωγή ή συμπαραγωγή ελληνικών Ταινιών. Η συγκεκριμένη πρόταση νομοθετικής μεταρρύθμισης ανατρέπει εκ βάθρων τα παραπάνω επιχειρηματικά δεδομένα και όλα τα επενδυτικά πλάνα της εταιρείας μας και είναι αμφιβόλου νομιμότητας το κατά πόσο κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μονομερώς.
ΙΙ. Από το 1999 και μέχρι σήμερα, η MULTICHOICE, ως έχουσα την σχετική υποχρέωση, έχει συνεισφέρει στην συμπαραγωγή ελληνικών ταινιών πολλά εκατομμύρια ευρώ έχοντας συμμετάσχει επιτυχώς σε 100 περίπου ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο στην πράξη την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή. Πρέπει να σημειωθεί ότι είναι η μοναδική εταιρεία απ’ όλες όσες είχαν την σχετική νομική υποχρέωση που έχει δαπανήσει αυτά τα χρηματικά ποσά. Με την προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση φαίνεται πως δεν αναγνωρίζεται από το ρυθμιστή-νομοθέτη η νόμιμη και συμβατική συμπεριφορά που είχε όλα αυτά τα χρόνια η ΜULTICHOICE….
ΙΙΙ. Η προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση, όπως προεκτέθηκε, ανατρέπει ολόκληρο τον οικονομικό προγραμματισμό της επιχείρησής μας, διότι καλείται να διπλασιάσει το ποσό που έχει προϋπολογίσει να δαπανήσει, εν μέσω μάλιστα δυσχερέστατης οικονομικής κρίσης . Θα βρεθεί δηλαδή στην δυσάρεστη θέση να αποφασίσει- και το καταγράφουμε χωρίς ίχνος υπερβολής-ακόμη και για το μέλλον υφιστάμενων θέσεων εργασίας υπαλλήλων της, προκειμένου να εξασφαλίσει τα απαιτούμενα επιπλέον κονδύλια για την παραγωγή- συμπαραγωγή ελληνικών ταινιών !
ΙV. Ο νομοθέτης πρέπει να αναρωτηθεί αν και κατά πόσο είναι επιβεβλημένος ο διπλασιασμός του κόστους παραγωγής ελληνικών ταινιών, όταν μάλιστα γίνεται την τρέχουσα περίοδο που η χώρα μας βιώνει την χειρότερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της και όλες οι εταιρείες άμεσα ή έμμεσα επηρεάζονται από το γεγονός αυτό. Είμαστε υποχρεωμένοι να αναφέρουμε ότι η εταιρεία μας, πέραν του 1,5% που προτείνεται με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, οφείλει να συνεισφέρει στο Ελληνικό Δημόσιο και Ετήσιο Οικονομικό Αντάλλαγμα αρκετών εκατομμυρίων ευρώ για την λειτουργία της, ανερχόμενο στο 3% επί των ακαθαρίστων εσόδων της, πλέον του Φόρου Εισοδήματος Νομικών Προσώπων και του αυξημένου σε 23% ΦΠΑ, που βαρύνουν όλες τις επιχειρήσεις. Αυτά τα τεράστια κόστη σε συνδυασμό με την υφιστάμενη οικονομική κρίση, πρέπει να συνυπολογιστούν και να ληφθούν σοβαρά υπόψη από το Νομοθέτη, πριν λάβει την απόφαση να προσθέσει και άλλα «έκτακτα», δυσανάλογα και εκτός πάσης λογικής έξοδα, όπως κάνει με τον εν λόγω διπλασιασμό, διότι κατ΄ αυτόν τον τρόπο μπορεί να απειλήσει ακόμη και η βιωσιμότητα της εταιρείας μας.
V. Στην κάτοχο Αδείας του Ν. 2644/98 δεν παρέχεται η δυνατότητα να δαπανήσει το ήμισυ του ποσοστού της σε διαφημιστικό χρόνο, όπως προβλέπεται για τους ιδιωτικούς σταθμούς τηλεοπτικής εμβέλειας ελεύθερης λήψης (Αρ. 8 παρ. 2 του σχεδίου Νόμου). Η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση/ευχέρεια για τους ανωτέρω τηλεοπτικούς σταθμούς θα πρέπει να μπορεί να ισχύει αδιακρίτως και για τους συνδρομητικούς σταθμούς, για λόγους στοιχειώδους ισονομίας. Ως εκ τούτου, ζητάμε να τροποποιηθεί/συμπληρωθεί η παράγραφος 3 του άρθρου 8 κατά τρόπο ανάλογο.
VI. O προτεινόμενος διπλασιασμός του ποσοστού, σε συνδυασμό με τα λοιπά υπέρογκα έξοδα και κόστη που επιβαρύνουν έναν πάροχο συνδρομητικών δορυφορικών υπηρεσιών, θα αποτελέσει βέβαιη τροχοπέδη και αντικίνητρο σε νέες επιχειρηματικές επενδύσεις, τη στιμή μάλιστα που τόσο η Χώρα όσο και οι εδρεύουσες εντός αυτής επιχειρήσεις βρίσκονται αναμφίβολα σε δεινή οικονομική κατάσταση.
Β. Γενικά σχόλια για τις παραγράφους 3 και 4 του Άρθρου 8 του Σχεδίου Νόμου Στο προτεινόμενο άρθρο 8 δεν ρυθμίζεται ρητά η περίπτωση που η ίδια εταιρεία ή μέτοχος αυτής έχει περισσότερες από μία άδειες/ιδιότητες, αν δηλαδή κατέχει λχ. άδεια παροχής συνδρομητικών τηλεοπτικών υπηρεσιών μέσω δορυφόρου και ταυτόχρονα άδεια παροχής επίγειας συνδρομητικής τηλεόρασης (παρέχονται πιθανόν το ίδιο πρόγραμμα με διαφορετικό μέσο) ή παρέχει περιεχόμενο μέσω IPTV, ώστε να είναι ξεκάθαρο το ποσό της συνεισφοράς στην περίπτωση αυτή και να αποφευχθεί τυχόν «διπλοπληρωμή» του ιδίου ποσοστού για την ίδια υποχρέωση. Συνεπώς θα πρέπει να γίνει η σχετική προσθήκη/τροποποίηση σε δίκαιη εύλογη και αναλογική βάση.
Γ. Σχόλια επί της παραγράφου 7 του Άρθρου 8 του Σχεδίου Νόμου
Στην παράγραφο 7 προβλέπεται ότι με ΚΥΑ του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού και του Υπουργού Οικονομικών θα ρυθμίζεται ο τρόπος και η διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 8.
Πιστεύουμε ότι θα πρέπει για λόγους ενιαίας ρύθμισης η διαδικασία και ο τρόπος εφαρμογής να ενταχθούν στο παρόν νομοσχέδιο.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει η διαδικασία να αφήνει την δυνατότητα επιλογής στον υπόχρεο (όπως εν προκειμένω την εταιρεία μας):
• Να επιλέγει σε ποιες κινηματογραφικές ταινίες θέλει να συμμετάσχει, και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με επιλογή από τον ίδιο των σχετικών σεναρίων, όπως άλλωστε συμβαίνει μέχρι σήμερα.
• Να συνάπτει συμβάσεις συμπαραγωγής με βάση την γενική αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων (με την προϋπόθεση της τήρησης των αρχών της καλή πίστης και των συναλλακτικών ηθών).
• Να επιλέγει τους παραγωγούς-συμπαραγωγούς με τους οποίους θα συνεργαστεί κατά την διακριτική του ευχέρεια.
• Να δικαιούται να συνάπτει συμφωνίες με τυχόν συμπαραγωγούς έναντι ποσοστού επί των εσόδων από την κάθε είδους εκμετάλλευση της υπό παραγωγή Ταινίας.
• Να δαπανά το ποσό της συνεισφοράς τους εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος από την δημοσίευση των σχετικών οικονομικών του στοιχείων (τουλάχιστον μέσα σε 18 μήνες από την Δημοσίευση του εκάστοτε ισολογισμού).
Οποιοσδήποτε περιορισμός στην ελευθερία επιλογής επί των ενδεικτικά αναφερομένων θεμάτων συνιστά κατάφωρη παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της ελευθερίας των συμβάσεων αλλά και σοβαρή αποδυνάμωση του στοιχειώδους δικαιώματος μίας επιχείρησης να επιλέγει ελεύθερα τους συνεργάτες/αντισυμβαλλομένους της αλλά και το αντικείμενο (π.χ. το είδος της ταινίας) στο οποίο θα «αφιερώσει» την οικονομική επένδυσή της/συμβολή της.
Κλείνοντας θα θέλαμε κυρίως να επισημάνουμε την αντίθεση μας στην αύξηση του ποσοστού που οφείλουν να καταβάλουν οι κάτοχοι αδείας από 0,75% σε 1,5% για τους λόγους που διεξοδικά αναλύσαμε, και την τροποποίηση του σχεδίου νόμου ως προς αυτό.
MULTICHOICE HELLAS AEE
Προέκταση οδού Μάνης
Κάντζα Παλλήνης 15351
Τηλ: 2106602153
Fax: 2106658922
.
Ο ΟΤΕ Α.Ε. αναγνωρίζει την σημασία και την συμβολή της ελληνικής κινηματογραφικής τέχνης στον ελληνικό πολιτισμό. Είναι γεγονός ότι με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουν πολλαπλασιαστεί οι τρόποι παραγωγής, χρήσης και εκμετάλλευσης κινηματογραφικών έργων και σήμερα είναι δυνατή τόσο η παραγωγή κινηματογραφικών έργων με νέους ψηφιακούς τρόπους, όσο και η μετάδοση κινηματογραφικών έργων μέσω π.χ. IPTV, streaming media, κλπ. Το γεγονός αυτό δηλώνει ότι ο κινηματογραφικός κλάδος συνδέεται πλέον με τον κλάδο ηλεκτρονικών επικοινωνιών και υπάρχουν αλληλεπιδράσεις. Θεωρούμε ότι το παρόν σχέδιο Νόμου θα πρέπει να αποσαφηνίσει που υφίσταται τέτοια αλληλεπίδραση, ώστε όπου είναι δίκαιο και εφαρμοστέο να ρυθμιστεί ο τρόπος και η ενίσχυση της ελληνικής κινηματογραφικής τέχνης και από τον κλάδο ηλεκτρονικών επικοινωνιών, κατά το μέρος που του αναλογεί.
Ο ΟΤΕ Α.Ε. αποτελεί – μεταξύ άλλων – πάροχο υπηρεσιών IPTV, καθώς και πάροχο υπηρεσιών διαδικτύου. Με αυτές τις ιδιότητες, βρίσκει την διατύπωση της παραγράφου 4 του άρθρου 8 πέρα από τους σκοπούς του νομοθέτη. Πιο συγκεκριμένα:
Ο όρος «οπτικοακουστικό υλικό» δεν απαντάται στο βασικό νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την παροχή δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Σύμφωνα όμως με την παρ. 2. α) του άρθρου 2 του Νόμου 3444/2006 (ΦΕΚ 46Α/2-3-2006)
«ως οπτικοακουστικό υλικό ορίζεται η επί κάθε μέσου καταγραφή: (αα) ήχου ή ήχων (μονού ή πολλαπλών), με ή χωρίς άλλου τύπου συνοδευτικά δεδομένα ή (ββ) κινουμένων εικόνων, με ή χωρίς συνοδεύοντα ήχο ή άλλου τύπου συνοδευτικά δεδομένα, καθώς και οι πάσης φύσεως πληροφορίες που περιγράφουν με ακρίβεια το υλικό (μετα−δεδομένα περιγραφής) ή υποστηρίζουν τη διαχείριση του υλικού μετα−δεδομένα διαχείρισης) ή περιγράφουν σε βάθος τη δομή του υλικού (μετα−δεδομένα δομής).»
Ο παραπάνω ορισμός είναι ιδιαίτερα ευρύς και περικλείει όλα τα έργα κινούμενης εικόνας και ήχου, ανεξάρτητα από το μέσο καταγραφής. Εφόσον ακολουθηθεί ελλείψει άλλου πιο συγκεκριμένου ορισμού, τότε στο οπτικοακαουστικό υλικό εμπίπτουν ενδεικτικά τα ringtones, realtones, wallpapers, screensavers, γενικά οι υπηρεσίες οπτικής και ηχητικής πληροφόρησης, ακόμη και τα προσωπικά αρχεία εικόνας και ήχου που ανταλλάσσονται ηλεκτρονικά μεταξύ δύο προσώπων ή αποστέλλονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κλπ., τα οποία δεν σχετίζονται σε καμία περίπτωση με το πνεύμα και σκοπούς του παρόντος νομοσχεδίου.
Κατά την άποψή μας και όσον αφορά στη συμμετοχή των ιδιωτικών επιχειρήσεων (συμπεριλαμβανομένων των παρόχων ηλεκτρονικών επικοινωνιών) που αναφέρονται στο άρθρο 8, σκοπός του νομοσχεδίου πρέπει να είναι η επιβολή υποχρεώσεων διάθεσης εσόδων ή η επιβολή παροχής ισότιμων υπηρεσιών, για την ενίσχυση της ελληνικής κινηματογραφικής τέχνης, σε επιχειρήσεις που δημόσια μεταδίδουν τηλεοπτικό περιεχόμενο οποιουδήποτε είδους και μορφής και ανεξάρτητα από τον τρόπο μετάδοσης. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι η διατύπωση της συγκεκριμένης παραγράφου για επιβολή υποχρέωσης διάθεσης του 1,5% των ετήσιων εσόδων από τη διακίνηση, διάθεση ή πάσης φύσεως εκμετάλλευση οπτικοακουστικού υλικού υπερβαίνει κατά πολύ το σκοπό του νομοσχεδίου. Θεωρούμε ότι οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτρονικών επικοινωνιών πρέπει να συνεισφέρουν (με τρόπους που θα καθοριστούν σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 8) αναλογικά το 1,5% των εσόδων τους από συναφείς δραστηριότητες, όπως π.χ. η παραγωγή, διάθεση, μετάδοση κλπ. κινηματογραφικών ή τηλεοπτικών προγραμμάτων σύμφωνα με τις διατάξεις της Οδηγίας 2010/13/ΕΕ και όχι γενικά οπτικοακουστικού υλικού.
Επιπροσθέτως, θεωρούμε απαραίτητο να παρέχεται η δυνατότητα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παροχή συνδρομητικών τηλεοπτικών υπηρεσιών μέσω δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών να επιλέγουν μόνες τους σε ποιες κινηματογραφικές ταινίες από αυτές που πληρούν τα κριτήρια θα διαθέτουν τα χρήματα που τους αναλογούν, ή ακόμη, να αποτελούν οι ίδιες παραγωγούς ή συμπαραγωγούς ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών, φυσικά με έλεγχο ως προς την ορθή τήρηση των υποχρεώσεών τους.
Σε κάθε περίπτωση επισημαίνουμε ότι οι πάροχοι ηλεκτρονικών επικοινωνιών, πέραν του γεγονότος ότι καταβάλλουν τίμημα (συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας) για την αγορά και μετάδοση τηλεοπτικών ή κινηματογραφικών έργων, ήδη συνεισφέρουν στη δημόσια χρηματοδότηση, μέσω των ειδικών τελών (τέλη επί των συνολικών τους εσόδων στην ΕΕΤΤ στα οποία περιλαμβάνονται τα έσοδα από τις συναφείς με την παρ. 4 δραστηριότητες, αυξημένα τέλη αδειοδότησης από τις αρμόδιες αρχές για την παροχή υπηρεσιών μετάδοσης/αναμετάδοσης κλπ.) που τους έχουν επιβληθεί με τη διάταξη του άρθρου 12 του Κανονισμού Γενικών Αδειών (ΥΑ 390/3, ΦΕΚ Β 748/2006), αλλά και μέσω των φόρων. Επίσης επισημαίνουμε ότι η διάταξη του άρθρου 9, παρ. 10 του ν.2644/1998 για την συνδρομητική τηλεόραση προέβλεπε το άνω ποσοστό (1,5%) μειωμένο κατά το ήμισυ (0,75%). Οποιαδήποτε νέα, πρόσθετη, ή δυσανάλογη επιβολή μέτρων στους παρόχους ηλεκτρονικών επικοινωνιών, αποτελεί όχι μόνο διπλή επιβολή ειδικών τελών, αλλά θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους των υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, την παρεμπόδιση του ανταγωνισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα επιδράσει αρνητικά στην ανάπτυξη των νέων δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών (επενδύσεις), εξέλιξη ιδιαίτερα δυσάρεστη λαμβάνοντας υπόψη την ευρύτερη οικονομική κατάσταση της χώρας μας και το εθνικό συμφέρον.
OTE A.E.
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΚΗΦΙΣΙΑΣ 99
ΜΑΡΟΥΣΙ 151 24
Ζητούμε να γίνει ξεκάθαρη δέσμευση και ότι στο νομοσχέδιο θα περιγραφούν ακριβώς εκείνες οι ΝΕΕΣ ασφαλιστικές δικλείδες (και κυρώσεις!), που θα διασφαλίσουν, ότι με τον νέο νόμο θα καταβάλουν τα δημόσια, ιδιωτικά και συνδρομητικά κανάλια, εταιρείες κινητής τηλεφωνίας κ.λ.π., που θα αναγκάζουν τους υπόχρεους του 1.5% / 0,75% να το καταβάλουν πραγματικά και να μην συνεχίσουν να παρανομούν, όπως έπρατταν στο παρελθόν παρά την ύπαρξη του νόμου αυτού. (π.χ. πρόστιμα αντίστοιχα του οφειλόμενου ποσού από το ΕΣΡ και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης κυρώσεις, όπως την αφαίρεση άδειας λειτουργίας).
Επίσης τίθεται θέμα με την τιμή τιμοκαταλόγου,που προβλέπει το Σ/Ν.
Είναι γνωστό ότι το θέμα περιπλέκεται επειδή μεσολαβούν τα λεγόμενα MEDIA SHOPS και επίσης στην αγορά είναι κοινό μυστικό ότι οι τιμές διαφημιστικού κυμαίνονται μετά τις εκπτώσεις σε επίπεδο 50%-60% χαμηλότερα από τις τιμές καταλόγου.
Έτσι ένα ιδιωτικό κανάλι θα ισχυρίζεται ότι επένδυσε σε παραγωγή ταινιών ένα ποσό της τάξεως του € 1.000.000 ενώ στην πραγματικότητα θα του έχει κοστίσει € 400.000.!
Ένα άλλο αγκάθι αποτελεί η υποχρέωση βάσει του Σ/Ν για δρομολόγηση ενός μέρους του 0,75% των ιδιωτικών καναλιών σε πραγματοποίηση εσωτερικών παραγωγών των καναλιών αντί αυτά τα ποσά να οδεύουν (που θα προκύπτουν μέσω του τζίρου τους) προς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ΕΚΚ, για να διασφαλίζεται έλεγχος και διαφάνεια.
Έτσι στην περίπτωση των εσωτερικών παραγωγών υπάρχει πάλι ο κίνδυνος με την υπερκοστολόγηση των παραγωγών του εκάστοτε ιδιωτικού καναλιού να ‘φαίνεται» ότι αυτό έχει δαπανήσει τα από το νόμο και τζίρο του ποσά αλλά αυτά να είναι πολύ χαμηλότερα!
ΣΠΥΡΟΣ Ν. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ
Σκηνοθέτης, Παραγωγός
Ιδρυτικό Μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Διπλωματούχος, Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Σκηνοθεσίας & Σεναρίου και Μέλος της Συγκλήτου στην Ανωτάτη Κρατική Ακαδημία και Τηλεόρασης του Μονάχου
Ο ακριβής προσδιορισμός του εσόδων επί των οποίων θα υπολογίζεται σε κάθε διαφορετική περίπτωση το ποσοστό της επένδυσης, ξεπερνά ένα από τα πιο βασικά «κενά» του προηγούμενου νόμου που συνετέλεσε τα μέγιστα στην ..μη –εφαρμογή του.
Αυτό δείχνει ότι ο νομοθέτης έχει την πρόθεση να εφαρμοστεί το μέτρο.
Για να επιβεβαιωθεί στην πράξη η βούληση αυτή, πρέπει ΑΜΕΣΩΣ μετά την ψήφιση του σ/ν να καθορισθούν, με τις προβλεπόμενες υπουργικές αποφάσεις, εφαρμόσιμες, αναπότρεπτες κυρώσεις για όποιον δεν θα εφαρμόζει το νέο νόμο.
Βασίλης Κοσμόπουλος
σκηνοθέτης/παραγωγός
Υπερ
Προτείνουμε την αναδιατύπωση της παραγράφου 6 ως εξής:
Οι παραγόμενες κατ’ εφαρμογή του παρόντος άρθρου ταινίες δεν επιτρέπεται να μεταδοθούν τηλεοπτικά, καλωδιακά, δορυφορικά ή με οποιοδήποτε άλλο ψηφιακό μέσο νέας τεχνολογίας, πριν από την πάροδο ενός (1) έτους τουλάχιστον από την πρώτη προβολή τους σε κινηματογραφική αίθουσα, από το δίκτυο εμπορικής διανομής ταινιών.
Επίσης προτείνουμε να προστεθούν στο υπάρχων άρθρο τα εξής:
8. Οι εταιρίες του παρόντος άρθρου, εφόσον έχουν διαθέσει το ποσοστό κατ’ εφαρμογή των παρ. 1, 2, 3 και 4 αντίστοιχα, υποχρεούνται να υποβάλουν στη Διεύθυνση Κινηματογραφίας και Οπτικοακουστικών Μέσων του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού εντός αποκλειστικής ημερομηνίας (2) μηνών από την πάροδο της προθεσμίας της παρ. 7 του παρόντος άρθρου τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
• τον ετήσιο δημοσιευμένο ισολογισμό της εταιρίας
• όλες τις συμβάσεις συμπαραγωγής ταινιών και τιμολόγια διαφημιστικού χρόνου όπου εφαρμόζεται η παρ. 2 του παρόντος άρθρου
• τις συμβάσεις διανομής και εκμετάλλευσης των ταινιών που παρήχθησαν κατ’ εφαρμογή του παρόντος άρθρου και
• πιστοποιητικό / βεβαίωση του εργαστηρίου για την ολοκλήρωση του πρώτου θετικού αντιτύπου της ταινίας
9. Σε περίπτωση που εταιρία του παρόντος άρθρου δεν υποβάλει στην Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, εντός της προθεσμίας της παρ. 8 του παρόντος άρθρου όλα τα ανωτέρω δικαιολογητικά, η Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων του Υπουργείου Πολιτισμού με έγγραφη πρόσκληση η οποία επιδίδεται στην εταιρία, καλεί αυτή να τα υποβάλει εντός (15) εργασίμων ημερών. Σε περίπτωση όπου η εταιρία δεν υποβάλει τα προαναφερόμενα δικαιολογητικά, εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 10 του παρόντος άρθρου.
10. Σε περίπτωση που εταιρία δεν υποβάλει τα δικαιολογητικά της παρ. 8 του παρόντος άρθρου ή από τον έλεγχο αυτών διαπιστωθεί ότι δεν έχει διαθέσει το σύνολο του ποσού κατ’ εφαρμογή των παρ. 1, 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου, η Διεύθυνση Κινηματογραφίας και Οπτικοακουστικών Μέσων του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού με απόφασή της επιβάλλει στην εταιρία πρόστιμο, ισόποσο του ποσού που δεν διατέθηκε.
11. Το πρόστιμο που προβλέπεται στην παρ. 10 του παρόντος άρθρου βεβαιώνεται από την αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία ως δημόσιο έσοδο και εισπράττεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα «περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων», αποδίδεται δε στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού από την αρμόδια Διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους.
Η συνεισφορα 1,5% των εσοδων των καναλιων στην παραγωγη κινηματογραφικων ταινιων προβλεπεται απο νομο πανω απο 20 χρονια, αλλα ουσιαστικα εχει λειτουργησει μονο απο την NOVA και σε μικροτερο μερος απο την ΕΡΤ.
Αυτο σημαινει οτι το ουσιαστικο θεμα δεν ειναι το τι λεει ενας νομος, αλλα το πως εφαρμοζεται.
Πιστευω πως χρειαζονται 2 απλα βηματα για να λειτουργησει αυτη η διαταξη.
1. Καθε ταινια που θα χρηματοδοτηθει (ή συν-χρηματοδοτηθει) απο ενα καναλι θα πρεπει να αναθετει την πιστοποιηση των εξοδων της απο το πρωτο ευρω σε μια αναγνωρισμενη εταιρια ορκωτων λογιστων. Ετσι με το τελος της παραγωγης ο Παραγωγος θα καταθετει στο καναλι (και στους αλλους χρηματοδοτες) το πιστοποιημενο τελικο κοστος παραγωγης.
2. Σε καθε επομενο οικονομικο ετος οταν το καναλι συμψηφιζει τις προκαταβολες φορου που εχει ηδη αποδωσει με τους τελικα αναλογουντες φορους, τα πιστοποιημενα κοστη παραγωγης θα θεωρουνται σαν προκαταβολη φορου και θα αφαιρουνται αναλογα. Εαν το καναλι δεν παρουσιαζει παραγωγες το 1.5% (πιθανον και με καποιον αυξημενο συντελεστη) θα προστιθεται στους φορους που θα πληρωσει.
Πιστευω πως ολα τα καναλια θα προτιμουν να παραγουν ενα προιον το οποιο τους καλυπτει τηλεοπτικο χρονο και πιθανον μπορει να τους αποφερει και καποιο κερδος, παρα να πληρωνουν την εφορια.
Αυτο το συστημα πιστοποιησης του κοστους παραγωγης θα πρεπει να χρησιμοποιειται και ολες τις παραγωγες του ΕΚΚ, αλλα σε οποια εφαρμογη του Tax Shelter (ευσεβεις ποθοι) θα ισχυσει.
Η σύγχρονη τέχνη, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τις μέρες μας, εξετάζεται υπό το πρίσμα της διαμόρφωσης του μοντερνισμού ως κυρίαρχης πολιτισμικής παράδοσης, από την μία, καθώς και της κριτικής απέναντι στο μοντερνισμό, τους θεσμούς και την ‘αισθητική’ του, από την άλλη. Η εμφάνιση νέων μέσων και προσεγγίσεων απέναντι στην ίδια την τέχνη και τον ρόλο του καλλιτέχνη εξετάζεται, ακόμη και σε σχέση με τις διαφορετικές στάσεις απέναντι στην κοινωνία της κατανάλωσης, των ΜΜΕ και της πληροφορίας, καθώς και με τη στράτευση ή την ευαισθητοποίηση σε ζητήματα που αφορούν το φύλο, τη μεταβαλλόμενη δυναμική μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Σε αυτήν την εποχή της παγκοσμιοποίησης η κινηματογραφική τέχνη προσεγγίζεται μέσα από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, τα ιστορικά γεγονότα και τα αισθητικά δεδομένα αυτής της περιόδου, με εκτενή αναφορά στα σημαντικότερα ρεύματα και τους δημιουργούς έχοντας γνώση της συμπεριφοράς του κοινού και των μηχανισμών που επιδρούν σε αυτό. Η σύνθεση ΟΛΩΝ των τάσεων κρίνεται αναγκαία για μία καλύτερη κοινωνική συμπεριφορά και καλλιτεχνική ερμηνεία των διμιουργων.Ο Νέος Κινηματογραφικός Νόμος υστερεί του προγενέστερου (όλοι θεωρούμε ότι ο νόμος της αξέχαστης Μελίνας ήταν η αρχή για ένα καλύτερο σινεμά)όχι μόνο σε τεχνικά στοιχεία (επιστροφή του 1.5 τοις εκατό πίσω στους δημιουργούς)αλλά κατά την γνώμη μου και στην νέα οπτική που τον ρόλο του δημιουργού ,βάζοντας έτσι τα θεμέλια της δημιουργίας ενός σινεμά που δεν υπηρετεί τον προβληματισμό ,την δημιουργία και την διαφορετικότητα της εποχης,αλλα σκοντάφτει στην θεωρία της .Ελπίζω ότι ο υπουργός έχοντας αίσθημα ευθύνης σε μια εποχή που άλλα γύρω δείχνουν να δείξει πολιτικό θαρρος,και να κλείσει τα αυτιά του στις ερινύες του κέρδους και της διαπλοκής.
ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
ΜΕΛΟΣ Ε.Ε.Σ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ Ε.Ε.Σ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (F.E.R.A-MEI)
Η σύγχρονη τέχνη, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τις μέρες μας, εξετάζεται υπό το πρίσμα της διαμόρφωσης του μοντερνισμού ως κυρίαρχης πολιτισμικής παράδοσης, από την μία, καθώς και της κριτικής απέναντι στο μοντερνισμό, τους θεσμούς και την ‘αισθητική’ του, από την άλλη. Η εμφάνιση νέων μέσων και προσεγγίσεων απέναντι στην ίδια την τέχνη και τον ρόλο του καλλιτέχνη εξετάζεται, ακόμη και σε σχέση με τις διαφορετικές στάσεις απέναντι στην κοινωνία της κατανάλωσης, των ΜΜΕ και της πληροφορίας, καθώς και με τη στράτευση ή την ευαισθητοποίηση σε ζητήματα που αφορούν το φύλο, τη μεταβαλλόμενη δυναμική μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Σε αυτην την εποχή της παγκοσμιοποίησης η κινηματογραφική τέχνη προσεγγίζεται μέσα από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, τα ιστορικά γεγονότα και τα αισθητικά δεδομένα αυτης της περιόδου, με εκτενή αναφορά στα σημαντικότερα ρεύματα και τους δημιουργούς εχοντας γνώση της συμπεριφοράς του κοινού και των μηχανισμών που επιδρούν σε αυτό. Η συνθεση ΟΛΩΝ των τασεων κρίνεται αναγκαία για μία καλύτερη κοινωνική συμπεριφορά και καλλιτεχνική ερμηνεία των διμιουργων.Ο Νέος Κινηματογραφικός Νόμος υστερεί του προγενέστερου (όλοι θεωρούμε ότι ο νόμος της αξέχαστης Μελίνας ήταν η αρχή για ένα καλύτερο σινεμά)όχι μόνο σε τεχνικά στοιχεία (επιστροφή του 1.5 τοις εκατό πίσω στους δημιουργούς)αλλά κατά την γνώμη μου και στην νέα οπτική που <> τον ρόλο του δημιουργού ,βάζοντας έτσι τα θεμέλια της δημιουργίας ενός <> σινεμά που δεν υπηρετεί τον προβληματισμό ,την δημιουργια και την διαφορετικότητα της εποχης,αλλα σκοντάφτει στην θεωρία της <>.Ελπιζω ότι ο υπουργός έχοντας αίσθημα ευθύνης σε μια εποχή που άλλα γύρω δείχνουν <>να δείξει πολιτικο θαρρος,και να κλείσει τα αυτιά του στις ερινύες του κέρδους και της διαπλοκής.
ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
ΜΕΛΟΣ Ε.Ε.Σ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ Ε.Ε.Σ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (F.E.R.A-MEI)
Θα συμφωνήσω με το παρακάτω σχόλιο των Αγγελίδη, Βαλντέν et al., μόνο όμως στο πρώτο σκέλος, περί κυρώσεων κλπ.
Αντιθέτως, θεωρώ ότι είναι λογικό τα κανάλια να αποφασίζουν μόνα τους σε ποιές ταινίες θα δώσουν τα χρήματα. Ναι μεν τους υποχρεώνει ο νόμος να δίνουν το 1,5%, αλλά δεν παύουν αυτά τα χρήματα να είναι δικά τους, και άρα να έχουν τον πρώτο λόγο στην σωστότερη κατ’ αυτούς επένδυση.
Θεωρούμε απαραίτητο να προσδιορίζεται από το νόμο η διαδικασία εφαρμογής του 1,5% από τα τηλεοπτικά κανάλια κλπ (όπως η εγγραφή του ποσού σε ειδικό κωδικό στον ετήσιο ισολογισμό τους). Ιδιαιτέρως, θεωρούμε μείζονος σημασίας τον ορισμό συγκεκριμένων κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με το νόμο (π.χ. η απόδοση του ποσού υπό τη μορφή προστίμου στο ΕΚΚ με σκοπό την ενίσχυση της κινηματογραφικής καινοτομίας)
Μας ανησυχεί το ότι το 1,5% (ή 0,75% κατά περίπτωση), το διαχειρίζονται τα ίδια τα τηλεοπτικά κανάλια. Αμφιβάλλουμε ότι μια τέτοια πρακτική ευνοεί την ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης υπό τη μορφή της πολυφωνίας, της έρευνας και της καινοτομίας.
Αντουανέττα Αγγελίδη, Ρέα Βαλντέν, Κατερίνα Ευαγγελάκου, Στέλλα Θεοδωράκη, Κατερίνα Πατρώνη, Πέτρος Σεβαστίκογλου – Κινηματογραφιστές
Επί της αρχής. Τάκης Σακελλαρίου
Το πολίτευμα δημιουργείται και εκφράζεται και μέσα από τους νόμους του. Η δημοκρατική ή όχι διακυβέρνηση της πολιτείας φανερώνεται και από τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Το σχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο είναι μη δημοκρατικό, γιατί αφαιρεί το ισχύον για δεκαετίες δικαίωμα της συμμετοχής και του κοινωνικού ελέγχου από εκπροσώπους των επαγγελματικών ενώσεων του κινηματογραφικού χώρου στους βασικούς κινηματογραφικούς θεσμούς του ΕΚΚ και του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ καταργεί και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο. Ας σημειωθεί ότι η εκπροσώπηση στο ΕΚΚ προκύπτει κατόπιν ασκήσεως του δικαιώματος του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι», το οποίο αφαιρείται στο σχέδιο νόμου, αφού αλλάζοντας τη νομική του μορφή καταργεί τη γενική του συνέλευση στην οποία ασκείται το δικαίωμα αυτό.
Η κατά τη γνώμη μου, έτσι, αντιδημοκρατική πρόθεση του σχεδίου νόμου έχει ιδιαίτερη συμβολική αξία, δεδομένης της σχέσης της κινηματογραφικής ταινίας με τη δραματουργία, η οποία γεννήθηκε μαζί, από και για τη δημοκρατία.
Αρκεί όμως ένας δημοκρατικός νόμος για μια αντίστοιχη, σωστή και κυρίως αποτελεσματική λειτουργία των θεσμών, όσον αφορά την ενίσχυση και την ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης; Προφανές είναι, ότι τους νόμους και τα δικαιώματα αξιοποιούν για όφελος του δημόσιου συμφέροντος ή απαξιώνουν με ιδιοτελείς συμπεριφορές τα πρόσωπα που έχουν την άμεση σχέση και τη χρήση τους. Στη δεύτερη περίπτωση, έχουμε έκπτωση λόγω εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων ή και ύπαρξης μίας επαγγελματικής ομάδας σε βάρος του συνόλου των επαγγελματιών ή ακόμα και της επαγγελματικής συντεχνίας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, με αποτέλεσμα τη δημιουργία κέντρων παραεξουσίας. Απέναντι σε εκφυλιστικές καταστάσεις η δημοκρατικά οργανωμένη πολιτεία επεμβαίνει άμεσα κι ελέγχει τη γνησιότητα της εκπροσώπησης των επαγγελματιών, αποτρέπει τη συνδιοίκηση χωρίς να ακυρώνει τη συμμετοχή, δημιουργεί δικλείδες που εξασφαλίζουν κατά το δυνατόν ίσες ευκαιρίες στις διαφορετικές οπτικές γωνίες και αφετηρίες καλλιτεχνικής έκφρασης, έτσι ώστε να έχουμε ως αποτέλεσμα την παραγωγή όχι γενικά ταινιών, γιατί τότε η δημόσια διαβούλευση θα διεξαγόταν στα πλαίσια άλλου υπουργείου, αλλά ταινιών με το χαρακτηριστικό του πολιτιστικού προϊόντος, το οποίο αντανακλά σε όλη την κοινωνία, ενώ την αντιπροσωπεύει στα πλαίσια του σύγχρονου διεθνούς πολιτιστικού διαλόγου. Προϋπόθεση του πολιτιστικού πλουραλισμού είναι ο πλουραλισμός στους θεσμούς. Αν χωλαίνουν, εμβαθύνουμε, ελέγχουμε και θωρακίζουμε, δεν καταργούμε.
Στα πλαίσια, έτσι, θεσμικής εκπροσώπησης και διαβούλευσης συζητά και αποφασίζει τελικά η πολιτική ηγεσία, αν θα μετατρέψει το φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης σε φεστιβάλ αποκλειστικά της πόλης, όπως συμβαίνει εξάλλου και σε άλλες ελλαδικές πόλεις, αν θα εφαρμόσει το 1,5% επιλεκτικά σε βάρος του προϋπολογισμού της κρατικής ΕΡΤ, αν ωφελούν ή βλάπτουν τα κρατικά βραβεία ποιότητας, αν οι εκάστοτε νομοθετικές βελτιώσεις πρέπει τη μία φορά να προσέχουν ιδιαίτερα το κομμάτι της παραγωγής και την άλλη τη σκηνοθεσία, το σενάριο ή τους καλλιτεχνικούς συντελεστές, αν οι εκάστοτε προβλέψεις δημιουργίας εταιρειών παραγωγής αποτρέπουν ταυτόχρονα τη δημιουργία ολιγοπωλίων, αν θα μεταβάλλει επί το λειτουργικότερο και οικονομικότερο τη δομή του ΕΚΚ, αν η νομική του υπόσταση δημιουργεί προβλήματα και ποια, αν, πότε και πως θα ασχοληθεί με την κινηματογραφική παιδεία και ότι άλλο σημαντικό τώρα και στο μέλλον.
Η ανοικτή διαβούλευση είναι σημαντική και μόνο με το πλεονέκτημα της οριζόντιας κυκλοφορίας όλων των απόψεων, ακόμα και των μη συμβατών με την κυβερνητική, όπως η παρούσα. Σε καμία όμως περίπτωση δεν υποκαθιστά τον θεσμικά κατοχυρωμένο και με κανόνες δημόσιο διάλογο κι έλεγχο των κοινωνικών εταίρων, ο οποίος όχι μόνο δεν πρέπει να καταργηθεί, αλλά να αναβαθμιστεί επί το αντιπροσωπευτικότερο και ουσιαστικότερο, στο επίπεδο εκείνων των οργάνων όπου δημιουργούνται οράματα και χαράσσεται πολιτική και όχι στο επίπεδο των επιτροπών κρίσεων και αναθέσεων, γιατί έτσι, τότε, εκτρέφονται οι ιδιοτέλειες και οι θεσμικές εκτροπές.
αυτό είναι ίσως ένα από τα σημαντικότερα άρθρα του νομοσχεδίου καθώς τα χρήματα που υπολογίζονται να «μπουν» στην παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών από το 1,5 τις εκατό είναι πολλά και θα συμβάλουν ουσιαστικά στην αλλαγή του τοπίου.
Αυτό που θα ήθελα πολύ να δω για να πειστώ ότι όντως υπάρχει πρόθεση να εφαρμοστεί το άρθρο (όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει σαν υποχρέωση εδώ και χρόνια και απλά δεν εφαρμόζεται) είναι να δω τις κυρώσεις που θα έχουν τα κανάλια αν δεν συμμορφωθούν με το υπάρχον άρθρο.
θα πρέπει δηλαδή τα κανάλια να καλούνται να καταβάλουν συγκεκριμένα δικαιολογιτικά που θα αποδεικνύουν ότι όντως έχουν μπει συμπαραγωγοί σε ταινίες ή ότι παρείχαν τον αντίστοιχο διαφημιστικό χρόνο για την προβολή τρέιλερ, και σε περίπτωση που δεν το κάνουν να αναγκάζονται να πληρώσουν το αντίστοιχο ποσό σαν πρόστιμο.
Οι κυρώσεις που θα επιβάλει το ΥΠΠΟ σε συνεργασία ίσως με άλλα υπουργεία πρέπει να είναι πολύ σοβαρές, πρέπει να είναι τέτοιες που θα αναγκάσουν επιτέλους τα κανάλια να δώσουν αυτό το ποσοστό.
KΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ
ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΩΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 1866/1989 (ΦΕΚ 222) «Ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεοράσεως και παροχή αδειών για την ίδρυση και λειτουργία τηλεοπτικών σταθμών» αντικαθίστανται ως εξής:
1α. Οι Εταιρείες Τηλεοπτικών Σταθμών (όπως αυτός ο όρος νοείται στην παράγραφο 7 του άρθρου 5 του Ν. 3592/2007), συμπεριλαμβανομένων αυτών της συνδρομητικής, καλωδιακής, δορυφορικής, ή με άλλο τρόπο εκπομπής και δημόσιας διάθεσης περιεχομένου, υποχρεούνται να επενδύουν ανά έτος στην παραγωγή ή συμπαραγωγή κινηματογραφικών ταινιών το 1,5% του αναγραφομένου στον ισολογισμό τους κύκλου εργασιών (εφεξής η «Επένδυση Κινηματογραφικής Παραγωγής»).Στον ετήσιο κύκλο εργασιών της ΕΡΤ Α.Ε συμπεριλαμβάνεται το ανταποδοτικό τέλος.
Ως «κινηματογραφικές ταινίες» νοούνται αυτές οι οποίες:
(α) πληρούν τους όρους του άρθρου ………….. του παρόντος,
(β) έχουν εξασφαλίσει διανομή και προβληθεί σε κινηματογραφική αίθουσα στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη για δύο (2) τουλάχιστον εβδομάδες, και
(γ) δεν έχουν μεταδοθεί εντός Ελλάδος τηλεοπτικά, καλωδιακά ή δορυφορικά, πριν την πάροδο 12 μηνών από την πρώτη προβολή τους σε κινηματογραφική αίθουσα.
1β. Εως και το ήμισυ του ως άνω ποσοστού δύναται να διατίθεται για την παραγωγή τηλεταινιών ή ταινιών τεκμηρίωσης, διάρκειας άνω των 70 λεπτών. Σε περίπτωση όμως μη διάθεσης όλου ή μέρους του αναλογούντος ποσοστού στην παραγωγή ταινιών της παραγράφου 1α, δεν υπολογίζεται ότι έχει διατεθεί σε διαφημιστικό χρόνο και τηλεταινίες και οι κυρώσεις μη διάθεσης αφορούν στο σύνολο της υποχρέωσης.
2. Οι Εταιρείες Τηλεοπτικών Σταθμών υποχρεούνται κάθε οικονομική χρήση να εγγράφουν σε ειδικό κωδικό στον ετήσιο ισολογισμό τους το ποσό αυτό που αντιστοιχεί στην Επένδυση Κινηματογραφικής Παραγωγής ανά έτος ως ειδικό αποθεματικό, το οποίο οφείλουν να επενδύσουν για την παραγωγή ή συμπαραγωγή κινηματογραφικών ταινιών εντός των δύο (2) επομένων ετών από την ημερομηνία δημοσίευσης του ετήσιου ισολογισμού τους.
3. Οι Εταιρείες Τηλεοπτικών Σταθμών μπορούν ελεύθερα να διαπραγματεύονται το είδος, τους καλλιτεχνικούς και τεχνικούς συντελεστές, τη γεωγραφική εμβέλεια και τη χρονική διάρκεια των δικαιωμάτων που αποκτούν με την Επένδυση Κινηματογραφικής Παραγωγής.
4. Οι Εταιρείες Τηλεοπτικών Σταθμών, εφόσον έχουν διαθέσει την Επένδυση Κινηματογραφικής Παραγωγής υποχρεούνται να υποβάλλουν στην Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων, του Υπουργείου Πολιτισμού «Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής», εντός αποκλειστικής ημερομηνίας (2) μηνών από την πάροδο της προθεσμίας της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.
5. Α. Με την Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής υποβάλλονται υποχρεωτικά τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
(α) ο ετήσιος δημοσιευμένος ισολογισμός της Εταιρείας Τηλεοπτικού Σταθμού,
(β) περίληψη της κινηματογραφικής ταινίας ή των κινηματογραφικών ταινιών,
(γ) όλες οι συμβάσεις παραγωγής και /ή συμπαραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, καθώς και οι σχετικές συμβάσεις και τα τιμολόγια διάθεσης διαφημιστικού χρόνου για την προβολή κινηματογραφικών ταινιών,
(δ) σύμβαση διανομής και συγκεκριμένα κινηματογραφικής εκμετάλλευσης της κινηματογραφικής ταινίας ή των κινηματογραφικών ταινιών που παρήχθησαν, και
(ε) πιστοποιητικό / βεβαίωση του εργαστηρίου για την παραγωγή τελικής κόπιας 35mm της κινηματογραφικής ταινίας ή των κινηματογραφικών ταινιών.
Β. Για την περίπτωση διάθεσης μέρους της υποχρέωσης, για την παραγωγή τηλεταινιών ή ταινιών τεκμηρίωσης, υποβάλλονται αντίγραφα των συμβάσεων παραγωγής ή συμπαραγωγής, των συμβάσεων απόκτησης των πνευματικών δικαιωμάτων και ο προυπολογισμός, συνοδευόμενα από επικυρωμένα αντίγραφα των τιμολογίων πληρωμών των παραγωγών, ή από έκθεση ανεξάρτητου ορκωτού λογιστή, για το τελικό κόστος, στην περίπτωση εσωτερικής παραγωγής.
6. Σε περίπτωση όπου Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού δεν υποβάλλει στην Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων του Υπουργείου Πολιτισμού, εντός της προθεσμίας της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου την Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής και όλα τα ανωτέρω δικαιολογητικά, η Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων του Υπουργείου Πολιτισμού με έγγραφη πρόσκληση η οποία επιδίδεται στην Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού, καλεί αυτή να υποβάλλει εντός (15) εργασίμων ημερών την Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής και τα ανωτέρω δικαιολογητικά. Σε περίπτωση όπου η Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού δεν υποβάλλει την Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής και τα προαναφερόμενα δικαιολογητικά, ισχύουν οι διατάξεις της παραγράφου 8 του παρόντος άρθρου.
7. Μετά την υποβολή της Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής και των συνημμένων δικαιολογητικά, η Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων, του Υπουργείου Πολιτισμού υποχρεούται το αργότερο εντός (1) μηνός να υποβάλλει εισήγηση στο Συμβούλιο Κινηματογραφίας για την έκδοση σχετικής γνωμοδότησης, και εφόσον η Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού έχει συμμορφωθεί πλήρως με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου να εκδώσει εντός (1) μηνός από την ημερομηνία έκδοσης της γνωμοδότησης του Συμβουλίου Κινηματογραφίας, Πιστοποιητικό Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής.
8. Σε περίπτωση που:
(α) Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού δεν υποβάλλει Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής και όλα τα προαναφερόμενα δικαιολογητικά σύμφωνα με τα οριζόμενα τις παραγράφους 4 και 5 του παρόντος άρθρου, ή
(β) δεν συντρέχουν στο σύνολο τους οι προϋποθέσεις έκδοσης Πιστοποιητικό Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου,
η Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων, του Υπουργείου Πολιτισμού αποστέλλει τον σχετικό φάκελλο στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, το οποίο με απόφαση του επιβάλλει στην Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού πρόστιμο, ισόποσο του ποσού της Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής το οποίο βεβαιώνεται από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. ως δημόσιο έσοδο και περιέρχεται στο Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο υποχρεούται να τα διαθέσει κατά 75% στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και κατά 25% για την ενίσχυση των κινηματογραφικών Φεστιβάλ, της Ταινιοθήκης, του Αρχείου και της κινηματογραφικής παιδείας.
9. Εάν από την Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής και τα υποβληθέντα δικαιολογητικά προκύπτει ότι Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού έχει επενδύσει τμήμα του ποσού που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, η Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων, του Υπουργείου Πολιτισμού αποστέλλει τον σχετικό φάκελλο στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, το οποίο με απόφαση του επιβάλλει στην Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού πρόστιμο, ισόποσο με το ποσό της Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής που δεν έχει επενδυθεί και το οποίο βεβαιώνεται από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. ως δημόσιο έσοδο και περιέρχεται στο Υπουργείο Πολιτισμού το οποίο υποχρεούται να τα διαθέσει κατά 75% στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και κατά 25% για την ενίσχυση των κινηματογραφικών Φεστιβάλ, της Ταινιοθήκης, του Αρχείου και της κινηματογραφικής παιδείας.
10. Εάν δεν έχει υποβληθεί σχετική Αίτηση ή από την Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής και τα υποβληθέντα δικαιολογητικά προκύπτει ότι Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού έχει επενδύσει τμήμα του ποσού που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, για τρία συνεχόμενα έτη, η Διεύθυνση Κινηματογραφίας & Οπτικοακουστικών Μέσων, αποστέλλει σχετική διαπιστωτική απόφαση στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. το οποίο υποχρεούται να αναστείλει την άδεια λειτουργίας της συγκεκριμένης Εταιρείας Τηλεοπτικού Σταθμού, μέχρι την καταβολή των οφειλομένων.
11. Απαγορεύεται ρητά η κρατική διαφήμιση σε Εταιρεία Τηλεοπτικού Σταθμού, που δεν υποβάλλει Αίτηση Πιστοποίησης Επένδυσης Κινηματογραφικής Παραγωγής, ή δεν κατάβάλλει το σύνολο της οφειλόμενης επένδυσης.
12. Για την υποχρέωση καταβολής της οφειλόμενης επένδυσης κινηματογραφικής παραγωγής τα προηγούμενα έτη, οι Εταιρείες Τηλεοπτικών Σταθμών, θεωρείται ότι την έχουν εκπληρώσει, εφόσον καταβληθεί συνολικά το ποσό των 7.000.000 Ευρώ, σε δύο ισόποσες ετήσιες δόσεις, αρχής γενομένης εντός 6 μηνών από την δημοσίευση του παρόντος, από την Ενωση Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών στο ΕΚΚ, αναλαμβάνοντας να επιμερήσει και να εισπράξει τα αναλογούντα ποσά από τα μέλη του. Σε περίπτωση μη αποδοχής ή μη καταβολής του, τίθεται σε ισχύ η απαγόρευση της προηγούμενης παραγράφου.
Αν και δεν με αφορά. θεωρώ ότι είναι άτοπος ο “εξαναγκασμός” επένδυσης ενός ποσοστού αντί κινήτρου, πόσο μάλλον την στιγμή που αυτό το ποσοστό δεν γίνεται να υπολογιστεί. Ακόμα και αν ο υπολογισμός αυτός (και η διασταύρωση του) είναι δυνατόν να εκτελεστεί, είναι απλό να μεταφερθεί το κόστος τμήματος μιας υπηρεσίας (π.χ. streaming) σε μια άλλη που την συνοδεύει.
Αντίθετα, πιστεύω ότι είναι δυνατή η διαμόρφωση κινήτρων σε ένα μεγάλο αριθμό επαγγελματιών και ειδικοτήτων να επενδύσουν στο χώρο απλά μέσω δραστηριοτήτων επί του αντικειμένου τους και της παραγωγής προϊόντων ή υπηρεσιών που αφορούν την κινηματογραφική τέχνη.